dribbeltje

Dag Erik, Allereerst welkom hier, zeker de plek om je zorgen en ook iedere dag dat je ADB te vieren! Er zijn gelukkig veel ervaren stoppers hier met veel wijze raad! Ik ben even niet zo' n goed voorbeeld, meer dan een aantal weken stoppen is me nog niet gelukt. Wel is er proces ingezet en ben ik me dagelijks bewust van mijn drankprobleem en onderschat ik het niet meer. Want ook ik vond het wel meevallen, alles ging 'gewoon ' door tenslotte......maar onrustig worden als je niet mag/ kan drinken en graag die roes willen is voor mij een teken van een groot probleem. Ik wens je veel succes en zal je lezen en evt. Reageren als ik denk dat je er wat aan zou kunnen hebben! Gr. Dribbeltje

Hey Maxi, Wat een herkenning en wat heeft Lady Jane gelijk en dat weten we zo goed! Ook bij mij is het mis, het lukt me niet te stoppen, steeds een dag of twee en dan ga ik weer. Het enige verschil is dat ik nu maat hou, bij 2 glazen stoppen ( meestal) maar dat is een grotere opgave dan echt stoppen lijkt soms wel. Ik kan nu stoppen na die 2 omdat ik er nu echt goed bij moet blijven anders gaat het hier echt mis! Moet nu weg maar later meer!

Ik ben niet met de b.b. Gegaan, tijdens het winkelen wel verteld dat ik drastisch aan het minderen was met drinken, of eigenlijk geheelonthouder wilde zijn en blijven maar daar werd laconiek op gereageerd, was ook niet een goed moment. Minderen vonden ze een goed plan maar niet drinken dat was een stapje te ver. Het ging al snel over de nieuwe vriend van die dagelijks dronk. Gemiste kans dus......tijdens het eten na een spaatje toch 2 glazen wijn gedronken. Maar thuis niet verder gaan drinken, hun na het eten weggebracht naar de trein en de fles snel opgeruimd! En een Spa genomen...... Maar toch, wel en niet tevreden .....raar eigenlijk.

Ons zoontje is ziek geboren zeg ik wel eens, heel veel ziek geweest, vele longontstekingen en oorontstekingen, eigenlijk liepen de ontstekingen steed een beetje uit de hand bij hem. Meerdere zkh bezoeken en opnames en zelfs een keer met spoed geopereerd vanwege een ontsteking die richting zijn hersenen ging. Opvallend was dat hij zich wel redelijk doorontwikkelde. Het laatste jaar gaat het goed, maar door de beschadigingen in zijn longen kan het zijn dat hij minder lucht/ zuurstof heeft. Aangezien ik geen nare onderzoeken meer wil als het niet echt noodzakelijk is wachten we het maar af. Tja, ik kan het zeker wel uitleggen, eigenlijk is het ook wel logisch dat het na zo'n bedrag even ophoudt maar ik ben dan bang dat zij zich bezwaard voelen en dan rekening houden met mij. En dat wil ik niet! De drank, tja, ze zullen zeer verbaasd zijn als ik niet drink maar aangezien ik ze toch naar het station moet brengen met de auto kan ik niet drinken. Dat helpt. Heb nu wel een fles rosé in de koelkast staan voor als ze nadien nog wat komen drinken. Een wat zoetere die ik wat minder vind. Maar ja, als er niets voor handen is dan dronk ik zelfs zoete wijn hoor. Ik denk dat ik gewoon met de billen bloot ga, dat blijf ik lastig vinden. Toch een soort van schaamte om te zeggen dat ik er kennelijk geen controle over heb. Dribbeltje

Goedemorgen, Inmiddels ons katertje weer terug, wel zielig met een kraag en inde bench omdat zijn katheter in moet blijven. Gelukkig wel wat gegeten, maar nu zag ik weer wat bloed bij zijn urine dus zo maar weer bellen. Ben wel bang dat het zo niet ophoudt, meer kunnen we echt niet betalen dus als er weer een complicatie bij komt dan weet ik het echt niet meer. Ik ga echt geen lening aan voor mijn kat, heb ik in mijn hele leven lang nog niet gedaan dus nu ook niet. Ik voel me nu moedeloos, ik ben zo moe van alles. Heb inderdaad het gevoel dat ik tegen een burn-out aan zit, vergeet de stomste dingen. Een ding tegelijk is nu genoeg. Maar ja, de dingen komen op mijn pad en daar verander ik niet veel aan. Wel hoe ik ermee omga, en niet drinken is nu zo moeilijk. Maar ook zo belangrijk! Vanmorgen bij de HA een verwijzing voor ons zoontje gevraagd dus kan nu contact opnemen. Longinhoud onderzoek is hij nog te jong voor. Vanavond alleen thuis dus vroeg naar bed want anders wordt het wel heel gevaarlijk! Morgen vroeg op dus des temeer reden om niet te drinken!! Morgenmiddag winkelen met 2 vriendinnen en uit eten. Is nu een beetje lastig, wil niet zeggen dat ik er eigenlijk geen geld voor heb. Dat ik niets kan kopen vind ik niet zo'n probleem maar dat eten wordt wel lastig. Goedkoop tentje opzoeken dan maar. De voorspellingen zijn ook niet zo mooi dus ik vind het dan wel moeilijk het nog positief te zien. Zou het stiekem het liefst afzeggen allemaal. Ga Moet weer stoppen! Wel fijn hier te schrijven merk ik. Dribbeltje

We mogen ons katertje vanavond weer halen, moeten een bench huren want hij moet de katheter inlaten tot maandag, dan weer teug en na 2 weken urine langs brengen. Inderdaad speciaal voer, voor hoe lang weet ik niet. Even afwachten wat ze adviseren. Alles bij elkaar zijn we rond de 500 euro kwijt. Onze dochter hoorde ons al praten over dat we dan misschien maar niet op vakantie moesten gaan, ook vanwege de kosten van de psycholoog en de verandering van medicatie van onze dochter. Die is te duur om volledig vergoed te worden. Ze werd direct boos dus heb ik uitgelegd dat we het nog niet weten maar dat we wel samen vrij zijn 3 weken en dat we echt wel leuke dingen gaan doen maar dan fijn in ons eigen bed konden slapen! En dat we dan ook zelf voor onze kat kunnen zorgen! Heb vanmiddag vrij genomen want er viel iets uit, kinderen halen en even van het mooie weer genieten! Vanavond sporten dus ik pak de draad weer op! Dribbeltje

Operatie is goed gegaan, hij moet morgen nog blijven en daar verder kijken. Ook al wil ik me geen zorgen maken over de kosten, ik kan dat dan niet loslaten. Voor vanavond was het al bijna 300 euro en morgen gaat de teller weer verder. Ook al is het het enige wat we kunnen doen, toch denk ik dan ook even, daar gaat onze vakantie.........die druppels ga ik op terugkomen want ze heeft idd al gewaarschuwd voor wat er nog komen gaat. Ik had me toch moeten verzekeren maar dat leek me overdreven. Heb vanavond de film, flight gezien, een piloot die alcoholist is, was confronterend! Ga nu mijn bed in, morgen weer werken! Dribbeltje

Niet te geloven maar onze kater is zo ziek geworden ineens dat hij nu bij de dierenarts moest blijven en geopereerd moet worden, vanavond nog. Verstopte urinebuis waardoor hij zichzelf aan het vergiftigen is.....hij werd steeds zieker, veel gespuugd dus einde van de middag kon ik terecht. Gaat een duur grapje worden! Moet gaan...

Ik ga overal nog op reageren hoor maar nu lukt het allemaal even niet, lees wel. Heb niet weer gedronken, gisteren belde mijn manager al, had hem een mail gedaan waarin in het kort mijn overbelaste thuissituatie heb uitgelegd. Ik had net een migraine aanval en gezegd dat het niet uit kwam. Vanmorgen terug gebeld en op zich best een goed maar zakelijk gesprek gehad, wel gezegd dat ik er morgen gewoon weer ben. En dat terwijl ik dat eigenlijk niet wilde. Stom, denk dan door de afstand die ik schep dat het wel weer kan en ik voel de druk toch. Anders neem ik een volgende week een weekje vrij misschien?! Mijn man was wat boos dat ik wel weer aan het werk ga, ik ben nl gisteravond zo ongelofelijke uit mijn slof geschoten naar mijn kinderen. Ik heb zo hard geschreeuwd dat ik er zelf van schrok, ik was mezelf volledig kwijt en had er totaal geen controle over. Mijn man kwam naar boven rennen en mijn zoontje barstte in tranen uit. Dit kan echt niet, geprobeerd te praten met de kinderen. Iig excuses aangeboden. Dit kan en mag niet weer gebeuren, het zegt wel wat over hoe onmachtig ik me voel. Daarna voor de eerste keer uitgehuild bij mijn man en dat voelde goed. Hij vroeg ook direct of bij wat voor me kon doen, dus dit was wel een eye opener, voor ons allebei. Vanmorgen voor de allereerste keer aan de telefoon gehuild toen ik mijn moeder aan lijn had, en zijn huilde mee. Ik heb mijn moeder nog nooit zien , in dit geval, horen huilen en er is voldoende verdriet geweest. Wij blijven altijd sterk! En sterk in onze familie is, er wordt niet gehuild want dat lost niets op. En alles van de positieve kant zien want aan al het negatieve heb je niets. Dus dat mag er niet zijn. Ze hebben aangboden op de kinderen te willen passen zodat wij even rust hebben, volgend weekend. Of de kinderen om en om. Ik weet het niet. Contact met school gehad, maar hoe verder weten we niet. Ik wacht op een 'spoed' afspraak bij de ouderbegeleider van mijn dochter om de juiste stappen te gaan zetten. Op het werk volgt een afspraak, ik heb iig al aangeslingerd dat ik gesprekken ga krijgen met een psycholoog en datbik die ga proberen te plannen buiten werktijd maar als dit niet kan of als ik daardoor langer moet wachten dat ik dan graag onder werktijd wil. Maar 1 positief punt, ik drink niet! En voor dat onderdeel is werken wel weer heel goed, in een ritme blijven, als dat wegvalt wordt de verleiding en de mogelijkheden ook groter. De behoefte is iig weer volop aanwezig! Dribbeltje

Moet weg maar wil iemand mij er bij zetten op het dagpact. Dribbeltje

Met te weinig slaap de dag begonnen met ruziënde kinderen. Ik loop een beetje duf rond maar wel heel rustig. Heb besloten me ziek te melden, heb eigenlijk een aantal belangrijke dingen op het werk maar juist dat zorgt nu voor ongezonde stress. Ik wil nu eerst thuis even het eea regelen, ook al weet ik niet wat, en tot rust komen. Moet zo gaan bellen en weet eigenlijk niet wat ik moet zeggen, zie er vreselijk tegenop en ik weet dat ik dan weer teruggebeld ga worden door de manager en daar kan ik dan zo zenuwachtig van worden. Alleen vandaag ziek melden of direct voor de hele week? Ik weet het echt niet. Zit echt niet op vragen van collega' s te wachten. Dribbeltje

Ik ben niet bang dat ze zichzelf daadwerkelijk iets aandoet, dat zal idd niet gebeuren maar het is wel een (nood) signaal wat ik zeker serieus wil oppakken. Jouw zoon had ook signalen schrijf je? Later bleek dat anders te liggen? Kan/ wil je daar iets meer over vertellen? Misschien dat ik me morgen toch ziek meld, maar wat is dat een grote stap zeg maar idd ik moet het volhouden!! Mijn gezin is het belangrijkste dat er is! HA heb ik nu 3 x gesproken voor mezelf, psycholoog op de wachtlijst. Vervolgafspraak 8 april met HA. Voor nu vrijdag afspraak voor mijn zoontje, ik wil een verwijzing naar de psychiater voor hem, voor verder onderzoek/ hulp. Het alcoholprobleem vindt zij wel meevallen, omdat ik al gestopt was en hulp had via dit forum. Ben ik misschien niet duidelijk genoeg geweest? Komt wel bij de psycholoog. Ik weet dat alcohol alleen maar meer ellende veroorzaakt maar ik heb toch een biertje op en net een klein flesje wijn. Nu heb ik niets meer in huis behalve sterke drank en dat heb ik al vanaf mijn eerste bezoek hier, eind nov. Niet gedronken en ga ik nu ook niet doen. Sorry! Ben er al misselijk van en dat kan toch echt niet aan de hoeveelheid liggen. Is niet goed , ik weet het! Welterusten, ik hoop op een paar uurtjes slaap en morgen verder denken.

Ik was nog niet klaar maar drukte per ongeluk op plaats dus ga nu gewoon verder. ...... dus mijn verantwoordelijkheid en daar moet mijn werk njet de dupe van worden. MG, ik ben al minder gaan werken vanwege de kinderen, nog minder is financieel niet aantrekkelijk. Ietje , e- nummers enzo, ik weet het niet....? Jane, dat samen huilen leverde in ieder geval een jongetje op dat bij zijn moeder op schoot kroop en dat was mooi te zien en zeker te voelen. Maar ook zo vreemd, want ik wil mijn kind niet opzadelen met mijn verdriet. Zo zie ik dat vaak, ook al weet ik wel beter. Maar ja dingen weten en dingen doen liggen soms mijlenver uit elkaar. Zoals we ook allemaal weten! Dribbeltje

Genoeg is genoeg zou je denken maar het houdt niet op hier. Uit mijn werk de kinderen opgehaald, zoals meestal boos. Er was weer wat voorgevallen maar de ervaring leert dat ik daar zo min mogelijk op moet reageren. Lopen we langs het water zegt min dochter " ik wil in het water springen, dan verdrink ik en ben ik dood" Ik ben rustig gebleven en gevraagd waarom ze dood wil, ze haatte haar leven. Verder niet op ingegaan. Het is niet de eerste keer dat ze aangeeft dat ze haar leven haat, wel de eerste keer dat ze dood wil. Ze is pas 8! Ik wil niet overdreven reageren en het zwaarder maken dan dat het is maar dit vind ik toch echt zorgelijk. Ik weet ook even niet wat ik moet doen, zeggen kinderen dit soort dingen wel vaker als ze boos/ verdrietig zijn of maak ik me terecht zorgen. Niet dat ze dit gaat doen maar wel een schreeuw om hulp lijkt me! En IK, ik wil nu echt alleen maar heel veel drinken, maar dat lost niets op en maakt het probleem alleen maar groter maar wil zo graag niets voelen, al is het maar voor een paar uurtjes..! Sowhat, ik denk dat je gelijk hebt maar ik durf niet zo goed aan te geven dat ik het niet trek op het moment, daarnaast vind ik stiekem dat ik het werk en thuis gescheiden moet houden en ik kies ervoor te werken en kies voor een gezin

Het wordt wat saai maar het gaat hier slecht, gistermiddag/ avond een dieptepunt. Mijn zoontje is me naar de keel gevlogen, hij stond op de gang ( op visite) vanwege het slaan van zijn zus waar hij niet mee stopte na een waarschuwing. Toen ik hem weer wilde ophalen, wilde ik even met hem praten, hij stond inmiddels op de trap zodat ik niet door de knieën hoefde. Hij werd weer zo boos dat hij zijn twee kleine handen echt om mijn hals/ keel kneep. Hij is 6 !! Ik heb hem van de trap getrokken, stevig aan zijn arm en hem een klap op zijn billen gegeven. Ik was even de controle kwijt. Heb hem daarna de jas en schoenen aangedaan en naar de auto gebracht. Ondertussen zijn zus gezegd dat ze snel haar spullen moest pakken en dat we weg gingen. Dag geroepen en weggereden. Wel rustig maar zo onmachtig en verdrietig en met maar 1 ding in mijn hoofd, thuis ga ik me helemaal vol drinken en ik meld me ziek op mijn werk. Hij bleef in de auto zijn zus slaan, haar voorin gezet en toen trapte hij door de stoel naar mij. Al schreeuwend hem gewaarschuwd en gezegd dat ik hem anders uit de auto zet. Gelukkig moest ik eerst voor de kinderen zorgen, met mijn zoontje proberen te praten maar het enige dat hij zegt is dat als hij zo boos is HIJ moet vechten/ anderen in elkaar wil slaan. Huh? Samen gehuild, voor de 1 ste keer, hij schrok daarvan zag ik en kroop bij mij op schoot. Ik hebnkg sorry gezegd voor het slaan en zeggen dat ik hem uit de auto zou zetten. Inmiddels was mijn man weer thuis , kort en zakelijk mijn verhaal gedaan en toen snel met de i-pad mijn bed in zodat ik niet zou gaan drinken. Nu voel ik me nog verdrietig, maar vooral onmachtig. Moet gaan, want ik ga natuurlijk wel gewoon naar mijn werk! Dribbeltje

Ik probeer te bekijken waar het mis ging, als ze niet met mij mee was gegaan weet ik zeker dat ik naar bed was gegaan, het was ten slotte al half twaalf. Ik was ook echt erg moe maar ik vond dat niet zo gastvrij, iets wat ik heel belangrijk vind! Maar tegelijkertijd weet ik dat ik dan niet goed voor mezelf aan het zorgen ben, zij kan meestal uitslapen en ze weet dat dat bij mij anders is. Ik durf dan eigenlijk niet te zeggen dat ik te moe ben en mijn bed in wil. Dat nee zeggen is wel een dingetje ...om het voorzichtig uit te drukken. Ben weer eens een heel stuk tekst kwijt....lang leve de i-pad.... Het zal wel ergens goed voor zijn. Moet zo alweer weg. Dribbel

Gisteravond naar het theater met een vriendin, echt een hobby maar ik had geen zin. Knop om en toch gegaan, wel raar dat zij niet op de hoogte is van wat er met mij speelt. Natuurlijk is wel op de hoogte van het reilen zeilen in het gezin maar niet wat dat met mij doet . Ook weet zij dat ik het stoppen met alcohol moeilijk vind maar niet dat ik echt verslaafd ben. Was ook de avond niet naar dus veel over andere dan dingen gepraat en dat was op zich gezellig maar het bleef voelen of ik een toneelstukje aan het opvoeren was. Na de voorstelling nog wat gaan drinken, thuis om de verleiding zo klein mogelijk te maken maaaaaar ze bleef vragen over de boosheid van de kinderen. Ik heb er toen zelf voor gekozen om een biertje te pakken, rosé ...waar ik helemaal niet van hou maar dat deed er niet toe. Ik heb het bij 2 gehouden en het is nachtwerk geworden voordat ze weg ging. Heb dus geen last van de alcohol, in de vorm van een kater bedoel ik dan..... Moet stoppen. Dribbel

Zo gelijk maar ooooooh wat moeilijk! Snickers was lekker maar heeft ook niet geholpen! Moet weg, dochter halen....

Ik twijfel zelf ook aan de AD want ook al voel ik me wel erg onprettig, om het netje uit te drukken, ik heb toch het gevoel daar doorheen te moeten. Ik zie het nog even aan, er zijn ook momenten dat ik het echt allemaal niet zie zitten en die momenten zijn wel heel zwaar. Een aantal jaren geleden voelde ik me ook ellendig, moe, niets meer kunnen, diagnose ; burn-out, alleen stopte ik toen niet met drinken, heb toen ook AD geweigerd. Toen leek het meer werkgerelateerd en heb ik me daar op gefocust. Nu staat alles op zijn kop. De HA heeft het gesprek geadviseerd om over mijn belastbaarheid te gaan praten, niet over mijn alcoholprobleem. De verminderde concentratie, de vele ' terugkommomenten'. Evt. ruimte creëeren, ik doe nu veel verschillende taken, ben een soort van duizendpoot, was leuk maar nu niet meer bij te benen. Niemand op mijn werk weet van mijn alcoholprobleem en dat wil ik graag zo houden!! Net gebeld door een moeder van school, die ik van de week niet tegen wilde komen......bijna 45 min. Aan de lijn en ik weet het echt niet meer. De problemen zijn nog groter dan gedacht op school......wat een ellende. En wat kan ik ontzettend slecht tegen me onmachtig voelen. Ik doe altijd iets, en nu weet ik het niet meer. Niets doen is ook geen optie, heb wel weer een afspraak staan op school maar dat levert zo weinig op. Ze zou ' gewoon' naar het speciaal onderwijs moeten en dat is al heel wat als je dat als ouder zegt maar met het passend onderwijs mag dat niet meer. Pas als school aangeeft en kan bewijzen er echt alles gedaan te hebben dan kan je het pas aanvragen. En school doet niet veel dus het is wachten op dat ze echt ontspoort? Ik wil alleen maar heel veel drinken en me verstoppen en morgen weer verder denken, mijn hoofd knalt uit elkaar. Ik ga maar eens koffie zetten en snickers eten, moet wat hebben ! Dribbel

Ik was ook meer een hartige eter maar zonder alcohol ben ik echt van de suikers, koeken en chocolade, en ook nog hartig...ahum..., vreselijk! Maar oh zo lekker! Doe erg mijn best het binnen de perken te houden maar dat is wel lastig. Misschien ook de suikers echt van mijn lijstje schrappen? Zal wel het beste zijn. Maar ik ben niet van de gezonde hapjes, helaas! Wordt aan gewerkt. Toetjes eet ik dan weer niet! Gewicht, 78.8 Dribbel

Dylan, bedankt! Dan is het gewoon lekker makkelijk dus. Terug van de HA, had me van alles voorgenomen maar zij was vooral aan het woord. Ik kon weer eens alleen huilen. En dat voor iemand die nooit huilt, huilde moet ik zeggen, ze heeft me naar huis gestuurd met de vraag of ik aan de antidepressiva wil? Bijkomend voordeel is dat je dan niet mag drinken! Maar ja mijn man mag ook drinken met zijn medicatie en doet dat ook rustig en daar went je lijf gewoon aan. Dus het is niet zoals met baclofen waar ik wel over lees. Vlg haar is het niet iets waar je aan verslaafd kan raken. En voor het slapen, wandelen, wandelen en nog eens wandelen...Dat mijn lijf nu steeds zo op hol slaat hoort erbij, heeft ze aan de hand van een tekeningetje uitgelegd , wat er in de hersenen gebeurd. Klonk aannemelijk. Een gesprek met mijn leidinggevende staat ook op het lijstje maar die beste man is er nog maar enkele maanden en dat zie ik niet zo zitten. Ga ik over nadenken. Moet de kids gaan halen, probeer iemand te ontwijken op het schoolplein dus daar zie ik tegenop....zon schijnt nog niet dus kan me ook niet verstoppen achter een te grote zonnebril. Dribbeltje

Dat wist ik niet, zal ik de vraag nog kunnen verplaatsen? Heb het net ook gevraagd bij de DA maar die meiden daar wisten het ook niet. Ik ben zo nerveus voor de HA, zo stom.... Vandaag dus vrij en ik zit echt te wachten op de zon maar het is hier nog vreselijk mistig en zelfs koud! Dribbeltje

Dank je Snoek! Even iets heel anders, ik weet dat er een aantal dierenliefhebbers onder ons zijn. Ik moet zo met onze katertje naar de DA om hem te laten castreren maar wat ik wil vragen is het volgende; We hebben een buurtkat, 3 huizen verderop en die terroriseert onze kat. Hij hoeft maar een stapje buiten te doen en wordt flink aangevallen, ook maken ze ruzie ' door' de ramen heen, vliegen ze echt tegenop. Die ander wordt zelfs zo brutaal dat hij nu met dit mooie weer ook naar binnen vliegt. Wij gunnen de kat ook een buitenleven maar hij wordt alsmaar banger. Alle tips zijn meer dan welkom! Dribbeltje

Gisteravond laat was ik uitgelogd, open ik net het forum en sta ik weer als vanzelf ingelogd? Wel bijtijds mijn bed in, zet de t.v. aan en het eerst wat ik hoor is een dame die iets vertelt over haar moeder die alcoholiste was. En toen was ik weer extra blij dat ik weer niet gedronken had. Wat een sterke dame trouwens! Maar ik heb toch geslapen van een uurtje of 12 tot half 5, was ik heel blij mee. Ik ga het vanochtend ook bespreken met de HA. Ik wil geen slaapmiddelen gezien de verslavingsgevoeligheid. Ik heb genoeg problemen! Tja, die koffie ...nou Ja....is niet echt koffie dus weet eigenlijk niet of er cafeïne in zit? Daar dus eerst maar eens mee stoppen, die thee heb ik nog wel in huis maar een alternatief voor die stroopwafels, ben al van de chocolade naar de stroopwafels verhuisd maar ik word niet echt blij van wortels...;-)) wel goed voor de lijn, dat klopt! En ik zit inderdaad nog op het wachtbankje voor een therapeut! Kijk daar ook naar uit, want dat ik het niet alleen red zo heb ik gemerkt. Moet weer gaan. Dribbeltje

En nog blijf ik ingelogd staan, ook al klik ik toch altijd op afmelden! Is op zich niet erg maar dan lijkt het alsof ik er ben terwijl ik er echt niet ben en dus niet reageer. Hebben anderen dat ook? We moeten inderdaad een andere manier van ontspanning hebben, ik sport wel maar meer uit verplichting, anders word ik nog zwaarder en sporten maakt toch het stofje endorfine ( zeg ik het nu goed?) aan dat ik heel hard nodig heb. Anders zak ik verder weg en dat kan echt niet! Ik raak er helaas niet ontspannen van, muziek daarentegen vind ik wel plezierig maar vooral overdag kan ik daarvan genieten. ' s Avonds is me dat snel teveel. Yoga heb ik een aantal maanden geprobeerd maar dat werd hem ook niet. Thee ook geprobeerd maar dan moet ik er ' s nachts zo vaak uit om te plassen?? Koffiezakjes, die van Nescafe met een stroopwafel is dan wel weer lekker....maar niet voldoende voor die ontspanning. Slik al enige tijd melatonine, 3 MG , dit helpt om in slaap te komen maar ik word zo snel weer wakker en lig dan echt uren wakker, eigenlijk gewoon tot de ochtend. Maak me er nu te druk om en dat werkt averechts, dat weet ik! Ga liggen piekeren, plannen maken, op de wekker kijken, de volgende dag doornemen, bedenken of ik er even uit ga voor dat ene glaasje. Weer op de wekker kijken, me ergeren aan een snurkende man naast me. En ga zo maar door. Ben zelfs zo gek dat ik echt schaapjes ben gaan proberen te tellen....... Ben nu alleen thuis en heb echt trek, al vanaf thuiskomst of eigenlijk al de hele dag. Ga zo maar weer aan de koffiezakjes hazelnoot met een stroopwafel, of twee.... Hoe kan het dan nog een strijd in mijn hoofd zijn als je besluit niet meer te willen drinken? Sta ik er dan toch niet voldoende achter? Het blijft vreemd dat ik er zo in blijf hangen. Dribbeltje