Roberto

Ik ben ooit wel eens eerder, voor ruim een week gestopt, zonder enige ontwenningsverschijnselen. Terwijl ik toen absoluut meer dan 4 dronk. Was op vakantie in een gebied waar geen alcohol verkrijgbaar was. Het zit deels in the mind. Toch ben ik nu terughoudender, omdat ik vorig jaar al een onttrekkings delier heb gehad. Volgens mij zat ik toen rond de 6.

Ja, alleen thuis, de laatste jaren. Misschien sinds mijn poes overleden is (2004), realiseer ik mij nu. Vroeger dronk ik nooit in mijn eentje thuis altijd pas later op de avond in de kroeg / disco. Echt compleet afgegleden ben ik na het overlijden van mijn vader, daarna mijn moeder en tegelijkertijd mijn baan kwijtgeraakt. In dat jaar zijn minstens 12 andere mensen in mijn (indirecte) omgeving ook overleden. Die mensen hebben mijn rouwproces verstoord.

Ik sta open voor alternatieven voor een psycholoog of hulpverlener: yoga, meditatie, tai chi, qi gong, rebalancing, dat soort dingen. Niet teveel praten, maar lichamelijk bezig zijn. Net nog een eindje gefietst, dan doe ik op een rustig plekje ook wat qi gong en ontspanningstechniekjes voor mijn nekspieren.

Ja, zoiets zal het zijn. Waarom zou ik het mijzelf moeilijker maken dan het al is. Voor mij is structuur belangrijker. Zonder stress dat blikje straks weggooien helpt mij ook wel.

Bor, Ik heb inderdaad dit weekend mijn plannen een aantal keren gewijzigd. Dat kwam voornamelijk door die angstaanval. Het restje bier gooi ik pas weg als ik 4 nieuwe gekocht heb. Dat moet ik nog in mijn nieuwe dagschema opnemen. Dat 'restant' van de sherry had ik al weggegooid, voordat ik wat sherry gedronken had. Anders had ik die fles leeggedronken.

Wanneer weet ik nu nog niet, heb geen vaste datum geprikt. Hoe weet ik wel. Nu eerst stabiliseren op 3,5/4. Langzaam afbouwen. Tegelijkertijd werken aan mijn nieuwe patroon (zelfde als de vorige keer), dat is: 's Morgens eten. Na koffie en sigaretjes eerst een ontbijt koek. Later yoghurt / kwark met lijnzaadolie / lijnzaad en honing / vers fruit. Dan een dubbele boterham met een gebakken eitje. Vervolgens fietsen / bewegen. Daarna boodschappen doen inclusief 4 halve liters bier. Niet gelijk gaan drinken, maar eerst het eten voorbereiden. Vlees kruiden, groente snijden, zodat alles panklaar is. Tijdens het derde blikje alles op het gas zetten. Tijdens het vierde blikje is alles dan klaar. Dan houd ik een restje bier over. Verder mij meer bewust worden van mijn valkuilen. Niet alles door elkaar gaan doen, maar rust er in brengen, prioriteiten stellen.

Mijn huisarts kent mij en komt zeker niet met adviezen die ik zelf wel kan verzinnen. Volgens mijn huisarts is aan mijn tinnitus en neuropatische klachten niets te doen. Die pilletjes zijn op mijn eigen nadrukkelijk verzoek geweest. Daarvoor had ik een heel stappenplan bedacht: Een stopdatum prikken, de week voorafgaand al proberen te minderen met alcohol. De avond voor de stopdatum beginnen met een dubbele dosis chloordiazepoxide (2 x 25 mg), vanwege de bloedspiegel (overdag nog een fles wijn). Vervolgens ben ik een paar dagen in retraite gegaan, weg uit mijn eigen omgeving. Daar heb ik veel gewandeld en een Qi Gong oefening geleerd. Voor de chloordiazepoxide had ik zelf een strikt afbouwschema bedacht. Van 3x25 > 2x25 > 1x25 > 1x10 > 1x5 Dat is toen gelukt, behalve dat 5 mg niet beviel. Op 10 mg blijven hangen, wel op mijn verzoek nu pilletjes a 5 mg, zodat ik alsnog kan halveren en stoppen. De tweede fase was om een privé coach in te huren: ook geslaagd. Ik ben niet geschikt voor de reguliere hulpverlening in welke vorm dan ook.

Ja, die benzo's heb ik voorgeschreven gekregen tegen ontwenningsverschijnselen. Die heb ik totaal niet gehad toen ik 2 jaar geleden gestopt ben met alcohol. Mijn afbouwschema heb ik toen hier ergens op het forum geschreven. Ben blijven hangen op 10 mg per dag. Na verloop van tijd toch weer begonnen met drinken. Dat de combinatie slecht is weet ik natuurlijk ook wel. Maar ik durf nu niet meer met die 10 mg te stoppen. Eerst de alcohol minderen > stoppen. Dan de chloordiazepoxide afbouwen. Dat lijkt mij nu logisch.

Nee Lieve, Mijn huisarts doet dit soort dingen niet. Ik zat nog op de wip om vandaag te bellen en te vragen om een hogere dosis chloordiapoxide om net als 2 jaar geleden radicaal te stoppen met alcohol. En die chloordiazepoxide gelijk weer af te bouwen. Daar ben ik vandaag op terug gekomen. Ruim twee jaar geleden was ik totaal afgegleden. 's morgens 6 halve liters bier, na de koffie + sigaretje. Dutje 's middags een fles wijn. Dutje 's avonds een halve fles port. In combinatie met zeer weinig eten. Mijn huidige situatie is al stukken verbeterd sinds die tijd. Ik zit alleen met lichamelijke klachten. Googlen moet ik niet meer doen, alles wat ik lees heb ik last van of krijg ik last van.

Die coach luisterde, vatte mijn verhaal samen en koppelde terug. Niets meer en niets minder. Mijn ervaring is dat de meeste mensen niet goed naar een ander kunnen luisteren. Deze man wel.

Ik ben niet in gesprek met mijn huisarts. Wel heb ik in het verleden gesprekken gehad met de praktijkondersteuner GGZ. Geen van beiden doen aan verslavingshulp, verwijzen door naar de verslavingszorg.

Ik denk dat het forum voor mij ondersteunend kan werken als ik bij mijn eigen draadje blijf. Niet de hele dag in het wilde weg wat lezen en reageren op iets wat ik toevallig tegenkom. Dat is vrij structuurloos. Ik lees soms een draadje van iemand vanaf het begin. Meestal gaat het dan een tijdje goed. In mijn achterhoofd heb ik dan: wanneer zou het misgaan? Alsof ik een thriller aan het lezen ben. Meestal gaat het dan ook ergens mis.

Ik heb er nu geen begeleiding bij. In het verleden heb ik van alles geprobeerd. Officiële hulpverlening en AA-achtige groepen is niets voor mij. Wel heb ik 2 jaar geleden een privé coach ingehuurd. Dat heeft wel gewerkt. Is alleen vrij prijzig.

Alcohol en benzo's versterken elkaar. Hoe dat precies werkt weet ik niet. Het is niet zo gevaarlijk als vroeger alcohol + barbituraten. Volgens mij worden barbituraten niet meer voorgeschreven.

SvDolphin, Ik heb niet het gevoel dat ik mijzelf voor de gek houd, integendeel. Nergens beweer ik dat alcohol voor mij geen probleem is.

Die 3/4 zijn stappen onderweg naar 0. Vanwege angst voor ontwenningsverschijnselen. Gisteren weer 4 gekocht, de laatste deels laten staan (nog niet weggegooid). Ik kan het bij 3/4 houden als ik eten ga koken. Doe ik dat niet, ga ik weer naar de winkel voor nog 2. Een week is dat gelukt, voelde mij ietsje beter. Beter / meer eten, eindje fietsen / bewegen. Tot ik die paniekaanval kreeg, eergisteren. Waar die vandaan kwam weet ik niet precies. Sowieso heb ik last van mijn voeten / benen, al minstens 10 jaar. De laatste tijd zijn mijn klachten erger geworden. Als ik dan google op klachten en oorzaken krijg ik nog meer last. Wat ik moet leren is met mijn klachten omgaan. Wat ik nog niet goed weet is het effect van een kleine dosis benzo's op dit alles. Als ik op het benzoforum wat lees dan zijn die klachten / ontwenningsverschijnselen nog erger. Gisteren dubbel geslikt, vandaag eens aankijken. Het patroon van vorige week proberen aan te houden: ontbijten, fietsen / bewegen, et cetera. Alcohol uitstellen en beperken tot maximaal 4.

Die angst is een beetje de kip of het ei. Hyperventilatie schijnt wel een bijwerking te zijn van alcohol. Daarnaast slik ik nog chloordiazepoxide, daarvoor oxazepam. Van die oxazepam in combinatie met alcohol werd ik helemaal raar. Dat was volgens mij de reden dat ik op dit forum terechtgekomen ben. Die benzo's werken tegen angst, maar versterken het ook weer. Idem alcohol. De bedoeling van die benzo's is om ontwenningsverschijnselen tegen te gaan. Kortom: een vicieuze cirkel / driehoek die zeer lastig te doorbreken is. Daarnaast ben ik ook sterk autistisch / asperger. Informatie / prikkels komen allemaal zeer snel en sterk binnen, maar hebben een langere verwerkingstijd nodig, schijnt het. Vandaar vermoedelijk het opsparen van de meest kleine irritaties.

Na mijn angstaanval gisteren heb ik vandaag na veel wikken en wegen toch maar weer 4 halve liters bier gekocht. Mede om geen supermarktfobie te gaan ontwikkelen. Verder vraag ik mij nu af of dit forum wel geschikt is voor mij. Aan de ene kant herkenning, aan de andere kant confrontatie. Misschien teveel confrontatie?

Bert, Mijn doel is niet minderen, maar via minderen stoppen. Was een beetje op de goede weg. Gisteren mislukt. Paniekaanval, angst voor de angst. Zit nu weer te denken: hoe weer verder?

Bert,ik denk "vast niet". Jij hebt je balans gevonden, houdt je daar aan. Als je die balans verstoort met een dag niet drinken, ga je de volgende dag vermoedelijk inhalen. Zo werkt alcohol nu eenmaal op je lichaam, met alle gevolgen van dien.

Nee Lieve, Plan A volgt op plan B. Dat is niet voor niets mijn keus. Het gaat er voor mij niet zozeer om wel of niet te kunnen stoppen met alcohol. Echt stoppen is het probleem niet. Het gaat er voor mij om of de alcohol door de jaren heen dusdanige lichamelijke schade heeft aangebracht die onomkeerbaar is. Dat laatste zal mijn huisarts vermoedelijk gaan vertellen. En ondertussen zit ik het alleen maar erger te maken. En/of ik krijg te horen dat het psychosomatisch is. Dat klopte jarenlang, maar nu begin ik daar echt aan te twijfelen. Ik heb geen last van zogenaamde 'onderliggende problemen'. Dat is bij 'probleemdrinkers', niet bij 'echte' alcoholisten. Die drinken alleen maar vanwege de alcohol. Wat die stof met je doet. Ik ben begonnen met alcohol toen ik 12 of 13 jaar was. Samen met een schoolvriendje dronken wij toen vruchtenwijn a 1,75 gulden uit borrelglaasjes. Toen was het al: hij 1 glaasje, ik 2 glaasjes. Tot de fles leeg was. Een jaar later gingen we over op blowen. Dat was op de middelbare school, jaren zeventig. Hij ging verder met de speed en later heroïne. Ik ben op mijn 18de over gestapt op de alcohol. Vanaf mijn 15de al ontdekt dat alcohol helpt tegen angstaanvallen, veroorzaakt door blowen. Dus gestopt met blowen. Drank en drugs zijn verschillende leefwerelden. Mijn schoolvriend en ik zijn daardoor uit elkaar gegroeid. Op 25 jarige leeftijd is hij overleden aan een overdosis heroïne. Dat heb ik pas jaren later gehoord. Een foto van hem heb ik onlangs bij het opruimen teruggevonden. Ligt nu binnen handbereik. Inmiddels ben ik 60 geworden. Alcohol heeft door de jaren heen mijn lichaam aangetast. Psychisch ben ik nog zeer goed bij. Kan genieten van kleine dingen. Eigenlijk voel ik mij psychisch helemaal ok. Alleen lichamelijk niet. Heel lastig om uit te leggen.

Lars, ik zit even wat terug te lezen. Dit herken ik deels wel / deels niet. Voor mij zit het meer in de bevestiging / ontkenning van anderen over wat ik gedaan heb. Of ik gefaald heb, of niet? Voor mijn eigen gevoel heb ik niet echt gefaald. Nee, als ik nu even over nadenk: nee, ik heb niet gefaald. Wel ben ik er lichamelijk slecht aan toe door de drank door de jaren heen. Toch voelt dat niet als falen. Eerder voelt het als machteloosheid.

Lars, Als jouw rol van vader voor jouw kinderen ernstig verstoord is, is het het een ernstige taak voor jou als vader om dit weer goed te maken. (stap zoveel uit het AA / Minnesota model). Vaders hebben een rol voor hun kinderen, kinderen hebben geen rol voor hun ouders.

Ja Meya, zo is het. Gelukkig heb ik heel lang kind mogen zijn van mijn ouders. Maar ik vond het verschrikkelijk als zij mij bij hun persoonlijke problemen probeerden te betrekken. Ook al heb ik dat nooit laten merken (kwam niet vaak voor, maar soms wel). Vaders en moeders moeten voor hun kinderen altijd vader en moeder zijn en blijven. Dat ze misschien door ouderdom lichamelijk hulpbehoevend worden doet daar niets aan af. Dat is van een compleet andere orde.

Lars, Ik heb het niet allemaal gevolgd maar: Jouw kinderen mogen wel begrip tonen, maar jij moet geen begrip bij hun proberen te halen. Zo begrijp ik Meya. Je kinderen zijn je kinderen, niet je vrienden / therapeuten / lotgenoten, et cetera.