Anna

Stien, ik lachte je niet uit hoor. Ik moest lachen, omdat jouw verhaal me herinnerde aan mijn paniek als er geen drop in huis is. Soms lukt het me uren om geen dropje te pakken (ik probeer aan de lijn te denken), maar de keuze moet er wel zijn, dus het móet in huis zijn. Het is ons hunkerbrein, en daar zijn we nog lang niet vanaf.

Hihi Stien, ik zie het zo voor me, die paniek om chocoladerozijnen. Ik heb pas een droploze avond moeten doorbrengen.:$

Beste Ziza, jij hebt het geluk een partner te hebben die je in al je jaren van drinken en gebruiken niet verlaten heeft, die je zelfs de kans heeft gegeven het goed te maken toen je - gestopt met drinken en gebruiken - de relatie verbrak om het weer buiten jezelf te zoeken. Je hebt de mogelijkheid intimiteit te leren. Ik heb ook bindings- en verlatingsangst, er zullen er hier nog wel meer zijn. Sociale angst, noemt mij psycholoog het, want het omvat nog meer dan angst me te binden en angst verlaten te worden. Ik heb eenmaal iemand in mijn sociale cononnetje toegelaten, en intuïtief zocht en vond ik een partner die volkomen destructief was voor mij, en helaas ook voor onze kinderen. Intimiteit leren, leren een relatie te hebben, is moeilijk als er niemand is om dat mee en van te leren. Dat geldt ook voor vertrouwen. Ik leer op het moment met vallen en opstaan met andere mensen omgaan, ik heb zelfs een paar vrienden met wie ik mijn fouten kan bespreken, en bijleggen. Ik leer ook om niet meer over me heen te laten lopen, nee te zeggen als iets over mijn grenzen gaat, en daar ben ik dankbaar voor. Wat Francesca beschreef herken ik heel goed. Naarmate mijn kinderen zelfstandiger zijn en hun eigen weg gaan (wat ik ze harte gun), voel ik me eenzamer. Dat ik niet in staat ben een intieme relatie aan te gaan wil niet zeggen dat ik geen behoefte heb aan een beetje warmte en tederheid, aandacht, en op zijn tijd een goed gesprek. Onder de omstandigheden zou ik alleen niet weten waar en hoe dat te vinden.

Fran

Welterusten, en sterkte morgen met je dochter. Ik kan er me iets bij voorstellen, wat er nu door je heen gaat, maar het is zoals je zegt: ze moet het zelf doen. Ik duim voor je dat ze er morgen op tijd uit kan.

Welterusten Gem, ik duik er ook in. Mijn jongens zijn niet thuis, de een moet tot laat in de nacht werken, de ander is uit. Heel dubbel, want enerzijds hoop ik dat ik slaap, maar als ik ze niet hoor thuiskomen neem ik mezelf dat kwalijk. Tja, je moet iets hebben om moeilijk over te doen hè.

Hihi Gem, ik dreef mijn moeder tot wanhoop omdat ik altijd de knieën van alle kriebelmaillots kapot viel. Die ging ze dan stoppen met wol, en dan kriebelden ze nóg erger. Brrrrrrr, vreselijk.

Welterusten Blacky, ik hoop dat je je morgen weer iets beter voelt. Wat Tapas beschreef, daar heb ik ook al vaak last van gehad. Antibiotica doodt bacteriën, maar ook de goede bacteriën die je lichaam beschermen. Het gevolg daarvan kan zijn dat je een schimmelinfectie krijgt, omdat er te bacteriën meer zijn die de schimmels bestrijden. Heel vervelend, want als het niet vanzelf weggaat moet je daar weer medicatie voor gebruiken.

Ik ook, maar ik struikel nog net zoveel als toen ik dronk. Stom, ik heb al die jaren gedacht dat ik altijd van die 'ongelukjes' had omdat ik wat teveel op had. Maar broodnuchter ben ik net zo onhandig, en daar baal ik flink van. Ik struikelde als kind trouwens ook al altijd overal over, dus het ligt echt aan mij.

Ik had net een rare ervaring, toe ik de hond uitliet. Ik kwam een echtpaar tegen met hun hond. Niet van hier uit de buurt volgens mij, want ik kende ze niet. Ze waren allebei nogal luidruchtig vrolijk, allemaal pikante opmerkingen maken over de twee honden (zij hadden een teefje, en mijn reu is al de hele week op zoek naar een loopse hond dus heeft nogal veel belangstelling voor alle achterkanten) en dan luidkeels lachen. Nou ja, je kent het wel, duidelijk een paar slokken op. Ik heb zelf heel vaak op vrijdagavond beschonken achter mijn hond aangesjokt, en ik voelde me nu zo raar. Nogal beschaamd, en ik vond het ook helemaal niet leuk.

Gelukkig, is stik van de was die ik binnen niet droog krijg. En ik heb nog geen nieuwe droger.

Ik hang al de hele avond op apegapen voor de tv. Monty Python gekeken, toch wel weer leuk. Ik was bekaf, de hele dag geschilderd en gepoetst en toen ook nog eten gekookt. Nu is het bedtijd, en ben ik weer een beetje bij.

Hoi, ik heb net de hond uitgelaten, en zie nu dat er toch nog iemand is. Iedereen zit zich gigantisch te amuseren vanavond geloof ik.

Je hebt een hardnekkige kou Blacky. Misschien kun je later op de dag nog een beetje slapen. Doe maar rustig aan.

Goedemorgen Ferry en Blacky, Maak er maar een mooie dag van. Luna, gefeliciteerd met je verjaardag. Ik weet niet of je hier nog wel eens meeleest, ik hoop dat het goed met je gaat. Allemaal een fijne vrijdag, voor sommigen al weekend, voor anderen niet. (Aangepast omdat Blacky er ook al was.)

Pffffff, wat hebben jullie een hoop bijgeschreven vandaag, ik ben een half uur bezig geweest met alleen maar vluchtig bijlezen. Hoezo saai? Stien, helemaal vergeten vanmiddag, gefeliciteerd met je 7 maanden! Had je dat 7 maanden geleden verwacht? Klasse meid! Joann, sorry dat ik vanmiddag niet reageerde op je berichtje. Ik had een beetje haast, want ik moest nog een hoop doen. Ik vond het wel heel lief van je. Tapas, ik heb hier vreselijk zitten lachen bij mijn voorstelling van jou met dit warme weer in een paar hoge natte schoenen. Hihi, geweldig! Blijf alsjeblieft jezelf, je bent allesbehalve saai. Blacky, Benthe en Safi, als jullie plannen ooit doorgaan, laat het dan weten. Ik kom beslist een keer bij jullie eten. Het lijkt me sowieso al leuk om nog een keer naar Spanje te gaan, vroeger kwam ik daar bijna elke zomer. Niet zo avontuurlijk als Fran hoor, met een rugzak, maar gewoon met de auto en een bungalowtent. Als ik hier trouwens al die verhalen lees over wonen en een camper, verre reizen, leven en werken in andere landen en rugzaktrektochten, dan realiseer ik me dat ik inderdaad behoorlijk saai ben. Ik heb nog niets van dat alles ondernomen in mijn leven. Het meest avontuurlijke wat ik ooit gedaan heb is wonen in een kraakpand, en dat heeft maar eventjes geduurd. Was overigens ook vrij saai hoor. Nou mensen, nog een prettige voortzetting. Ik moet er morgen vroeg uit, dus ik sluit weer af. Het was hier erg gezellig vandaag vond ik. Morgen zal ik er niet veel zijn, ik ga samen met mijn zus mijn muren schilderen. Ook niet saai.

Hihi Fran, past goed bij je diplomaatje, dat nieuwe bad. En die spin vond jouw haar duidelijk niet saai!

Voor wie het nog niet door had, mijn berichtje over saaiheid was cynisch. Ik behoor tot die groep mensen die als kind en vooral als puber gepest werd. Vanwege de trutkleren die ik door mijn moeder gedwongen werd te dragen, en omdat ik als 12-jarige al zodanig ingepeperd had gekregen dat ik niet goed was zoals ik was, dat ik niet wist hoe mij te gedragen opdat mensen me een beetje aardig zouden vinden. Daar was ik ook vooral mee bezig, of ik wel aardig gevonden zou worden, en daardoor kwam het pesten des te harder aan. Misschien hadden ze gelijk in die tijd, en ben ik gewoon erg saai. Of misschien ben ik wel niet saai, wie zal het zeggen. Er zijn in mijn leven nog heel veel dingen waar ik niet helemaal vrede mee kan hebben, maar daar wordt aan gewerkt. Er zijn ook aan mijzelf nog een hoop dingen die ik liever anders zou zien. Maar in ieder geval heb ik op dit moment vrede met het feit dat ik al dan niet saai ben. Zoals ik zei, ik kan met mezelf door een deur, en dat is al heel wat. Als een ander mij saai vindt, oké, dan ben ik dat maar. Zo niet, prima, daar ben ik blij om. Die oude behoefte aan acceptatie, om erbij te horen, is er nog steeds. Ik voel me ook nog steeds ongemakkelijk in een groep. Maar ik ben er inmiddels wel achter dat het belangrijkste is dat ik mezelf moet kunnen accepteren. Als ik dat zelf niet kan, hoe wil een ander dat dan kunnen? Mogelijk ben ik saai in de ogen van sommige mensen. Ik vind het niet zo belangrijk meer. Zolang ik het zelf maar boeiend vind waar ik mee bezig ben, en ik berokken niemand schade. Hoeveel boeiender is het vaak niet om stil te luisteren en te kijken, in plaats van het sprankelende middelpunt te zijn. Eindelijk kan ik blij zijn dat ik zo'n sprankelend middelpunt niet ben, gelukkig maar, dan hoef ik mezelf ook niet te bewijzen. Ik ga eens gauw een hoop doen.

Goedemiddag inmiddels alweer! Stien, korte nacht en vervelende droom heb je gehad. Ik hoop dat je een rustige werkdag hebt, en niet te moe thuis komt vanmiddag. Tapas, al heb je geen zin, het is wel je laatste werkdag. Je komt er wel doorheen, en straks een lekker lang weekend. Hou je bij je voornemen, dan ga je het redden vandaag! Corinne, succes met je sollicitatie! Blacky, wat zul je je rot gevoeld hebben bij die huisarts. Ziek lekker uit. Over saai zijn. Ik ben een uitermate saai persoon, het is echt zo, kunnen jullie navragen bij degenen die bij mij op school hebben gezeten en die het nodig vonden zichzelf leuker voor te doen door mijn saaiheid te benadrukken. Voor mij was het zo'n 30 jaar geleden dan ook een openbaring te ontdekken dat als ik dronk tijdens een avondje stappen, ik kennelijk niet zo saai was, zelfs ad rem kon zijn en min of meer geaccepteerd werd. Die remedie tegen saaiheid heb ik er dan ook tot bijna een jaar geleden in gehouden. Toen ik zo'n twee maanden gestopt was met drinken begon ik me inderdaad erg saai te voelen, en mijn leven bleek ook erg saai. Dat was het natuurlijk al, maar door mijn dagelijkse remedie voelde dat niet zo. Nog een paar weken later besloot ik dan in vredesnaam maar saai te zijn, beter dat dan mezelf de afgrond in zuipen. En inmiddels kan ik aardig met mijn saaie zelf door een deur. Sterker nog, ik heb ontdekt dat een hele hoop mensen op zijn best net zo saai zijn als ikzelf, zo niet een hoop saaier. Zo is het me opgevallen dat sommige mensen op een feestje altijd hetzelfde gedrag vertonen, dezelfde mop vertellen, en daar hetzelfde gezicht bij trekken. Dat alles uiteraard na het genot van een paar drankjes. Vrééééééselijk saai hoor! Waarom zou ik daar in vredesnaam bij willen horen? Maak er allemaal een mooie dag van. Hier schijnt de zon, dus volgens mij gaat het lukken.

Goedenavond allemaal, Rustige dag hier vandaag, of meen ik dat maar? Ik lees dat er een aantal mensen zijn die vandaag weer een persoonlijke mijlpaal bereikt hebben: gefeliciteerd daarmee! Marion, voor jou een speciale felicitatie, een maand volgemaakt! Hartstikke knap! Corinne, bedankt voor de tip van gisteravond. Helaas is er niet zo'n groep hier bij mij in de buurt, maar ik vind het lief dat je het opgezocht hebt. Ik ga toch nog eens verder informeren, misschien zijn er nog wel meer van dit soort groepen in Nederland, en misschien ook bij mij in de buurt. Rudy, jouw beschrijving van een grote hoop boodschappen doen, of de krant lezen, is wel zeer herkenbaar voor mij. Mijn remedie is: niet te gedetailleerd van te voren plannen. Als ik dat namelijk probeer te doen maak ik mezelf helemaal gek, ik word vreselijk nerveus en raak vervolgens in paniek omdat ik denk het niet aan te kunnen. Eenmaal in paniek kán ik het ook niet aan. Dus maak ik alleen nog maar een globale inschatting wat ik waar kan halen, schrijf de dingen op die ik écht niet mag vergeten (dat briefje vergeet ik meestal mee te nemen), en neem me vervolgens voor 'wel te zien'. Tegen opkomende paniek helpt altijd de gedachte dat er ook nog een chinees in de buurt zit, en dat we vast niet van honger en dorst zullen omkomen. Wat de krant betreft sta ik mezelf maar gewoon toe tussen verschillende artikelen op en neer te hoppen. Uiteindelijk heb ik het toch wel allemaal gelezen. Allemaal nog een fijne avond!

Dank je wel Rudy voor je uitleg. Ik heb er, zoals gewoonlijk, veel aan. Ik heb een tijdje overwogen tegen mijn twijfelgevoel in te gaan en naar de AA te gaan. Om diverse redenen heb ik het toch niet gedaan. Ik heb een aantal dingen uit het dikke boek en andere lectuur van de AA gelezen, en waar ik blijvend moeite mee heb is de Hogere Macht. Dat je die op je eigen manier mag begrijpen maakt voor mij niet uit. Ik ben ten enen male niet in staat te geloven in een Hogere Macht, en de redenen daarvoor zijn heel persoonlijk. Op een bepaalde manier werk ik ook aan die twaalf stappen, al is het op mijn eigen manier en zonder dat daar een hogere macht bij komt kijken. Inmiddels heb ik ook psychotherapie, en is me eerder al duidelijk geworden dat ik dat ook nodig heb. Ik besef heel goed dat ik nog pas aan het begin sta, dat het nog jaren gaat duren voor ik in de buurt kom waar jij nu bent Rudy. En soms vraag ik me wel eens af of ik dat ga redden op mijn eigen manier. Ik weet dat er een België ook zelfhulpgroepen bestaan, vergelijkbaar met AA, maar zonder hogere macht, opgericht door mensen die wel degelijk de waarde van het AA programma zagen maar net als ik moeite hadden met dat aspect. Hier in Nederland heb ik nog nooit gehoord van een alternatief voor AA, maar ik zou wel willen dat het bestond. Ik ga hier niet uitleggen waarom ik niets kan met het idee van een hogere macht. Er zijn redenen voor, maar die zijn te persoonlijk, en bovendien zou ik iemand voor het hoofd kunnen stoten en dat wil ik niet. Iedereen mag van mij denken en geloven wat hij of zij wil. Ik geloof niet dat ik echt a-spiritueel ben, ik voel me wel enigszins aangetrokken tot het boeddhisme, maar daar weet ik eigenlijk te weinig van. Ach ja, voorlopig ga ik maar gewoon door zoals ik nu doe. Welterusten allemaal!

Truste Stien, slaap lekker. Gem, gefeliciteerd met je man. Ziza, ik heb het nog een keer gelezen, en begrijp nu misschien wel wat je bedoelt. Ik had het niet zo negatief opgepakt als jij, we weten immers allemaal dat je alcoholist bent voor het leven. Zoals het er nu staat lijkt het inderdaad alsof alle inspanningen om zonder alcohol te leven geen verschil maken. Dat geloof ik ook niet. Gestopt blijven met drinken betekent dat je op een andere manier in het leven moet staan. Als er niets verandert lukt het op de lange duur niet om gestopt te blijven, daarvan ben ik overtuigd. Dus als je al 20 jaar niet drinkt moet je met succes de nodige veranderingen hebben aangebracht, en zou je minder vatbaar moeten zijn. Maar dat betekent niet dat je immuun bent! Ik vraag me wel eens af of het risico om het weer een keer te proberen niet juist groter wordt, als je al erg lang droog staat. Omdat je een beetje vergeet hoe erg het was, en misschien denkt dat het inmiddels kan. Ken jij mensen die na langere tijd niet drinken hervallen zijn Ziza? En heb jij enig idee wat de oorzaken daarvan waren? Daar zou ik eigenlijk wel eens iets meer over willen weten.

Nee, ik ben ook niet zo'n structuurmens. Van teveel structuur krijg ik kriebels, en op kriebels komen gremlins af. Maar dat heeft volgens mij ook te maken met mijn ervaring dat mensen die van veel structuur houden vaak zelf niet goed in staat zijn die te scheppen. Ik geef de voorkeur aan licht gestructureerde chaos boven chaotische structuur, als iemand begrijpt wat ik bedoel. In dat kader vind ik het inderdaad ook niet zo erg als ik dingen onverwacht op mijn dak krijg. Dan kan ik me er vantevoren ook niet zenuwachtig over maken, en zoals jullie zien komt het toch allemaal wel goed. Corinne, in mijn koppie zat aardig veel toen ik 22 was, en een deel daarvan ben ik helaas vergeten. Wel heb ik er inmiddels een hoop levenslessen bij, waarvan ik er een aantal liever kwijt dan rijk zou zijn. Zeker omdat de kans dat ik me aan zo'n zelfde steen stoot inmiddels zo groot niet meer is. Maar ja, wie weet wat voor geweldigs dit oude lijf nog mee gaat maken.

Ik heb vaak het idee dat ik ergens rond die leeftijd stil ben blijven staan Corinne. Eeuwig zonde, want mijn lichaam is wel ouder geworden.

Bedankt Blacky, dat je je verhaal over je verkenningstocht langs verschillende groepen en mensen om ADB te worden hier hebt willen delen. Wat fijn dat je daar zulke waardevolle contacten aan overgehouden hebt. Ik ken alleen dit forum, hoewel ik ook wel eens een ander forum heb bezocht. Daar begreep ik helemaal niet hoe het werkte, ik vond het allemaal nogal chaotisch, dus ik heb er alleen maar een paar keer gekeken en niets geschreven. Bedankt voor je stukjes Safi, heel interessant. De cirkels van Van Dijk kende ik al, maar het stukje over stoppen met drinken was nieuw voor mij, en wel heel herkenbaar. Toen ik zo'n twee jaar gescheiden was had ik gesprekken met een gezinstherapeute, omdat er in die tijd een aantal dingen ook met de kinderen niet zo lekker liepen. Zij vertelde dat je na een scheiding ook door een rouwproces heengaat, net als na een overlijden, en dat dit proces gemiddeld zo'n vijf à zes jaar duurt. Dit las ik nu net ook in het stukje over stoppen met drinken, en ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Ik had inmiddels ook al wel in de gaten dat je niet zomaar eventjes stopt met drinken. Omdat ik het hele proces na de scheiding al heb doorgemaakt (inclusief enkele complicerende factoren) kan ik me iets meer voorstellen bij wat er nog komen gaat. Ziza, het valt mij op dat je ongewoon fel reageert op het citaat van Safi over na 20 jaar nog steeds even dicht bij de eerste slok staan. Bijna alsof je je persoonlijk aangevallen voelt. Het is goed mogelijk dat deze woorden niet geschreven zijn door iemand die de twaalf stappen van de AA volgt. Uit jouw woorden begrijp ik dat jij vindt dat het niet geldt voor iemand die de twaalf stappen wel volgt. En dan? Je zegt zelf dat het AA-programma een programma voor het leven is. Ik heb hier meer dan eens jouw eigen woorden gelezen, dat het niet meer volgen van de twaalf stappen voor jou gelijk zou staan aan opnieuw drinken en gebruiken. Hetgeen betekent dat jij veilig bent, zolang je de stappen doet. En dat die eerste slok al bijna in je mond zit op het moment dat je daarmee stopt. Dat is toch vrijwel hetzelfde als wat in dat citaat staat? Ik begrijp nu ook wat beter waarom ik mij maar niet van dit forum los kan sleuren. Ik ben het inmiddels als een nieuwe verslaving gaan beschouwen, en zo af en toe vind ik dat ik daar dan ook weer vanaf moet. Het is gewoon de behoefte aan herkenning, aan contact met lotgenoten, die maakt dat ik hier toch steeds weer even moet komen lezen, en reageren. En aangezien het hele proces nog een aantal jaren gaat duren 'mag' ik dus nog even! Een pak van mijn hart!:present: Vanmiddag stevig doorgewerkt, dus ik voel me eindelijk een keer niet schuldig omdat ik te weinig gedaan heb. Helaas heb ik weer opnieuw ontdekt dat ik geen 22 meer ben , hoewel ik dat toch graag van mezelf mag geloven. Ik duik vanavond maar op tijd mijn bed in.