Kohtje

Heb vanmorgen mijn vrouw een stukje begeleid op weg naar haar werk. Ze werkt sinds een klein jaar op tien minuten lopen van ons huis en op haar route ligt ook ons stembureau, zo halverwege. Leuk, heb ik nog nooit gedaan, haar (al is het maar tot halverwege) naar haar werk gebracht. Afscheidszoen (voor één werkdag) voor het bejaardentehuis...

Goede morgen. Dagpact: Lars Quinn Lieselotje jowan Kruidenthee MarQ Bor Kohtje

Mooi, smart. Mooi om/beschreven.

zijn ze nou allemaal helemaal gek geworden??? rapilos een hele dag vrij...

Die Lieselotje... ga je ook nog op iets van brugpieperkamp of hoe dat heet?

Goede morgen. Dagpact; Quinn Lars Lieselotje Bor Kohtje

Ik respecteer je privacy en wens je nogmaals sterkte, Lars.

Jannigje, er is je al zoveel liefs en bemoedigends tegen je gezegd. Ik kan er niks origineels aan toe voegen. Alleen nog maar een extra voor onder de riem. En ik hoop dat je (alsnog) oog kunt hebben voor de kleine mooie dingetjes die elke dag, soms verborgen achter grauwsluiers, brengt. Want juist die kleine kadootjes maken.... ja, die maken.

Niet om het één of ander, Lars, maar vanwaar deze keuze gemaakt? Is het om je eerst volledig op jezelf te richten, jezelf te beschermen, en van wat je daaruit leert uit te gaan bouwen? (bewonderenswaardig) Of is het om anderen tegen jezelf te 'beschermen'?(bewonderenswaardig) Of de combinatie van beide? (bewonderenswaardig) Of gaat het me geen *** aan? (begrijpelijk) Hoe dan ook, sterkte met dit besluit.

Goede morgen. Dagpact Lars Nadia Kruidenthee jowan Bor Kohtje

Gecondoleerd, Reacher.

Lars, een goed behandelplan klinkt op z'n zachtst redelijk. Afspraken waar je je aan moet houden en zij ook.. dat klinkt in mijn oren tijdens een behandeling een beetje minder redelijk. Je bent in behandeling en er kunnen afspraken gemaakt worden waaraan jij je dient te houden. Als behandelaars zien dat dat je niet goed afgaat kunnen ze de afspraken herzien. Dat is dan niet dat zij zich niet aan de afspraken houden maar dat ze de behandeling (de afspraken) veranderen. Voor jou is de weg naar een zelfstandig leven een zoektocht, voor de behandelaars is de manier waarop je zover kunt komen ook een zoektocht. Je hebt met je behandelaars geen relatie van twee gelijkwaardige partijen maar een relatie van behandelaar tot patiënt. Ik ben blij dat je voor het leven hebt gekozen. Nu hoop ik dat je je ook makkelijker kunt gaan openstellen voor de hulp die je krijgt om je leven ook enigszins prettig (zelfstandig) te kunnen vervolgen. Je denkt teveel dat iedereen tégen je is. Ik denk, gezien alle aandacht die er aan je geschonken wordt, dat dát wel meevalt. Trouwens, dat knokken klinkt wel goed. Maar neem het niet te letterlijk. Met knokken stop je veel energie in iets wat "strijd" heet. Met overgave hoef je geen strijd te leveren, hoef je geen "vijanden" te verslaan maar kun je je energie in de opbouw stoppen. Een nieuwe manier van leven opbouwen kost een hoop energie. Een open geest, een bereidwillige geest laat veel minder ruimte voor "voorbehouden" en geeft ruimte aan "proberen", experimenteren. Ik gun je een goed leven. Echt.

Hee, hork. Soep eet je met een......? Je bent tenminste in beweging. Niet alleen maar willoos heen en weer, maar je best doend, je laat je gedachten (twijfels) zoveel ruimte dat er wat kan gebeuren. Herstel is werk in uitvoering. Alleen vandaag, hoor.

Je mag niet hardlopen want het wil gaan regenen. Regenen is 'de baas'. Regenen is Hogere Macht. ...en nu weg. Geen foutparkeerders.

Goede morgen. Dagpact: Lieselotje Lars jowan Kohtje

Nee, dacht ik ook wel, Spirit. Maar omdat je schreef dat je 2e kleindochter in september uitgerekend is... Je bedoelt het anders dan ik het zou kunnen begrijpen. Maar ik begrijp je wel. Beetje flauw van mij. Excuses.

Maar Lars, neem je in je overwegingen dan wel mee het verschil tussen wat je wilt horen en wat je zou moeten horen? Een sprong in het diepe kan wel spannend zijn, maar als je niet kunt zwemmen is het hoogst onverstandig.

Even de situatie proberen te schetsen: vrij smalle straat in de binnenstad, éénrichtingsverkeer. Parkeren aan één kant van de straat, rechts, gezien in de rijrichting. Huizen staan direct aan de straat, geen echt trottoir. Ons huis staat aan de 'parkeerkant' van de straat.Garagedeur zit dus ook direct aan de straat, geen oprit. In het wegdek is met witte klinkers twee keer N.P. aangebracht voor ons huis. Op de garagedeur een bordje In/Uitrit vrijhouden. Zo is de situatie en ik mag niet zomaar een wit kruis op de straat schilderen. Punt is dat iedereen zo dicht mogelijk bij huis wil parkeren (logisch). Vaak staan ze strak naast de garagedeur geparkeerd en dan is het achteruit naar buiten rijden een priegelklus, waarbij je ook nog aankomend verkeer in de gaten moet houden voor zover je dat kunt zien aankomen. Vooral (brom)fietsers zijn een crime. Die wurmen zich met gevaar voor eigen leven vaak nog net tussen mij (in de auto) en de gevel van de overburen langs, onderwijl vloekend en tierend.. Maar soms staan auto's echt voor de deur geparkeerd. Dan kan ik geen kant op. Hoop dan altijd maar op géén noodgeval. Zo, dat wat betreft mijn probleempje van vandaag. Niets bijzonders eigenlijk maar had en heb verder niets bijzonders te melden. En het probleempje zelf is inmiddels vanzelf weer opgelost. Dus opgewekt óp naar Wie is de mol... (mijn 'verdachte' is nog altijd Jochem.. die zal 't dus wel niet zijn.)

Voor de zekerheid tóch even aan je vragen, Spirit.. je wordt toch geen overgrootmoeder, hè??

Tjee, ja.. al die opa's en oma's hier. Voel ik me de laatste tijd erg oud door dat gekwakkel met m'n arm en de 'daarbij horende' medicatie, door gewoon op dit forum mee te blijven schrijven tussen de opa's en oma's krijg ik dan weer een jong gevoel.. al met al precies evenwicht en dus goed. Spud, briefjes doen het niet.. ik schrijf ze wel, maar d'r is altijd weer een ánder die de auto hier neerzet. Dus misschien doen de briefjes het wél maar dan altijd pas achteraf. En je kunt wel (beperkt) voertuiggegevens vinden via het RDW, maar geen persoonlijke gegevens van de eigenaren. 't (geblokkeerde in-uitrit) Is één van de 'geneugten' van in de binnenstad wonen. Ik heb er mee leren leven. Waar ik dan wél weer een beetje zenuwachtig van word is van mijn vrouw.. die slaat elke keer min of meer op tilt en als ik het dan probeer te relativeren wordt ze knorrig op mij... hahaha.. Ja, en als ik dát dan doe, dat hahaha.... dan wordt ze méér dan knorrig. Da's dan weer één van de geneugten van een liefhebbende echtgenote. Ik hou van in de binnenstad wonen en ik hou van mijn echtgenote. Niet geheel ontevreden dus. PS. terwijl ik dit typ rijdt die auto hier weg.. niet gezien wie er instapte. Waarschijnlijk wel iemand uit de omgeving want er zat wel een parkeervergunning achter de voorruit.

D'r staat weer eens een mij onbekende auto voor onze garage-in/uitrit geparkeerd. Wat kan ik hiervan leren? Vandaag hoef ik, voor zover ik nu kan bedenken, niet weg met de auto. Morgen vroeg wel. Dat wordt vandaag dus de hele dag kijken of die auto al weg is. Als ie d'r eind van de dag nóg staat politie bellen. Die probeert dan, aan de hand van de kentekengegevens, de eigenaar telefonisch te bereiken en een seintje te geven dat ie weg moet. Dat (politie bellen) doe ik dan eind van de dag en niet morgenochtend. Op zondagochtend is het niet prettig om de boel op stelten te zetten. Bovendien kan die hele procedure van politie bellen tot daadwerkelijk weggaan van de foutparkeerder wel enkele uren in beslag nemen. Niet de eerste keer dat dit gebeurt en zal niet de laatste keer zijn. O ja, het leerzame van dit alles... geduld en naastenliefde oefenen. Ik doe m'n best niet boos te zijn op die foutparkeerder, het is hier, vooral in de weekeinden, druk met parkeerders (vergunninghouders). Ik voel me bevoorrecht dat ik onder ons huis een eigen parkeerplek heb en aldus nooit hoef te zoeken naar een parkeerplekje, nooit de volgende dag hoef te zoeken naar m'n auto, ook nooit hoef te krabben in de vroege ochtend en niet hoef te betalen voor een (dure) parkeervergunning. Ik wens alle mensen die vandaag een al dan niet zware leerzame dag hebben veel wijsheid om het leerzame in wat er gebeurt te ontdekken, kalmte om hun "lot" te aanvaarden en moed om er op een constructieve manier mee om te gaan.

Goedemorgen. Dagpact: Lars Kohtje Sinds ik geen slechte dagen meer heb en alleen nog goede en leerzame ben ik over het algemeen best tevreden. Over het algemeen best... maar nooit helemaal.

Lady Jane, gecondoleerd.

Kan dan ook nog ruim een uurtje later, om 8.17 uur.. dat is immers 7.77 uur..

7-7-2017 om 17.00 uur Leuk vooruitzicht. Maar waarom niet 60 jaar minus 10 uur wachten? wordt het nóg mooier... 7-7-'77 om 7.00 uur... Tja, sorry, ik heb iets met zevens.. (en vijven.)