Anna

Moesje, dat is een heel verhaal. Mijn scheiding is nu 11 jaar geleden, en ik heb twee kinderen, waarvoor ik uitstekend alleen blijk te kunnen zorgen. Dus al die angst was voor niets, en ik had zelf al veel eerder de knoop moeten doorhakken, dat besef ik nu. Nee, ik ben toen niet ineens heel veel gaan drinken, eigenlijk dronk ik die eerste paar jaar niet zo veel. Er was veel te veel waar ik mijn hoofd bij moest houden. Ik heb me al als puber aangewend om bij het uitgaan veel bier te drinken. Als ik wat op had was ik leuk, gevat, gezellig, niet zo geremd etc. Heeft natuurlijk ook weer alles met mijn jeugd te maken. Toen ik later op kamers ging was het al vrij snel praktisch iedere avond met medestudenten de kroeg in, en flink doorzakken. In die tijd heb ik mijn ex leren kennen. We gingen op een gegeven moment samenwonen, kochten een klein huisje (we werkten en studeerden toen al parttime). Daardoor werd het uitgaan minder, maar we ontdekten ook dat bier en wijn uit de supermarkt goedkoper was dan uitgaan. We kregen kinderen, raakten gesetteld, mijn ex maakte een bloeiende carrière door, en we groeiden steeds verder uit elkaar. We hadden vrienden die veel dure wijn dronken en kochten, het was een statussymbool. We dronken iedere dag wijn bij het eten, 's avonds ook nog een paar, en als ik naar bed ging, ging hij nog even door met whiskey of gedistilleerd. Hij was heel gemeen tegen mij, ik kon op een gegeven moment niets meer goed doen, en werd dat ook in toenemende mate tegen onze kinderen. Uit ellende ging ik in die tijd al steeds meer drinken. Ik denk dat hij ook niet gelukkig was, en hij dronk nog veel meer dan ik. Na onze scheiding heb ik eerst een periode minder gedronken, maar in de loop van de jaren sloop het er weer in. Goedkope wijn nu, en doordeweeks wist ik het nog wel enigszins in de hand te houden, maar in de weekends ging ik helemaal los. Ik wilde niet zien dat ik een alcoholprobleem had. Vergoelijkte het met de smoes dat ik verder ook niets had, behalve mijn wijntjes. Wat ook waar was. Pas ongeveer twee jaar geleden kwam langzaam het inzicht dat ik echt een probleem had, dat ik ook niet zomaar kon stoppen. Iets meer dan een jaar geleden heb ik geprobeerd te stoppen met behulp van een andere internetbehandeling, maar dat is niet gelukt. Ik hield mezelf en iedereen voor de gek. Pas deze zomer heb ik besloten de internetbehandeling bij Alcoholdebaas te volgen, en later ben ik hier op het forum gekomen. En nu ben ik bijna drie maanden ADB. Dit is een beetje een persoonlijk verhaal, en ik heb ook zitten twijfelen of ik het hier wel neer zou zetten. Maar misschien heb jij er iets aan, en anderen die in een soortgelijke situatie zitten. Neem een ding van mij aan, ik heb vele jaren mijn verdriet verdronken, maar ik weet nu dat de verwerking toch nodig is. Dus neem die tijd daarvoor, en beleef het nuchter. Daarna kun je sterker weer verder. Liefs, Anna

Hihi Kohtje, dat denk ik dan.

Ferry en BamBam, welterusten, en tot morgen. Kohtje, ik ben bang dat je dan toch even terug zult moeten lezen. Fran was degene van de mooie lingerie ja, dat had je goed Sneeuwwitje. Moesje, mijn ex dreigde al enkele maanden dat hij weg zou gaan, hij wist dat ik bang was het niet alleen aan te kunnen met de kids. Onze relatie was toen al heel lang niet goed, maar de aanleiding was dat ik eindelijk in opstand kwam tegen zijn gedrag, met name om hoe hij met de kinderen omging. Zelf slikte ik alles. Hij had toen nog geen ander nee, hoewel ik er later achter ben gekomen dat hij mij in die periode ook al eens bedrogen heeft. Vrij kort daarna is hij een nieuwe relatie aangegaan, en met die vrouw is hij ook getrouwd. Sneeuwwitje, hoe is het met jou?

Zo, wat een hoop berichten na een rondje met de hond. Fran, het is al laat, kun je nu nog werken? Misschien beter morgen vroeg op en dan afmaken? Maar dat weet jij zelf beter, wat voor jou het beste werkt. Kohtje, bij mij zitten ze ook wel eens in mijn hoofd. Soms helpt het als ik ze speelkwartier geef, mogen ze even vrij rondrennen. En daarna spreek ik ze dan weer vermanend toe. Moesje, die honger komt meer voor, heeft allemaal met het stoppen te maken. Bij mij wordt het nu minder (zegt ze met een zak chips naast de computer). BamBam, ook lekker, pistachenoten. Zullen we een paar ruilen, Dorito's tegen een paar nootjes?

Oké, dan ga ik ook gauw even. Kohtje, dat snap ik niet helemaal, multiculti gremlins. Kun je dat nog wat verder uitleggen?

Pfff, ja dat ken ik dat gevoel Ferry. Dus jij hebt dat ook nog na bijna drie maanden. Is het droog buiten? Ik moet ook nog.

Francesca, De blauwe knoop is een vereniging of iets dergelijks waarvan de leden niet drinken en niet roken. Ik weet niet of ze zich verder nog van iets onthouden. Staat te boek als uitermate saai. Voor dat olifantengedoe moet je bij Joann zijn. Het heeft iets met die reclame te maken.

Fran, deal, als jij die ramen van mij komt zemen. Is er vanmiddag alweer niet van gekomen.

Ik ben niet officieel aangemeld Ferry. Misschien moet ik eens kennis gaan maken. Weet jij waar ze zitten?

De kinderen zijn bij mij niet thuis Ferry. Maar geen zorg, ik doe het niet hoor. Ennuh Joann, chips is héél erg slecht voor mijn lijn hoor! Maar ik heb daar vanavond geloof ik even sch**t aan.

Pfff, ik rook niet, ik drink niet (hoewel de gedachte alweer opkomt, jaja, zaterdagavond hè), maar ik heb net wel een enorme zak chips opengemaakt. Mag dat?

Fran, doe maar niet die vlammenwerper, lijkt me geen gezicht.

Ja Moesje, dat herinner ik me ook uit de periode direct nadat mijn ex gezegd had dat hij een huis gehuurd had (wist ik allemaal niets van) en weg ging. Het leek wel alsof ik een tijdje helemaal niets voelde. Het is niet anders, ik ben bang dat je daar allemaal doorheen moet. Als je de fles maar laat staan. Dat deed ik namelijk niet, en dat maakte het nog erger. Liefs, Anna

Nou ja, kwaadheid en pijn kan ik me in jouw geval wel voorstellen moesje. Laat het maar over je heen komen hoor. Je moet het toch allemaal verwerken. Lukt het een beetje, ook met ADB?

Ook al bij jou Kohtje? Moet ik even met de bezem komen?

Gremlins moesje?

Hoi Chanti, Ik ben ook een moeder, en ik dronk ook teveel. Niet iedere avond zoveel, maar toch wel iedere avond een paar glazen wijn. Mijn kinderen zeiden op een gegeven moment ook dat ze vonden dat ik teveel dronk. En ik heb dat ook lang ontkend, of ik kwam met uitvluchten zoals dat ik verder niets leuks heb. Toch hebben hun opmerkingen me wel aan het denken gezet. Maar toegeven dat je inderdaad teveel drinkt is een moeilijke eerste stap, daar gaat een heel bewustwordingsproces aan vooraf. Als je moeder nu aangeeft dat ze minder wil gaan drinken, is dat al een eerste stap. Mijn advies is: verwijt haar niet dat ze niet meteen helemaal wil stoppen, maar steun haar in haar doel. Ze moet het echt zelf willen en zelf doen, zoals Ferry al zei. En je zou haar inderdaad dit forum kunnen adviseren. Alleen weet ik niet of ze het leuk zal vinden, dat jij hier al bent geweest. Sterkte.

Hoi Femmy, Ik kan me goed voorstellen hoe je nu voelt. Ik drink nu bijna 3 maanden niet, en nog steeds komt bij vlagen die zin om te gaan drinken weer op. Als ik verdrietig ben, als ik overstuur ben, op een feestje of bij een etentje, maar ook als het eigenlijk juist heel goed gaat en ik blij ben. Op al die momenten dronk ik vroeger ook, en ik denk jij ook. Drinken was voor ons troost, steun maar ook beloning als er iets te vieren viel. Onthou dat het alleen schijntroost, schijnsteun en schijnbeloning is. Door niet te drinken veranderen dingen, je leven verandert. Je zult inderdaad merken dat je met sommige mensen toch niet zoveel gemeenschappelijke hebt. Maar waarschijnlijk ook waardering krijgen, misschien wel uit een hoek vanwaar je dat niet verwacht. En ook hier op het forum kun je er nieuwe vrienden aan overhouden. Niemand zegt dat het gemakkelijk is, dat weet je ook al. Maar je hebt zelf de keuze gemaakt, en het is het waard. Sterkte.

Marieke, verdriet mag er ook zijn, en moet je ook uitspreken. Beter dan dat je je frustratie gaat wegdrinken. Zoals je zegt, het gaat wel weer over. Maak het vanavond maar gezellig, dan komt het vanzelf weer goed.

Hallo Lady, Nogmaals welkom. Goed dat je al drie weken niet gedronken hebt. Doe je het op eigen houtje, ben je met de internetbehandeling bezig, of krijg je op een andere manier steun? Je kunt hier ook veel steun krijgen en geven, dus schrijf gezellig mee.

BamBam, ik moet je eerlijk bekennen dat ik vanmorgen even naar het toilet ging, hondje even eruit, en dat ik toen terug gekropen ben :$ Nou ja, ik was de hele week al erg moe, dus dat had ik even nodig. Rudy, bedankt dat je je ervaringen met ons wilde delen. Ik ben blij dat mijn stukje iets in je losmaakte - hoewel misschien pijnlijk - waardoor je nu weer iets meer van jezelf begrijpt. Datzelfde deed het stukje van Francesca gisteren met mij. En ik heb gemerkt dat ik door al deze ervaringen, al deze herinneringen, telkens een stukje groei, en weer iets sterker in mijn schoenen sta. Wat ik nodig heb om alcohol de baas te blijven. Moesje, als je nog tijd over hebt, kun je dan onderweg naar Joann ook hier even langskomen? Mijn ramen moeten al een maand nodig gezeemd. Ik spreek en lees jullie later vandaag nog wel, moet nu gauw aan de slag. Liefs,

Goedemorgen allemaal, Ik kan het werkelijk niet geloven, ik die een dagdraadje opent op ZATERDAG! Ik had niet gedacht dat nog een keer mee te maken, aangezien ik op deze dag altijd uitslaap. Ik ben kennelijk niet de enige. En ik kan het dus even niet laten. Het was even moeilijk gisteren, maar mede dankzij dit forum ben ik, samen met enkele anderen, heelhuids en droog door de vrijdagavond gekomen. Jongens, het was gezellig, maar ik ben en blijf toch maar even Anna met de koptelefoon. Anjo, ik kan me voorstellen dat je bijna van je stoel bent gevallen. Het is ook niet niks als je ineens in de afgelopen twee dagen valt. Hoe is het met je? Laat je vandaag iets van je horen? Een fijne zaterdag allemaal.

Welterusten, het was me een waar genoegen.

Laten denken Joann, als je het voor jezelf maar weet dat het niet zo is.

Nee, ik neem liever mijn eigen bed. Ik meen het serieus, ik zit me gek te gapen.