bumperjim

Mogge! Het normale dagritme zit er weer in vandaag, na 2 weken vakantie. 6 uur op, rpm, ontbijt, straks klein uurtje lopen met de hond, auto wegbrengen voor onderhoud en op de fiets door naar t werk. Nogal druk daar want bezig met job over te dragen en andere job op me te nemen (terug naar sales yeah!). Gewoon georganiseerd blijven dankzij t opschrijfboekje. Succes allemaal vandaag

Das normaal in het begin. Niks van aan trekken wordt vanzelf minder. Heb je al een leuke theepot?

Ff lekker gemountainbiked in de motregen. Das eigenlijk het lekkerste weer daarvoor, al snappen sommige mensen dat niet Veel wandelaars gekruist, gek genoeg. Een tamelijk lage intensiteit klim (ik zou er bij kunnen praten als ik niet in mn eentje was) van ruim een uur, dan een heel steil en technisch stuk waar mn hartslag bijna van de kaart loopt - als ik niet gewoon besluit een stuk te lopen (zoals vanochtend) - en dan de afdaling die kwa inspanning natuurlijk heel laag is maar nogal acrobatisch en maximale concentratie vereist anders lig je zo in een ravijn.

Het is belangrijk om iets anders te drinken, dat je iig geen dorst hebt, en ook iets anders te gaan doen. Niet ontzettend gaan zitten "niet drinken"

Als je iets te zwaar bent is de keuze van de schoenen (en ook de ondergrond) van groot belang voor het plezier dat de knieën en enkels eraan beleven, in mijn ervaring...

Nou het is niet lineair hè, althans bij mij, je vorm gaat op en neer maar gelang je meer of minder traint. Nu na 2 weken vakantie waarin ik slechts 1x heb hardgelopen voel ik me behoorlijk vet en traag en een beetje geërgerd en kan je jezelf dus weer gaan verbeteren. Maar goed het is heel relatief, ik heb ook zo'n garmin en als je dan een persoonlijk record hebt gelopen, wat doe je er dan mee, delen op feestboek? Die tijd heb ik echt gehad. Zo'n gegeven is uiteindelijk niks waard, zeker niet als je met een hond rent want als die in bloedvorm is of juist een off-day heeft dan bepaalt dat grotendeels je snelheid. Ik ben meer gemotiveerd door: - lekker samen sporten dwz met hond en/of clubje - mooie omgeving - weer een nieuw parcours ontdekken - de heuvel bedwingen in geval van trail - je goed voelen achteraf - af en toe naar een wedstrijd toewerken

Myep dat is een bekende, "geoorloofd" maar minder en minder, en zeker niet door de week als je werkt. Sommigen doen het toch en daarom heeft Frankrijk ruim 40000 alcoholdoden per jaar ofwel bijna een Covid elk jaar, en niemand doet er iets aan onder invloed van de wijnlobby, want die is natuurlijk belangrijker dan de volksgezondheid Heb je een plan om te stoppen?

Welkom!

Hebbie wel koelvloeistof genoeg? Misschien is het dat wel, dan koop je een fles in de supermarkt om erbij te gooien, das vlug geregeld.

Iedereen voelt zich soms wel eens wat depri. Gevoelens hoeven niet persé wegverzopen te worden. Soms is het even k. Dat was voor mij een eye opener die pas kwam na een jaar of zo.

Ik heb er altijd wel respect voor, als ik iemand zie die met een rode kop een heel zwaar lichaam van a naar b sleurt. Dan zie je ook nog echt vooruitgang elke week. Als je helemaal afgetraind bent en een beetje blasé je driekeerperweekse 15 km in een half uurtje wegwerkt met die benen van 6 meter lang, ja wat is dan nog de fun. Hond meenemen

Dat moet dan toch op schrift worden gesteld?? "Anja wat zei die mevrouw ook al weer, wel of niet?" "Niet geloof ik"

Wel echt belangrijk, bedoel je toch?? Huil maar joh

Waar zijn de overige dagpactleden trouwens? Droog afmelden is dat nog in de mode?

Sterkte @Cleo66 Droge afmelding hier. 0,0 barbecue gedaan.

Als je maar weer blijft gaan na een paar dagen gaat de volgende keer altijd beter dan de vorige. De eerste keer is k maar dat wist je al van tevoren niewaar? Succes! Ik ben morgen weer aan de beurt. Kom lang niet aan de 45 per week.

Ja maar vandaag is easy, zwager zit weer op 700 km

OK ik doe met je mee. Franse dagpact vandaag geen chardonnay en ook geen syrah geen pastis (getver) en geen 1664

Weer thuis na 1,5 week logeren. Ik moet wel toegeven, ik heb een paar keer meer gedronken dan "nodig" (dit is ironisch natuurlijk) met mn zwager bij wie ik dezelfde trekjes zie als bij mezelf voor september 2017. Ik heb een beetje geprobeerd bij hem het onderwerp alcohol aan te snijden maar dat was kansloos. Ik kan zelf zonder moeite van de alcohol afblijven, maar in zo'n "gezellige" familie situatie waar het al eeuwenlang gebruikelijk is om een glaasje te nemen (aperitief, wijn bij het eten en dan had hij op de laatste avond ook nog een hele fijne cognac XO rechtstreeks van de producent want zij wonen daar) dan laat ik me meeslepen. Ik merk zelf na een glas of 2 dat het zo wel zat is, maar dan laat ik me toch weer inschenken enz enz. Geen ballen getoond. Wat dat "sociale" drinken betreft ben ik nog een beginneling. De Stier naast mij drinkt niks, drinkt nooit alcohol, en heeft het toch net zo gezellig. Dus het heeft met die alcohol niks te maken. Goed dat dat iig duidelijk is. Het is de gewoonte, de groef, de rolverdeling, en het feit dat mijn zwager graag iemand aan tafel heeft die net zoveel drinkt als hij. Net als mn schoonpa vroeger. Was ik ook de beste drinkmaat van. Vervelend spagaat gevoel dit. Heb weer zitten pleasen. Gek, ik zit hier nu 3 jaar wijs te wezen, en ik ben een end op het juiste spoor, maar dit is gewoon een deel van mijn probleem dat ik nooit heb aangepakt.

Oh ik sla als een tang op een varken, was nog op pagina 1 aan het bijlezen. Over Bor's situatie is geloof ik alles al gezegd al heel vaak. Ik heb geen tekst meer.

Hangt ervan af hoeveel ze bewegen en graven. Bij actieve honden slijten ze snel genoeg.

Nee dat is gewoon iets dat ik zelf heb begrepen. No drama. Had wel iets eerder mogen doordringen sinds 1997 maar beter laat dan nooit zullen we maar zeggen

Samen sinds 1997. Stilzwijgen is altijd haar voornaamste wapen geweest, met blikken die doden en zo. Het is pas sinds kort dat ik daar geen drama meer van maak. Die stress, overgeven en zo dat ken ik ook. Maar tegenwoordig denk ik gewoon oh die is kwaad. Meestal weet ik ook wel waarom. Soms niet en dan zeg ik ik heb geen idee waarom je nu kwaad bent. Dan antwoordt ze meestal niet, daar wacht ik ook helemaal niet meer op. Dat komt vanzelf wel 20 minuten later. In de tussentijd ga ik gewoon ff weg, naar bed of zo. En soms is ze kwaad en ligt het helemaal niet aan mij dan ist maar goed dat je geen drama gemaakt hebt.

Toen hadden we ruzie, al 72 uur lang wou ze niks zeggen. Toen pleurde ik de karaf water over haar heen. En toen zei ze eindelijk wat. Het was niet fraai wat eruit kwam maar het voelde wel als een soort overwinning Tegenwoordig lossen we zoiets in 20 minuten op. Vandaar dat ik zeg dat het beter gaat.