dribbeltje

Zonder kinderen, heerlijk om naar uit te kijken maar helaas is daar toch nog een oppas voor nodig en laten we die nu niet voorhanden hebben. Helaas! Vanavond weer drama, helaas was ik alleen want mijn man was niet thuis. Vind het dan zo naar dat ik bedenk dat ik liever aan het werk ben dan bij mijn eigen kinderen. Kan ik me daar weer schuldig over voelen. Ik weet dat ik zou moeten genieten van de kinderen maar doe dat te vaak niet, het is nooit goed genoeg, wat ik ook doe. En bij een ander lijken de kinderen altijd zo makkelijk, anders....Hulp vragen doe ik niet snel, iedereen heeft het druk en de mensen waarvan ik had verwacht dat zij er wel zouden zijn voor ons, hebben me diep teleurgesteld. Ik weet dat ik niet mag vergelijken / iets op een Weegschaal moet leggen. Alle oppas/ hulp die ik altijd bood deed ik niet omdat ik er ooit wat voor terug wilde maar het valt me wel zwaar dat ik nu niet bij hen terecht kan. Heb zo nu en dan wel een ' balletje' Opgegooid maar hij is niet opgevangen zeg maar. Ach, aan de andere kant, ze zijn nog jong dus de avond vanaf 21.00 uur is van mezelf. Dat dan weer wel! En dat voorjaar, dat helpt inderdaad! Dribbeltje

Heb eigenlijk niet veel nieuws te melden maar toch even wat van me laten horen. Heb belachelijk veel trek, heb me dus net al vol zitten eten want water drinken hielp ook al niet. Vol zitten iets beter maar idd die onrust....gggrrrrr..... probeer voor mezelf te bedenken wat ik in vredesnaam denk te kunnen halen met drinken. Kom niet verder dan die onrust weg te krijgen maar weet heel goed dat dit maar zeer tijdelijk is en een schijnrust zal zijn! Diep in mijn hart weet ik dat zeker wel. Heb inkopen gedaan voor de visite en die drinken dus dit ligt nu in de koelkast te wachten. Wat heb ik nodig? Ik weet het niet meer zo goed allemaal, alleen ik moet niet gaan drinken!! De kinderen hebben vakantie en ook al dacht ik er een gezellige dag van te maken, hun denken daar kennelijk anders over. Veel ruzie met elkaar en boodschappen doen was al helemaal een ramp, geprobeerd cupcakes te bakken, dat is op zich wel gelukt maar delen is niet aan ze besteed geloof ik. Het maakt ze niet uit, wat de ander heeft willen zij ook hebben dus ruzie! Moeders kan na afloop de boel opruimen en zo gek ben ik dan ook nog. Doe ik zelf, ik weet het maar ik heb geen zin aan nog meer gemopper. Spelletje doen dan, weer ruzie, gelukkig is er nu 1 naar buiten en 1 voor de t.v. En ik dus even hier......wat is opvoeden toch moeilijk!! Dribbeltje

Speciaal voor jou ingelogd Jane maar ik heb me inderdaad wel eens beter gevoeld....moet zo naar het werk en heb zo geen zin, als ik er ben is het hopelijk wel goed hoor. Er moet op het moment gewoon niets ' extra's ' van me gevraagd worden want de rek is er wel uit merk ik. En dat ga ik vandaag aan 1 collega vertellen. Mijn dochter vindt het ook erg vervelend op de vakantieBSO en dat speelt dan voor mij ook wel mee. Loslaten! Want ze zal vast ook leuke momenten hebben, ze ziet er gewoon tegenop omdat het anders is. Ook andere leiding en kinderen van andere scholen en dat is spannend voor haar. Moet gaan. Dribbeltje

Hey Ietje, Pebles en Maxi, Hoe gaat het met/ bij jullie? Hoop goed maar zo niet dan hoop ik ook wat van jullie te horen..... Dribbeltje

Jij ook een goed weekend Hanneke!

Ik dacht, ik kom weer eens kijken op het dagdraadje.....is er helemaal niemand..... Hoe dan ook, succes allemaal en vooral ook voor mezelf;-) Dribbeltje

Wat herkenbaar weer, dat interne gesprek voerde ik gisteren ook weer eens in mijn hoofd, " ach, het kan wel voor 1 keer, morgen drink ik dan gewoon niet meer, ik heb het verdiend etc.." Gelukkig had ik ' s ochtends een fiets gereserveerd voor RPM in de sportschool dus heb ik mezelf echt een schop onder de kont gegeven en ben gegaan! Zelfs nog onderweg gedacht zal ik dan een paar kasteeltjes halen want dat mag dan vanavond op de bank! Ook niet gedaan dus ook al was ik chagrijnig, ik ben ook trots dat ik ADB was/ ben. En al die bekende flessen/ glazen doen mij ook zeker wat. Het zorgt voor hele gesprekken in mijn hoofd. Lady, wat een bijzonder verhaal over je vader! En wat fijn dat je die omslag mee hebt mogen maken. Ik vind het ook prettig om ook wat meer over jou te lezen, je geeft super adviezen en staat voor iedereen klaar maar ik lees niet altijd wat over hoe het bij jou is gegaan. Dus bedankt voor het delen! Dribbeltje

De vakantiekilo's er weer af, die zijn altijd het makkelijkst! Maar die oppepper kon ik wel gebruiken dus da's fijn! 78.2 Dribbeltje

Ben nu vooral heel erg moe. Kan even niet reageren op jullie, komt morgen wel, maar heb mezelf beloofd wel te gaan sporten, HA benadrukte het belang hier nogmaals van! Zelf denk ik nu alleen maar aan de fles uit die droom die er nog staat. Tijdens het boodschappen doen vandaag de rij met drank maar bewust helemaal overgeslagen. Voel me alleen maar leeg, ben vanmiddag weer taxichauffeur van mijn kinderen, van clubje naar sport etc dus moet weer gaan. Soms is het ook wel goed dat dat allemaal doorgaat want anders kom ik helemaal tot niets op het moment geloof ik. Het komt wel weer goed, dat weet ik en het levert me vast mooie dingen op. Daar hou ik me maar aan vast! Dribbeltje

Dag lieve allemaal, Zo, een stukje van mijn verhaal kunnen doen bij de HA, niet echt inhoudelijk natuurlijk maar in grote lijnen waar ik nu tegenaan loop. Hoe mijn drinken erger is geworden met de jaren, dat ik kennelijk niet in staat ben dingen te verwerken op een andere manier, en dat ik vanaf nov. Bezig ben te stoppen. Hoe ik ook mijn best deed mijn tranen binnen te houden, dit lukte natuurlijk niet. Niet dat dat erg is maar het is niet wie ik ben. Zij heeft me doorverwezen naar een 1ste lijnpsycholoog waar ik zelf vandaag contact mee op moet zoeken. Dus ik ga vandaag eens bellen denk ik. Ze belt me volgende week vrijdag om te vragen hoe het ervoor staat. Ze was enigszins verbaasd dat ik me niet ziek had gemeld maar dat was ik ook niet van plan. Als later blijkt dat ik zo " overspannen" blijf reageren dan zien we dan wel verder. Ik en ziek melden is ook zo " niet passend bij mij"......maar ja, kennelijk ben ik misschien mede daardoor ook wel in de problemen gekomen. Thuis was mijn man verbaasd me te zien, onze dochter was ook thuis dus ik kon niet teveel vertellen maar gezegd dat het niet zo lekker loopt en ik een afspraak had gemaakt, nog meer verbazing. Lastig hoor als je eigenlijk niet echt meer met elkaar praat, dat heb ik dus ' s avonds moeten doen en dit keer wel met afstand, zakelijk, zonder tranen. Raar maar waar! Nu ook hardop gezegd dat ik het niet alleen red thuis, dat ik hem nodig heb om ook op te leunen zo nu en dan. Hoe ik dat moet doen weet ik niet want ik doe vooral en geef nooit aan dat er iets is. Wil het er eigenlijk nooit over hebben, ja als er praktische zaken opgelost moeten worden en ik maak van vele situaties praktische situaties met de gepaste afstand. Zelfs als het om mijn kinderen gaat en dat lukt me dus niet meer. Emoties zitten vaak in de weg en maken de situaties er vaak niet beter op is mijn ervaring. Vaak vertroebeld dat je kijk op de zaken, of het nu werk of privé gerelateerd is. Dat vind ik echt, alleen moet er wel ruimte komen om toch ook met die emoties aan de slag te gaan. Moet weg! Dribbeltje

Na weer een " overspannen" reactie mijnerzijds op het werk heb ik de telefoon gepakt en de huisarts gebeld, was vanmiddag ambulant en ben na de afspraak naar huis gegaan en moet zo heen. Vind het doodeng, mijn hart gaat tekeer..... Dribbeltje

Vergeet ik nog te schrijven dat ik vannacht voor het eerst gedroomd heb over drank. Niet dat ik het zelf nam maar ik heb nog een dure fles staan in de kast en die was iemand zomaar aan het opdrinken. Ik heb die toen afgepakt, alsof ik dat zou doen...? niet om hem zelf te drinken maar kennelijk mocht een ander hem ook niet. Grappig, ik onthou niet vaak een droom!

Ooooooh, vreselijk is dat hè? Zo frustrerend! Ik lees dat je goed gaat, wat heerlijk voor je! Dribbeltje

Bedankt voor jullie reacties.....altijd fijn! MijnGerrit en Peet, de huisarts vind ik meer een doorgeefluik, niet oneerbiedig bedoelt. Ik verwacht daar niet te vinden wat ik zoek, heb altijd het idee dat hij haast heeft en dat lijkt me in dit geval niet handig. Zit zelf uiteraard ook alweer dagen te denken wat nu het beste zou zijn. Zo werkt dat bij mij, van me afschrijven en door blijven denken, lezen hier en net zo lang dat ik er uit ben. Ik denk dat ik door mijn verleden een manier heb gevonden om met problemen om te gaan, die niet constructief is. Daar moet ik mee aan de slag! Ik vind het niet nodig om hier diep in te duiken, maar meer hoe nu verder. Het drinken is daarna gekomen, natuurlijk ben ik verslavingsgevoelig en zal dit probleem ook aangepakt moeten worden zodat ik niet weer terugval. Het is dus een EN EN situatie......Maar eerst stap 1 Peet en dat is de telefoon pakken en bellen naar de huisarts en dat heb ik nog steeds niet gedaan. En MijnGerrit, je schrijft, ik weet en herken wat er met me gebeurd, kan/ wil je daar iets meer over vertellen? En eh, je bent druk geweest zag ik met al die draadjes ....( ahum) te lezen! Die van mij is wel een beetje lang geworden en ik was niet van plan weg te gaan dus dat wordt nog wat. Dribbeltje

Een vraag, ik wil eerdaags een afspraak maken bij de huisarts en zit erg te twijfelen over een doorverwijzing naar een psycholoog of naar iemand die gespecialiseerd is in verslavingen. Nu neig ik naar het eerste omdat ik denk dat er van alles speelt waardoor ik meer en meer ben gaan drinken. En niet andersom, dus dat de problemen ontstaan zijn vanuit het drinken. Het hielp niet natuurlijk maar het omgaan met van alles en nog wat DAAR moet aan gewerkt worden? Snappen jullie het nog? Ik ben bang dat er bij iemand die gespecialiseerd is teveel aandacht aan het drinken of niet drinken wordt geschonken. Hoe was / is dat bij jullie? Ik moet trouwens zeggen dat ik gisteravond voor het ALLEREERST geen moeite had met niet drinken, rare gewaarwording! Zal het dan vanaf nu beter gaan?? Hoop het zo! Dan denk ik ook stiekem weer dat ik het wel zonder hulp kan......dat dan weer wel! Dribbeltje

Een week droog...was het maar waar, dag 4 nog maar hoor....oeps, ik zou niet meer tellen! Volgende week hebben de kinderen vakantie maar dan gaat mijn werk gewoon door, kan niet vrij blijven nemen;-) Wat herkenbaar dat poetsen maar het eigenlijk ook zo zonde vinden van de tijd! 2 uurtjes poetsen in de ochtend en dan tijd voor jezelf? En Peet, zo helemaal gelijk, dat is ook mijn grootste probleem, altijd en overal over na blijven denken en daardoor niets kunnen loslaten of was het nu net andersom? Zit geen stop op en met of tijdens het drinken werd dit denken gestopt en dat gaf me de rust die ik zo graag wil. Nu blijf ik malen, ook ' s nachts vaak nog, krijg er gewoon hoofdpijn van. Vandaag op het werk al vrij vlot een wat overspannen reactie op een aantal dingen, het vloog me echt aan. Heb het idee dat ( ga Ik weer Peet) dit ook wel wat opviel bij een aantal collega's, vind dan weer dat ik daar wat mee moet maar is er niet van gekomen. Alles wat mis kon gaan ging ook mis op de ochtend leek wel. Ligt natuurlijk aan hoe ik er mee om ga en later vind ik het zo stom dat ik er zo op heb gereageerd. Wat ben ik toch een moeilijk mens, vooral voor mezelf maar ook wel voor mijn omgeving ben ik bang. Ga nu even niets doen met een spaatje erbij! Dribbbeltje

Zal het eens proberen, op de grens van lekker...;-)) Fijn dat je er weer bent! De gewone week gaat weer beginnen, na een weekje vrij . Heb eigenlijk nog het gevoel dat ik helemaal niet tot rust ben gekomen en heb eigenlijk helemaal geen zin om weer te beginnen. Heb met mezelf afgesproken dat ik beter op signalen ga letten die mijn lijf aan geeft, ga er nu altijd aan voorbij, zelfs als ik ziek ben ga ik door totdat het echt niet anders kan. Heb een tijdje terug de tip gekregen, weet zo even niet wie dat was....ff teruglezen ...dat ik misschien even de niet verplichte afspraken moet schrappen en even echt tot rust komen. Dat niet verplicht is al lastig, ga ik eens kijken wat nu allemaal echt moet. Is nu nog veel maar vlg mij valt er weinig te schrappen behalve de sociale contacten en het sporten. Alles rondom de kinderen is verplicht en mijn werk natuurlijk ook. Dat is al een volle week als ik eerlijk ben. Hoe doet toch iedereen dat? Dribbeltje

Zo, wederom een eerste weekend ADB, de kop is er weer af! Eigenlijk wil ik niet meer tellen, zeker de missers niet maar doe dat stiekem toch. Hartkloppingen zijn weer volop aanwezig terwijl ik toch niet zoveel gedronken heb. Toch de onrust die het kennelijk met zich mee brengt. Ga zo mijn bed maar in want krijg ongelofelijk trek in chocolade en aangezien de Weegschaal ook niet zo vriendelijk was moet ik dat echt niet doen! Dribbeltje

Dag Lady Jane, Dat zou ik super jammer vinden want ook al word ik wat onzeker van dat ene mailtje, ik heb altijd ontzettend veel aan je reacties dus ik hoop dat je blijft schrijven! Het is niet verkeerd om het eens niet eens te zijn toch, ook daar of misschien juist daar leer ik veel van! Heb oprecht veel nagedacht over wat je schreef en waarom dat de reactie bij mij gaf zoals dat was. Vaak als er weerstand komt zit daar juist iets belangrijks DUS hoop nog vele leermomenten van je te mogen krijgen ook al zal ik er niet altijd helemaal blij mee zijn. Zinvol is het wel! Dus hou je vooral niet in en zet me maar aan het denken, jij ( en anderen) helpt me juist door mijn proces heen! Dribbeltje

Lady Jane, tranen weggedronken......tja.....ik weet het niet. Meer, geen weerstand kunnen bieden maar wel vanuit echt verdriet. Daar maar 1 wijntje gedronken, wel om me heen kijkend of anderen er ook nog 1 nemen of niet dus of het sociaal gezien acceptabel is?? Dus met andere woorden, of het niet opvalt of vreemd is als ik er nog 1 zou nemen. Ik voel niet zo vaak echt verdriet en kan hier niet zo goed mee omgaan, in dat opzicht misschien wel weer wegdrinken maar ik richt me dan op andere dingen en kan er dan ook weer voor anderen zijn. Omdat de eerste naar meer smaakt, en dat daar niet kon/ mocht van mezelf geeft het me rust als ik zeg dat ik er thuis nog 1 mag en die ene wordt dan 1 fles. De volgende ochtend werd ik erg geraakt door het draadje bij Peet, zoveel herkenning en onverwerkt verdriet. Daarom leg ik de link niet naar drankjank. Wil niet zaken ontkennen die er mogelijk wel zijn en heb er daarom echt naar ' gekeken' , hoe zit dat nu bij mij en " this is it". Niet meer en niet minder. Hoop dat het nog duidelijk is, als ik mezelf soms terug lees vraag ik me af of het voor een ander nog wel te begrijpen is. Wel bedankt voor je reactie! Altijd weer! Die schop onder de kont heb ik misschien wel nodig maar maakt me ook onzeker. En onzekerheid maakt me weer onrustig en onrust is een gevaarlijke trigger bij mij. Dribbeltje

Oeps......even tijd nodig gehad om de reactie van lady Jane tot me te laten komen, ik ben het eens met de schop onder mijn kont in de vorm van mijn verantwoordelijkheid nemen en hulp zoeken. Daarnaast ben ik het echter zeer oneens met het woord " drankjank". Het vele huilen was en is zeer oprecht en gebeurde nuchter en niet tijdens het drinken! En als ik iets niet doe is het wel medelijden hebben met mezelf. Wel excuses zoeken maar zeer zeker niet uit zelfmedelijden. Denk juist dat ik meer aan mezelf moet gaan denken, dat ik de hele wereld niet aan kan en dat hoeft ook niet. Dat ik juist ruimte moet maken voor het verdriet dat er zit en dat ik het eea moet gaan verwerken ipv denken dat het allemaal mee valt en ik mezelf niet zo moet aanstellen. Ik heb in geen jaren gehuild en pas nu ik vaker nuchter ben beginnen de tranen te komen. Het is voor mij dus juist geen drankjank!! Maxi, bedankt! En helemaal met je eens dat ik dan wrs geduldiger naar mijn kinderen kan zijn maar ik heb ook nog de moeilijke momenten en dan ben ik weer niet geduldig, de onrust straal ik natuurlijk wel uit ook al doe ik nog zo mijn best. En dat doe ik echt, ook al lijkt het nu alsof ik zomaar weer ben gaan drinken en er niet mee wil stoppen. En Pebles, ik heb gisteren niets gedronken en ga dat vandaag ook niet doen! Dus ja, ik pak het weer op maar hou op met tellen, hoop ik! Dribbeltje

80.1, tja ...wat een paar dagen weg al niet met je doet! Maar ik ga er weer voor!

Ben weer aan het bij lezen op het forum en het enige wat ik kan doen is huilen, huilen en nog eens huilen...Mijn hoofd staat op knappen, want na de wijn bij de crematie ben ik gewoon thuis verder gegaan en in combinatie met huilen is dat geen pretje. Ik ben zo moe, zo zat van alles maar ik ben de enige die de stap moet zetten. Kennelijk wacht ik nog op een dieptepunt, dat de knop niet meer om kan van hoe ik me voel en wat ik laat zien. Kan dat nog te goed alhoewel ik wel steeds vaker merk dat het moeilijker wordt. Moet nu ook weer de tranen vegen want heb zo weer eens een afspraak voor een van mijn kinderen. Ik wil eigenlijk alleen maar rust! Knop om en gaan maar weer...... Dribbeltje

Tja, wat dat is? Ik denk dat mijn besluit om wel te drinken heel nauw samen hangt met het feit dat ik nog niet echt met de billen bloot wil w.b. Mijn probleem met alcohol. Want er is nooit iets aan de hand met mij, ik heb alles onder controle, heb geen hulp nodig, ik ben een sterke, zelfverzekerde vrouw die alles aan kan......Dat is wat ik uitstraal, dat is mijn buitenkant maar die buitenkant is aan het afbrokkelen. Dat begon al toen ik steeds meer en vaker ging drinken, nu merkte ik steeds vaker dat juist door het vele alcoholgebruik alles nog zwaarder werd. Ook al dacht ik vaak dat het hielp om de avond door te komen. En daarnaast is het gewoon het alcoholisme dat je toch gaat drinken en het goed praat en ieder excuus aanpakt wat er voorbij komt. Gisteren was het weer mis, na de zeer emotionele dienst bij de crematie kwam ik zowaar half huilend de zaal uit en het eerste wat ik zie was een dienblad vol met wijn. Daar was ik niet op voorbereid en na een korte aarzeling pakte ik toch de wijn. Moet gaan. Dribbeltje

Vergeet ik een belangrijke voor mij, een aanname die ik heb en mezelf enorm in de weg zit is; Huilen is een zwakte, pijn is onzin en in bijna alle gevallen aanstellerij! Dit is niet wat ik vind maar wat wel in mij zit, en die stem is heel sterk aanwezig, zo sterk dat het mij dus belemmert in mijn dagelijkse leven. En indirect mijn gezin. Om te stoppen met drinken moet ik die aanname veranderen. Maar iets dat er al 41 jaar zit schakel je niet zomaar uit. Dribbeltje