Strijkbout2

Jazekerrrrrrr!! Net weer ingenomen, 10 minuten geleden. Ben 'weer' op koers ja. De laatste weken was ik eigenlijk toch wel echt letterlijk teruggevallen in m'n oude gedrag. Anders dan de keren voorheen dat ik soms 'een terugval' noemde: dan had ik soms ff een paar dagen of weken dat ik dagen achter elkaar dronk en weer stopte. Maar nu dronk ik eigenlijk weer zoals ik het al jaren deed: niet als ik de volgende dag moest werken, wél als ik het me 'kon veroorloven' (dag vrij, weekje vakantie etc.). Realiseerde me het ineens dat ik weer precies zoals voorheen alcohol gebruikte. En dat ik daar natuurlijk ooit niet blij mee was en vanaf wilde. En dat alcohol gewoon een té destructief, schadelijk en giftig middel is om 'onbekommerd' te gebruiken 'ter vermaak' met een beetje zo'n gevoel 'tja, wat moet ik anders doen vanavond'..... nu weer aan de antabus en weer even voor een langdurige stop gaan. Als ik zo nodig even een altered state of mind wil, sta ik mezelf een beetje wiet vapen toe. Duizend keer minder ongezond en voor mij ook verder allesbehalve verslavend. Natuurlijk ook bij lange na niet zo bevredigend als het all the way gevoel van drank, maar goed als dát m'n stiekeme intentie ermee is weet ik ook dat ik het uberhaupt helemaal niet moet doen. Besluit regelmatig 's middags om het 's avonds te gaan doen, om er 's avonds dan weer achter te komen dat ik er eigenlijk helemaal geen behoefte aan heb. Pfff, wou dat ik die gezonde vrijblijvende relatie ook nog met alcohol had zeg. Wat alcohol betreft wil ik echt graag kunnen beperken tot alleen soms gezellige dronken avondjes met vrienden, een paar avondjes per jaar. Blijft voor mij toch significant leuker dan nuchter. Maar ja, het ligt zo gauw weer op de loer. Het kán, maar makkelijk is het niet.

Heel goed bezig! En ja, herkenbaar, dat alleen wonen en het daardoor makkelijk kunnen verbergen.

Mijn favoriet is toch wel Yarba Maté denk ik. Met brandnetel en rozemarijn. Rooibos vind ik ook erg lekker; al is een schepje suiker of honing om het écht lekker te maken, daarbij wel verleidelijk. En dat moet ook best kunnen. Dan heb ik ook in mijn keukenkastje ook nog 'lekker slapen' theetjes, die ook erg lekker smaken. Groene en witte thee hou ik ook van. Wel als er een lekker smaakje aan toe is gevoegd. Ik drink dat ook wel vooral om de gezonde effecten die eraan worden toegeschreven.

Hoi hoi, Tja, wat zal ik zeggen? Met wisselend resultaat 👻

Laatst nog een periode van 50 dagen niet gedronken. Maar op dag 50 hield ik het nuchter zijn ff niet meer vol. Ik denk dat ik ook maar gewoon accepteer dat het bij zo gaat: dat ik soms gewoon 'ff' moet. Vervolgens is het dan wel weer erg uitkijken met de verslaving niet weer heractiveren. Nu heb ik een week vakantie gehad bijvoorbeeld, en heb ik toch wel iedere dag wat gedronken. Nu gauw weer het goede spoor zien te gaan vinden. Nuchter door het leven gaan bevalt me uiteindelijk stukken beter. Maar besef me ook dat als ik echt kans wil maken op het daadwerkelijk lang volhouden van niet drinken, ik eens aan de onderliggende dingen moet gaan werken. Dat wil ik dan ook gaan doen.

Maar dood ga je sowieso een keer. Misschien over 5 minuten al. Je kunt je maar beter met dat vaststaande gegeven zien te verzoenen dan er de hele tijd bang voor te gaan zitten zijn. Moet je je eens indenken wat een rust het wellicht wel geeft als je dat iig volledig gaat accepteren! Zeurende pijntjes horen bij het ouder worden. Ouder worden is in wezen steeds meer schade krijgen aan je organisme. Hypochondrie zal de meeste alcoholzuipers wel bekend zijn in meer of mindere mate. Je weet natuurlijk dat je voortdurend een middel neemt dat schadelijk is en ziektes veroorzaakt, dus tja.

Laat ik het zo zeggen: ik heb iig een geschiedenis met drugsgebruik en een periode daaraan voorafgaand dat je min of meer een pestverleden kunt noemen, of iig een van sociale afwijzing. Sloeg me daar destijds wel redelijk doorheen, maar later, in combi met het drugsgebruik kwam dat er op den duur allemaal uit, en heb ik echt wel wat jaren echt flink sociale angsten gehad. Die scherpe randjes zijn er met de jaren wel vanaf gegaan, ook aan dingen gewerkt en zo. Maar een deel is wel overeind gebleven en lijkt wat te hebben van een ontwijkende PS. Wel in lichte mate. Maar net genoeg om behoorlijk in een sociaal isolement te leven. Het dunne oppervlaktelaagje heb ik tegenwoordig geen moeite meer mee in het sociale verkeer. Maar een laagje dieper, het jezelf werkelijk laten zien en leren kennen, dan blijft wel een soort (sterke) vermijdingsneiging op de loer liggen. Ik weet ook niet of wat het tegenwoordig nog is voldoende is voor echt zo'n etiket... Maar kijkende naar m'n levensloop van de afgelopen 20 jaar zie ik daarin wel iets dat erg goed verklaard kan worden door de beschrijving daarvan... Maar goed, tegenwoordig kan ik prima overkomen als een heel normaal en evenwichtig iemand. Ergens ben ik dat ook wel (geworden?). Met dank aan m'n nuchterheid en relativeringsvermogen wellicht. Verder treffend wat je beschrijft over dat gebrek aan energie of mezelf te motiveren en discipline toe te passen in actief gebruik. Dat helpt allemaal idd zeker niet. Drankgebruik maakt dat je érg lang in hetzelfde kan blijven zitten en nooit een steek vooruit komt. Dan is er weer eens een tijdje heeuuulll veel motivatie, en twee weken of een maand of 2 later is het weer uitgedoofd als een nachtkaarsje, om in de toekomst weer eens opnieuw op te wellen, wellicht in een andere vorm, om vervolgens het zelfde liedje weer te herhalen, en dat zo keer op keer op keer verdeeld over de tijd.

Dat heb ik al 5x geprobeerd of zo.Krijg vervolgens nooit een herstellink toegestuurd. Heel raar.

Hmmmm ja waarschijnlijk kan wel op een of andere manier, maar weet nog ff niet hoe. Beetje lui ook wel wat dat soort dingen betreft misschien.

Ja... al vind ik het altijd zo'n naar woord. Wie wil zichzelf nou een persoonlijkheidsstoornis toedichten? Ik niet iig. Maar goed, zo wordt het gedefinieerd. En soms kan die definiëring precies het probleem definiëren wat je op kernachtige wijze ervaart in je leven, ook al is het wellicht inmiddels in relatief lichte mate. Het is beetje een kip/ei-verhaal in deze. Ja, enerzijds leidt problematisch drinken en drugsgebruiken tot die neiging. Anderzijds kan drank/drugsgebruik natuurlijk op een gegeven moment in je leven een coping mechanisme worden om met de onvrede en leegte om te gaan dat veroorzaakt wordt door zo'n stoornis, die weer het gevolg is van opgedane levenservaringen zoals bepaalde ervaringen van afwijzing van aspecten van jezelf op cruciale momenten in je volwassenwording. Drank- en drugsgebruik maken er wellicht dan wel extra erg een zooitje van qua scheefgroei op allerlei gebieden. Maar goed, uiteindelijk zit je er maar mooi mee.

Het thuis voor de tv/computer drinken in m'n eentje is iets dat ik niet meer wil en waarvan ook vind dat het gewoon echt niet meer kan. Daarvoor is alcohol gewoon een veel te schadelijk en destructief middel om in zulke hoeveelheden meerdere keren per week te gebruiken. Dat kan gewoon echt niet meer na alles wat ik nu ook over alcohol weet inmiddels. Zo'n manier van leven kan ik echt niet meer aan mezelf verkopen. Eigenlijk natuurlijk ook al niet toen ik dat allemaal nog niet echt wilde weten, want alcohol is ook altijd wel een bloedeerlijk middel geweest wat betreft de feedback dat het aan je lijf geeft... Maar het nooit meer drinken en er helemaal absoluut mee stoppen..... Tja... ik ben natuurlijk het afgelopen jaar een aantal keren voor langere tijd helemaal gestopt. Maar om nu te zeggen dat dat nu echt een en al goeds bracht? Nee. In mijn geval, als ik de optie niet meer heb om te drinken op sociale gelegenheden, dan ga ik gewoon niet. Ik vermijd dat soort dingen dan helemaal. En als ik het wel doe, voelt het gewoon niet lekker. Heb vermoedelijk een lichte vorm van een ontwijkende PS. Onvoldoende om het echt aan me te merken en gewoon wel dagelijks prima te functioneren. Maar voldoende om in een sociaal isolement te leven zonder echt uitzicht op een werkelijke verandering op de langere termijn (terwijl echt wel behoefte daaraan, en ook zeker geen introvert niet-sociaal karakter). Drank kan dan soms echt wel ff maken dat het qua gevoel eindelijk ff écht fijn en ontspannen voelt. Om dan even echt die connectie te voelen zonder die irritante remmende persoonlijke programmeringen en remmingen. Yes, I need that sometimes. And no, it's not possible without it. Tenminste, niet op die manier. Helaas, was het maar zo.

Volgens mij is dat ook precies de tijd waarbij de alcohol uit je lichaam gaat en waarna je je weer echt jezelf voelt. Meestal voel je je dan toch ook fysiek en mentaal eigenlijk weer een stuk beter? En dan denk je 'ach, het kan wel weer'. Eigenlijk een soort zelfsabotage.....

Wel oké hoor! Beetje af en aan met drinken. Maar nu weer op het goede spoor. Zolang ik de antabus maar braaf inneem. Het nooit meer drinken en voorgoed en zo is ook verder niet mijn streven. Zolang het in ieder geval maar niet mijn leven compleet beheerst en ik overwegend in ieder geval nuchter door het leven gaat kan ik er prima mee leven. Zo nu en dan staak ik de antabus voor speciale gelegenheden en dan zorg dat ik het op tijd weer inneem zodat de rem er weer op gaat. Iets wat wel nauw luistert, in alle eerlijkheid. Maar ben ik er op tijd mee, dan heb ik wel gemerkt dat het voor mij kan werken zoals ik wil. Verder zit ik nu wel goed in m'n vel eigenlijk en geniet ik ook weer van een drankvrije periode.

Dit is het allerbelangrijkste!

Even een nieuw profiel aangemaakt. Al een paar keer een mail verstuurd naar de crew hier (als die bestaat??) via 'contact', maar echt waardeloos hoe de respons hier is... Je kunt dan ook kiezen voor wachtwoordherstel, maar je ontvangt alleen nooit een berichtje. Maar ff een nieuw profiel dan.