Anna

Ik heb niet alles van gisteravond meer gelezen, was me iets teveel. Kennelijk een meningsverschil gemist? Gelukkig dan, ik hou niet van ruziesfeer en misverstanden. Haddock, waarom je virtuele persoon opheffen? Je kunt hem gewoon laten rusten hoor, heel gemakkelijk. En als je ooit de behoefte hebt kun je weer terug komen. Wat mij trof was de gedachtengang van Petra: dat je verwacht dat alles beter wordt als je niet meer drinkt, maar dat is niet zo. En de reacties daarop. quote: Het zou goed zijn om ergens iets te zoeken dat echt blijft zitten, iets van zingeving (daarom werkt de AAfilosofie ook zo goed, de Kracht buiten jezelf te mobiliseren) of een therapie waarbij je oude problemen in kaart zet en ze vroeg herkent. Ik geloof niet in een kracht buiten mezelf die ik kan mobiliseren, dus heb ik gekozen voor de tweede weg. En je hebt gelijk Petra dat je het misschien helemaal niet over problemen moet hebben. De term problemen heeft een negatieve bijklank, als van iets dat er niet mag zijn en dus 'weggepoetst' moet worden (inderdaad). Maar goed, het beestje moet een naam hebben, en waarom mogen problemen er eigenlijk niet zijn? Waarom moet alle inspanning erop gericht zijn een probleem op te lossen zodra het ervaren wordt, met alle negatieve gevoelens en frustraties als gevolg als dit niet mogelijk blijkt? Een mens wordt tijdens zijn leven geconfronteerd met twee soorten problemen: degenen die hij met een goed doordachte planning en aanpak zelf kan oplossen, en degenen die hij niet zelf kan oplossen omdat ze veroorzaakt of beïnvloed worden door factoren buiten zijn eigen invloedssfeer. Problemen uit de eerste categorie zijn zeker beter en gemakkelijker te hanteren als je niet drinkt. Problemen uit de tweede categorie zijn in veel gevallen degene die aanleiding zijn om opnieuw te gaan drinken, waardoor ook de eerste categorie problemen weer onhanteerbaar wordt. In alle gevallen is het dus helpender om niet te drinken. Maar laten we er alsjeblieft niet de ogen voor sluiten dat er problemen zijn die niet door de lijder eraan opgelost kunnen worden. De negatieve bijklank van het woord probleem, als iets dat opgelost moet worden, impliceert gevoelens van schuld, falen en minderwaardigheid als men stuit op de onmogelijkheid iets op te lossen. Dit is de grootste valkuil! Laten we proberen te leven met het feit dat sommige problemen onoplosbaar zijn, in ieder geval op korte termijn, en rust vinden in die acceptatie. Vanuit die rust ontstaat energie om aan de oplosbare problemen te werken. Nuchter mag ik deze rust en energie zo heel af en toe ervaren. Ik ben nog lerende.

Stien, heel herkenbaar wat je schreef over weglopen als het je niet meer zint. Ik doe dat ook vaak, en heb daar dan achteraf veel moeite mee. Eigenlijk ben ik in mijn hart best een vechter, maar ik heb verschrikkelijk veel moeite met een ruziesfeer en confrontaties. De neiging om dan weg te lopen wint het (nog) meestal van de wil om te vechten. In mijn vorige baan heb ik eigenlijk hetzelfde gedaan: ik wilde weglopen, keek om me heen, en vond gelukkig vrij snel een nieuwe mogelijkheid. En hoewel ik dit werk beter bij mij vind passen wringt ergens toch nog de onvrede met het feit dat ik weer weggelopen ben. Gek hè, terwijl ik naar dat werk niet terug zou willen, en nog veel minder naar mijn ellebogencollega of leidinggevende die voor het gemak altijd maar voor één kant van de zaak open staat. Karinneke, waarom zoek je geen hulp bij het invullen van die formulieren? Ik denk dat ze bij het CWI graag bereid zijn je hiermee te helpen, zeker als je op dit moment problemen met je uitkering hebt. Het is tenslotte hun doel mensen weer aan het werk te helpen.

Benthe, en Blacky, het VMBO is NIET hetzelfde als wat vroeger de mavo was. Het is een samentrekking van het vroegere VBO (voorbereidend beroepsonderwijs) en de mavo. De TL (theoretische leerweg), de moeilijkste en meest theoretische richting binnen het VMBO is vergelijkbaar met het hoogste niveau van de mavo vroeger. De andere VMBO richtingen zijn vergelijkbaar met het vroegere VBO en de lagere mavo-niveau's.

Daar heb je gelijk in Water, ook dit gaat voorbij, al is het vervelend dat het wel even duurt. Ik ging gisteravond om twaalf uur naar bed, en heb met een kleine onderbreking tot 10.00 uur geslapen. Die tijd neem ik ook gewoon in het weekend, door de week kan ik niet uitslapen. Kennelijk heb je het nodig, dus zou ik er maar gewoon aan toegeven. Als je je er zorgen over maakt dat je zo moe bent zou je er een keer met de huisarts over kunnen praten, eventueel wat bloedwaarden laten bepalen. Vermoeidheid is meestal een teken dat je iets onder de leden hebt, of herstellende bent van iets. Je lichaam geeft aan wat het nodig heeft, en dat is slaap. Wist je dat heel veel ziektes gewoon zonder behandeling over kunnen gaan, met heel, heel veel rust? Wij gunnen ons die rust meestal niet, en de maatschappij is er ook niet op ingericht om mensen veel rust te gunnen. Als je je ziek meldt is je werkgever verplicht vanaf dag 1 alles in het werk te stellen om je zo snel mogelijk weer aan de slag te krijgen. Dus worden er de nodige pillen en voedingssupplementen tegenaan gegooid, en hoppakee, het moet maar weer kunnen. De helende kracht van een grondig herstel door rust krijgen we tegenwoordig niet meer, met als gevolg dat we vermoeider en vermoeider raken, en behoeftig aan vervangingsmiddelen.

Jij ook Water, volhouden bedoel ik! Je hebt soms van die dagen, dat het allemaal gewoon niet wil, en als je dan een vriend of vriendin belt blijkt het daar ook al niet te lopen. Kennelijk is vandaag, of eigenlijk dit weekend, ook zo. Misschien dat het mooie weer dan ook nog wat meer dadendrang oproept dan te behappen valt. Die sterrenmix klinkt goed, ik ga ook een potje zetten.

Kohtje, fijn dat je ook weer meerijdt in de trei, of op de waterwagon, zoals ze dat tegenwoordig hier noemen. Je hebt gelijk, vooraf melden dat je het niet trekt is stukken beter dan melden dat je mis gegaan is. Er zal hier altijd wel mensen die voor afleiding kunnen zorgen, je op kunnen peppen, en we kunnen er zelfs weer eens een uurtje geiten tegenaan gooien als dat helpt. An, jammer dat het mis ging. Natuurlijk weet je zelf ook dat het niets oploste, dus maar weer opnieuw er tegenaan. Knietjes afkuisen en weer opstijgen, zoals Blacky altijd zo mooi zegt. Marieke, fijn dat je zo goed gaat. Maar je gevoel over de herfst kan ik absoluut niet delen, geef mij het voorjaar maar! Dan kun je nog steeds stamppot eten, maar een frisse zomerse salade mag ook al. En ik zie het licht liever komen dan gaan. Maar ja, ieder zijn smaak. Ik ga eten! Fijne avond allemaal.

Ik krijg net een berichtje door uit Amsterdam: Soothe wil jullie graag danken voor alle felicitaties, maar helaas ligt momenteel zijn internetverbinding eruit! De frustraties lopen hoog op, maar hij is vastbesloten ook dat droog te doorstaan.

Soothe, gefeliciteerd met een maand droog! Ik weet dat je niet zo van tellen houdt, maar het is niettemin een hele prestatie! Ferry, oké 13 1/2 maand is bijna 14 maanden. Kleine correctie voor iedereen: Ferry, Rufus en ik zijn vorig jaar op 7 en 8 augustus gestopt met drinken. De 14 maanden zijn dus nog niet vol, maar Ferry houdt er een nogal optimistische maandtelling op na, dus we zijn nu wel verplicht ze vol te maken. Ferry, die herfst- of winterblues kom je wel door hoor. Het is je vorig jaar ook gelukt, en toen was het een stuk moeilijker dan nu. Ik heb zelf ook last van herfstblues. Op het moment schijnt hier de zon, ik heb heerlijk met mijn hond gelopen, en dan voel ik me weer tiptop. Dat is niet het geval als het buiten zo somber, donker en regenachtig is. Dus laten we maar genieten van deze mooie dag!

Natuurlijk wil je het op dat moment dat je dat glas al in je hand hebt wel Kohtje. Je geeft zelf aan dat er veel emoties zijn op het moment, je wil het iedereen naar de zin maken, en je bent moe. Drie dingen die ik zelf maar al te goed ken, en als ik last heb van alle drie tegelijk dan wil ik maar één ding: een knop aan mijn hoofd, waarmee ik het uit kan schakelen. Niet meer denken, maar wegdrijven in zalige leegte en niets weten. Helaas zit die knop er niet, maar we kennen wel iets wat dat gevoel ook tijdelijk kan bewerkstelligen. Zit ik een beetje in de goede richting? Jij weet beter dan de meeste mensen hier op dit forum hoe graag ik vaak die knop heb willen omdraaien, en bijna gek werd van het verlangen naar de tijdelijke vervanging van die knop. Je weet ook van die slok whiskey vorig jaar, die ik nam omdat ik wist dat het of die ene slok (die ik niet lekker zou vinden) was, of een fles wijn. Je weet ook dat ik het met uitzondering van die slok al een jaar niet gedaan heb, ondanks dat ik die knop nog steeds niet heb. Denk na Kohtje, wil jij vanwege het verlangen naar die knop terug naar een leven van MOETEN drinken? Iedereen voorliegen, bedriegen, lamlendigheid, verpeste schilderijen, rotzooi én de kosten van al die flessen waar je uiteindelijk het geld niet voor zult hebben? De totale afgrond? Want je wéét dat dat je voorland is, als je blijft toegeven aan die drang. Je weet het nu nog een halt toe te roepen, maar hoe lang? Ben je niet al bezig jezelf voor de gek te houden? En is dat niet de reden waarom je nu toch hier komt? Omdat je het diep in je hart niet wil. Hak de knoop door Kohtje, zeg nee, al schreeuwt alles in je van "ja". Ik reik je de hand. Meerdere mensen reiken je de hand, je hoeft ze alleen aan te nemen. En kom hier de volgende keer eerder.

Charlie, gefeliciteerd met je kleindochter! Gem, sorry, helemaal gemist dat je 4 maanden ADB bent. Niettemin van harte gefeliciteerd, en dat er nog maar veel maanden mogen volgen.

Het heeft geen zin dat anker doelloos om je heen te blijven gooien, in de hoop dat het ergens achter blijft steken Kohtje. Misschien blijft het dan wel ergens steken waar je helemaal niet wil zijn! Wat wil jij zelf? Kan zijn dat je dat niet precies weet, maar je weet in ieder geval wel een aantal dingen die je NIET wil, en daar is drinken er een van. Ga bij jezelf te rade wat je deed besluiten toch iets te drinken. Heftige emoties zijn een trigger, dat weten we allemaal, maar je had ook op dat moment tegen jezelf kunnen zeggen: NEE, DIT WIL IK NIET! Volgens mij kwam het advies ongeveer een jaar geleden van jou: 's morgens met jezelf afspreken VANDAAG DRINK IK NIET, en je vervolgens aan die afspraak houden, wat er die dag ook gebeurd! Dat advies destijds werd mijn methode. En het werkt! Dus volg je eigen advies, spreek met jezelf af niet te drinken die dag, en hou die afspraak, no matter what. Niets, maar dan ook helemaal niets, wordt erger, hopelozer, emotioneler of tragischer als je niet drinkt. Maar dat wordt het wel als je het wel doet!

Hoi, ik wil iedereen even een fijne dag wensen vandaag. Beetje laat, maar we moesten een en ander doen in huis waarbij de stroom af moest. Mick, leuk je weer even te zien hier, dus blijf af en toe in en uit te trein springen. Fijn dat je zo goed gaat, en ja, je leven verandert als je niet meer drinkt, en dat is niet altijd gemakkelijk. Maar per saldo vind ik toch dat het er beter op wordt, en het heerlijke is dat die verbetering een niet stoppend proces is. Gem, vervelende situatie op je werk. In mijn vorige baan had ik ook een soort competitieverhouding met een collega, die achter mijn rug om over me praatte. Voor het overige is de situatie niet vergelijkbaar. Ik kon ook niet met die situatie overweg, en ben daarom weg gegaan. Nu vind ik mijn huidige baan ook werkinhoudelijk veel fijner, dus het was een goede keuze, maar soms voelt het nog steeds niet goed dat ik in feite weggelopen ben en niet in staat was de situatie op te lossen. Misschien is Safi's advies wel heel goed, maar het lijkt mij ook niet zinvol die collega de hemel in te prijzen. Hij zal vast ook wel fouten gemaakt hebben, anders was jij er niet bij gekomen, en daar hoef je niet je ogen voor te sluiten. Ik zou proberen de andere collega's gewoon door je gedrag te laten merken dat zijn verhalen niet waar zijn, en dat je goedwillend mens bent die graag gewoon in goed overleg en goed onderling contact haar werk wil doen. Ik denk dat dat moeilijk is, zeker als ze je negeren. Maar ze kunnen niet om het feit heen dat die collega er nu niet is. Misschien helpt het om met een aantal mensen gewoon openlijk erover te praten dat je het gevoel hebt niet geaccepteerd te worden, en dat je dat graag wil doorbreken. Ga niet beschuldigen, maar hou het bij jezelf, vertel wat jouw gevoel is, en vraag hun wat je eraan zou kunnen doen. Mij lijkt dat ze toch wel antwoord moeten geven, en daarvoor moeten ze ook een beetje mee in jouw richting denken. Kan helpen! Ik ga niet op iedereen reageren, maar dat betekent niet dat ik mensen wil negeren of zo. Ik heb er gewoon geen tijd voor, en als ik het draadje min of meer heb bijgelezen weet ik al niet meer wat iedereen heeft geschreven. Mijn geheugen is ook geen 25 meer, en was zelfs toen al niet geweldig! Dus allemaal een fijne dag, en succes met al jullie voornemens.

Simpel Benthe, ik zeg niet 'nooit meer', maar ook niet 'misschien', of 'ooit'. Ik drink gewoon niet.

Ik wil even reageren op de reacties. Nee, ik geloof niet dat een mens bij de geboorte volledig gepredestineerd is. Daarvoor zijn er vanaf het moment van de geboorte te veel invloeden die eveneens bepalen hoe iemand uiteindelijk wordt, en wat iemand kan. Ik wil dus best geloven in een tabula rasa, alleen denk ik wel dat dat bord qua vorm en afmetingen al vastligt. Ik denk dat een mens geboren wordt met potenties, en die zijn niet voor iedereen gelijk. De intelligentie, het IQ, ligt gedeeltelijk al vast. Zelfs als je rekening houdt met beperkende of faciliterende factoren die ook van invloed zijn. Iemand die minder intelligent is zal nooit in staat zijn tot grootse intellectuele prestaties, ook al doet hij nog zo zijn best, en zou hij het nog zo graag willen. Sommige mensen hebben bepaalde talenten, en anderen hebben die niet. Sommige mensen krijgen al jong de kans hun talenten te ontwikkelen, anderen niet. Ik ken iemand die al 15 jaar piano speelt, heel veel oefent, technisch een perfecte prestatie levert, en toch zegt iedereen die haar hoort dat er 'iets' ontbreekt. Dat 'iets' is de bezieling, het talent. De materiële mogelijkheid om je talenten of potenties te ontdekken en te benutten kunnen ontbreken (Safi's probleem), en dat is jammer. Materiële voorwaarden zijn sowieso noodzakelijk volgens mij om wat er aan potentie is te ontwikkelen. Het ontbreken van die mogelijkheden, en de frustratie die dat oplevert, zijn een bron van individuele problemen maar ook van wereldproblematiek als je het mij vraagt. Maar goed, dat is weer een ander thema. Einde pauze, doei!

Ik ben geen HM BamBam, ik ben gewoon ik. Ik geloof er niet in dat er in mij iets schuilt dat verder, hoger of dieper gaat dan mezelf. Als ik mezelf overtref, dan is dat gewoon een vermogen dat ik al had, maar niet eerder ontdekt heb. Dat kan ik geen HM noemen. Het is mijn diepste overtuiging dat een mens niet meer kan zijn dan wat hij in aanleg altijd al geweest is. Waarmee ik niet beweer dat men zichzelf ooit volledig kan kennen. En nu moet ik vliegen. Doei! Aanpassing: ik geloof wel dat een mens minder kan zijn dan zijn talenten, namelijk als hij/zij ze niet ontdekt en gebruikt.

Mijn gedachten gingen vannacht in dezelfde richting. Geen last van craving hebben is zeker helpend. Maar wat als het verlangen om te verdoven heel groot is (en die momenten komen, ook als je al langer niet drinkt en geen lichamelijk verlangen voelt), en je weet hoe je die verdoving snel kunt bereiken? Met antabus kun je niet drinken, maar je kunt wel de beslissing nemen het niet te slikken.

Petra,

Wat ben je vroeg Bammetje! Ik las afgelopen weekend dat een Japans onderzoek aantoont dat vroeg opstaan ongezond is. Kan ik op dit moment volledig beamen. Aan Inayat Kahn: je hebt ook weinig andere keus, als je nergens anders kracht vandaan krijgt, dan het in jezelf te vinden. Soms benijd ik degenen die kunnen geloven in een hogere macht. Hier is het alleen me, myself and I, en dat is soms niet veel. Maar hé, vandaag drink ik niet, en dat betekent dat ik mezelf wel helemaal heb! Een fijne dag allemaal!

Welke spelling? Prometa-methode: mij niet bekend. Correctie: ik heb even gegoogled en Nova gevonden. Het klinkt mooi, geen craving meer (al zegt Guzman ook dat hij nooit meer kan drinken, dus craving komt terug als hij weer drinkt?). Vraag me af of er geen bijwerkingen zijn. Wat zijn jouw ervaringen Romanski?

Ik neem mee: een tas vol dikke boeken. Absoluut onmisbaar voor mij tijdens een vakantiereis. Ik weet echt niet wat me mankeert de laatste week. Ik ben al een week net zo vreselijk actief als ik normaal alleen ben daags voor een zekere ongemakkelijke periode, en helaas ook net zo kooplustig. Ik heb me nog kunnen bedwingen vandaag, alleen tussen de middag een enorme zak chocolaatjes gekocht die mijn collega's geholpen hebben op te eten. Ben dus sprongen gestegen in populariteit, dat is ook weer wat waard. En van al die uitsloverij ben ik 's avonds natuurlijk doodmoe. Ga maar na, ik heb de hele dag gewerkt, thuis eten gekookt, gestofzuigd (doe ik normaal alleen op mijn vrije dag), een spijkerbroek van mijn zoon korter gemaakt en met de hond gedold. Pfff. Fijn allemaal dat jullie het droog houden, al kost het sommigen moeite. Heb je nog wel wat bloed over Soothe? Anjo, leuk dat je er ook weer bent. En Marion, sterkte. Iedereen die ik niet genoemd heb (daar is geen beginnen aan, veel te lang draadje), een fijne avond. Hou vol, dan wordt je ook misschien wel net zo mesjokke als ik.

Soothe Sterkte morgen! Goed idee om alles te laten prikken, dan weet je tenminste waar je aan toe bent. Ik had het vandaag ook koud, maar dat is het ook gewoon. Flutzomer, en het najaar begint ook al voor zijn tijd. Ik wil hier geen domper zetten, maar de eerlijkheid gebiedt me te melden dat ik na 13 maanden nog steeds verschrikkelijk moe ben. Gelukkig begin ik wel langzaam aan iets beter te slapen, en ik denk dat het in mijn geval niet alleen aan stoppen met drinken ligt. Komt er dus op neer dat ik er niet echt een zinnig woord over kan zeggen, hoe lang de vermoeidheid aanhoudt. Hou er alleen rekening mee dat het niet in een paar maanden over is. Een ander punt is, dat wij naar ik vermoed vrijwel allemaal gewend waren ver over onze grenzen te gaan. Alcohol geeft kortdurend energie, en dus de mogelijkheid om dóór te gaan als je lichaam zegt dat het genoeg is. Het lichaam heeft dus tijd nodig om te herstellen, maar geeft daarnaast ook je werkelijke leeftijd aan! Ik weet natuurlijk niet hoe oud iedereen hier is, maar volgens mij zijn er hier redelijk wat 40-plussers. Ik heb jarenlang het gevoel gehad dat ik op 25-jarige leeftijd stil ben blijven staan, en ben inmiddels tot de onaangename vaststelling gekomen dat dat niet zo is. Wat niet wegneemt dat ik, ondanks het feit dat ik mijn feitelijke leeftijd voel, me ook veel gezonder voel dan de laatste paar jaren dat ik nog dronk. Ik wist weliswaar van geen ophouden, maar had altijd hoofdpijn, pijn in mijn rug (nieren!), pijn aan mijn lever, bloeddoorlopen ogen, een voortdurend trillend ooglid en slechter zien, wat niet gecorrigeerd kon worden door nieuwe brillenglazen, onverklaarbare kriebeltjes en jeuk, regelmatig krampen in handen en voeten. En dan weet ik zo snel niet eens of dit alles was.

Hoi Romanski, ik heb je hier wel eens eerder gezien. Fijn dat je een nieuwe poging waagt. Ik hoop dat het je dit keer gaat lukken, met behulp van de antabus. Sterkte!

Mijn beste Ferry, natuurlijk ben je een geweldig mens, al zul je ongetwijfeld net als ik zo af en toe wel wat steken hebben laten vallen terwijl je je remmen kwijt was. Net zoals je vast ook het een en ander goed gedaan hebt, net als ik. Ik vond de hele discussie eigenlijk niet zo nodig. Ik begrijp Calimero heel goed, daarom reageerde ik ook. En ik begrijp Femmy ook heel goed. Ik ben het met haar eens dat kinderen vast íets merken van wat er in hun moeder omgaat. Dat kan drankgebruik zijn, maar ook andere vormen van stress en/of ziekte. Ik leed aan allebei. Ik heb ook lang niet altijd véél te veel gedronken, en vaak hebben een paar glazen wijn mij ervoor behoed al te veel te laten merken van alle andere problemen die er speelden. Ik zeg niet dat het goed was, of de enige oplossing, maar ik zeg ook niet dat het helemaal fout was. Feit is in ieder geval dat mijn remmen het op een bepaald moment begeven hebben, dat ik lichamelijke klachten kreeg, en dat er dus niets anders op zat dan ermee op te houden. En gelukkig was vorig jaar een deel van de extra ballast inmiddels opgelost, waardoor het me ook lukte. Enfin, dat is mijn verhaal. Voor een ander zal het weer anders zijn. Heeft iedereen een goede dag verder vandaag? Ik zit te hyperen. Vreselijk opgehouden in diverse winkels, en nu moet ik nog idioot veel doen. Alles wat ik wilde gaat dus weer niet lukken, en zo gaat dat nu iedere woensdag. Ik zou dus eigenlijk niet uit moeten slapen, maar die luxe gun ik me toch maar lekker wel op mijn vrije dag. Een voordeel: jullie zien niet dat het hier niet super spic-en-span is. Ga weer even verder (dit was koffiepauze). Als er iemand dringend behoefte heeft aan ramen zemen wil ik in pb wel even mijn adres doorgeven!

Stien, het was er even tussendoor geschoten, maar VAN HARTE GEFELICITEERD MET 9 MAANDEN ADB!!! Je ben een kanjer, weet je dat! Geniet ervan vandaag, laat je lekker in de bloemetjes zetten, en wees tevreden met jezelf, want je hebt een geweldige prestatie geleverd! :present::present::present::present: :moon:

Hallo allemaal! Vandaag mijn 'vrije' dag. Dat houdt in: uitslapen, boodschappen doen, huis schoonmaken, wassen. Aardig gevuld dus. Calimero, ik begrijp denk ik wat je bedoelt. Ik heb ook vaak moeite gehad met de manier waarop sommige mensen hun hele leven toen ze nog dronken afdeden als waardeloos. Ik heb zeker fouten gemaakt onder invloed van drank, dat zal ik niet ontkennen, maar ik heb in al die jaren ook dingen goed gedaan! Ik heb me door moeilijke tijden heen geslagen, ik heb altijd voor mijn kinderen gezorgd, ben niet in grote schulden terecht gekomen ondanks dat ik al 12 jaar moet rondkomen van een (te) laag inkomen, en ik werk. Toen mijn kinderen nog klein waren dronk ik ook alleen 's avonds als ze op bed lagen, en nooit zoveel dat ik niet kon functioneren. Toen ze groter waren werd dat moeilijker, omdat ze net zo lang opblijven als ik, dus ben ik toen meer openlijk gaan drinken. Toen ging het helaas ook steeds erger uit de hand lopen. Je hoeft jezelf niet volledig af te vallen omdat je een drankprobleem hebt, vind ik. Het is gebeurd, het was stom, maar soms ook wel begrijpelijk (waarmee ik het niet wil goedpraten). Sta jezelf toe blij te zijn met de dingen die je goed hebt gedaan, ondanks alles wat negatief was.