Anna

Thanks allemaal, voor het meeleven. Mijn zoon is ook weer gelukkig, er blijkt een trekhaak op te zitten (dat soort details merk ik niet eens op).

Ik kan me goed voorstellen dat je boos bent Anjo. Je hebt helemaal gelijk, het onderwijs hier in Nederland zou eens grondig moeten verbeteren, en dat vraagt investeringen. En het ziet er niet naar uit dat we dit keer een regering krijgen die daartoe bereid is. Gooi het er maar uit hoor. Beter dan dat je je frustratie op een andere manier botviert. Ik kan jullie melden dat ik wederom de trotse bezitster van een auto ben. Volgens mijn zoon trekt hij iets minder snel op dan de vorige, maar dat gaat ongetwijfeld goed komen. Hij rijdt in ieder geval lekker, en wat nog belangrijker is: hij rijdt! Ik ben helemaal gelukkig.

Als ik je een tip mag geven Kohtje, als die lampen er eenmaal in zitten moet je vooral geen moment gaan denken aan het moment dat de hele rotzooi weer opgeruimd moet worden. Dat is namelijk net zo erg. Gewoon alleen maar genieten van het feit dat'ie staat. Ik ga vanmiddag mijn auto ophalen, laat het jullie wel weten als hij er is.

Hallo allemaal, Een vrijdag vol goede voornemens zie ik. Visje, ik sluit me ook bij je aan, ik drink vandaag niet. Knuffie, ik hoop dat je een beetje van de schrik bekomen bent om je moeder, en dat je lekker geslapen hebt. Ook vandaag veel sterkte. Lief van je man om cocktailtjes voor je te maken. Ze klinken mij erg zoet, maar alles is beter dan alcohol. Ik heb eindelijk, eindelijk, eindelijk de stoute schoenen aangetrokken, en een intake gesprek gehad bij het maatschappelijk werk afdeling geestelijke gezondheidszorg. In grote lijnen uitgelegd waar mijn knelpunten zitten, maar nog niets gezegd over mijn drankprobleem. Daarvoor was het gesprek te kort, en ik wil dat liever toelichten in een uitgebreider, persoonlijk gesprek. Ik wil namelijk geholpen worden met mijn problemen, waar ik tegenaan loop nu ik niet meer drink, en niet bij voorbaat al gezien worden als een alcoholist, waarvan het probleem de drank is. Ze hebben een wachtlijst van 3 à 4 weken, dus ik word over een paar weken gebeld voor een afspraak. Dan krijg ik een aantal gesprekken waarin we gaan invertariseren wat er precies aan de hand is, en daaruit volgt een advies voor een vervolgtraject. Dat kan verdere begeleiding bij het maatschappelijk werk zijn, maar ook verwijzing naar een psychotherapeut. Het klinkt overdreven, maar het heeft me toch heel wat zelfoverwinning gekost. De kogel is door de kerk, de bal aan het rollen etc. etc. Ik weet dat ik dit moet doen als ik niet weer op langere termijn wil beginnen met drinken. En dat wil ik niet. Met zoons hebben gisteren de kerstboom opgezet, met een beetje hulp van mij. Met name die rotlampjes blijven toch altijd een beetje mijn werk, we zijn er allemaal even onhandig in. Het is hier nu helemaal gezellig, en ik ben zó blij dat ik thuis ben. Ik zag er vreselijk tegenop om die boom in het weekend op te moeten zetten, ook dat is me teveel naast mijn werk. En nu is het al gebeurd!

Morgen BamBam, toch maar een nieuw draadje gemaakt? Er was er namelijk al een, maar dat was vannacht al gemaakt. Een fijne dag vandaag. Anna

Knuffie, ik wilde net mijn computer afsluiten toen ik je berichtje zag. Wat vreselijk dat je ongerust bent over je moeder. Ik hoop dat het vrijdag allemaal goed gaat, en dat je moeder weer opknapt. Veel sterkte, Anna

Hihi BB, doe dan maar luidruchtig voort. Rudy, bedankt voor je stukje, dat was even precies wat ik nodig had. Ik hoop jouw rust en tevredenheid op een dag ook te bereiken. Nu is het vaak meer storm en onweer, maar ik zet door. Moesje, ik vind het eerlijk gezegd jammer dat je toch gedronken hebt, maar ik ben blij dat je het in de hand gehouden hebt. Gefeliciteerd! Allemaal welterusten. Bijna weekend, en voor mij voelt het al een beetje als weekend. Maak er wat van morgen! Liefs, Anna

Kohtje, het spijt me dat ik je de indruk heb gegeven dat ik denk dat het voor jou allemaal maar gemakkelijk is. Zo heb ik het niet bedoeld. Net als jij krijg ik ook een beetje het gevoel dat jij niet helemaal snapt wat Cato of ik bedoelen. Ik ben me er goed van bewust dat ook jij je beperkingen hebt, dat jouw leven vaak ook moeilijk is geweest. En ik kan me goed voorstellen dat je niet alleen van je vrouw afhankelijk wil zijn, en daarom hard moet werken om ook je bijdrage te leveren. Zoals je zelf al aangeeft werk je hard, in iets wat je toevallig ook nog leuk vindt om te doen. Het stukje van Petra op het andere draadje sluit eigenlijk goed aan op wat jij hier zegt, vind ik. Petra zei tegen Ziza dat het stoppen met drinken bij haar ertoe geleid heeft, dat ze haar werk kwijtraakte en failliet ging, in een periode die toch al moeilijk was omdat ze net gescheiden was. Door niet drinken kwam ze erachter dan haar werk niet goed voor haar was, ze werd er letterlijk ziek van. Cato gaf vandaag aan dat ze in haar opleiding eens stap terug moet doen, zat zelfs te twijfelen of ze er niet mee zou stoppen. Ze voelt zich op dit moment, in deze fase, niet happy bij wat ze allemaal moet doen. En dat maakt het stoppen met drinken moeilijk. Voor mij geldt net zoiets. Door te stoppen met drinken kwam ik er (weer) achter dat ik psychisch/emotionele problemen heb, dat ik moeite heb om contacten aan te gaan, dat ik bang ben, en óók dat ik me helemaal niet happy voel op mijn werk. Petra is - als gevolg van het feit dat ze ziek werd door haar werk - op een wel heel drastische manier zonder werk komen te zitten. Zij is er sterker uit gekomen, al heeft ze het nog moeilijk, maar ik denk niet dat iemand bewust voor deze optie kiest. Voor ziek worden kies je niet, het overkomt je. Ik kies er in ieder geval niet voor, want mijn gezin is afhankelijk van mijn inkomen. En omdat er op dit moment geen andere mogelijkheden voorhanden zijn ga ik door, zo goed en kwaad als ik dat kan, en balanceer ik af en toe op het randje van een instorting. Dat is in feite wat ik bedoelde. Ik begrijp wat je zegt, ik zit midden in het proces om anders tegen mezelf en de wereld aan te kijken. Ik ben daarin nog niet zover als jij, of als Petra. Maar al doende leer ik. Dat neemt niet weg dat er in mijn leven veel zaken zijn die ik niet in de hand heb, die ik niet kan veranderen, omdat er mensen afhankelijk van mij zijn. Ik vind mijn werk niet echt leuk. Het geeft me soms voldoening, als ik merk dat ze me nodig hebben, dat wel. Maar echt gelukkig word ik er niet van. Ik vind mijn leven heel vaak ook niet leuk. Natuurlijk zijn er goede momenten, en gelukkig ben ik in staat te genieten van heel kleine dingen. Maar ik moet mezelf keer op keer dwingen die ook te zien. Ik moet ze opschrijven en lezen op de momenten dat ik somber ben, om me niet door mijn somberheid te laten meeslepen. Ik heb stomweg de middelen niet om mijn leven een andere koers te geven, om dingen anders te doen, om iets te zoeken wat ik wél leuk vind. En ik heb geen partner, geen vriend, niemand om op terug te vallen. Alleen mezelf. Dat is de reden dat die somberheid mij nog steeds heel vaak overvalt, dat ik af en toe wanhopig ben, en dat de trek naar mijn vertrouwde verdoving me weer overvalt. Maar net als jij WEET ik inmiddels dat ik alcohol niet echt nodig heb. Sterker nog, alcohol heeft me jarenlang deze situatie laten accepteren, me erin laten berusten. Door de alcohol kon ik op deze wijze doorgaan. Zonder alcohol moet ik actie ondernemen, al weet ik niet welke. Moet ik de grenzen van mijn situatie verkennen, om te ontdekken of er mogelijkheden zijn die ik over het hoofd heb gezien. Moet ik keer op keer mijn neus stoten tegen de beperkingen en onmogelijkheden, in de hoop op een dag een mogelijkheid te vinden. En van dat zoeken word ik moe, heel moe. Daarom ben ik nu ziek, en niet toen ik nog dronk. Ik hoop dat je mij nu ook een beetje begrijpt. Ik denk dat dit het verschil tussen ons is.

Hoi hanskazan, succes met het stoppen met drinken. Als je meeleest op het dagdraadje bij Ditjes en Datjes zul je veel tips vinden om de trekmomenten te weerstaan. Afleiding zoeken is belangrijk. Ga iets doen, het maakt niet zoveel uit wat, als je maar bezig bent. En soms gewoon de trek uitzitten. Bij Tips en Adviezen vind je een draadje met allemaal alternatieve drankjes. Er zit vast ook wel iets tussen wat jij lekker vindt, het is een kwestie van uitproberen. Succes, Anna

Beste Visje, als ik me goed herinner vertelde je een tijd geleden dat je niet helemaal wil stoppen met drinken, maar minderen. Zes maanden geleden wilde ik ook minderen, net als ettelijke keren daarvoor. En iets meer dan vier maanden geleden drong het eindelijk tot me door dat ik het niet kan. Ondanks alle voornemens ga ik na 2 glazen wijn voor de bijl, steeds weer nam ik me voor dat het de volgende dag wel goed zou gaan. Maar dat ging het niet, want ik kan het gewoon niet. Dit klinkt misschien heel hard, maar ik denk dat jij net zo iemand bent. Je bent zo'n sufkop (zoals je zelf zegt) omdat je voor jezelf nog niet de beslissing hebt genomen niet te willen drinken. Een beetje drinken lukt niet, je gaat steeds voor de bijl, ondanks alle goede voornemens. Dus kun je nu beter de beslissing nemen eerst maar eens een tijd - ik denk minimaal 2 maanden - helemaal te stoppen. Geloof me, het is heel moeilijk in het begin, maar het geeft veel meer rust om ook dat beetje niet te nemen. Iemand heeft dit destijds ook tegen mij gezegd, en ik geloofde het ook niet meteen. Maar het was wel waar. Probeer het meid, ga ervoor. Gun jezelf dat gevoel om een tijd niet gedronken te hebben, vrij te zijn van gif, een helder hoofd te hebben, en alleen echte gevoelens te hebben. Liefs, Anna

Stien, het is voor velen van ons tandhaktijd tussen pakweg 16.00 en 22.00 uur. Ik vind het knap dat je het volhoudt. En het is heel begrijpelijk dat het dan extra moeilijk is te lezen dat een ander wel voor de verleiding is bezweken. Ik heb daar zelf ook altijd moeite mee. Wat mij in het begin enorm geholpen heeft, was dat ik merkte dat die enorme trek na 22.00 uur verdween. Op een gegeven moment zat ik dus gewoon mijn tijd uit tot 22.00 uur, bedacht afleiding tot ik die tijd maar gepasseerd was. En gek genoeg is het nog steeds zo. Sally, volhouden meid, schakel hulptroepen in, maar ga niet drinken. Je lichaam kan het niet aan. Petra, wat jou overkomen is, werk kwijt, failliet gegaan, doordat je gestopt bent met drinken, is extreem, maar ik denk niet dat je helemaal uniek bent daarin. Velen drinken om een gevoel van onbehagen met hun leven en hun werk te onderdrukken. Jij deed dat denk ik, ik deed dat ook. En als je stopt met drinken wordt je met je neus daarop gedrukt, geen dempertje meer, geen vluchtmiddel om het vol te houden. Dus wordt je gedwongen keuzes te maken, een andere richting in te slaan. Bij jou is dat wel heel drastisch gegaan, maar ik denk dat voor iedereen geldt, dat de deur naar een terugval open blijft staan als je met je leven geen andere kant opgaat. Anna

Ik ben blij dat jij je zo zeker voelt Kohtje. En ik denk eigenlijk wel dat je gelijk hebt. Als jij op een dag weer zou drinken, ik zeg als, dan zal het waarschijnlijk niet om de redenen zijn waarom je vroeger dronk. Maar zoals je zelf ook al zeer terecht zegt, zeg nooit nooit. Je leest uit Anjo's verhaal dat zij na meer dan een jaar ook niet om dezelfde redenen als vroeger weer ging drinken. Ik ben het ook wel met Cato eens. Het is voor jou heel hard dat je na die zenuwziekte niet meer kunt doen wat je vroeger kon. Maar die ziekte heeft jou eigenlijk ook de mogelijkheid gegeven om weer te gaan doen wat je in je hart eigenlijk altijd graag gewild hebt. Voor Cato, en ook voor mij, zit een groot deel van het probleem in de verplichtingen waar je niet aan kunt ontkomen, moe zijn, gefrustreerd zijn door de onmogelijkheden en tegenvallers in mijn leven. Het lijkt me heerlijk om net als jij volledig los te zijn van die fles, er geen relatie meer mee te hebben. Maar helaas kan ik me er niets bij voorstellen. Iedere keer als ik moe ben, en dat is vaak, is het opnieuw een gevecht, wéét ik dat een paar glazen voor heel even die vermoeidheid kan opheffen, voor heel even mijn sombere stemming kan doorbreken. Dus denk ik steeds opnieuw aan die andere kant: de kater de volgende dag, de hoofdpijn, niet helder zijn, geen respect van mijn kinderen. En iedere dag opnieuw beslis ik het niet te doen, niet te drinken.

Anjo, je wil het niet verliezen van een fles toch? Dus neem je je nu voor om het ook niet te gaan verliezen. Doe die fles weg, zodat je niet in de verleiding komt. Zet een pot thee, maak eten voor jezelf, en doe de deur dicht zodat je er niet uit gaat op zoek naar een nieuwe fles. Voel je niet schuldig over die leerling, later zal hij je misschien ooit dankbaar zijn voor wat je nu deed. Sommige mensen moeten het hard leren. En jij hebt het volste recht jezelf in bescherming te nemen. Sally, hou het bij die twee, geef niet toe aan meer. Ik ben het met Petra eens.

Hou die stijgende lijn vast Moesje. En echt waar, het is heel leuk om nuchter die steeds luidruchtiger en lolliger wordende mensen te zien. Moesje, je snapt natuurlijk wel dat als er een stevige bui is, ik gauw de fiets pak om er maar geen druppel van te missen. Trouwens, in de regen lopen met de hond vind ik ook héél leuk.

Moesje, fijn weer iets van je te horen. Voor jou geldt hetzelfde als voor Doon, drink maar niets op die kerstborrel, zelfs al hoef je niet te rijden. Het levert je niets op. Hoe gaat het verder met je?

Wat goed van je Ellie, dat je zo sterk kon reageren op die opmerking van die collega. Ik denk dat ik nog helemaal van slag zou zijn geweest, ik wil ook nog steeds zo graag aardig gevonden worden. Petra, heel knap en heel waar wat je schrijft. Ik heb het gevoel dat jij de laatste paar weken een heel proces hebt doorgemaakt, en er sterker en optimistischer uit bent gekomen. Hartstikke knap. Ik zie de waarheid in wat je schrijft, en weet meteen dat ik zover nog niet ben. Ik ben te bang voor mijn sombere gevoelens, en vecht er daarom tegen. En omdat ze steeds terugkomen denk ik te vaak dat ik zwak ben. Ook voel ik me te verantwoordelijk, en ben dan geneigd mezelf weer voorbij te gaan hollen. Op dit moment vecht ik tegen een schuldgevoel omdat ik ziek ben, omdat ik dat eigenlijk niet kan zijn, omdat ik nog dingen moest regelen vandaag waarvan ik weet dat een ander het niet gedaan heeft. Zucht, loslaten is moeilijk. Sally, ik ben van achteren aangereden door een telefonerend grietje van 19. Ik had het al op een eerder draadje geschreven, maar dat heb je denk ik niet gelezen. Heel l*llig ja, en het kost me een hoop geld. Maar waarschijnlijk heb ik morgen weer een auto. Hiep hier hoera! Raar om vandaag thuis te zijn. Ik heb net zo'n gevoel alsof het vrijdag is.

Ellie, jij hebt geluk gehad. Niet iedereen krijgt op zijn werk een betere positie aangeboden, en de mogelijkheid daarvoor een cursus te doen. Dat wilde ik alleen maar even aangeven.

Ik hoop dat je dat zo houdt Kohtje. Als ik Houtje goed begrepen heb ging het zo tussen de 4 en 9 maanden bij haar ook prima, en dat is toch waar jij nu zit? Kennelijk kun je ook na die tijd nog zo'n dip krijgen. Maar dat hoeft natuurlijk niet te betekenen dat iedereen die krijgt.

Sally, mijn auto is total loss, niets meer aan te redden. Ik heb inmiddels een nieuwe gevonden, maar moet er wel een hoop geld bij leggen. De dagwaarde van mijn oude auto viel vies tegen, en er was niets aan, ik kon er met gemak nog een paar jaar in rijden. Doon, nog niet aan denken, aan die Kerstborrel. En je zult zien, het is best leuk zonder drank.

Tja Cato, ik kan je geen advies geven wat je moet doen. Ik wil je alleen zeggen, ga bij jezelf te rade waarom je met deze opleiding gestart bent. Wat was jouw idee daarbij, wat probeerde je te bereiken. En hoe lang moet je dit nu nog volhouden? Is het einde in zicht, of gaat het nog jaren duren? Dat zijn allemaal factoren die je in je beslissing moet betrekken. Ik kan je wel iets over mezelf vertellen, misschien dat je er iets aan hebt. Ik werk op het moment 4 hele dagen, dat is dus bijna fulltime, onder mijn opleidingsniveau. Mijn opleiding is te lang geleden, en ik heb daar geen werkervaring in, dus op dat niveau kom ik nooit aan de slag zonder extra cursussen of bijscholing. En dat laatste kan ik niet betalen, en het wordt me door het CWI, mijn werkgever of een andere instantie ook niet aangeboden, want hé, ik heb toch werk. Dan moet het toch goed zijn? Die 4 dagen per week zijn voor mij op het moment eigenlijk te veel. Ik heb daarnaast ook nog mijn huishouden, mijn kinderen die tijd en aandacht nodig hebben, ook al zijn ze al vrij groot. Alles moet ik zelf regelen, alles zelf doen. Ik denk dat als ik het op ga tellen ik niet aan de 50, maar aan de 60 uur per week zou komen. En dus brandt ik op, hol ik mezelf voorbij, en heb ik voortdurend de behoefte mijn vermoeidheid maar weer weg te drinken. En de waardering, zowel op mijn werk als thuis, moet je ook met een vergrootglas zoeken hoor. Als ik werk op een hoger niveau had, zou ik kunnen volstaan met wat minder uren werken. Mijn financiële problemen zouden mogelijk kleiner zijn. Dat betekent dat ik minder stress zou hebben, minder moe zou zijn. Dus als ik de kans zou krijgen om zo'n bijscholingscursus te doen, en een betere baan te krijgen, zou ik dat doen. Ook al zou ik me daarvoor een periode uit de naad moeten werken, het vooruitzicht op vooruitgang zou mij voldoende motivatie bieden. Ik zeg niet dat je je opleiding vol moet houden, omdat ik dat wellicht zou doen. Met mijn voorbeeld wil ik je alleen duidelijk maken, bekijk het in een wat groter perspectief. Weeg alles tegen elkaar af, en neem dan weloverwogen een beslissing. Je moet ook rekening houden met het feit dat je net pas weer gestopt bent met drinken. Dat is moeilijk, en kost ontzettend veel energie. En je wordt er onrustig van, emotioneler. Dat zijn allemaal factoren die op dit moment je gevoel beïnvloeden. Als ik me niet vergis kwam je toch nog bij een therapeut? Ik zou het eens rustig met hem/haar bespreken, en alles tegen elkaar afwegen. Het zou zonde zijn nu overhaast een beslissing te nemen, waar je over een paar maanden misschien spijt van hebt. Sterkte, Anna

Goedemorgen allemaal, Drie dagdraadjes maar liefst, dat wordt ingewikkeld. Ik ben vandaag thuis, heb besloten me ziek te melden want ik trek het even allemaal niet meer. Dat zat er aan te komen natuurlijk. Ondanks thuis zijn heb ik nog steeds enorm veel te regelen, vanalles wat is blijven liggen doordat ik er geen tijd voor heb en te moe ben. Maar rustig aan, dan breekt het lijntje niet. Ik ben in ieder geval begonnen met uitslapen, hond uitlaten, en na ongeveer een uur heb ik dit wrak eindelijk opgestart gekregen. Hopen dat hij wat wil doen vandaag. Visje, fijn dat je even laat weten hoe het met je gaat. Voor meer mensen werkt het zo, dat het forum ze teveel aan alcohol doet denken. Zoek jouw manier waarop je er heb beste mee om kunt gaan meid. Doon, veel succes met afbouwen. Met drank op iemand aanrijden is inderdaad heftig. Ik hoop dat je hier wat van geleerd hebt. En 16.00 uur is voor heel veel mensen een moeilijke tijd. Bij mij begint het meestal na 17.00 uur, omdat ik niet vroeger thuis ben. Maar het principe is hetzelfde. Houtje, had je wat anders verwacht dan, wat betreft Rita? Na 4 jaar ervaring met dit kabinet weten we zo onderhand toch wel dat ze elkaar NOOIT laten vallen. JP blijft net zo lang moeilijk doen tot hij zijn zin krijgt, en het oude beleid gewoon voort kan zetten. Dat mag toch wel duidelijk zijn. Wat betreft de uitzettingen zijn de meningen bij mij in huis nogal verdeeld. Allebei mijn zoons hebben op school en in het OV nogal wat negatieve ervaringen opgedaan, dus hun mening is wat minder genuanceerd dan die van mij. Ik ga naar de garage, de papieren van mijn kapotte auto ophalen. Een fijne dag allemaal, Anna

Hoi Anjo, Gelukkig dat je niet verder gedronken hebt. Ik vermoedde al dat het zoiets was, te lang doorgewerkt etc., maar dat schreef ik je al. Dat is bij mij ook altijd levensgevaarlijk. Doe rustig aan, probeer te doen wat je moet doen voor je werk, maar neem het niet te zwaar. En rust goed uit als je thuis bent. Er zijn meerdere dagdraadjes vandaag zie ik, dus ik ga nog even verder kijken. Ik heb me vandaag ziek gemeld. De afgelopen week was even teveel, ik trek het niet meer. Zorg goed voor jezelf meis, een ander doet het niet. Liefs, Anna

Sneeuwwitje, hou vol meid. Niet toegeven. Het lijkt me trouwens ook helemaal niet goed zo kort na een operatie, om iets te drinken. En Knuffie, jij ook volhouden hoor, maar ik heb het gevoel dat jij het gevecht al voor een groot deel gewonnen heb. Nu ook nog de laatste loodjes. Houtje, ik zat niet te kijken naar dat debat. Vandaar. Maar dat mens is stronteigenwijs, dus ze zal wel voet bij stuk houden. Marieke, mijn zoon had ook erg veel uitval op het HBO, en zieke leraren werden ook niet vervangen. Die knullen moeten het uiteindelijk toch zelf doen, bij een andere richting zal het niet veel anders zijn. Alleen vindt hij het dan misschien leuker. Ik ga mijn bed ook maar eens opzoeken. Welterusten allemaal. Liefs, Anna

Rieta Houtje? Wie is dat? Heb je lekker gezongen?

Sterkte met je sollicitatiegesprek Luna, ik duim ook voor je. Knuffie, goed gedaan meid, zie je wel, als je maar volhoudt gaan ze ook weer weg. BB, ik heb er al eens eerder van gehoord. Vervelend voor je, ik hoop dat het morgen opgelost is. Ik ga nog een rondje met mijn hond. Iedereen alvast welterusten. Anna