Kohtje

Sorry, even niet meer zo goed alles bijgehouden. @Lika, wie is plankje?

Goedemorgen. Kennelijk val ik in de groep mensen met een zéér hoog risico voor wat betreft corona. Gisteren kreeg ik al de derde uitnodiging voor een eerste vaccinatie. Begin mei heb ik m'n tweede prik al gehad via het Radboudziekenhuis Nijmegen, toen kreeg ik een paar dagen daarna via de huisarts nog eens een uitnodiging, en nu gisteren zat er voor de derde keer een uitnodiging bij de post.. 'Als u al bent gevaccineerd kunt u deze brief weggooien', staat er. Ik moet denken aan Harry Potter, die bestookt wordt met brieven met een uitnodiging om te komen studeren aan Zwijnstein...

@Claudius, wat er ook met je is, ik hoop dat het, eventueel met goede hulp, beter voor je gaat worden.

En ja hoor, het wás een fijne dag.

Goedemorgen. Vandaag zomaar een dagje Achterhoek met het campertje. Koffie, broodjes, water en hondenkoekjes mee... Eén van de fijne dingen van niet meer drinken is dat opwellingen om iets te doen ook werkelijk uitgevoerd kunnen worden. Geen zorgen om een kater of stiekeme voorraad die mee moet en waar laat ik die dan, en wanneer kan ik een slok nemen dan... en al helemaal geen zorgen om "net doen of ik niks op heb"... En dan schijnt het zonnetje ook nog eens en beloven ze redelijke temperaturen. Dit zou zomaar eens een fijne dag kunnen worden.

Ik ben wel eens wat jaloers op hoe @jopie in haar bus heen-en-weert, zo'n klein huisje altijd bij je, waar je ook gaat of staat. Een droomleventje lijkt me dat wel eens, maar ik ben ook teveel verknocht aan ons huis met m'n ateliertje, m'n werkplaats/garage en m'n spullen w.o. m'n verzameling citroënmodelletjes en Donald Duckies... aan de ene kant verknocht aan vastigheid en duidelijkheid (m'n autistische trekjes) aan de andere kant de hang naar gaan en staan waar je wilt (de rebellerende trekjes). Dat campertje is ideaal, daarmee kan ik, samen met m'n vrouw en hondje, heerlijk 'jopiën' in de tijd dat m'n vrouw niet gebonden is aan haar werkplek. En als het niet uitkomt of als we geen zin hebben, dan staat dat campertje geduldig in de garage op ons te wachten. Er alleen op uit trekken trekt me dan weer minder... daarvoor vind ik het samen 'vakantie beleven' weer te leuk.

Waarom zou je je daar abnormaal om voelen? Feitelijk is het het allernormaalst van alle normalen als je het in je eigen omgeving totaal naar je zin hebt.

Mogge. Vakantie, pas begin augustus. Het wordt, ijs en weder dienende, Bretagne of Zweden. M'n voorkeur gaat uit naar Zweden. Met het campertje, zo weinig mogelijk in stedelijk gebied. Nog steeds maar zo ver mogelijk bij mensenmassa's uit de buurt. Bangerik die ik ben... Vliegen heb ik één keer gedaan naar Londen, dat was geloof ik toen ze net van het stoomvliegtuig waren overgestapt naar kerosine, en een keer een rondvluchtje in een klein rammelvliegtuigje in Denemarken en ook in Denemarken een rondvluchtje in een helicoptertje, zo'n klein geval met zo'n drie persoons glazen bol als cockpit.. Leuk, maar ik hoef niet meer.

Ja, in een split-second gingen er een heleboel ja's en nee's door m'n hoofd. Nee won. Het 'waarom nee' heb ik me afgevraagd tijdens het boodschappen doen en ik kwam er niet helemaal uit. Uiteindelijk kwam het zo ongeveer neer op wat ik zelf geleerd heb tijdens mijn hele herstelperiode: een verslaafde niet faciliteren. Of hij nou wel of niet wat aan zijn drankverslaving wil doen of doet (ik vermoed sterk van niet) doet er niet toe. Hoe triest hij er ook aan toe is, ik ga hem niet helpen zijn toestand in stand te houden.

Naast de border collie heb je ook nog bor d'r herder. Flauw, ik weet het.

Zo'n plaatselijk 'bekende' figuur, altijd wat wezenloos door de stad lopend, soms fietsend, meestal ontzettend vieze kleding aan en dan ineens een keer onder handen genomen en weer schone kleding, schoon en geknipt haar, geschoren... voor zich uit mompelend, met regelmaat een paar mensen om zich heen met een blik bier allemaal, vaak op een meegebracht kussentje op een laag muurtje zittend, vlak naast de 'Dirk' supermarkt, ook wel eens met een gitaarkoffer voor wat geld, maar nog nooit met een gitaar gezien, maar als hij me toevallig eens aankijkt als ik langsloop altijd teruggroet als ik hem goedemorgen, of -middag groet, de laatste jaren een vreselijk opgezet gezicht, ik vermoed medicatie... die man vroeg me vanmiddag ineens of ik bier voor hem wilde kopen. Ik zei nee, hij zei okee. Toen ik terug naar huis liep zei ik goedemiddag en hij zei goedemiddag terug.

Eigenlijk is álles, of op z'n minst het meeste van Bert Haanstra de moeite waard.

Mogge. Zomaar weer eens een redelijk prettig ochtendgevoel mét een beetje energie en met een beetje minder het gevoel in te storten. Die ochtenden weten wat... Ik heb de afgelopen weken elke dag een videoverslagje (zo'n 20 minuten per dag) gevolgd van een paar in Zweden woonachtige Nederlanders die er met hun camper in 'eigen land' op uit waren getrokken richting het noorden en nu weer thuis zijn. Alsof ik naar onze eigen vakantiefilmpjes zat te kijken. Dus ik heb een béétje het gevoel dat ik net terug ben van vakantie, maar we hebben hem nog tegoed. Denemarken en Zweden staan sinds gisteren op geel, dus we denken er hard over om toch weer die kant op te gaan. In Frankrijk vind ik een regendag een min-dag, in Zweden zelfs wel een beetje sfeerverhogend.. . Wat omgeving al niet met me doet.. Beesten en dieren. M'n allereerste vriendinnetje was een fervent tegenstander van het gebruik van het woord 'beest' voor dieren. 'Mensen zijn vaak beesten, dieren nooit', zei ze. M'n jongste broer is diezelfde mening toegedaan. Zelf heb ik het woord beest nooit zo negatief ervaren als het gebruikt werd voor een dier, maar tóch blijft er dan wat hangen van de mening van, in het ene geval iemand waar je stapelverliefd op bent, en in het tweede geval iemand die sympathiek bloedverwant is. En zo heeft dat zaadje toch wortel geschoten in mijn 'besef van goed en kwaad' en kan ik het woord beest alleen nog maar in negatieve zin aan mensen verbinden en niet meer in positieve zin aan een dier. Maar dat is dus een puur persoonlijke aangelegenheid en ik neem het niemand kwalijk als ze het woord beest voor dier gebruiken.

Hoe hoog was het dan, hoe hoog of laag is het dan nu en hoe hoog zou het (ongeveer) op de schaal van vocatus moeten zijn? (dit is géén pupkwisfraach).

Komt er slecht weer aan? Ik heb de laatste tijd geen enkel idee meer van weersverwachtingen. Onderga gewoon wat zich aan weer aandient en maak me niet druk om hoe het morgen zal gaan kunnen zijn.. Zo ken ik mezelf niet.

Nee, wij hebben een hond die gek is op élk spel waar een bal aan te pas komt. Niet alleen voetbal.

iets meer dan langzaam

Doe er dan wat aan. Juist nu je dochter wel een moeder kan gebruiken.

O, hoi jopie.... zat net aan je te denken..

Goedemorgen. Permanent in je wimpers.. ik wist niet dat het kon. Wat gebeurt er dan eigenlijk? @ikkanhet, kom je al weer een beetje bij je positieven? Ik bedoel letterlijk, kun je het allemaal al weer wat positiever zien en jezelf weer op de eerste plaats zetten in plaats van de alcohol de sfeer te laten bepalen? @jopie, dat zal weer even omschakelen zijn hier in de drukte van 'ons mierennest'. Een beetje verschil in lichtsterkte tijdens dag en nacht is wel prettig, ja. Hoewel ik het tijdens een paar weken vakantie altijd wel prettig apart vind als het midden in de nacht nog zo licht is.. de combi van daglicht en doodstilte zo 's nachts heeft voor mij iets magisch. @Quinn, staat dat krat daar nu sinds kort of staat het er onder een dikke jarenoude laag stof?

Ha, leuk.. bijnamen of schimpnamen. Van geboorte ben ik een Mokumer of Stoepeschijter of Koeketer of Bram of Pottenbakker of Potschijter of Mensenvilder of Moorddammer of Blauwmantel of Veenpuit of Oproermaker of Waterhond. Maar ik voel me, doordat ik hier al zo lang woon, meer een Stokvis of Schoonevaarder. Een jaar of vijf ben ik ook nog een Blauwvinger of Brijbek geweest.

Dag Jannigje. Zit je al weer tussen de vogels? Gemengde gevoelens bij je nieuwe stek, hè? Buren duimpje naar beneden, tuin met bevolking/begroeiing duimpje omhoog.

...

Kun je die niet roeien dan? Geen verstand van boten, dat snap je wel..

...