kers

Thanks @bumperjim voelt ook goed om eens een paar dagen niet bezig te zijn met het volgende drankje. Heb de afgelopen week veel meer tijd gevoeld voor mijn vrouw en kinderen. Gisteren echt kunnen genieten van vrouw en kinderen bij de fright nights. Normaal was ik altijd gehaast, want moest dan nog op tijd thuis zijn voor het sluiten van de winkels. Of ik was niet eens meegegaan, om maar vooral niet te hoeven deelnemen aan deze activiteiten. Ook gisteren niet met de drank bezig geweest. Tot nu toe nog geen echte behoefte gevoeld. Maar zoals ik bij velen lees, bekijk ik het van dag tot dag. Elke dag dat ik geen behoefte voel is meegenomen en komt er een dag dat ik wel de behoefte voel, kan ik bellen met een aantal mensen om me heen of gewoon met mijn vrouw in gesprek. Dus fijn zo!

@JamesM je verhaal heb het begin even teruggelezen lijkt erg op dat van mij. Herken enorm veel in wat je schrijft. Ik ben nu op mijn 5e dag. Fijn te lezen dat het gewoon mogelijk is om vanuit een vergelijkbare situatie al 2 jaar clean te zijn. Ik heb tot nu toe ook al is het maar kort nog niet echt behoefte gevoeld. Toen ik eerder probeerde te stoppen heb ik dit eigenlijk ook niet echt gehad. Al dacht ik na een maand dat een drankje geen kwaad kon met alle gevolgen van dien. Nu een nieuwe poging, gemotiveerder dan ooit. Benieuwd of mijn verhaal ook zo gaat lopen zoals het jouwe.

Dag 4 eigenlijk goed verlopen. Niet echt drang gevoeld naar de alcohol, ook niet toen ik direct wegging bij het zaalvoetbal. Een moment van oplettendheid gehad, mijn vrouw vroeg of ik voor het ophalen van mijn dochter even boodschappen wilde doen. Normaal zou ik dan zeker drank meenemen. Ik heb dit open naar haar uitgesproken. Niet dat ik nu denk ik iets had meegenomen, maar meer voor het gevoel dat ik geen behoefte zou gaan voelen op een later moment. Ze was blij dat ik het eerlijk vertelde en zei zelf dat we wel ergens in het weekend samen naar de winkels zouden gaan. Dag 5 loopt nu en vanavond gezellig met de familie naar fright nights in Walibi. Zin in! Slapen ging door de hoeveelheid sporten wat lastiger vanacht. Maar ach wat geeft het, ben van de drank afgebleven 😅 Heb gisteren ook een goede vriend verteld over mijn situatie, hij zei me dat hij trots was dat ik deze keuze maakte. Dat voelt echt goed!

Dat is ool precies waar het bij mij zit. Ik weet het, maar slechte gedachten nemen het vaak over van rationele gedachten. En hoe kwam ik tot rust... juist ik dacht met alcohol. Dag 4 loopt nu, voel me op zich prima maar vooral ook moe. Vanavond ga ik nog fitnessen en zaalvoetballen. Dat laatste gaat normaliter gepaard met een goede derde helft. Vanavond ga ik na de wedstrijd meteen naar huis. Wil me niet blootstellen aan gevaar. Dat is nu echt nog de kat op het spek binden. Ook dit weekend een etentje gepland met een aantal bekenden. Om zeker te zijn dat ik me niet laat verlijden ga ik met de auto en rijden er wat mensen mee. Ik ga het bij water en wat fris houden. Nuchter blijven wanneer ik moet rijden is eigenlijk nooit een probleem geweest.

Ik heb voor mijn gevoel steeds meer het idee nu ik de afgelopen dagen nadenk dat ik kamp met een aantal problemen vanuit mijn opvoeding. Ik ben enorm perfectionistisch, wil het liefste alles perfect en natuurlijk is dat een mooie eigenschap. Maar in mijn geval is het destructieve van een moment niet op het juiste niveau presteren direct een trigger om te voelen dat ik gefaald heb. Dat gecombineerd met onzekerheid (als alles perfect is valt de onzekerheid niet op) en een deel angst (wat zullen anderen wel niet van me denken als ik faal) zorgen ervoor dat ik soms niet rationeel kan denken. En zo kom ik vaak in denkpatronen terecht waar ik steeds dieper in wegzak. Ik vind handreikingen moeilijk aan te nemen en daarom heb ik de afgelopen 20 misschien wel 30 jaar op strategieen gefunctioneerd die me absoluut niet helpen. Ik loop telkens vast... ik heb al eens een burn-out gehad, bij een psycholoog gelopen, maar nooit echt het heft in eigen handen genomen. Eigenlijk nu voor de eerste keer, door het nu echt in de kern aan te willen pakken. De vorige keer dat ik dacht echt veranderd te zijn wisselde ik van baan en ben ik iets compleet anders gaan doen. Ook hier tegen muren aangelopen opgeworpen door mijn perfectionisme, maar ook doordat ik moeilijk grenzen kan bewaken voor mezelf. Ik stelde liever mijn gezin teleur dan de werkgever. En nu nadat ik weer geswitched ben ervaar ik weer dat ik mijn grenzen moeilijk vind om aan te geven. Zo een heel relaas, maar schrijf het graag van me af... normaal had ik nu al aan een drankje gezete. 🙃

Aan de vooravond de dag gelukkig wat beter kunnen afsluiten dan hij begon. Zo even stemmen en sporten. In mijn hoofd is het alweer wat rustiger. Vanochtend een appje van mijn zus met een smiley. Ook een app van mijn ouders. Lief en sterkt me enorm. Voor vanavond voorzie ik geen problemen. Zo gaan we na vandaag alweer naar dag 3.

Nacht 2 overleefd, geen alcohol gedronken gisteren. Ook niet echt behoefte gevoeld. In slaap komen ging nog wel, maar vanaf 4 uur wakker en begonnen te malen. Er spoken vragen door mijn hoofd of ik mijn werk wel leuk vind, het wel aankan, of ik het wel overzie. Ik heb vanmiddag een bespreking, ga ik daar vertellen en eerlijk zijn dat ik het geluk op dit moment niet voel? Zo maar een paar gedachten die ineens heel sterk bij me opspelen. Lukt me moeilijk te relativeren. Weet zeker dat vandaag een zware dag wordt. Het werken, me concentreren, de bespreking en de berg werk die ik te doen heb. Vanavond zal het pittig zijn dat ik niet kan verdoven. Ik ga wel doorzetten deze keer. Ook deze dag gaat weer voorbij. Nu eerst maar eens douchen en op weg naar mijn werk.

Vandaag via de huisarts een doorverwijzing naar Tactus gekregen. Helaas een beste wachttijd van 30 werkdagen, maar daar moet ik maar doorheen. Vandaag een emotionele dag, omdat ik ook mijn zus heb gesproken en ouders. Het is moeilijk uit te leggen wat de verslaving doet en met name mijn ouders kunnen het moeilijk begrijpen. Ikzelf weet ondertussen wel beter, ze hadden het niet eens echt gemerkt. Nee, ik ben ook meester in mooi weer spelen. Ik ga me de komende weken proberen vast te houden aan dit forum. Het is fijn te weten dat je niet alleen bent en er meer mensen zijn met dezelfde ervaring. Op de langere termijn zal ik ook met mezelf aan de slag moeten. Daar zie ik tegenop, heb gevoel zo lang weggedrukt dat ik eigenlijk niet eens meer precies weet hoe ik me voel behalve niet gelukkig in mijn huidige leven. De eerste stappen zijn in ieder geval gezet en er is nog een lange weg te gaan.

Herkenbaar @Noelle ook bij is het binge drinken. Een fles wijn in een teug leeg. Een halve fles sterke drank in een paar slokken. Gisteren geen drang gehad, was ook behoorlijk geschrokken van de beelden van mezelf. Gisteren in ieder geval open kaart kunnen spelen en voor het eerst helemaal eerlijk geweest. Zo meteen ga ik contact zoeken met de huisarts.

Ik heb afgelopen nacht geslapen, al was het erg licht en ben ik veel wakker geweest. Ik ga vandaag een afspraak maken bij de huisarts. Al is het alleen al om wat meer handvatten te krijgen of de juiste hulp. Dank voor je bericht.

Ik heb vandaag niet gedronken. Ik zou het het liefste zelf willen doen, al moet ik daar wel bij zeggen dat ik dat vaker heb geprobeerd. Ik ben in 2023 een keer heel hard onderuitgegaan in de woonkamer en moest de dag erna voor mijn pols naar het ziekenhuis. Ik ben toen een maand gestopt, maar op een gegeven moment toch weer een drankje genomen en sindsdien ben ik terug bij af. Heb je zelf ervaring met stoppen?

Ik kamp al lange tijd met een alcoholverslaving. Heel soms vaker niet dan wel lukt het me een avond nuchter te blijven. Dit is meer uitzondering dan regel. Mijn vrouw heeft me al meerdere keren gezegd te verlaten. Ze weet niet meer wat ze met me aan moet. Ik drink tot ik er letterlijk bij neerval. Ik neem me telkens voor te stoppen, dat doe ik al jaren. Een paar keer al ben ik omgevallen, vertoon ik zombiegedrag en kan ik het toilet vaak niet vinden. Gisteravond was het zo ernstig dat mijn kinderen 112 wilden bellen. Ik ben het zo zat om telkens te liegen en bedriegen, me de dag erop beroerd te voelen en dan toch in de avond weer te drinken. Lang heb ik mijn verslaving ontkent, maar vandaag ben ik voor het eerst eerlijk geweest naar mijn vrouw en kinderen. Meestal deed ik het af met dat het wel meeviel. Echter is dit absoluut niet zo, het valt al heel lang niet mee. Ik wil heel graag stoppen, voorheen beloofde ik slechts in het weekend te drinken, maar de grens is dan zo snel verlegd naar nog een dag extra. Ik weet niet meer hoe ik het aan moet pakken. Ik denk dat ik het beste cold turkey kan stoppen, drinken kan en gaat gewoon niet meer. Ik ben op... het liegen en bedriegen is zo vermoeiend en voel me echt triest dat ik dit doe.