Zwaar over mijn grenzen gegaan vandaag. Nu is de grootste uitdaging mezelf niet in elkaar te slaan ( figuurlijk dan) en morgen weer gewoon opnieuw te beginnen.
Mooi weer. Man kwam thuis na terras. 3 bier, maar zo anders. Ik kan het slecht hebben. Vind de verandering niet leuk. Geen echt contact. Zoiets.
Ik was veel erger. Even kwam er een achteraf schaamte en schuld opzetten.
Morgen weer zwemmen. Vandaag een kilometer gezwommen. Rustig aan. En... eerste ijs van het seizoen!
Ja. Ik weet het niet Lars. Ik denk in mijn geval, dat ik meer zou willen en dat zou trachten te verkrijgen. En dan ongelukkig worden. Boos op mezelf, teleurgesteld want ik krijg niet wat ik wil en hongerig naar meer. Dat is mijn angst.