Kohtje

Niet schrikken, is niet echt hoor. Zo ben ik niet in gezelschap....

Hier nu eindelijk ook weer eens droog. Nu gauw wat aan de schimmel tussen m'n tenen doen...

Vandaag drink ik niet !!! Lars francoise Kohtje

.Goedemorgen allemaal.

en dat is dan beheerder van Het Praathuis... guhsellie.

Ben ik helemaal met je eens, wat betreft die charmes. Zelfs het 'Chemie Park' bij Delfzijl dat zo midden in die immense vlaktes van verre te zien is, zag er tegen de schemering met al die donkere buien 'mooi' uit door al die verlichting en daardoor heel apart verlichte rookpluimen. En het landschap lijkt dan misschien saai maar er zitten wonderschone details in en de stadjes zijn prachtig. Start was in Bourtange. Ken uit m'n jeugd vooral Winschoten. M'n moeder was daar tijdens de hongerwinter als Amsterdams jong meisje heen gebracht en kwam in huis bij een gezin daar. De man was molenaar en woonde naast 'z'n molen'.. daar zijn we (na de oorlog dus) nog vaak heen geweest, ik als klein jongetje helemaal wég van die molen. Oom Stef (de molenaar) vond ik een beetje eng. Die had letterlijk een keer een klap van de molen gehad en daar lichte hersenbeschadiging aan overgehouden waardoor hij soms een beetje maf was, maar toch kon ik ook wel om hem lachen. En tante Bertha (zijn vrouw) was als een soort oma voor me. Lief onverstaanbaar wijfie...

Reacher, ik ben blij dat er toch nog zulke gelovige mensen zijn. Dat je zelfs mij gelooft... Sterkte met haar, neus, kin en werk.

Adri, die parachute-mededeling was alleen maar interessantdoenerij. Had even geen antwoord op de vraag van Lars wat iedereen ging doen die dag. Ik zou alleen maar 's middags naar de verjaardag van m'n moeder... Gelukkig reageerde er niemand op. Alleen Lars maar die geloofde het óók niet. Snertrit was beetje somber door de omgeving in combinatie met het weer (noordoost Groningen). Het weerzien was leuk en gezellig en de snert lekker. Elk jaar zeg ik: nee, te slecht weer en te ver. Elk jaar wint mijn vrouw. Volgend jaar weer (niet). (?)

Doet me denken aan die keer (jaaaaaaaren geleden...) dat ik op weg naar m'n werk (schilder) merkte dat ik veeeel te vroeg was. Besloot op een parkeerplaats een kop koffie uit m'n thermoskannetje te nemen. Toen ik lekker met een bakkie in m'n hand van het lentezonnetje zat te genieten even kijken hoe laat het nu was..... aiii... met het op m'n horloge kijken giet ik dus de koffie die ik in diezelfde hand had over m'n spierwitte (het was maandagochtend) schildersbroek.... erg heet én erg bruin. Rechtsomkeert, naar huis, nieuwe broek gepakt en racen naar m'n werk, zo'n twintig kilometer verder.. en dan nóg op tijd komen.. snap nóg niet waarom ik toen zo vroeg al op pad was....

Goedemorgen. ++Dagpact++ Lars Kohtje

Dromen? Ja, doe ik wel, dat wéét ik.. maar wat ik droom weet ik 's morgens echt nooit meer. Komt wel eens voor dat ik er 's nachts, midden in een droom, uit moet en dan probeer ik te 'onthouden' waar is straks verder moet dromen.. lukt me tot twee meter vóór ik weer m'n bed induik... dan is die droom ineens compleet weg.

Vandaag 'snertrit' in het noorden van het land. Niet met de Dyane, niet met dít weer. Maar vóór de winterstop nog even samen het afgelopen 'citroenseizoen' doornemen. Het weer nodigt me niet echt uit om er op uit te gaan, maar ervaring zegt me dat ik 't tóch maar moet doen. En aan het eind van de dag heerlijke home-made erwtensoep. Dusssss....... (moed verzamelen..)

Goedemorgen allemaal. Ik poets mijn ego nog eens op en vind dan dat daar geen alco-smet op mag komen. Dus neem ik me voor om het vandaag droog te houden wat drinken betreft. DAGPACT Lars Kohtje

Soothe, tien héle jaren... is voor mij de mijlpaal die ik voor mij niet mogelijk achtte maar nu tóch nog hoop te gaan halen. Jij hébt 'm gehaald. Gefeliciteerd.

Lika, een héél jaar... was voor mij de mijlpaal waarbij ik dacht: nu kan ik het de rest van m'n leven óók wel. Gefeliciteerd.

M'n moeder is vandaag jarig. We gaan zo met de hele familie parachutespringen.

Goedemorgen allemaal. Lika, gefeliciteerd. Harp, sterkte d'r mee. vanDaag pacT jowan Lars harald Kohtje

Hoi Smaragd, Je zei dit: "Ik wil/moet naar Zuid-Afrika, voor een langdurige opname, 3 tot 6 maanden, haat lang vliegen maar daar wil ik voor gaan want dit werkt niet zo. Wil mij niet dood zuipen maar ben dat wel weer aan het doen." Als ik me niet vergis is dat een behandeling volgens het Minesota-model, volgens de 12 Stappen dus. Ik ken verschillende mensen die daar een opname achter de rug hebben en verschillenden daar weer van zijn langdurig (jaren) clean. Geef jezelf die kans als je hem dan tóch krijgt. Ik hoop dat je je er voor open kunt stellen en er veel aan hebt. Ik weet dat je goede NA-ervaringen hebt, dus zou deze behandeling zomaar eens de juiste voor je kunnen zijn. Drank/(drugs) zijn niet ons probleem, de manier waarop we er mee omgaan is ons probleem. Ik hoop van harte dat jij die manier van omgaan voor jezelf kunt veranderen in een voor jezelf aanvaardbare manier. Zelfs als dat -niet meer aankomen- zal zijn. Dan zijn 3 tot 6 maanden misschien wel de beste investering die je in je leven kunt doen. Inclusief een lange heen- en terugreis. Ik wens je veel kalmte, moed en wijsheid.

Jopie, ik had je gisteren, geloof ik, al ge-toi-toi-toit en plezier gewenst, maar doe het in deze golf van goede wensen nóg maar een keer voor de zekerheid. En wat Lars al zei: niet te dicht langs het randje, hè? Van die vulkaan dan... Toine, weet ik wel van die videobanden, maar je weet maar nooit.. kan ineens zomaar weer populair worden vanuit nostalgische gevoelens. En wat zijn statue's?

Goede zaken gewenst, toine. D'r zijn d'r nogal wat.... Doe je ook muziek? De vinyl-branche schijnt het goed te doen momenteel. 'Ouderwetse' plaatjes voor de moderne plaatjesdraaiers... en ook de cassette komt terug... Of doe jij in jouw geval videobanden? En nog verder terug, films?..

Goedemorgen. d A G p A C T Kohtje

Tine, je hebt al gewonnen op het moment dat je (weer) stopt.. De aanhouder houdt slechts aan...

Jopie, ik vind dat heel normaal wat jij nu allemaal voelt... je heel lang ergens heel erg op verheugen en als dan eindelijk puntje bij paaltje dreigt te komen ineens het klamme zenuwenzweet... Maar echt, dat gaat helemaal goed komen en straks heb je ons een victorie-verhaal te vertellen... toi, toi, toi. En bovenal veel plezier.

Bob de herder...

Goedemorgen allemaal. DGPCT: Lars Kohtje