Strijkbout2

Jawel hoor. Vind drinken eigenlijk zelfs erger dan roken. Al zijn het 2 totaal andere verslavingen natuurlijk. Alcohol is veel directer in de negatieve gevolgen. Roken is een sluipmoordenaar. Het lijkt een soort 'onschuldig', zeker zolang je nog jong bent. Alcohol daarentegen is natuurlijk heel expliciet en wat dat betreft een goudeerlijk middel. (iig de volgende dag(en) Ik heb idd wel eens bewust het risico genomen met antabus.. hoewel, bewust..... je kunt je afvragen hoe bewust je die keuze maakt. Maar wel eens gedaan. Maar nooit met hele tabletten. Wel met die kwartjes. Dan op de dag zélf dat ik ze overdag had ingenomen. Op z'n minst is het sowieso niet prettig of fijn hoe de alcohol dan valt. Op z'n slechtst aan het einde van zo'n nacht ronduit griezelig. Daar heb ik wel m'n lesjes van geleerd en zou ik nooit meer doen. Die anderen keren was ik vooral wat te vroeg nog ermee. Dus onbedoeld. Evengoed m'n lessen mee geleerd. Helemaal definitief wil ik nog steeds niet helemaal aan inderdaad. Maar denk wel dat er een proces in me gaande is wat die richting op gaat. Kan me alleen nauwelijks voorstellen dat het dan ook écht helemaal nooit meer zou gebeuren. Al zou ik die keuze maken voor 'definitief' ook dan zou het vast nog wel eens heel sporadisch een keer gebeuren. Ik zit denk ik gewoon niet zo in elkaar om zoiets echt letterlijk nooit meer te doen voor de rest van m'n leven. Net als met roken trouwens. Ook daarmee zal heus wel eens op z'n tijd een verdwaalde peuk naar binnen vliegen. Alleen dat echt weer chronisch gaan roken en er weer echt 'aan' gaan zitten daar wil ik wel gewoon echt vanaf.

Ik ben ook weer van de partij, na een beetje een losgeslagen decembermaand. Nu is dat wel altijd een beetje standaard bij mij ieder jaar. In vergelijking met voorgaande jaren viel het ook nog mee en relatief netjes gehouden. Maar goed, alsnog genoeg om er weer even helemaal klaar mee te zijn! Ik had al het afgelopen jaar met periodes gemerkt dat ik het voor mezelf toch wel lekker vond werken om ipv iedere dag om de drie dagen een hele te nemen. En die aanpak hanteer ik dan ook nu. Bevalt me echt prima. Toch wat minder vrijblijvend dan een kwartje per dag, want dan kun je toch nog redelijk makkelijk jezelf gaan voorhouden 'morgen of overmorgen wellicht weer een avondje', wat dan ook best vaak gebeurde*. En dan ligt bij mij altijd de neiging op de loer weer avonden achter elkaar te gaan zuipen... Nu teken ik steeds voor minstens 3 dagen bij, en dat bevalt me goed. Is een stevigere ondergrond ook om de gezondere overtuigingen vast te houden en van meer fundament en brandstof te voorzien merk ik. Getwijfel en geflirt met alcohol krijgt dan veel minder ruimte om te groeien en uiteindelijk wortel te schieten. Dus dit hou ik lekker aan. Ook gestopt met roken trouwens. Voelt heerlijk om nu lekker schoon van giftige troep in het dagelijks leven te staan. Van plan dit nu ook echt voor een flink langere tijd te gaan volhouden. Roken is natuurlijk sowieso een zeer nutteloze ongezonde vieze verslaving. Daar wil ook wel echt voorgoed vanaf. *inc. soms die nacht met flinke, griezelige hartkloppingen in bed eindigen (echt scary kan dat zijn, en ook gewoon oprecht gevaarlijk), omdat er toch nog wat restant-effect of gewoon nog best wel actieve antabus was; geen aanrader dus! Wacht toch maar even op z'n minst 2 dagen. Maar blijf nog beter er nog langer vanaf of helemaal niet aan beginnen; het brengt je toch niks.

Een keertje iets 'slechts' eten kan geen kwaad. Een slecht eetpatroon, dat is slecht.

En wat zeggen ze daar dan als je dit ze voorlegt?

Maar ja, dan weer op jezelf aangewezen zijn. Zal dat goed gaan denk je? Ff heel realistisch bezien?

Even in paniek. Gerustgesteld (het kwam toch door de Zoldipem), en je ziet ze hier nooit meer.

Ook net weer op

Dit is 'trekken aan een dood paard', zoals dat heet, zoals ik het lees. Je wil niet. Dus men moet je dan gewoon kunnen laten gaan. Ze hebben niet het recht je vast te houden; jij moet het willen, en je wilt duidelijk niet. Dus, ga lekker doen waarvan je denkt dat je het moet doen. Niemand die je uiteindelijk zal tegenhouden hoor. Maar ja, is dat echt wat je wilt? Voor mij klink je een beetje als een klein kind dat het gevoel heeft voor straf 'door juffen en meesters' vast gehouden wordt daar of zo. Maar zo werkt dit helemaal niet. Het doel is je te helpen. Maar goed, als in jou die wil niet aanwezig is....... Het leven is volledig vrij. Je bent ieder moment vrij je leven de goede kant op te helpen, maar óók om je eigen ondergang te regisseren. Of iets daartussenin natuurlijk, maar goed, you get the point hoop ik.

Exact! Je kunt van te voren al dromen hoe het dan weer zou verlopen, en geloof me: 1000% zeker dat het ook daadwerkelijk zo zou gaan. En dan moet je weer opnieuw stoppen op den duur. Nou, leuk joh. Maar over de jichtpaddestoelenzooi Helpt het ook dan? Enig idee wat nu de oorzaak zou kunnen zijn dat het toch weer opspeelt?

Oh oké. Kort na inname, of kreeg je dat op den duur als langere termijn effect? Mjah, wel * joh. Er zijn overigens wel andere dingen die jichtaanvallen uitlokken behalve alcohol. Maar daar ben je al vast wel van op de hoogte? Misschien daar ook nog eens extra naar kijken of qua preventie ervan wellicht wat kan aanpakken? Vlees en zo..... Zuiverende thee drinken zoals brandnetelthee, detox-thee. Dat soort dingen. Er zijn nog heel wat meer mogelijkheden volgens mij dan alleen farmaceutische medicijnen. En drinken vooral niet doen. Lucht het al een beetje op als het iig hier op schrijft en er zo over kan praten? Mij hielp dat een tijd geleden wel toen ik eens in die 'wall-fase' terecht kwam weet ik nog.

Volgens komen die cravings omdat je niet meer mág drinken van jezelf, m.a.w. je doet het op wilskracht. Kan dat kloppen?

Ben ook nog on the bus hoor

This nakes mind van Annie Grace Pas net in bezig, maar veelbelovend boek denk ik! Wel in het Engels, maar ach. https://www.bol.com/nl/nl/p/grace-a-this-naked-mind/9200000090315577/?bltgh=rYDSLhDT4nO-ziE9GURDCg.2_6.7.ProductTitle

Ik heb 'm ook weer ingenomen net! Was 'm gisteren wel vergeten, bedacht ik mij gisteravond ineens. Met m'n 'ik ben nog op de bus' haha! Nou ja, er is iig niets uit voortgekomen. Moet de antabus ook wel gewoon in het zicht hebben staan bij de rest van m'n supplementen en medicijnen, en niet op een obscuur kastje bij het kattenvoer, in een onopvallend hoekje 🙀 Aangezien ik ook aan het stoppen met roken ben, is alcohol sowieso geen optie. Iedereen die daar ervaring mee heeft weet natuurlijk dat drinken zonder omweg natuurlijk gelijk weer tot naar de bezinepomp rijden leidt om peuken te gaan halen!

Ik heb 'm net ook weer ingenomen. Al moest ik mezelf nu wel even extra motiveren. M'n reptielenbrein was gisteravond al begonnen met me proberen over te halen 'm vandaag niet te nemen. 's ochtends is het realisme en gezonde verstand natuurlijk wel sterker dan in de avondmodus, maar toch. Het was verleidelijk. Want EK en zo, lekker gezellig. Maar goed, even een krachtige voicerecording voor mezelf ingesproken om terug te luisteren als antidote voor als het nodig is, en dat gaat wel helpen, weet ik zeker.

Ik gooi 'm er ook weer in

(goeie dosis) melatonine is mijn beste vriend in de eerste week stoppen

Heerlijk toch? Het is idd zo oneindig veel lekkerder wakkerder worden zo!

Ja. Eraf komen kan echt weer heel lastig zijn. Een verslaving gaat 'slapen' als je stopt, naarmate de tijd vordert. En je maakt 'm weer wakker zodra je het weer een keer doet. Laat het je na een paar dagen langzaam maar zeker weer de verslaving los, gaat de heerlijkheid van het gestopt zijn weer de overhand nemen. de honeymoonfase komt ook weer steeds weer terug. Dat is dan wel weer fijn. Ik besef me dat ik een afwijkende vreemde idioot ben op dit terrein.

Met de hulp van antabus, moet ik er eerlijk bij zeggen.

Hmmmm nah, bij mij is het anders. Avondjes met vrienden (gelukkig zijn het er niet zo veel, anders was dat natuurlijk ook weer niet goed) vind ik werkelijk meerwaarde hebben. In mijn eentje zuipen voor tv/computer niet bepaald. Die roes is misschien lekker voor even. Maar al gauw wordt het eigenlijk maar bewustzijnsvernauwing, een wazige boel en de volgende dag weet ik het amper nog. En de volgende dag verrot, gaar en een zombie. Vind dát eigenlijk maar heel weinig waarde nog hebben. Dat is voor mij niet 'steeds weer proeven hoe lekker de roes ook alweer was'. Maar dat is een wel een proces geweest hoor. Denk dat de euforie die ik eerst altijd had in de eerste fase van de dronken avond bij mij ook gewoon minder geworden is. En daar deed ik het meestal voor. De verdoofde fase vind en vond ik nooit zo geweldig. Die fase vind ik duisterder.

Nope, mijn knop is nog niet definitief om. Ik weet dat ik eerst aan de onderliggende dingen moet werken die maken dat het af en toe ff 'moet', anders blijven het dezelfde cirkeltjes. Vroeg of laat stuit ik op de muur, vind ik het leven zonder geen klap meer aan en ga ik me heel ellendig voelen. Moet eerst gaan werken op dat niveau. Hoop dat dat het dan ook echt zal wegnemen op den duur. Voor nu heb ik er vrede mee dat ik dan weer ff een paar maanden stop, tegen de muur stuit dan op den duur en dan weer ff 'moet', waarna ik er vervolgens dan op den duur weer he-le-maal klaar mee ben, en dan weer een poos stop. Hoe gek het ook klinkt, het werkt voor mij zo wel op die manier. En ook weer niet, net hoe je het bekijkt, haha. Nu ben ik weer gestopt, en vind het heerlijk gestopt te zijn. Maar na een maand of 2, tja, ik weet dat het vroeg of laat weer een keer niet te houden is en ik het nuchtere leven op den duur weer ga haten en het me de neus uit komt. Ik weet waardoor dat komt. Daar wil ik aan gaan werken. Zal dat dan het dan op den duur definitief oplossen? Ik hoop het wel. Al wil ik toch ook ergens echt de sporadische avondjes per jaar met vrienden en drank eigenlijk niet opgeven. Die zijn gewoon echt leuker dan zonder. Ja, het is een lastige.

Jep, dat is zeker zo. Aan de alcohol zittend is de neiging groot alle kwaaltjes daarop a fte schuiven. Lang niet altijd terecht nee. Maar goed, als je veel zuipt, ligt het natuurlijk wel voor de hand dat er gevolgen door ontstaan, en neuropathie komt geloof ik wel bij 50% van de (zware) alcoholverslaafden voor. Maar goed, tja, het lichaam is een complex gebeuren. Als ik jouw klachten zo lees, valt dat dan best mee. Heb best ernstige dingen erover gelezen, waardoor ik wel dacht: show heey, dat is ook niet mis, die neuropathie! Vandaar dat ik een beetje dacht: 20 jaar geleden diagnose gehad, doorgegaan, dan zal het wel behoorlijk ernstig zijn. Maar niet dus.

Ik heb 'm ook weer op, net 30 sec. geleden.

Poeh, heftig zeg. Het moge wel duidelijk zijn, aan de hand van de dingen die je beschrijft, datje inderdaad serieus in de gevarenzone zit. Levercirrose (je hoeft denk ik geen arts te zijn om te weten dat de symptomen die je beschrijft daar idd op wijzen) is echt wel iets om niet verder te laten vorderen. De opgezette dikke buik (waarschijnlijk meer dan 10 liter vocht) is echt een hele rode vlag. Zet je alsjeblieft heen over de angst om hulp te zoeken. Dat is niets anders dan je angstige en zelfsaborterende ego. Waarschijnlijk zal het alleen maar een gigantische opluchting brengen als je die stap wél zet. Waar je nu zit is de hel, en dat weet je heel goed zelf ook.