Anna

Wat gek BamBam, ik zag je niet ingelogd staan? Anders had ik even gewacht met een nieuw dagdraadje. Moesje, ik las net je berichtje van gisteravond. Natuurlijk zal ik duimen. Om je vraag te beantwoorden, nee, ik zou niet aan je kinderen vertellen dat je vriend een ander heeft. Dat is zijn taak, en dat zou ik ook zo tegen hem zeggen. Hij is degene die een andere relatie is begonnen, daar is hij met open ogen ingegaan, wetend dat hij een gezin heeft. Nu is het ook zijn taak de kinderen in te lichten, en hij moet er zelf uitkomen wat hij hun gaat vertellen, en hoe hij dat doet. Je kunt hem alleen op het hart drukken zo tactvol mogelijk te zijn. En voor je kinderen klaarstaan en ze troosten als het gebeurd is. Want ze zullen waarschijnlijk erg in de war zijn. Misschien niet meteen, maar over een paar dagen zul je het beslist merken. Je kinderen zullen zijn afwezigheid natuurlijk al opgemerkt hebben, dus ze weten al lang dat er iets aan de hand is. Openheid zal denk ik voor hun ook een zekere opluchting betekenen. Voor kinderen is een situatie als deze heel ingrijpend, ze verliezen een stukje veiligheid, en dat is voor kinderen essentieel. Laat hun merken dat je er voor hun bent. En ze mogen gerust weten dat dit niet jouw keuze is, maar die van hun vader. Veel sterkte dit weekend! We zullen toch nog wel iets van je horen, denk ik? Anna

Goedemorgen allemaal, Ik hoop dat iedereen een goede nacht heeft gehad, lekker geslapen, en nu of straks fris weer op. Zelf voel ik me helemaal niet fris, het zal wel een aanval van najaarsvermoeidheid zijn, en combinatie met een rare week. Maar de week zit er bijna op, vanavond weekend! Tapas, gefeliciteerd met je succesvolle donderdagavond! Fijn dat het goed met je gaat. Femmy, ik hoop dat je eruit komt. Verder iedereen heel veel sterkte met alles. Liefs, Anna

Fantastisch Tapas! Je kunt terecht heel trots zijn op jezelf. Ik ben blij dat het weer goed gaat met je, dat je je eigen grenzen bewaakt, en voor jezelf op komt op je werk. En dat je dat hier met ons wilt delen. Probeer die balans in jezelf vast te houden, al zullen er altijd wel dingen blijven die je uit balans kunnen brengen. Je bent een voorbeeld voor mij, zoals jij je er doorheen slaat, en ik denk niet alleen voor mij. :heart:Anna

Femmy, een huisarts heeft geheimhoudingsplicht hoor. Hoe moeten de mensen in jouw wijk het te weten komen? Ik ben ook altijd nog in staat geweest te functioneren, voor mijn kinderen te zorgen. Ik denk dat ik gerust kan zeggen dat ik een goede moeder ben, zelfs al dronk ik. Dat is juist ons kenmerk, dat we onszelf tekort doen. En ik kon ook eindeloos doorgaan met voor alles en iedereen te zorgen, als ik mijn wijn maar dronk. En dan voelde ik me fijn, en vrolijk, behalve de keren in het weekend dat ik echt te ver ging. Nu moet ik toegeven dat ik moe ben, dat mijn leven vaak niet leuk is, en dat ik geen 25 meer ben en de hele wereld aankan. Maar ik leef tenminste niet meer met een leugen. Ik denk dat Ferry gelijk heeft, jouw neerslachtigheid na twee weken niet drinken heeft met het stoppen te maken. Als je langer niet drinkt, kun je leren af en toe rust te nemen, krijg je weer energie om even goed een spelletje met je zoon te doen. Het kost tijd Femmy, en ik snap dat dat niet meevalt. Je wilt het nu. Maar doorgaan met drinken, betekent dat je geleidelijk aan steeds meer nodig hebt. Ik kan het weten, ik heb het meegemaakt. Denk erover na, en ga toch maar eens met je huisarts praten. Of desnoods met een andere arts. Of misschien kun je Tactus om advies vragen? Anna

Welterusten allemaal. BB, verstandig, alles wat rustiger doen. Ik herken dat wel, wat jij beschrijft. Zou voor mij waarschijnlijk ook een goed idee zijn, maar wel moeilijk. Hoewel, volgens mij ben ik niet altijd zo heel druk hoor. Nou ja, ik zal eens proberen erop te letten, ik weet het eigenlijk niet. Alleen dat ik jouw verhaal over hoe je op een vergadering op die stoel zat, en in die auto, wel herken. Anna

Hoi Ferry, het zal er wel aan liggen dat het niet helemaal mijn week is, en vandaag ook al helemaal niet mijn dag. Als vrouw heb je zo van die dagen, zullen we maar zeggen. Ja, die opdracht vind ik wel leuk. De meeste mensen zouden er waaschijnlijk gillend voor weglopen, want het is precisiewerk, en nogal een uitzoekklus, waarbij ik ook nog moet proberen zo volledig mogelijk te zijn. En dat is nu precies iets waar ik me helemaal ik me helemaal in vast kan bijten. Ik ben het type dat je met een stapel onderzoekswerk in een kamertje kunt opsluiten, en dan voel ik me volmaakt gelukkig. En ik wéét, dat niemand het beter zou kunnen. Maar dat weten zij waarschijnlijk dus ook. Ze geneerde zich om het me te vragen, na dat gesprek van dinsdag. Leuk! BB, hihi:D Liefs, Anna

Monique, misschien een stomme vraag, maar bedoel je met van 1 naar 1 1/2 liter per dag, of van maandag tot vrijdag? En hoeveel drink je dan in het weekend? Je situatie is voor mij heel herkenbaar, ik ben ook alleenstaande moeder van twee zoons, waarvan er een inmiddels puber af is. Ik heb in de loop der jaren heel vaak geminderd, vaak ook langere periodes gehad waarin ik door de week nooit dronken was, maar altijd met hetzelfde resultaat: ik viel uiteindelijk terug naar een veel te hoog wijngebruik. Om het over de weekends maar niet te hebben. Na een laatste uitspatting in augustus, terwijl ik al met de internetbehandeling bezig was, heb ik de knoop doorgehakt en besloten niet meer te minderen, maar te stoppen. In eerste instantie voor drie maanden, daarna zou ik wel verder zien. Ik drink nu bijna 15 weken niet, en het bevalt mij goed. Het geeft meer rust dan minder drinken, hoewel het nog steeds niet altijd gemakkelijk is. Veel succes bij het behalen van je doel, en als het erg moeilijk is, denk dan eens na over wat ik gedaan heb. Anna

Hoi Monique, welkom op het forum. Goed van je, dat je twee dagen niet gedronken hebt. Kun je iets vertellen over wat je doel is? Anna

Femmy, ik begrijp heel goed wat je bedoeld. Dat nare, onbestemde, sluimerende gevoel heb ik vrijwel voortdurend, zonder dat ik nou tranen met tuiten moet huilen. En bij mij hielp het drinken daar ook tegen. Ik denk dat het dat nog steeds zou doen. Heel vaak heb ik ook momenten dat het even weg is, dat ik kan genieten van iets moois, bijvoorbeeld als ik met de hond wandel, en ik heb vaak veel plezier met mijn kinderen, waar ik heel blij mee ben, net als jij. Maar dat gevoel komt steeds terug, en ik denk dat ik daardoor ook nog zo vaak trek heb. En net als jij wil ik hiervoor geen medicijnen, want ik ken mezelf. Binnen de kortste keren ben ik weer aan iets anders verslaafd. Ik ben er ook nog niet uit hoe ik ervan af moet komen. Maar ik ben er inmiddels wel van overtuigd dat wijn drinken, ook al is het maar twee glazen, niet de oplossing is. Het gevoel is dan alleen maar tijdelijk even weg, maar komt ook steeds terug. En je hebt meer en meer drank nodig, om het weg te laten blijven. Ik probeer me nu te concentreren op die momenten dat het goed gaat, dat ik me prettig voel. Dat lukt lang niet altijd, en het kost veel inspanning. En bezig blijven is bij mij ook een goede therapie, hoewel ik daar vaak ook doodmoe van wordt. Maar hé, als ik doodmoe ben lig ik niet zo te piekeren 's nachts, dus elk nadeel heeft zijn voordeel. Ik ben er ook nog niet uit of ik een keer met de huisarts hierover ga praten, misschien/waarschijnlijk wel, maar ik twijfel nog steeds. Als jouw huisarts een therapie weet hoor ik het graag van je. Katrina, ik weet niet of veel stoppers denken dat minderaars geen verslaafden zijn. Ik denk het in ieder geval niet, want ik heb al een lange traditie van minderen achter de rug. Ik ben inmiddels voor mezelf tot de conclusie gekomen dat het voor mij niet werkt, ik val steeds terug in mijn oude gebruik. Ik heb Tactus er een keer naar gevraagd, en uit ervaring blijkt dat succesvol minderen wel mogelijk is, maar of iemand hierin succesvol is hangt mede af van een aantal factoren, zoals leeftijd (onder de 40 schijnt het gemakkelijker te zijn), aantal jaren dat je gedronken hebt, de periode dat je met succes matig hebt kunnen drinken, stress, financiële problemen, of problemen van andere aard waarmee je geconfronteerd wordt, en nog een paar. Ik weet niet of het overzichtje op de site te vinden is, waarschijnlijk wel. Bij mij werkten de meeste van deze factoren in het nadeel, dus dat verklaart voor mij ook waarom ik het niet kan. Maar dat kan dus voor iedereen anders zijn. BB, ja, ik was vanochtend heel even aangemeld,hooguit een minuut volgens mij, maar ik heb gemerkt dat je naam veel langer blijft staan. Dit in het kader van niet perfect zijn. Overigens heb ik vandaag op mijn werk een nieuwe opdracht gekregen, waarin ik geen fouten hoef te maken. Het hoeft niet perfect te zijn, dus enige inspanning zal het wel vergen, maar ik geloof zelfs dat het op prijs wordt gesteld als er geen, of niet teveel fouten in zitten. Ik heb een uur in mezelf zitten grijnzen, geloven jullie dat? Voor iedereen die 's avonds niet moe is, willen jullie wat van mijn vermoeidheid overnemen? Ik wil er wel wat van kwijt. Groetjes, Anna

Hoi Stien, Ik had je al op het dagdraadje welkom geheten, maar ook nog maar even officieel hier. Zoals de anderen al zeiden, je kunt hier veel steun vinden, en ook geven, bij het stoppen met drinken. We weten hier allemaal dat het niet meevalt. Het maakt niet uit of je vaak of niet vaak, en op welke tijden je meeschrijft. Op het dagdraadje krijg je altijd wel een reactie. Veel succes! Anna

Hoi Siss, Veel sterkte met je vader. Wat me vooral trof in je laatste berichtje is, dat je vader zegt dat hij geen moeite heeft met niet drinken. Die fase heb ik ook meegemaakt, dat ik zelf dacht dat ik niet echt een probleem had, omdat ik zo zou kunnen stoppen als ik dat zou willen. Het is jezelf en anderen voor de gek houden natuurlijk, en dat doet je vader ook, maar waarschijnlijk gelooft hij er zelf in. Hij moet zelf in gaan zien dat hij teveel drinkt, het erkennen, en dat is denk ik de moeilijkste maar ook de eerste stap. En die zal hij zelf moeten nemen. Ik ben bang dat je weinig meer kunt doen dan hem laten merken dat je weet dat hij drinkt, al zal hij het steeds stiekemer gaan doen. Laten merken dat je van hem houdt, maar graag zou willen dat hij stopt. Mijn kinderen hebben ook heel vaak tegen mij gezegd dat ze vonden dat ik teveel dronk, en het heeft helaas lang geduurd voor ik zover was dat ik dat zelf ook kon erkennen. Maar als ze er niets van gezegd hadden, was ik waarschijnlijk nu nog steeds niet zover geweest. Ik wens jou en je familie heel veel sterkte, en ik hoop dat je vader snel inziet dat hij hulp nodig heeft. Anna

Hallo allemaal, Ik sluit me bij de twijfelaars aan. Ik ben ook een beetje bang dat een groep mensen die elkaar ook persoonlijk kent, de sfeer op het forum kan veranderen. Aan de andere kant heb ik ook wel het gevoel dat ik het wel leuk zou vinden een paar mensen te ontmoeten. Ik denk er dus ook nog over na, en ga zeker dat dagdraadje lezen dat jij vermeldt Francesca. Ziza, ik denk inderdaad dat binnenkomen in een hechte groep ook heel warm kan voelen, als je het hebt over de lijfelijke aanwezigheid in die groep. Dit is een internetforum, waar men elkaar in principe niet kent, en voor heel veel mensen die twijfelen voelt dat veilig. Zo was het ook voor mij toen ik hier begon. Het binnenvallen in een groep die elkaar uit buiten het forum kent, kan afstotend werken op mensen. Maar verder vind ik dat iedereen hier vrij in is. Anna

Ook welterusten allemaal.

Marjon, mijn computer heeft met name heel erge opstartproblemen, en als ik iets opstart waarvoor ik op internet moet. Daarom log ik, als ik vrij ben, maar niet meer uit. Maar dat betekent niet dat ik de hele dag achter mijn pc zit. Dus af en toe ben ik gewoon iets heel anders aan het doen, en reageer ik dus niet. Zo heb ik net een paar nogal langdurige telefoontjes gepleegd. Ik weet dat het niet helemaal netjes is om ingelogd te blijven terwijl ik niet met het forum bezig ben. Maar als ik steeds uitlog is de kans groot dat ik er helemaal niet meer inkom, en daar krijg ik helaas helemaal de zenuwen van. Anna

Hoi Stien, welkom op het forum. Ja, je zult waarschijnlijk wel merken dat de mensen hier veel gemeenschappelijk hebben. Daardoor kunnen we elkaar hier ook goed steunen. Veel succes met de behandeling, en schrijf hier lekker mee, over hoe het met je gaat! Anna

Niet doen BamBam, je bent net zo goed bezig. Al dat verwerken hoort er gewoon bij, je moet er doorheen, kunt er ook doorheen. Maar dat wil niet zeggen dat het leuk is, of gemakkelijk. Verwen jezelf maar even een beetje. Lekker rustig op de bank, pot thee (ja, overdag lust ik dat wel), lekker eten. Even tijd voor jezelf. Het zakt wel weer, en je komt er sterker uit. Liefs, Anna

Lieve Marjon, Gelukkig dat je vader geen beroerte heeft gehad, dat moet een hele opluchting voor je zijn. Maar mij lijkt dat hij morgen toch maar even contact met de huisarts op moet nemen, want dat flauwvallen kan toch ook niet goed zijn. Verdrietig dat je zo'n moeder hebt. Er zijn hier toch wel erg veel mensen die zwaar beschadigd zijn door hun jeugd en ouder(s), en daardoor aan de drank zijn geraakt. Waaronder ondergetekende. Triest vind ik dat, vooral ook als je bedenkt dat het nog steeds doorgaat. Dat er nog steeds dagelijks kinderen beschadigd worden door hun ouders, waarvan de kans groot is dat ze precies dezelfde kant opgaan als wij gedaan hebben. En nog triester is het, dat dit bijna niet te voorkomen is. Kinderen die mishandeld worden kunnen dan wel uit huis geplaatst worden (hoewel zelfs dit vaak te laat gebeurd, zoals de laatste jaren herhaald uit het nieuws gebleken is), maar de psychische schade die kinderen leiden is veel minder zichtbaar, en daar gebeurd dus niets mee. We kunnen alleen maar proberen het zelf zo goed mogelijk te doen. Hou het vandaag maar droog meid. Veel beterschap me je vader. Anna

Lianne, bofkont, na drie dagen niet drinken al afvallen! Mij is het nu, na drie maanden, eindelijk gelukt een kilootje af te vallen. Niet dat ik heel erg dik ben hoor, maar 2 of 3 kilo mag er wel vanaf van mij, maar dat vlot dus niet zo heel erg. Wel ben ik in mijn gezicht was afgevallen, dus dat valt andere mensen wel op. Ik heb er al een paar reacties op gehad, ook van mensen die dachten dat ik niet in orde was. Tja, je valt altijd het eerste af op de plaatsen waar het niet zonodig hoeft hè. Ik slik alleen vitaminen van het eigen huismerk van het Kruidvat. Lekker goedkoop, en ik neem maar aan dat die ook niet zo slecht zijn. Ik kan echt geen tientallen euro's aan vitamines etc. gaan uitgeven hoor. Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar die Teleac cursus, maar maandagavond is nou niet echt de avond dat ik gewoonlijk achter de buis zit. Niet iets voor mij denk ik dus, maar er zullen allicht wel mensen zijn die er iets aan hebben, en daar gaat het om. Er was hier toch ook iemand die die Teleac cursus wilde gaan doen?

Ja, licht in je hoofd hoort er ook bij Zeeman. En vitamine B vind je, behalve in pillen, en die bedoelt Femmy volgens mij ook, ook in vlees en ik dacht brood. Maar het kan in deze periode geen kwaad om wat extra te slikken.

Koud zweet hoort er inderdaad bij Zeeman, maar als dat alles is heb je geluk.

Goedendag allemaal, Ik heb ook lekker geslapen, de feestgangers niet eens horen thuiskomen. Vanmorgen om 8 uur even hondje eruit, en toen weer terug in mijn bed. Ja, uitslapen kan ik ook nuchter. Lianne, ik vind je ook geen nieuwkomer meer hoor. Goed van je dat je niet gedronken hebt. Femmy, een fijne dag vandaag. Heb je je vriendinnen al uit bed gebeld? Zeeman, wat een heftig verhaal. Ik kan me wel voorstellen dat dan ineens je ogen opengaan. En ik begrijp eerlijk gezegd ook niet dat je geen afkickverschijnselen hebt. Moet dat misschien nog komen? Ik hoop voor jou van niet. Sneeuwwitje, sterkte met je vader. Marieke, jij ook sterkte met je buikpijn. Kohtje, ik zit je flarden te overdenken. Ik ben het grotendeels wel met je eens, in ieder geval dat je bent wie je bent, zonder toevoegingen. Dat ben ik in de laatste weken heel sterk gaan ervaren. En moeten is inderdaad funest, dat is juist ook mijn probleem. Met dat geaccepteerd en gerespecteerd worden heb ik nog veel moeite, dat is mijn onzekerheid. Word ik wel geaccepteerd, en word ik wel gerespecteerd? Dat vraag ik me dus altijd af. Wat betreft het niet mogen, dat ervaar ik dus anders. Oorspronkelijk komt niet mogen van buiten ja, bij mij werd het in mijn jeugd al opgelegd, evenals het moeten, die twee gingen hand in hand. Maar als je jarenlang in een keurslijf van moeten en niet mogen gedwongen wordt, dan gaat dat keurslijf op een bepaald moment deel van je uitmaken. Zo is het bij mij althans gegaan. En zelfs als niemand je meer oplegt wat je moet of niet mag, dan ga je dat jezelf wel opleggen. Want op de een of andere manier kun je niet meer zonder dat keurslijf, het is iets vertrouwds. Ik heb nu ontdekt dat ik nog steeds mijn eigen keurslijf in stand hou, dat ik nog steeds even streng voor mezelf ben als vroeger mijn moeder, en later mijn partner was. En ik denk dat ik me daaruit los zal moeten leren maken, want gezond is het niet, zo voelt het ook niet. Alweer een opgave erbij. Pfff, ik word er een beetje moe van, kan iemand zich dat voorstellen? Vandaar dus ook een gat in de dag geslapen. Een fijne zondag allemaal. Anna

Welterusten Marion. Ja Mieke, ik heb het antwoord ook nog niet gevonden. Maar stug doorzetten denk ik.

Mieke, er is ook niets fijns aan, aan verslaafd zijn.

Wat hebben jullie in godsnaam toch met thee. Ik moet er niet aan denken nu. En Ellie, ik ken mezelf inmiddels tamelijk goed, en ik weet dat als ik iets moet (of dat nu van mezelf of van een ander komt), ik vroeg of laat opstandig word en dwars ga liggen. Het verklaart voor mij ook dat ik na al die tijd nog steeds het gevoel heb dat ik er heel dicht bij ben, om die fles open te trekken en leeg te drinken. Joann, niet schuldig voelen, het ligt niet aan jou. Dit is iets van mij, ik ben mijn hele leven al zo. Ik realiseer me nu in ieder geval waar ik mee bezig ben, dus ik kan er ook op letten. En Koh, zover ben ik dus nog lang niet, dat ik niet drink omdat ik niet drink. Ik drink niet, omdat ik het niet mag.

De discussie(s) die hier vanavond gehouden zijn hebben me aan het denken gezet. Zowel de opmerkingen over 'moeten', aan verwachtingen willen/moeten voldoen, maar ook de aanzet om te stoppen, de PATSBOEM. En ik realiseer me ineens dat ik na drie maanden nog steeds droog ben, omdat ik stomweg weer bang ben teleur te stellen. Mezelf teleurstellen, jullie hier op het forum, mijn kinderen. Ik zei het al, ik heb geen PATS en geen BOEM gehad. Ik bikkel gewoon verder, dag voor dag, omdat ik me van mezelf aan mijn voornemen moet houden. Wellicht heb ik daarom nog steeds trek (ja, nu ook), vertrouw ik mezelf daarom niet om een keer een glas mee te drinken. Want ik weet niet of dit op lange termijn de beste motivatie is om niet meer te drinken. Ik denk het niet, want het was om te beginnen al een oorzaak om te drinken. Voor nu betekent het in ieder geval dat ik niet drink, dat mijn leven er in ieder geval een stuk beter uitziet, dat ik weer respect van mijn kinderen krijg, en dat is allemaal winst. Maar ik zit ook weer in mijn eigen valkuil, ik "moet" weer iets. En ik ben weer hard voor mezelf, om het vol te kunnen houden. En o wee, als ik op een dag niet aan mijn eigen eisen blijk te kunnen voldoen. Voor het moment ga ik maar gewoon zo door, ik weet niet hoe ik het anders moet doen. Maar ik denk wel dat mijn motivatie moet veranderen, dat ik anders met mezelf om moet gaan. Maar hoe? Ik weet het even niet meer mensen. Ik geloof dat ik een nieuwe valkuil heb ontdekt. Anna