Yogajuf

Zen in het dierenrijk https://www.facebook.com/nondualiteit/posts/907088782720694

Hey Gips, Wil alleen even zeggen dat ik je lees en in gedachten steun én dat ik hoop dat je de suggestie van Loen een kans kunt geven. Er een tijdje echt helemaal uit, contexverandering, focus puur op jezelf kan echt het verschil maken. Ook ik heb er ervaring mee. Vorig jaar zes maanden in het buitenland gezeten, en jij weet wat daar onder andere is gebeurd. Ik denk niet dat ik zonder die "retraite" nu aan jou had zitten typen. Benieuwd hoe jij erover denkt, en ik help graag meedenken! Liefs, Yo

En Dribbel ook in herfstsferen zie ik. Mooi hoor.

Loen weer een volle maand verder op je pad. Gefeliciteerd!

Erik, psychiater Bram Bakker definieert het begrip in 'Zucht' zo: “Codependency (niet te verwarren met coaddiction) wordt omschreven al een psychische aandoening die voorkomt bij mensen die zijn opgegroeid in een labiel (disfunctioneel) gezin. (…) Met name kinderen die zijn opgegroeid in een gezin waar verwaarlozing, mishandeling, misbruik of verslaving aan de orde van de dag waren, zijn extra gevoelig voor het ontwikkelen van medeafhankelijk gedrag. De volgende vijf basisthema's maken deel uit van de problematiek waarmee een codependent persoon te kampen heeft: moeite om een gezonde eigenwaarde te ontwikkelen; moeite om gezonde grenzen aan te houden; moeite om op een gezonde manier om te gaan met leerprocessen, fouten maken, zich ontwikkelen; moeite om als volwassene voor de eigen behoeften te zorgen; moeite om op een functionele en gepaste wijze uiting te geven aan de eigen gevoelens en waarheid. (…) Medeafhankelijkheid kunnen we zien als een patroon van, meestal door angst ingegeven, reacties op de gedragingen van de ander. Met andere woorden: men is reactief en laat het eigen gedrag afhangen van hoe men de ander ervaart.” Vind ik wel een bruikbare omschrijving.

Fijn zeg, Ietje. En herkenbaar ook! Ik loop na ruim een jaar nog steeds een beetje te kwakkelen. Binnenkort weer mijn B12 meten... Hoe minder ze kunnen vinden, hoe sterker bij mij toch ook het vermoeden dat het allemaal wel eens langdurige ontwenningsverschijnselen zouden kunnen zijn. Ik had de artsen ook ingelicht over mijn verleden, maar zij leggen die connectie niet zelf… We zullen het zien - nog een jaartje dus ;-)

Walrus, goed om van je te horen en tja…. dat was inderdaad te verwachten. Als jij verslaafd was - en daar lijkt het op toch? - dan zijn je hersenen zo geconditioneerd dat ze bij een minihoeveelheid van de verslavende stof weer vrolijk terugvallen in oud gedrag. Vandaar dus 'die eerste niet nemen'. Maar misschien was het nodig om dat zelf aan den lijve te ondervinden. Kun je de afgelopen maanden herkaderen als 'leerperiode'? Ik denk dat dat je kan helpen. Wellicht beter dat je er nu zo achterkomt dan, bijvoorbeeld, tijdens een zware emotionele of anderszins stressvolle periode waarin je misschien niet in staat zou zijn geweest om het relatief snel weer terug te draaien. Hetgeen je nu wel doet. Toch? En tja, dat haardvuur… Ga je me nu vertellen dat je het afgelopen jaar nog niet hebt mogen ervaren hoe geweldig het is om helder op dat berenvel te liggen voor dat warme, knisperende vuur, met die mooie muziek, die heerlijke kaasjes, dat fijne gezelschap en dat frisse glas San Pellegrino en je lekker te mogen wentelen in die warme, gelukzalige, natuurlijke roes die helemaal vanuit jou zelf komt en waar je niets meer voor nodig hebt dan je heldere zelf en… eh… een open haard natuurlijk? Fijn dat je er weer even was Walrus en ik hoop je te blijven lezen de komende tijd.

Dat je dat vooral op Engelstalige sites tegenkomt, komt doordat PAWS zo zijn benoemd en omschreven vanuit de AA-gemeenschap. Net als het begrip 'codependency' bijvoorbeeld. AA is veel groter, bekender en invloedrijker in de VS dan hier in Europa. En PAWS (of codependency) vind je ook niet terug in de medische literatuur of DSM, dat speelt natuurlijk ook mee.

Veel bloemetjes vandaag om uit te delen: Eentje voor Sowhat, die tijdens een ongetwijfeld zware emotionele periode toch maar mooi droog is gebleven. Complimenten en respect voor jou Sowhat. En een bloem-bolletje voor ons Bolletje, die altijd lief, behulpzaam, positief en standvastig droog is. En een reuzenboeket voor de stoere Jet, die ondanks dat het haar niet meezit toch al mooi weer een half jaar adb is. Ook voor jou veel respect NBW!

Hut, gefeliciteerd, je bent...

Ook hier nog even een felicitatieknuffel Gipsy. Zet jezelf dit jaar op de eerste plaats - altijd en onvoorwaardelijk

En Monstertje… jij ook van harte!

En voor jou doe ik ook een dansje vandaag heer Plof!

Gefeliciteerd Gips! (En sorry voor het spelfoutje op je taart - domme bakker!)

Jeetje Bolletje…

Ha ha Jane, ik heb een heel leuke aanloopkat. Ik zal proberen hem te leren om met mij mee te yoga'en. Kate, vandaag een pincha mayurasana voor al jouw respectvolle maanden. :-)

Woooowww… wat is dit ongelooflijk lief en fijn zeg! Ik bedacht me gisteravond nog dat het inderdaad echt voelt als een soort verjaardag, maar dat het zo gek is dat geen enkele van mijn niet-adb-vrienden beseft wat dit voor mij betekent. Dat voelde een beetje eenzaam ergens. Maar gelukkig is het forum er, het jaarpact, en jullie om het met mij te vieren!!! Dus alle 'eenzaamheid' is verdwenen als sneeuw voor de zon. Samenvattend: ik denk dat ik een van die geluksvogels ben die al vrij snel een goede oogst heeft gehad. Het kunnen plukken van de vruchten na verandering geeft zeker veel goede moed om door te gaan. Dat betekent niet dat mijn 'boomgaard' het hele jaar door vrucht geeft, het is soms best hard werken. Maar er is een heel krachtig basisgevoel van vruchtbare grond onder mijn voeten, sterke wortels om op te bouwen en vooral veel vertrouwen - zowel in eigen kracht als in de gezindheid van de elementen. "Providence" is een woord dat me te binnen schiet, waarvoor ik geen goede Nederlandse vertaling kan bedenken. Alcohol is niet aan de orde, in de zin dat ik er niet naar verlang, het niet mis, het niet verheerlijk maar ook niet haat. Maar dat betekent niet dat alcohol voor mij geen issue is, het tegendeel is waar. Alcohol - en verslaving in het algemeen - zal nog lange tijd een belangrijke rol spelen in mijn leven, verwacht ik. En ik vind dat helemaal geen issue. Dank aan iedereen voor jullie lieve steun de afgelopen 16 maanden. En zoals Gerrit zou zeggen: "En doooorrrrrr…!"

Ja Loen: Life teaches you how to live it - if you live long enough (Tony Bennett) Sterkte en knuf voor jou

Ietje, An en JoAnn, maak er een mooi feestje van vandaag ladies!

Van harte Kastanje met je mooie tweeënhalf jaar!

Goeiemorgen allemaal. Welkom Tomtom! Eindelijk weer eens lekker lang geslapen. En lekker gedroomd. Mmm. Het regent onderkoelde baby-egeltjes.... Ooooowww..... Goed werk doen jullie Janina en bolletje!

Deze roosjes zijn nog voor jullie, Jan, Monster en Skip. Met een knuffel erbij :-)

Gecondoleerd Loen

Morgen Jan, Monster en Skippie, maar vandaag eerst nog MijnGerrit en Luna. Van harte jullie beiden met weer een mooie maand!

Erik, ik weet niet of ik je deze tip al heb gegeven, maar Marc Marie Huijbregts heeft een mooie voorstelling gemaakt over zijn eigen leven, zijn jeugd en zijn vader. Heel lang heeft MarcMarie niet durven te zingen, omdat zijn vader hem vroeger zei dat hij niet zo gek moest doen, met zijn hoge piepstemmetje. De voorstelling heet Florissant. Hij staat op NPO, maar bij mij doet ie het niet. Misschien lukt het je hem ergens te vinden? Ik vond hem ontroerend mooi.