Eline, dan doe ik het even zo, misschien ook herkenbaar voor anderen. Over verwerken, rouwen, loslaten en zingeving:
"Uit het toelaten van je verdriet ontstaat een nieuwe betekenis die een diepere zin geeft aan je ervaring. Zingeving is wachten tot je klaar bent, zodat je zelf kunt zeggen dat het betekenis heeft gehad. Dat kan niemand anders voor je doen. Het heeft zijn eigen tijd nodig. Het kan niet te snel. Andere stappen kun je doen. Zingeving is de enige stap die je niet kunt doen, die komt langs als de tijd rijp is. Op een bepaald moment ga je voelen dat er iets verandert, je vindt een nieuw doel of je wordt je bewust van een dieperliggende opdracht. Je denkt soms heel goed te weten wat je wilt, maar dan blijkt je ziel toch een ander doel te hebben met je leven. Als je rouwt om een verlies, om het loslaten van een verlangen of een diepe wens, brengt je dat dichter bij het verlangen van je zielenopdracht. Dit helpt je om een nieuwe richting te vinden en je energie weer constructief in te zetten. Als je je lot werkelijk aangenomen hebt, kun je 'de rijkdom' van je ervaring gaan delen met anderen.
(Uit Liefdesbang, Hannah Cuppen, p. 178)