Kohtje

jowan Is me net voor.. Je blijft toch wel met je herstel bezig, zeilbootbewoner? Stabiel genoeg voelen om op eigen benen te staan is een mooie basis, maar d'r moet nog wel een stabiel leven op gebouwd worden, toch?

Okee, succes dan, Antoinnette. Ook met het vervoer.

Antoinnette, sterkte, succes.. (?) met je afspraak. Reuzespannend wel. (Veel plezier wensen lijkt me niet passend hier, maar misschien ook wel een heel klein beetje?)

Je redt je er anders aardig mee, jowan. En het kan zomaar blijken dat je na ineens een nacht van 8 uur goede slaap zó uit je 'ritme' bent dat je er chagrijnig van zou worden... Gelukkig weet jij als geen ander dat de wereld verbeteren bij je zelf begint. En daar ben je nu, met minder lange nachten, al druk doende mee.

Goedemorgen. Poeh.. slecht slapen.. slopend. Kun je nóg zo goed weten hoe je 'vrienden maakt' (met een glimlach), na een slechte nacht wordt dat toch een stuk moeilijker..

Wie dóet er nou zo iets?

Nee, 'veren-in-de-reetjes-in-de-wei''.

Sorry, ik werd 'even' opgehouden/afgeleid door een hypo van m'n vrouw.. De 'kreet' die even bij me op kwam was: 'veren-in-de-reet-jes-in-de-wei'.

Goedemorgen allen. Ik zag en zie ook altijd enorme drempels voor me. Alcoholgerelateerde drempels waren o.a. -Besluiten te stoppen met drinken, -Naar de huisarts gaan om m'n probleem voor te leggen, -Eerste keer opname in een verslavingskliniek, -De eerste keer naar een zelfhulpgroep gaan, -Tweede keer opname in een verslavingskliniek, -Derde keer opname in een verslavingskliniek, -Overstap van de ene naar een andere behandeling in een verslavingskliniek, -Hier als deelnemer aan dit forum aanmelden, -Na een terugval na een lange tijd droogstaan wéér aanmelden voor een behandeling, -De eerste keer naar AA, -De eerste keer naar NA, -De eerste keer naar CA, -Niet te vergeten de eerste keer het woord nemen in elk van die zelfhulpgroepen.... en zo zullen er nog wel veel meer zijn die ik nu even over het hoofd zie. Ik leef feitelijk steeds naar drempels toe om ze dan tóch maar 'te nemen' omdat ik anders nooit nergens ooit zal komen. M.a.w. ik ben best een 'skietert' als het er op aankomt om 'gewoon' leven. Het vreemde is echter dat ik wel héél vaak drempels, soms zelfs bergen, vóór me zie die ik dan met ogen, oren en neus dicht over ga en als ik dan even later terugkijk, dan zie ik een vlak landschap. Geen hobbeltje te zien dus... Waar zijn al die drempels, die overwinningen, die angsten? Tja, ik zou willen dat ik er lering uit kon trekken. In zoverre dat ik door ervaring nu eens kon zeggen dat ik géén drempels voor me zie, dat ik het me verbeeld. Helaas werkt dat niet zo bij mij. Ik ben nog steeds een 'skietert'. Het enige dat de ervaring me meegeeft is dat ik die enorme drempels het best maar altijd moet nemen omdat ze meestal waarschijnlijk het voor mij juiste pad markeren. Als ik terugkijk is er weinig méér dat ik overwonnen heb dan alleen mijn angsten. Géén heroïsche daden of records verbroken, geen 'vijanden' verslagen, niet de wereld verbeterd of zelfs gered, alleen mijn angsten opzij geschoven en er langs gegaan.. Alleen zo kom ik verder en ga ik m'n vrijheid tegemoet. En nu moet ik nog even terug naar de dagdraad van gisteren om iets af te maken.

Er komt ineens weer een op dit forum veelvoudig gebruikte kreet van een jaar of elf geleden bij me bovendrijven...

Niemand had het in eerste instantie toch over verbieden? Het ging om proberen..

Hihi... voor een alcoholist die niet wil drinken is élke dag in beginsel een 'proberen niet te drinken'. Ook na tien of twintig jaar nog. Omdat je als alcoholist nooit van te voren 100% zeker kan weten of je de dag droog zult eindigen. Het vertrouwen op een droge dag kan in de loop van de tijd wel tot 100% gegroeid zijn, maar we weten hier op het forum wel zo'n beetje allemaal dat vertrouwen iets is wat beschadigd kan raken. Ik denk dus ook dat er niets mis is met proberen een dag niet te drinken. De bedoeling is goed in elk geval..

Elletjes zijn zowel bij Ling als bij Lang én bij Long én Lung de beginletters van hun naam.

Van mij ook een goedemorgen allemaal. Heb niet zo veel met sport, maar ik mis 's morgens toch wel een beetje het Olympisch journaal op tv.. Tv en radio zijn op een gewone doordeweekse dag en in een gewoon doordeweeks weekend best flauwig en saai. Ik zal het maar gewoon toegeven: ik mis de curling-verslagen... vooral die prachtige geconcentreerde koppies.

Mooi. Ogen en oren openhouden en zelfkritisch (durven) zijn. We zijn hier allemaal met een zeer persoonlijke (zoek)tocht bezig. We doen het uiteindelijk allemaal op onze eigen unieke manier. Tegelijkertijd zijn er veel overeenkomsten te vinden in al die unieke manieren. Voor mij was het deze combinatie die het voor m'n eigenwijze ikje mogelijk maakte om aan de hand van vele 'geijkte' paden die onder andere hier op het forum te vinden zijn, toch op m'n eigen wijze een manier van leven zónder drank te ontdekken... waarbij ik echt het idee heb dat ik het allemaal zélf gedaan heb. Zonder dit forum en (voor mij) de AA en NA, dus zonder de vele, vele ervaringen van mensen die mij zijn voorgegaan en die na mij kwamen, zou ik echter geen idee hebben gehad welke kant ik op had moeten denken en handelen. Dus (zoals Kruidenthee vaak haar prachtige berichtjes afsluit..) "Zellluf maar niet alleen".

Hoop doet leven wordt wel gezegd. In zekere zin is dat misschien zo, in andere zin is hoop een loden last. Als je hoop gevestigd is op iets wat je nog nooit gedaan hebt, dan kan het spannend en zelfs uitdagend zijn om aan dat nieuwe te beginnen. Maar als je je hoop vestigt op iets wat je al (vele malen) vaker gedaan hebt wat niet goed afliep en nu dan ietsiepietsie, hééél toevallig, je weet maar nooit, hopelijk, misschien dan nu deze keer wel, dan ben je goed beschouwd waanzinnig bezig. Een mens is nooit te oud om te leren, en van je fouten leer je het meest, maar het is niet verstandig om een foute ervaring nogmaals te beleven, alléén maar omdat je hoopt dat fout dit keer goed zal gaan. Je kunt helemáál niet van de fiets vallen als je er nooit opgestapt bent. Fiets staat in dit geval voor Alcoholafhankelijkheid/alcoholisme. De meesten van ons op dit forum (en jij ook, zo lees ik uit je verhaal) zijn echter wél ooit op die fiets gestapt. Als je de fiets niet in beweging zet (=die eerste niet neemt) kun je op een stilstaande fiets heel goed blijven zitten mits je jezelf toestaat om met één of zelfs (liefst) twee benen op de grond te blijven staan. Daar is helemaal niets verkeerds of verboden aan. Het is zelfs aanbevelenswaardig om je niet of minder drinken of pogingen daartoe 'nuchter' onder de loep te nemen. Met twee benen aan de grond dus.

Ogen opgemeten en ze gaan vóóruit... Een jaar of vijf geleden zat ik nog op links -2,5 en rechts op -2. Nu kwamen ze op links -1 en rechts 0,5.. Nog maar geen bril besteld maar volgende week nog eens meten. 't Is wel zo dat ik zonder bril of lenzen best redelijk kan zien in de verte (en dichtbij probleemloos), maar met m'n lenzen ook geen problemen heb. Dat was me een half jaar geleden opgevallen toen ik er 's nachts een keer uit moest met ons hondje en ik geen lenzen inhad en m'n bril niet kon vinden.. maar ik dacht dat het aan de duisternis lag.. De opticiën vond het niet zo heel raar, maar voor de zekerheid volgende week nog een keertje meten. Als ik tijd van leven heb kom ik misschien ooit nog van de bril/lenzen af.. dát zou wat zijn, zeg.

Alerte Adri zet nu toch wel een aparte manier van wachten neer.

Reikt Lung dan niet de helpende hand aan Ling op z'n gat en de dubbelliggende Lang?

Goedemorgen allemaal. Ik ga zo een nieuwe bril uitzoeken. Zit nu dus zonder lenzen en een bril uit de jaren '90 die niet meer helemaal je van het is.. En constant vergissen met bril op, bril af omdat ik normaal (met lenzen in) een leesbril nodig heb voor dichtbij. Nu is het net andersom, dichtbij zónder (lees)bril en veraf mét bril.. Ik wil in elk geval weer even een tijdje met gewone bril verder. Even de ogen lens-pauze geven. En dan in het voorjaar weer lenzen. Toch leuk dat dat af en toe af-/inwisselbaar is... gewoon voor de af-en-toe-verandering, gewoon omdat het kan. En verder heb ik afgelopen nacht voor het eerst sinds maanden weer eens lekker geslapen, zonder door m'n schouder wakker gemaakt te worden. Oók wel weer eens lekker. Ziet een volgende dag er toch weer meer uit als een cadeautje i.p.v. als een berg.

Ja mooi, je eerste maand achter de rug. En nóg mooier: de rest van je maanden voor de boeg!!! nu MÉT perspectief!!

Ik zat net te schilderen. Keek even naar buiten en zie dat de zon schijnt en dat het tegelijkertijd sneeuwt. Als vanzelf moest ik daardoor ineens aan jou denken en vroeg me af hoe je er nu bijstaat, of liever gezegd, bijligt. Daarom meteen de laptop opgestart en dit berichtje... Ook hier wordt aan je gedacht. Beterschap Jannigje. Liefs, Kohtje.

Gypsy, bedoel je dat je vandaag gedronken hebt of is het er vandaag gewoon niet van gekomen om je op het dagpact te zetten? Die verbetering van slapen is een kwestie van geduld. En natuurlijk ook niet alléén afhankelijk van het stoppen met drinken. Bij mij is piekeren nog regelmatig een oorzaak van onrustig slapen. Terwijl ik al jaren niet meer drink.

Jij ook jowan. Niet wegblijven nu, hoor.