Monster

Dank je voor je antwoord. Ik hoef geen uitleg, niet nu en niet later. Het is genoeg zo.

Het was niet het de term 'stempel' waar ik van ga steigeren.

mag ik dan nu even ? Je mag mijn PTSS , dan mag je ook mijn héle @#$% jeugd, je mag mijn therapie en dan ook alle aandacht. Dit zoek je niet, dit test je niet en dit laat je niet testen. Ik had het HEEL GRAAG zonder dat stempel gedaan. Ik ben zo dom om dit hier te schrijven. Iedere sufferd kan dit immers bedenken.

veel plezier met The Voice en alles, truste iedereen. Ik ga droog naar bed en daar ben ik blij mee. Ik ben ook blij met jullie allemaal.

wat wil je kopen Spud?

motoren...............hm WIL JE ME AAN HET PRATEN HEBBEN? DOE JE GOED de banden, stuur recht enzo daar was je zelf al opgekomen 1. balhoofdlagers 2. keerringen bij de vering van mn de voorvork 3. ketting en tandwielen ze zeggen niks over de waarde maar wel of er met liefde onderhoud gepleegd is. Er zijn genoeg sites met betere info, dit is wat zo in me opkomt.

Spud, ik denk dat een terugval zóveel impact heeft dat je wereldje kleiner wordt. Als de cassiere boos kijkt zal het óók wel aan jou liggen. Zoiets. Je bent een vrolijke noot hiero, lekker zijn wie je nu bent is fijn.

Spud je neemt niet te veel ruimte. En ik durf dat gewoon hier te melden hoor, mocht ik van mening veranderen. Ik moet wel kwijt dat je lekker snel doorhebt dat die klok niet goed loopt. Doet ie al honderd jaar niet in de zomer.

Vandaag was een moeilijke dag. Er was veel onrust in mij. Ik wist waar die vandaan kwam, maar daarmee gaat onrust nog niet weg. Ik wilde weg. Ik wilde weg van mijzelf. Oké, daarmee kon ik alle leuke activiteiten afvinken, want ik breng natuurlijk overal mezelf mee naartoe. Weg van mijzelf. Hmm. Die ken ik. Ik ga dit gesprek met mijzelf niet voeren geloof ik. Ik neem koffie vóór ik dorst krijg. Veel woorden; vroeger dronk ik dit gewoon weg. Klaar.

Ow wat ben je bang voor de schande. Dat is begrijpelijk maar niet je grootste probleem. Je lijkt de aandacht een beetje van je echte probleem af te leiden. Je hebt een alcohol-probleem, geen privacy probleem. Ik herhaal: je hebt een alcohol probleem. Neem alle hulp aan die je krijgen kunt, je zou het es nodig kunnen hebben.

Hutt, 40 maanden Daar wordt het hele forum toch vrolijk van. Maar hoe jij durft te zijn , zo warm ja zo waardevol.............jij maakt dat ik nieuwsgierig wordt naar de toekomst.

Albert goed bezig

on topic - update Sinds vanmiddag weet ik weer es goed hoe onrust gaat naar trek wat ontaardt in een heleboel koffie en peuken. Vanochtend was traumaverwerking , wat vorige week vooral walging enz opleverde (ik snap dat mensen willen overgeven; niet om niet aan te komen maar voor het overgeven zélf) en deze week bleef ik steken bij Vernedering. Bij het onderwerp voel ik me duizelig worden en vanuit de verte komt er iets wat stinkt naar schaamte. Ik werd misselijk. Waarom moet dat nou hier? Dit draadje gaat over PTSS en alcohol. Alcohol is om te vluchten een heel fijn transportmedium. PTSS maakt bij sommigen dat er grote behoefte is aan vluchten. Vluchten voor : 1. Bah, bah. 2. Ik wil niet weten en ik wil dit niet voelen. 3. Bah, ik word misselijk als ik aan mijzelf denk. 4. Boos zou ik snappen, bang ook maar bedroefd en bang samen is niet wat ik nu zoek. Bah. Vanmiddag was ik EEN en AL onrust. Ik wilde weg, niet voelen. Bah. Dus (if you want to use, use the phone) heb ik mijn maatje opgebeld en alles eerlijk verteld. " Ik wil best mijn 'kelder' schoonmaken, maar dan moet je me wel een soppie meegeven!" Na een half uur praten was de onrust weg, het beltegoed op...................................................... en ik nog steeds misselijk. Dit is even niet de leukste fase. Er staat geen beloning in het vooruitzicht, hooguit een einde aan de wens om te vluchten. Hoe vaak ik al verbeten gedacht heb: "Ik mag hopen dat dit het allemaal waard is, kosten-baten-analyse lijkt nog nergens op." Al weet ik ook wel dat verwerken geen sinterklaasfeestje is, hopelijk kan ik dit stukje es glimlachend teruglezen en bedenken: "Ja, das war einmal."

Lidia, je hebt gelezen dat jouw berichtje Bovenop andere boosheid kwam. Maar goed, hij was er wel. Een jaar hoofdpijn is lang, dat is niet grappig. Gisteravond heb ik de lap tekst van "Alcoholisme, de vergeten ziekte " gelezen en daaruit is heel goed te halen dat de progressief agressieve aspecten van alcoholisme maken dat ik de ziekte dodelijk blijf noemen. Dit vind ik al zolang ik de ontkenning voorbij ben, en ja, ik oordeel. Oordelen is afkeurenswaardig gedrag. Moet ik wat mee. Ik ben onderweg en doe mijn best.

Hutt, om te zoeken naar jezelf zijn dit mooie vragen...... Maar gevoelens wonen 30 cm lager dan al die vragen die ik er op los kan laten. Gevoelens komen heel eerlijk op. Ze hoeven niet op waarheid te berusten maar zijn als een onschuldig kind zo eerlijk. Ik vind het niet leuk als ze niet in het groepje van "blij" vallen. "Bang, bedroefd en boos" die 3 B's daar wil ik dan van alles mee want ik wil ze weg hebben, terwijl de B van Blij..........dan hoor je me niet meer piepen. Ik heb de A van accepteren wellicht overgeslagen. Kwee nie, ik ben onderweg en doe mijn best.

"Stick with the feeling! " Ik heb dat zó vaak gehoord, maar ik weet niet hoe dat moet.

"Ik ben nu kwaad op hele verleden, kort door de bocht samengevat. Snap de zinloosheid van dit gevoel, maar ik voel het wel. Da's voorbij ergernis zeg maar. " Dit heb ik ook, terwijl we vast niet hetzelfde meegemaakt hebben. Maar die boosheid zoekt een uitweg. En die vond ie. Daarbovenop komt dan Lidia die een poging tot gecontroleerd drinken overweegt vanwege hoofdpijn. IK KAN NIET ZEGGEN HOE BOOS IK DAARVAN WORD. Wekenlang, een stuk of 6 heb ik met migraine achtige hoofdpijn gelopen overleefd. Liggen, overgeven, toch maar weer liggen. Niks niet ontwenning daarvoor duurde het te lang. Lidia je wou reactie; je kan 'm krijgen. Hoe dom ben je om met een dodelijke ziekte onder de leden te jammeren om een beetje hoofdpijn? Wil je herstellen of niet? Je zult nog wel ergere dingen voor je kiezen krijgen, wen er maar aan.

truste..............zal ik het hek dichtdoen? truste aan mezelf dan maar

Inderdaad hebben ervaringen mij geen halt toegeroepen. Ik moest door Jimmy wakker geschud worden.

De nadruk werd erg gelegd op de verslaafde dame die zwanger was op dat moment. Dat is begrijpelijk, maar in feite is het voor beide zussen even erg. De zwangere was wel méér in ontkenning. Dat ergerde mij omdat ik het zo herkende.

die aflevering heb ik óók gezien............... ontkenning denial en nog méér ontkenning alsof ik in mijn blootje stond, zo voelde het kijken naar verslaafden

maar nu ben ik schuld en schaamte voorbij, het is godzijdank geschiedenis

en dan naast de fiets in slaap vallen

eenmaal thuis bedenken of ik wel genoeg gehaald heb......................of ik niet terug zal gaan

anderhalf uur fietsen over een traject van 15 km