Anna

Kohtje, ik ben eergisteren best wel hard tegen je geweest, maar ik herken het gevoel dat je beschrijft wel. Op het moment heb ik ook dat gevoel van 'ik ben zo moe', en ik zou even willen ontspannen, even de teugels laten vieren, de controle loslaten en me even laten gaan. Nog steeds heb ik geen spat geschilderd. Na twee uurtjes schoonmaken vanmorgen was de koek alweer op, en was ik doodmoe en zonder fut. Er moet zoveel, en er is zo weinig van mij, die het allemaal moet doen. Ik lees Tapas, die nu al weet hoe moeilijk het gaat worden als al dat werk wegvalt, en ik weet dat het vandaag donderdag is en weet ook hoe het voelt. Ik lees mensen die moe zijn, en ik weet hoe het voelt om moe te zijn want dat ben ik al heel lang. Alleen weet niemand me te vertellen wanneer het over gaat, en óf het ooit over gaat. Misschien ben ik wel gewoon zo oud. Ik kan soms zo verlangen naar iemand die zijn arm om me heenslaat en zegt "laat maar zitten, rust maar uit, ik doe het wel even voor je". Maar al is zo ongeveer de hele wereld verliefd naar het lijkt, voor mij is die persoon er niet en komt er ook niet. Ik ben moe van opgewekt zijn, ik ben moe van sterk zijn, ik ben moe van doorzetten, ik ben moe van flink zijn, ik ben moe van zorgen, ik ben moe van moeder zijn en ik ben moe van altijd er alleen voor staan. Ja, ik heb op het moment zin in die roes, ik heb zin in de nepvrolijkheid en de nepenergie en ik heb zin er vanavond niet te zijn. Ik zou er zelfs de kater voor overhebben. En toch doe ik het niet, en niet omdat ik niets in huis heb, want daarvoor is een oplossing te verzinnen. Ik doe het gewoon niet, ik neem de eerste niet, al heb ik mijn dag niet vandaag en vind ik het leven k**te. Ik hoef geen reactie, wilde het alleen even kwijt.

Tja, gremlins kunnen best lief zijn als je ze maar droog houdt Corinne. Dat was in de film ook zo. Maar je moet er toch wel een bepaalde hand voor hebben om ze te kunnen temmen volgens mij. Safi, ik heb in het begin toen ik stopte met drinken ook nog 4 maanden wijn in huis gehad liggen. Maar ineens kreeg ik het gevoel dat ik dat toch maar beter weg kon doen, en dat heb ik toen ook gedaan. Maar goed ook, want prompt dat weekend kwam zo'n beetje alles samen qua ellende, en zou ik zeker voor de bijl gegaan zijn als ik toen nog wijn had gehad. Ik ben nog steeds dankbaar voor dat voorgevoel, en ik haal nog steeds geen wijn in huis. Laatst had ik één fles gekocht omdat ik bezoek kreeg, en de resten heb ik zodra ze in de auto zaten door de gootsteen gekieperd. Ik ga het risico niet lopen.

Hoi allemaal, ik val er hier zomaar ineens tussen na de hele middag en het grootste deel van de avond afwezig te zijn geweest. Marja, craving is hetzelfde als wat wij gremlins noemen ja. De term komt van de gelijknamige films en is in een grijs verleden hier op het forum geïntroduceerd om de gierende trek, zucht, craving, noem maar op te omschrijven. Ik vind het zelf een erg toepasselijke benaming. Voor alle snoepers onder ons: alcohol bevat veel suikers, dus als je stopt met drinken heeft je lichaam behoefte aan extra suiker. Vandaar de trek in snoep. Je kunt er de eerste tijd gerust aan toegeven, de meesten vallen toch wel af. Helaas snoep ik na 11 maanden nog steeds te veel, en nu beginnen de rollen weer terug te komen. Jammer, jammer, maar ik vind het erg moeilijk om af te kicken van drop. Kohtje, ik ben erg blij je weer aan onze kant te zien! Zie het maar als een pijnlijke, maar noodzakelijke les. Soothe, welkom terug! En gefeliciteerd met 8 dagen! Alle nieuwkomers, welkom hier, ik hoop dat jullie hier veel steun kunnen vinden! Het is onmogelijk op iedereen te reageren, dus zeg ik maar gewoon goedenavond, goede wacht voor degenen die moeten werken en welterusten voor degenen die gaan slapen. En een dikke proficiat voor iedereen die vandaag droog doorkomt!

Corinne, gefeliciteerd met 3 maanden ADB zijn! Allemaal, maak er een mooie dag van! Kohtje, ik hoop dat je jezelf bij elkaar geraapt hebt, alles van gisteren nog een terug leest met andere ogen, en er vandaag weer voor gaat! We weten wel niet precies wat de toekomst brengt, maar gelukkig is er elke dag weer een nieuwe dag om iets van te maken. Alleen vandaag telt! Gisteren is voorbij, en morgen moet nog komen.

Blacky, heel veel sterkte! Het moet een afschuwelijke ervaring zijn geweest.

Je stelde je vraag aan Ziza Kohtje, dus excuseer dat ik in zijn plaats antwoord. Natuurlijk kun je een tsunami niet de baas zijn, je drijft met de vloed mee en probeert op tijd boven te komen om lucht te happen. Hetzelfde geldt voor een tsunami aan gevoelens: je kunt er niet op anticiperen, je kunt het niet de baas worden, je kunt je alleen mee laten voeren in de vloedgolf, en kijken waar je terecht komt. Er is bij mijn weten nog nooit iemand dood gegaan aan een vloedgolf van gevoelens, maar wel aan teveel drank. Hoe kun je de baas zijn over de toekomst? Dat kan niet, daar is het de toekomst voor. Gelukkig maar, ik moet er niet aan denken dat ik met al mijn onvolkomenheden, kortzichtigheid en twijfels in staat zou zijn de toekomst te bepalen! Dat zou rampzalig zijn. Ik kan slechts proberen zo eerlijk mogelijk open te staan voor wat er nog komen gaat, en daar het beste van maken wat binnen mijn mogelijkheden ligt. Denk je dat je met drank op beter in staat bent te zien waarheen de vloedgolf te meeneemt, of open te staan voor de mogelijkheden die de toekomst je biedt Koh? Jij weet het antwoord net zo goed als ik. Luister naar BamBam, en KAP ERMEE!

Lieve Kohtje, Jouw tsunami kwam voor mij als een donderslag, zowel letterlijk (want het dondert hier) als figuurlijk. Jij leek altijd de ADB rots hier. Standvastig, zonder behoefte, maar met een begrijpend woord voor iedere struikelaar. Je bevestigt mijn gevoel van het afgelopen weekend, dat het gevaar altijd op de loer blijft liggen, en dat wij er allemaal vatbaar voor zijn. Ik ben blij dat je hulplijnen had, en ze hebt uitgegooid. Dat je niet met het water meegspoeld bent, maar je aan die lijnen vastgehouden hebt en weer aan land geklauterd bent. Welkom terug! @Frannie, de hulplijnen zijn er soms wel, het is alleen de kunst ze te zien, want ze lopen vaak niet waar je ze verwacht of waarheen jij zou willen. Geldt het niet voor ons allemaal, dat we nauwelijks weten wie we zijn, laat staan waar we naar toe gaan? De een kan daar iets beter mee overweg dan de ander, maar dat maakt de een niet meer of minder waard dan de ander, of de weg minder interessant en spannend.

Marieke, ook van mij van harte gefeliciteerd! Zo zie je maar, de volhouder wint! Gem, ook gefeliciteerd met 7 weken ADB! :present: Mochten er nog meer mensen zijn die om wat voor reden dan ook een felicitatie verdienen: bij deze!

Ik heb net even het draadje bijgelezen, en voel me nu eigenlijk een beetje schuldig over mijn berichtjes van vanmiddag. Voor degenen die net pas beginnen met ADB te worden, en nog maar kort ADB zijn, moet het wel heel ontmoedigend klinken dat ik na 11 maanden nog steeds ineens zin kan krijgen in drank, of dat ik het jammer vind dat ik nooit meer mee kan doen. Dat is zo, en ook weer niet. Ik wil wel even duidelijk maken dat ik niet meer voortdurend bezig ben met niet drinken, het gaat me vrij gemakkelijk af. Op zo'n etentje word ik er weer aan herinnerd, maar ik denk dat het gevoel van spijt dat me vrijdag bekroop echt te maken heeft met de TIQ's in mijn hersenen (zie uitleg hierover op het themadraadje). Het is aangetoond dat die na een jaar niet verdwenen zijn, zelfs na enkele jaren nog niet. Ik heb er doorgaans geen last van, alleen als ze dus geactiveerd worden. Het is zoals Marieke zei: als je niet tegen zout kunt eet je dat niet. In het begin mis je het, en smaakt alles flauw, maar je lichaam went eraan en op den duur proef je juist het eten beter. Zo is het ook met alcohol. Ik gebruikte het om te verdoven (verdriet, eenzaamheid, depressiviteit, angst) en toen ik ermee stopte vlogen die gevoelens me naar de keel. Langzaam aan ben ik eraan gewend, en besef ik dat het niet echt nodig is te verdoven, dat ik zonder verdoving ook door leef, dat ik ervan leer en sterker wordt. Dat mijn gevoel echt is, dat ik wat ik leer ook écht leer en dat wat ik doe mijn prestatie is, of het nu goed of fout is.

Schoon lukt wel in mijn wasmachine Anjo, maar droog.... dat zou ik ook niet weten. Bij mij slaan mijn splinternieuwe stoppen door als ik de droger aanzet. Het leek vanmorgen een mooie droge dag te worden, dus heb ik de lakens uitgewassen, maar nu wisselen zon en regen elkaar af, en warm is het ook niet. Hoe is het met je been Tapas? Hou je het wel een beetje in de gaten, tussen alle bedrijven door?

Hoi Zooitje, je gevoel is heel herkenbaar. Helaas kan ik je niet precies zeggen hoe het nu werkt, het is voor iedereen weer anders. Het belangrijkste is dat je voor jezelf heel sterk het gevoel moet hebben dat je er nu vanaf wil. Je kunt je aanmelden voor de internetbehandeling van Tactus, dat heeft mij erg goed geholpen. Er is wel vaak een aanmeldingsstop, maar als je het regelmatig probeert lukt het beslist een keer. Je houdt daar dagelijks een alcoholschrift bij, waarin je aantekent wanneer je trek hebt, en of je ook gedronken hebt. Daardoor krijg je meer inzicht in je trekmomenten en de redenen waarom je drinkt. En van je hulpverlener, die je een of twee weken krijgt, krijg je allerlei tips en teksten waardoor je gemakkelijker met die momenten om leert gaan. Je zou zelf alvast kunnen beginnen met zo'n alcoholschrift bij te houden. En als je trek krijgt hier komen schrijven, in plaats van dat glas in te schenken. Zoveel mogelijk afleiding zoeken op de momenten dat je trek hebt. Echt, het helpt!

Daarom is het ook zo idioot dat ik ernaar verlang een of twee glazen mee te kunnen drinken. Ik heb helemaal niets aan een of twee glazen, dat is pure zelfkwelling omdat ik méér wil zodra ik die twee glazen op heb. Kennelijk zet alleen het zien ervan, of de omstandigheden, bij mij die tiq's al in werking. GRRRRRR

Marja, ik heb bij veel 'gelegenheidsdrinkers' ook mijn vraagtekens. Dat had ik ook bij degenen die vrijdag teveel gedronken hadden, want het was voor mij duidelijk dat de routine er goed in zat, en ik herkende ook het moment waarop die volgende fles op tafel kwam. De knop was duidelijk om, het maakte niet meer uit, en toen de ober een klein beetje in het glas goot om voor te keuren zat ik eigenlijk te wachten op de woorden 'giet maar meteen vol', maar die kwamen nog net niet. Het gekke was dat het dit keer juist die herkenbaarheid was, waardoor ik even dat verlangen kreeg om mee te doen, 'erbij te horen'. Toch weet ik vrijwel zeker dat deze mensen door de week niet drinken, niet te veel in ieder geval, want ik herken maar al te goed de signalen als iemand duf en uitgeblust op haar werk verschijnt. En daar zit nu precies het verschil met mij.

Tja Stien, ik moet bekennen dat ik er naar aanleiding van het etentje van afgelopen vrijdag dit weekend toch ook veel over nagedacht heb. De vraag of ik bij zo'n gelegenheid niet een glaasje mee kan doen. Ik dronk immers sowieso niet veel bij dit soort gelegenheden, dat deed ik pas thuis. En als ik dan zie dat een aantal mensen hem behoorlijk geraakt hebben, en in een superjolige bui nog even doorgaan met borrelen, wat is er dan voor ergs? Waarom zit ik als enige de droogk***t uit te hangen, terwijl ik het misschien best kan? Ik heb toch zwaar de verdenking dat dit een heel erg geniepige gremlin is, eentje die pas opduikt als je al langer droog staat, en hoopt dat je er weer in trapt. Het is mij een volslagen raadsel dat deze mensen op zo'n avond zo gigantisch door kunnen zakken, om vervolgens wekenlang van de alcohol af te blijven. Terugkijkend op ruim 25 jaar drinken weet ik dat ik dat niet kan. Eenmaal het gevoel weer gevoeld wil ik het weer, steeds opnieuw. Ik vind het helemaal niet leuk, en ook niet eerlijk, maar ik ben alcoholist. @Blacky, dat aanpassen van berichtjes doen wij zelf ja. Jij kunt dat ook. Als je ingelogd bent zie je onder je eigen berichtjes vetgedrukt 'aanpassen' staan. Als je daarop klikt zie je je eigen berichtje weer in het typschermpje, en kun je eventuele fouten verbeteren. Allemaal een fijne dag vandaag! Ik heb vakantie, en ga in huis aan de slag.

Ben weer terug, hondje uitgeweest, alles goed gegaan. Blacky, als jij pas zo kort geleden Nederlands hebt leren schrijven dan vind ik eigenlijk dat je het heel goed doet. Oké, er zit wel eens een taalfoutje hier en daar, maar ik heb nog nooit meegemaakt dat ik je niet begreep. Mijn compliment hoor! En Corinne en Francesca hebben gelijk, met die opmerking geven we alleen maar aan dat er een taalfout verbeterd is, en niet de inhoud van een bericht. Allemaal nog een fijne avond en alvast welterusten. Ik ga er ook een punt achter zetten.

Ik hou niet van bloedzuigers. Ik ga nog even wandelen, krijg hier niet mis te verstane signalen.

Het was een keurige spin hoor, met een goed verzorgd beschaafd webje bovenin een hoek van de kamer. Hij stak geen poot naar me uit. Kan ik van die muggen niet zeggen, die blijven me maar lastig vallen.

Welterusten Stien. Je hebt wel gelijk, als iedereen werkt en zo'n beest is veel alleen dan kun je er beter niet aan beginnen. Toen we onze hond kregen werkte ik veel minder uren, en nu zijn de kinderen gelukkig overdag regelmatig thuis. Maar ik zou nu geen pup meer nemen, daarvoor ben ik teveel weg. Fran, ik al jaren geen ligbad meer, maar toen ik dat nog wel had heb ik nooit een spin in de badkamer gehad. Ik heb er wel eens maandenlang een op mijn slaapkamer gehad, en die liet ik gewoon zitten, in de hoop dat hij muggen bij me weg hield. Op een dag was hij gewoon verdwenen. Tja, story of my live.

Aardige beesten, en erg nuttig! Ik gun ze iedere mug die ze maar te pakken krijgen. De rest trouwens ook.

Mee eens, die beesten zijn echt echt absoluut alleen maar schadelijk volgens mij. En hoogst irritant!

Fran!!!!!:( Zijn trouwens erg goede zoeners volgens mij, die guppen. Ze oefenen de hele dag, en aan de hoeveelheid kroost te zien hebben ze succes!

Hihi Stien, je bent niet de enige hoor. De beste manier om van je angst voor beesten af te komen is er zelf een te nemen. Ik heb nog een bak met guppies over, heb je daar geen interesse in? Ooit overgenomen van een buurmeisje, en nu kom ik er nooit meer vanaf, want die beesten fokken tegen de klippen op. Ze hebben een soort evenwicht in die bak, want ik heb er wel altijd ongeveer even veel, en er zijn ook altijd jonkies. Ik wil ze eigenlijk graag kwijt, want ik heb er een hekel aan die bak steeds schoon te moeten maken. Maar zomaar in de sloot gooien gaat me dan net weer te ver, want andere vissen eten ze op. Tja, dat kan ik dan zelfs een stel visjes van 2 cm niet aan doen.

Mijn gezicht laat ik ook niet aflebberen, maar het woord 'nee' komt niet voor in het woordenboek van mijn hond, dus hij blijft het hardnekkig proberen. Als ik thuis kom wil hij ook het liefst in me kruipen, en hij wil ook erg graag op schoot, maar daar past hij niet op. Dat borstkrauwen vinden hond én baasje lekker Fran. En mijn handen en armen likt hij ook graag af. Zijn tong is helemaal niet zo nat hoor, een beetje ruw. Ik heb wel eens gehoord dat een hond gaat lijken op het gezin waar hij bij hoort, vooral als hij daar als pup al gekomen is. Bij onze hond is dat het geval. Hij kwam als drukke pup in een gezin met twee drukke kinderen die heel gek kunnen doen, en is dan ook altijd druk en gek gebleven. En dan een bazinnetje dat bij het laatste rondje 's avonds vaak niet meer recht kon lopen. Ik heb hem dan ook nooit geleerd gekregen aan één kant van de weg te blijven lopen, het liefst zigzagt hij continu heen en weer. Tja, en als rechtgeaarde macho reu dien je je bazin toch te beschermen, met name tegen andere reuen. En bovendien altijd te proberen de leiding te nemen, voor het geval de bazin niet meer goed recht kan lopen. Verder moet alles wat je onderweg tegenkomt uitgebreid besnuffeld worden en alles wat enigszins eetbaar lijkt opgegeten worden. Tenslotte kun je het - als het een vergissing blijkt te zijn - 's nachts altijd nog in de kamer uitspugen. Tapas, ik denk dat een beetje bloeden niet erg is, dan komt eventueel vuil er nog uit. En een nat verband is altijd goed om een ontsteking tegen te gaan.

Als mijn hondje met zijn staart begint te zwaaien, en vooral als die steeds harder heen en weer gaat, dan duurt het niet lang meer voor hij in een aanval van pure liefde probeert me een kusje te geven, waarbij hij absoluut niet let op waar hij zijn poten neerzet. Mijn benen zitten dus onder de blauwe plekken en mijn armen onder de krassen van de bovenste (scherpe) nagel. Hij heeft zelfs een keer mijn oorbel uit mijn oor getrokken! Hondenkenners zullen me meteen komen vertellen dat hij gewoon probeert dominant te zijn, en dat ik dit gedrag onder geen enkele voorwaarde mag toestaan. Weet ik, weet ik, maar toch vind ik de eerste uitleg schattiger. Bovendien, zodra ik hem zijn zin geef en hem aandacht geef gaat hij prompt op zijn rug liggen met zijn voorpoten heel schattig omhoog. Kan ik lekker zijn borst krauwen, en da's genieten als je een hond bent! Sorry dat ik zo snel weg was vanmiddag Stien. Ik kom hier steeds even piepen tussen de bedrijven door, en als er even een computer vrij is. Ik heb even wat van Tapas energie gepikt en het gras gemaaid, en mijn zoon was zo lief de heg te knippen. Verder heb ik 4 wassen gedraaid (ook goedkope stroom) en een berg strijkgoed waar je u tegen zegt. De avond kom ik dus wel door! Vrijdag is er in het kader van de renovatie ook een nieuwe stoppenkast geplaatst, die wat gevoeliger is dan de oude. Bij het aanzetten van de wasdroger gisteravond sprongen prompt alle stoppen eruit. Nog een keer geprobeerd, met de droger in een ander stopcontact, idem dito. Het ziet er dus naar uit dat er ergens in dat ding kortsluiting zit. Zat ik net op te wachten, nadat ik net een nieuwe wasmachine heb gekocht omdat de oude het begeven had. En inderdaad, het droogt niet geweldig buiten. Fijn dat je uitgebleusd bent Fran, te lang moet dat ook niet duren hè. Tapas, dat been zal wel veel pijn doen denk ik. Goed dat je ook antibiotica hebt, ik weet uit ervaring dat hondenbeten erg gemakkelijk gaan ontsteken. Charlie, ook nog proficiat met je drie maanden. En verder iedereen die vandaag weer een mijlpaal heeft gehaald of gaat halen.