Indigo

Dat is helemaal de planning MijnGerrit! Dank je voor je enorm fijne steun!!

Een 8 is super! Ow wat kunnen we toch lekker streng zijn voor onszelf, tenminste spreek nu even voor mezelf.. Ga ajb trots zijn op jezelf!

Dank je voor jullie berichten, Royco en Huttula, Sinds ik accepteer dat het toch echt op een andere manier in mijn hoofd werkt dan een niet-verslaafde, is het voor mij makkelijker geworden om me er bij neer te leggen. Accepteren dat het niet meer kan om nog als een 'gewoon' persoon af en toe te drinken. Ook pas sinds ik zelf in dat web van verslaving terecht gekomen ben, is er begrip voor mijn vader, veel begrip. Hij is reeds lang overleden, was een hele stevige alcoholist (en dan heb ik het over flessen jenever). Als kind en later vaak gedacht 'waarom stop je er niet gewoon mee!'. Maar hij dronk zijn al hele leven, was mede daardoor zijn eerste gezin kwijt geraakt in een impulsieve actie met achterlating van zijn kinderen uit zijn eerste huwelijk. Mijn vader heeft samen met mijn moeder nog onverwachts op latere leeftijd mij gekregen, het enige kind wat hij toch heeft zien opgroeien. Maar hij werd van binnen opgevreten door berouw, schuldgevoel, alle zaken die hij in zijn eerste huwelijk door het drinken aangericht had. Overigens weet ik via via dat een paar halfbroers/zussen uit zijn eerste huwelijk zelf ook worstelen met alcohol. En dan snap je helemaal dat er geen 'logica' in zit, waarom zouden zijn kinderen gaan drinken nadat ze zelf meegemaakt hebben wat dat allemaal kapot maakt.... Voor mij is veel duidelijk, de erfelijke factor, en waarom mijn vader niet kon stoppen. Een hevige verslaving en te veel wat hem van binnen bleef opvreten. Denk dat ze bij de AA ook niet voor niets stappen hebben om te proberen in het reine te komen met het verleden, met je geweten. Veel zaken beginnen op hun plek te komen voor mij, tevens begrip en vergeving voor mijn vader want heb zelf ervaren hoe enorm hardnekkig een verslaving werkt. Vooral als veel zaken tegen zitten. Mijn scheiding ondanks tevergeefs ervoor vechten, reorganisatie waardoor verlies van baan vorig jaar, tijdelijke woningen na de scheiding dus veel verhuisd en ondertussen ook nog even 'tussendoor' een burnout. Waren allemaal zaken waardoor ik bleef drinken. Maar uiteindelijk goddank het besef dat er zo veel mooie zaken zijn om wel voor te blijven knokken, mijn prachtkids, mezelf niet verliezen in dat spul, we hebben vorig jaar eindelijk een definitief huisje toegewezen gekregen (bij het bos!! ) Nooit meer hoeven verhuizen maar eindelijk een echt thuis. Ik ben dankbaar voor alles wat er wel is, en wil niet meer blijven treuren over wat er niet meer is. En dan terug te komen op jouw mooie woorden Huttola, we kunnen meer dan we denken!! Talloze voorbeelden van succesvolle stoppers, wat een prachtmens op het andere forum vaak zegt: geen overwinning zonder strijd! En ik strijd hier graag voor, want er valt zo veel te winnen of te verliezen. Leer nog elke dag, voel me vaak nog een dom kind in dit leven, denk dat ik leer tot mijn laatste snik. Maar elk stukje meer inzicht brengt me wat verder, en ik weet ondertussen dat alcohol gewoon geen optie is. Niet als ik ten volle wil gaan leven, niet als ik een betrouwbare moeder en hopelijk ooit een fijne oma wil zijn... De motivatie, redenen zijn talloos. Het is niet altijd makkelijk allemaal, maar het is mogelijk! De mensen op forums die gestopt zijn, die anderen helpen en motiveren zijn mijn lichtende voorbeelden. Zo waardevol en onmisbaar dat ze er zijn, stimuleert enorm! Dus vandaag ook weer: Vandaag drink ik niet! En ik wil niet in termijnen denken, maar het geeft mij hoop dat ik over een week vijf maanden droog sta. Nooit eerder gelukt voorheen, alles voelt anders dit keer. Eindelijk het gevoel: het is écht mogelijk!

Als laatste nog even 'in mijn hoekje' een krabbeltje... Maf is dat, als je zo vaak je naam ziet staan bij de reacties, voelt wel errugg aanwezig dan.. tikkie onzeker, maar werk eraan ; ) Mijn kanjers zijn weer lekker thuis, al lang in dromenland, en deze nuchtere moeder zoekt ook haar bedje op. Wat een rijkdom, die twee, en wat besef ik me dat intens nu ik nuchter ben... dankbaar..... Slaap lekker iedereen

Hoi Bellebes, zie dat je laatste reactie al een maand geleden is.... Gaat het goed meis?

Wens je heel veel kracht en wijsheid Billibob! Enorm sterk dat je dit nuchter aangaat!

Hoop dat je morgen meer duidelijkheid en rust gaat vinden Anette! En voor zo meteen: een fijne nachtrust, lekker slapen.... Ontroert me echt hoe lief iedereen hier is, wil bij iedereen wel de 'vind ik leuk' knop aantikken maar dan blijf ik aan de gang hier ; ) wat is het hier fijn!

Dank je wel Pumpkin Tja het waren allemaal lessen hè, ook voor mij. Jaren proberen te stoppen, minderen, variërend van een paar dagen tot een paar maanden. En iedereen is anders, maar ik en alcohol zijn nu twee gasten die niet meer door 1 deur kunnen, heb daar steeds meer vrede mee... Ben zelfs een beetje bang voor het goedje, blijf er met een boog omheen gaan. Niet dat ik de drinkende medemens ontwijk (eerste weken trouwens wel even), kan er prima naast zitten zonder 'jaloezie' oid... Maar niet meer in mijn lijf. Af en toe eentje heb ik te vaak geprobeerd, voor mij houdt het 'iets' in stand. Maar iedereen is anders, reageert anders.. Las net op jouw draadje dat je lekker aan het hobbyen bent, heerlijk! Vele malen fijner dan drinken of bijkomen van een kater. We gaan rustig verder Pumpkin, dag voor dag : )

Blijft heerlijk Amandel!! De wasmand is leeg, al een lekker stuk gewandeld door het bos, wat een wereld van verschil met een zondag na 'doorzakken', pfff. Er komt zo veel tijd voor terug, nou was het vooral de eerste maanden niet altijd makkelijk om in te vullen, al die tijd. Soms het gevoel van té veel tijd over, ook om te piekeren etc. Maar dan maar af en toe 'piekeren', soms gewoonweg even niet 'blij', maar vooral veel andere fijne dingen doen ter afleiding, en zonder kater of berouw! : )) En al die hulpmiddelen heb ik enormmmm misbruikt om op de been te blijven, familieverpakkingen paracetamol en liters koffie ahum. Overigens lijkt mijn koffiegebruik alleen maar toe te nemen de laatste weken, herkennen anderen dit? Ben aan het 'afbouwen', haha, voor de helft decaf anders ga ik wel erg stuiteren. Zal misschien ook wel een verklaring voor zijn, of gewoon simpelweg dat ik zo verslavingsgevoelig ben als een deur

Pfoe een aantal draadjes zijn zelfs voor een leesfreak te lang om 'even door te nemen' Ook ik hoop dat je je goed voelt vandaag Gispy!!

Och Anette, wat een rotnacht gehad! Hoop dat je de slaap een beetje ingehaald hebt, en wat Amandel en MijnGerrit zeggen, vandaag even wat fijne afleiding zoeken en even van je af praten tegen iemand? lieve groet

Heerlijk! De eerste twee weken al achter de rug, dat verdient een bloemetje Lekker zo door gaan, per dag blijft beslissen: vandaag NIET, wat er ook gebeurt, uitgelaten blij, of diep in de put, dan kom je een heel eind. Heb hier heel wat afgesjouwd door het bos, flinke 'aanvallen' gehad bij 6 weken en bij 3 maanden. Voor mezelf achteraf verklaarbaar, want had mezelf die doelen in eerste instantie gesteld. Was alsof er daarna een soort vacuüm ontstond, zo van doel gehaald en wat nu? Maar gelukkig duurden die aanvallen telkens maar een dag, en de volgende ochtend zo'n gevoel van 'huh wat was dát??' en vervolgens zo blij dat ik er geen gehoor aan gegeven had. Ik zelf stel nu zo weinig mogelijk doelen, wil niet meer die horde wilde beesten op mijn nek krijgen. Maar als ze wel weer eens langs komen, ik ben tot de tanden gewapend. Met al mijn lijsten, brief, informatie, een fijn forum om gelijk naar toe te rennen.. day bij day, vond het eerst maar een beetje 'suffe' leus, maar brengt mij in ieder geval al een eind, en heb daar mijn tanden in gezet, ook vandaag drink ik niet!

Lieve Amandel, het lucht enorm op, voor jezelf en waarschijnlijk voor je zoon.. Maar ik moest eerst ook sterker in mijn schoenen staan voor ik het open durfde te gooien. Dus snap helemaal je gevoel, rustig aan, doe wat goed voelt voor jou. Wordt vanzelf duidelijk wanneer en of je erover wilt gaan praten

Helen kost tijd, maar het gaat allemaal weer lichter voelen, echt! Ook dikke knuffel van mij, hoop dat je lekker slaapt

Jaaa, een hele bak vol graag!

Je zegt het goed Vino, voor iedereen is het anders! Ken eigenlijk alleen verhalen dat het steeds wat makkelijker wordt, en dat geldt tot nu toe ook voor mij... (kan natuurlijk niet in de toekomst kijken) Denk ook niet dat het zomaar 'out of the blue' plots weer moeilijk wordt, dat er dan altijd een oorzaak is, dingen die op je pad komen die je moeilijk vindt met bijbehorende gevoelens die je vroeger weg dronk.. Dus verklaarbaar, niks 'engs' aan...Maar hier kunnen onze ervaringsdeskundigen natuurlijk het beste antwoord op geven.... En weet je, er worden steeds meer zaken duidelijk hoe het allemaal in ons hoofd werkt, met hele dure moeilijke woorden.... Maar de oplossing blijft heel simpel, gewoon niet dat eerste glas nemen. Dus die laten we lekker staan!!! Ik heb een heel gezellig alcoholvrij avondje gehad, niks gemist! Anders had ik me vol laten lopen, en dan morgen de hele dag naar de knoppen door een huge kater.. Nu lekker nuchter mijn bed, heerlijk slapen in plaats van halverwege de nacht wakker worden en de slaap verder wel kunnen vergeten. En morgen fris weer op, heerlijk! Slaap lekker

Waarschijnlijk al lang bekende info, want zie nu dat de publicatiedatum al van een tijd geleden is.... Maar doet mij wel enorm beseffen dat ik gewoon weer 'lekker' helemaal opnieuw mag beginnen als ik het weer ga uitproberen... Ik het monster weer helemaal wakker maak daarmee, no thanks! Tjee, weekend, kids naar mijn ex, was voor mij altijd rusteloos, moeilijk.. Steeds relaxter daarin, straks gezellig een vriendin op de thee (heb ondertussen alle denkbare smaken in huis : ) Fijne avond iedereen!

MijnGerrit: Denk dat we al genoeg geoefend hebben in opkrabbelen

Dat onze hoofden anders werken werd mij vandaag ook weer heel duidelijk door het kijken van het filmpje hier (weet even niet meer op welk draadje, maar bedankt!!). Nog wat info die iemand inbracht op het andere forum, misschien hier al lang bekend, maar was voor mij een enorme eye-opener (hoop dat kopiëren goed lukt) http://psychologie.startpagina.nl/prikbord/4549173/10365500/tiq-en-gen-bij-alcoholisme#msg-10365500 TIQ en gen bij alcoholismeDatum: 10 december 2009 11:51 ------- Waarom kan een alcoholverslaafde nooit meer 'sociaal' drinken? Er bestaan vele theorieën over - en zienswijzen op - alcoholisme als verslavingsziekte. Soms is men geneigd te veronderstellen dat er evenveel meningen over bestaan, als er hulporganisaties zijn. En dat zijn er helaas nog steeds niet weinigen. Het is daarom begrijpelijk, dat vele alcoholpatiënten door de bomen het bos niet meer zien en blijven hopen op het nooit komende 'later' of op de 'grote medische uitvinding', die hun die genezing zal bieden. Intussen hopen zij dan de nodige kracht en karaktervastheid te kunnen opbrengen om net als hun medepatiënten, het glas te laten staan en zo nieuwe alcohol-ellende te voorkomen. Alcoholisme heeft echter niets te maken met eigenschappen als 'karakter' of 'wil'. Het is in de eerste plaats een lichamelijke ziekte, die voorkomt uit een van de meest essentiële symptomen van deze kwaal: het controleverlies. Dit controleverlies is het 'niet meer kunnen stoppen' met drinken, nadat men zich heeft voorgenomen niet meer dan een bepaald aantal glazen, in een bepaald tijdsbestek, te drinken. Na 1 of 2 borrels/pilsjes (of andere alcoholhoudende dranken), heeft het lichaam een enorme drang naar meer alcohol, waardoor er meestal van alle goede voornemens niets terechtkomt. Dit 'controleverlies' heeft te maken met veranderingen, die plaats vinden in de hersenen. Wat is namelijk het geval? Door langdurig of excessief alcoholmisbruik, dat verslaving tot gevolg had, vormden zich in de hersenen bepaalde stoffen die daar niet meer weg gaan, ook als met geruime tijd geen alcohol nuttigt. Deze stoffen heten 'Tetra-hydro-iso-quinolines', kortweg TIQ's genaamd. Die TIQ's ontstaan uit acethaldehyde, een afbraakproduct van alcohol. Het zijn deze stoffen, die aan het alcoholisme haar verslavend karakter geven. Dat wil zeggen: wanneer men ook maar 1 enkel borreltje /of dergelijke drinkt, deze stoffen weer werkzaam worden en het lichaam zodanig ontregelen, dat het om meer alcohol gaat vragen. Het kan zelfs zodanig zijn, dat de meest sterke 'geest' het moet afleggen tegen de lichamelijke 'zucht' naar datgene, wat in het verleden ook tot opheffing van die ontregeling diende, de alcohol. Bij een alcoholverslaafde of iemand die de verslaving tot dan toe onder controle had, gebeurt in wezen het volgende: 1. De alcohol komt via de mond, slokdarm en maag direct in de bloedbaan. Het wordt door het bloed opgenomen. 2. Dit bloed stroomt op de normale wijze (ook) naar de hersenen. 3. Behalve de onmisbare - en tot alle functies dienende - hersencellen, worden ook de TIQ's door het bloed gevoed. 4. De hersenen geven, via de zenuwbanen, signalen door aan de rest van het lichaam. 5. Het lichaam reageert op de 'van boven' gegeven commando's en zal om meer alcohol gaan 'vragen'. 6. De 'vraag' (zucht) naar alcohol is vaak te sterk om te weigeren en 7. Alle opgebouwde psychische weerstand wordt onderdrukt en de ellende kan opnieuw toeslaan. Er zijn gevallen bekend, waarin tijdens het drinken het bewustzijn van de gevolgen terdege aanwezig was, doch de lichamelijke reacties sterker bleken, dan de verstandelijke redeneringen. Dit geeft aan, dat verslaving een sterke lichamelijke kant heeft en dat lichaam en geest niet altijd in balans zijn. Het proces (de verandering) welke in de hersenen is ontstaan, blijft daar altijd aanwezig. Voor wie niet meer drinkt, zal het nooit meer kwalijke gevolgen kunnen hebben, in de vorm van 'verslavingsverschijnselen'. Maar 'het eerste glas' kan de kettingreactie in gang zetten en de gevolgen daarvan mogen bekend zijn. Natuurlijk reageert iedereen verschillend en individueel op het 'eerste glas'. De één zal direct 'doorzakken', hetgeen betekent dat de TIQ's bij hem bijzonder snel werken. Terwijl een ander soms wel weken of langer 1 of enkele glazen per dag kan gebruiken voor de TIQ's werkzaam worden. Maar ook mensen inde laatste categorie zullen onherroepelijk terugvallen. TIQ's stellen dus altijd de verslavende processen weer in werking en vandaar is 'sociaal drinken' voor een verslaafde of als je wilt ex-verslaafde nooit mogelijk. Wie het tegendeel 'bewijst', bewijst alleen maar, dat zich bij hem of haar geen TIQ's gevormd hebben en er dus nooit van een echte verslaving sprake is geweest. Echter de meeste mensen hebben dit herhaaldelijk uitgeprobeerd en erkennen dat ze wel degelijk verslaafd zijn aan de alcohol. (Deze gegevens zijn ontleend aan een stencil, uitgegeven door het Bureau voor Alcoholverslaving, Zeestraat te Den Haag

Jaaa hè MijnGerrit, daar ben ik ook door schade en schande achter gekomen. Scherp blijven. Dacht vorig jaar dat ik het wel 'ff gefixt had' na een paar maanden, ahum. NBWtje, het heeft mij een paar keer van een terugval gered, als ik begon met bagatelliseren dan was ik door het lezen van die brief weer snel 'genezen' : ) En Vino, dat is zeker hetzelfde! Ik houd ook veel zaken bij, een lange lijst met voordelen van niet drinken, en een enorme lijst met nadelen van drinken. Blijft toch bizar hè, een niet verslaafd persoon zou bij het lezen van zulke zaken direct roepen: klaar, nooit meer! en dat dus niet meer doen.. En een verslaafd hoofd wil toch nog een keertje proberen of het vuur nog heet is. Auw!

Zaken die mij helpen wil ik graag meebrengen op dit forum. Ik kwam in januari een mooie passage tegen over hoe het in het verleden bij mij ging. Eerder een paar maanden droog gestaan, maar kreeg last van 'ernstig selectief geheugenverlies'. Alsof alle motivatie en het besef van alle negatieve zaken door alcoholmisbruik oplosten, verwaterden. Met als gevolg dat ik dacht dat eentje wel weer eens kon, zucht, complete terugval. Dat wil ik dusss niet weer! Ik heb gedaan wat in onderstaand stukje staat.... Heb de brief er al een aantal keren bij gepakt, en dat schudt gelijk weer even wakker : ) Voor een ieder die er maar wat aan heeft, even dit stukje.... 'Het menselijk geheugen is selectief, vervelende dingen vergeten we sneller dan prettige. Over het algemeen is dat een mooie eigenschap van het geheugen, maar bij het stoppen met drinken kleeft daar ook een nadeel aan. Dat nadeel wordt nog versterkt door een andere eigenschap van de menselijke psyche; gebeurtenissen waarover men zich schaamt of schuldig voelt, worden zo snel mogelijk verdrongen. Het resultaat is dat menigeen na enkele weken tot maanden 'al vergeten' is waarom hij eigenlijk is gestopt. Al die gevoelens van beknelling, de schaamte, het schuldgevoel tegenover anderen en jezelf, de walging als het weer eens uit de hand gelopen is, de machteloosheid tegenover de dwanggedachte, al die ellende zul je over niet al te lange tijd vergeten zijn. Wat overblijft op sommige momenten is de illusie dat af en toe eentje toch wel lekker smaakte. Maar er ligt nog een grotere vergissing op de loer, namelijk het idee dat je wel bewezen hebt dat je het de baas bent, en dat het je nu zal lukken om het maar bij een paar glaasjes af en toe te houden. Binnenkort kun jij ook te maken krijgen met deze ernstige vorm van geheugenverlies. Je kunt jezelf een steun in de rug geven voor die mogelijke situatie door de volgende opdracht uit te voeren. Schrijf een brief aan jezelf in de toekomst, in de periode dat je helemaal van het drinken af bent en grotendeels bent vergeten waarom je er zo graag af wil. Schrijf het zoals je aan je beste vriend zou schrijven die je wilt behoeden voor een ernstige vergissing. Zet in die brief waarom je zo graag van deze verslaving af wilt, omschrijf de kwellingen, het schuldgevoel, alle ellende en bewaar deze brief op een plaats die alleen voor jou toegankelijk is. Deze brief kun je in de toekomst, tijdens moeilijke momenten erbij pakken. Wat kan jou nou beter motiveren dan jouw eigen, oprechte woorden en emoties!'

MijnGerrit: - bloos -

Gezellig Vino! : ) Samen kunnen we het zeker! Op naar een droog leven.. euh klinkt raar, maar je snapt wat ik bedoel

'Draai' hier nu een week mee, en wat is het hier fijn. Mis wel mijn vrienden van het vorige forum, je bouwt een band op, maar gelukkig zijn er nog contacten. En de vriendin die mij heeft gewezen op dit forum ben ik heel dankbaar. Het vorige forum was vrij klein, en maar een paar mensen die droog stonden. Het was vaak heel rustig daar, en begon me meer en meer 'verantwoordelijk' te voelen als er te veel tijd over heen ging voordat een nieuweling welkom werd geheten, te reageren, ging daar steeds meer en meer mee bezig. Ook heel fijn en dankbaar om te doen, maar eigenlijk een beetje te veel van het goede voor iemand die maar een aantal maanden droog staat. En die 'verantwoordelijkheid' nam ik natuurlijk zelf op me, deed ik allemaal zelf, maar er valt ook wat van me af nu.. Sinds ik hier ben, voel ik me warm 'onder jullie vleugels'. Heel veel support van alle kanten, nieuwkomers worden van alle kanten enorm warm binnen gehaald. ik mag hier weer klein zijn in plaats van een voortrekkersrol. Past beter bij mijn vier maandjes droog. Ik ben de lieve mensen van het vorige forum enorm dankbaar, mede dankzij hen ben ik waar ik nu ben, maar het was een goed besluit naar hier te komen. Gaat een compleet nieuwe wereld voor me open, zo'n uitgebreid forum met zo veel informatie, warmte en wijsheid. Ik merk nu al dat ik weer veel leer, en nog genoeg leesstof voor vele, vele uren : ) lieve groet

Wat heerlijk Rob, zo'n lief berichtje elke avond, geeft wel aan wat voor band jullie hebben... Misschien helemaal van jouw gevoel af laten hangen, of je het wel of niet nog erover wilt hebben, en op welke wijze?.... Ikzelf was vooral een stiekeme drinker, neemt niet weg dat mijn dochter van 12, als ze 's nachts toch eens een keer wakker werd mij een paar keer dronken op de bank gezien heeft. Was voor mij mede een enorme motivatie om te willen stoppen, Want ik praatte anders, deed anders en moet onveilig gevoeld hebben, vooral omdat ik een gescheiden moeder ben, ik ben verantwoordelijk!! Goddank is mijn zoon een vaste slaper als hij eenmaal onder zeil is. Ik heb, geloof na twee maanden droog staan aangegeven dat ik een groter probleem had dan dat zij dachten, en dat ik aan de slag was met mijn verslaving. In eerste instantie vond vooral mijn zoon dit overdreven, 'mam jij bent geen alcoholist, doe niet zo raar!!' geeft wel aan hoe goed ik was in verstoppen en verhullen. Bah, het werd één groot toneelspel. Heeft voor mij wel de weg geopend om open over alcohol met beiden te praten, ze worden groter, mijn zoon is al 15.. En aangezien het aan beide kanten van de familie zit, veel alcoholisten, en ik overtuigd ben van familiaire verslavingsgevoeligheid, heb ik het hier ook over gehad. Een gewaarschuwd mens telt voor twee denk ik.... Voor mij voelt het fijn, na al die jaren stiekem, sneaky drinkgedrag nu open en eerlijk te zijn... Of ik dit ook gedaan had als mijn dochter me niet een paar keer betrapt had, ik weet het niet... Vooral luisteren naar jouw gevoel Rob, het wordt denk ik vanzelf duidelijk voor jou of en hoe je het wilt aankaarten