huttula

Eindelijk vandaag kennis gemaakt met groep waarin traject mee aan ga. Eerste indruk voel me er wel goed bij. En dat is een hele belangrijke. Dus ja..blij mee

Tis je kop maar die spreekt....je lichaam weet wel beter

Herken je verhaal. Ik kwam mezelf pas echt tegen na een paar jaar na stoppen Ik was niet meer verslaafd Ik ging weer het psychische traject in maar voelde me niet begrepen Heb op eigen initiatief bij Tactus gemeld Kreeg gesprekken met psycholoog en een therapeut aangewezen Er was wel overleg met huisarts En ik ben blij dat ik dit gedaan heb Ik voelde me meer thuis bij verslavingszorg ondanks ik niet meer verslaafd was Veslaafd worden doe je niet zomaar...dus er zijn raakvlakken Nu zorg verzekering zo veranderd is weet ik ook niet of dit meer kan. Ik deed heel veel in overleg met huisarts en nog steeds. Verslaving is een historie die ik met mij meedraag Daar kan ik nog niet omheen Aan de andere kant begrijp ik nu ook waarom ik verslaafd ben geweest. Dat heeft een oorsprong. Als deze is gevonden word het ook makkelijker om aan jezelf te werken. Of ermee omgaan. Belangrijkste is wat ik heb gemerkt bij mezelf dat ik heel eerlijk ben tegen over mijn behandelaar. En dat vond ik best moelijk want mijn jarenlange verslaving heb ik dit nooit gedaan. Ik moest me altijd beter voordoen dan dat het werkelijk met me ging. Een klik moet er zijn..serieus worden genomen Goed van je dat je het verderop gaat zoeken Succes Jeanne

Bedankt paddy

Loen.. heel leuk idee wandeling. Hou ik zelf ook van Kan heel moeiijk afspreken ivm opname. En anders zal er vast een volgende keer komen.

Happy trio ..van harte

Ik drink niet meer. Het was en is mijn probleem Een hele tijd heb ik moeite gehad om tussen drinkende mensen te begeven. Ik voelde me eenzaam..buiten gesloten Nu is het mijn keuze om nooit meer te drinken Ik hoef niet meer. Ik hoef me er ook niet te zijn waar ik niet wil zijn.(elk feestje is niet altijd een feestje) Ik ben milder naar mezelf toe. Mijn partner drinkt..in mijn ogen meer dan goed voor hem is. Als ik hem aanspreek over zijn drinken ontkent hij dit. Zo herkenbaar ..ik was ook zo Hij zal dit zelf moeten ondervinden. En ik mag er geen last van ondervinden Ik heb hem wel gister verteld dat ik het niet fijn vind om alcohol te halen voor een ander..dus ook niet voor hem. Voor een feestje heb ik geen probleem maar geen dagelijkse of wekelijkse boodschappen. Alcohol past niet meer bij me. Evenals sigaretten. Dat is mijn keuze maar ook mijn trots Succes Jeanne

Joepieeeee Anette ..kanjer

Weglopen voor jezelf gaat niet lukken. Zou ook niet moeten en hoeven Jij bent het belangrijkste in jou leven Tis een proces ..groei waar we doorheen moeten om van vrijheid te genieten. Je bent het waard

Tijd en kracht. In mijn koppies zit het goed. Ik ben sterk genoeg om door te gaan. Terugvallen nooit een optie. Emotioneel niet sterk genoeg voor de buitenwereld. Eerst de trauma verwerking maar ondergaan. Stap voor stap Ik maak te grote sprongen Mijn denkhoofd is verder dan mijn hart Rottige is ..niks laat me meer los van dit gebeuren Eigenlijk was dit al...alleen nu bewuster. Schept chaos

Tegen vechten ..kom je niet verder mee. Wil je ook niet..Gipsy Je hebt nog ëen leven voor je. Een waardevol leven ook voor jou. Daar ben ik zeker van. Dat gun ik je zo.

Toch klinkt je helder wat je schrijft. Er zit een boodschap in Boodschap aan jezelf Wat zou die boodschap kunnen wezen denk jij?

4 op een rij....van harte toppers

Anette..jou dagen intresseren mij wel

Fijn dat je het nu zelf ook in ziet wat alcohol met je doet. Rot dat het op deze manier moet. Echt gipsy...eerst van de drank af om verder aan jezelf te werken. Alcohol voegt niks toe...het breekt af Ritssluiting kan jou daarbij helpen..herinnering aan. Elk nadeel heeft zijn voordeel

Ik heb mijn netwerk op werk groter gemaakt, omtrent het hele gebeuren om met mij mee te denken door te delen in wat voor situatie ik nu zit. Het liefst zou ik het zo klein mogelijk houden en voor mezelf. Toch voelt dit niet goed..het vraagt om groter Ook weer zo dubbel Weet de weg al maar ik durf er nog niet in Toch word het me steeds duidelijker.

Ik heb mail ook wel een aantal maal terug gelezen. En op het gebied van traumatische iets wat me is aan gedaan door hun hoef ik niet terughoudend te wezen. Tis mijn trauma door hun toedoen. Nu is het aan hun...got to deal with it. Denk dat de ingehouden woede er bij mij nu ook uitkomt Zit aan de prednison dus ook nog hieperdepiep ervan. Astma en spanning zo goede combinatie

Nee niet leuk maar zo is het nu eenmaal..Nbw Gerrit ik ben lid van vakbond..ook kaderlid en ja als het geheel uit de hand loopt dan trek ik daar ook aan de bel. Maar ik moet sterker worden door zelf te doen. Vannacht nog een boze mail geschreven over verlof dag ivm met trauma verwerking ze moeten er maar aan wennen aan het woord trauma. Ik heb ook erbij geschreven als het probleem boven hun pet groeit dat ik dit begrijp Maar ik kan niet meer gedonder hebben over een vrije dag Ik zou sowieso niet meer werken als ik getekend had..dus waarvoor word ik nog gemist. In ieder geval ben ik over 2 weken vrij en kan met gerust hart naar mijn afspraak en de dag beleven zoals ik hem beleefd Heb een halve liter cola achter elkaar gedronken ..dat moest...die gewoonte zit er nog steeds in Alcohol lost niks op..cola ook niet. Maar wel weer rustiger na een paar doktervogel pilletjes en cola zero. Koppie wil ook wat Straks weer gerust naar het werk.

Weet je wat zo cru is...voor die traumaverwerking vraag je een dag vrij. Word deze nog geweigerd ook..kan niet vanwege de bezetting. Als ik dan een boze mail schrijf dat ik geen medelijden,medeleven hoef maar alleen medewerking verwacht. Dan krijg ik als antwoord of er wat met mij aan de hand is? Ze weten van dit en ze doen net alsof ze niks weten Schuif het maar weer naar mij toe. Dat is het rotte dat ik nog niet gewassen ben tegen dit soort toestanden. Ik zou gewoon hoor eens ff...bla bla bla En bij mij gaat het hoor eens even ..jank jank jank. Het leven is zo makkelijk en het word telkens zo moeilijk gemaakt. Bah...maar ja got to deal with it Daar word ik hard van

Eerste sessie Emdr zit erop. Genoeg tranen gelaten. Toch ben ik blij dat de tranen weer de vrijheid mogen hebben. Moe..leeg en toch heel onrustig kwam ik er vandaan. Nog een paar flinke huilbuien gehad En dan..ja en dan ik rook niet..drink niet..eten had ik al op. Dan maar slenteren door de stad...paar kadootjes kopen..mezelf maar verwent met herfst spulletjes Thuis aangekomen een mooi stukje van gemaakt Moet nog ff denken hoe ik het eerder had opgelost met drank. Dit is zoveel beter. S'avonds ff gezwommen..bijna volle maan..sterrenhemel Ach laat de tranen maar weer vloeien tis toch donker en nat. Het beeld wat ik ook voor ogen had is veranderd in een kamer ernaast Daar had ik ook een naar gevoel bij. Mijn gevoel klopt Maar nu licht uit..ik wil rust.

De sprong werkelijk wagen in het diepe...net of de wereld vergaat zonder Brrr ik ken de gedachte Tis de sprong die het eng maakt...eenmaal voor de sprong gekozen dan kan je niet meer terug. Als je de sprong ..keuze hebt gemaakt..is er maar 1 ding...er doorheen gaan..en het eind resultaat bekijken. Tenminste zo voelde het voor mij. Roken voegd niks toe achteraf en de wereld vergaat niet en jij blijft bestaan. Zelfs weer een stuk sterker als voorheen Je bent immers weer de baas..baas over jezelf

En Akelei...ik vind je een kanjer Stoppen het is je nog niet gelukt...maar opgeven ook niet. Dat maakt het zo anders En dat herken ik ook in mezelf Het gaat je lukken anders doe je er niet zoveel moeite voor. Heel veel succes..ik gun je zo de voordelen ervan.

Bijna oktober hé Ik eet ook meer....wetende dat het straks niet meer kan en mag Soort van voorraad opslaan Tis ook niet niks hé Blondie Ik weet het uit ervaring

Bang..bang wezen voor. Kan ook heel terecht wezen. Een waarschuwing die het lichaam afgeeft. Zoiets als ik wil dit niet meer. Je lichaam kan heel veel zeggen wat je nodig en niet nodig hebt. Wat goed is en slecht. Ik herken bang zijn in mijn eigen verhaal. Ik was gestopt kreeg leefstijltraining in groepsverband. Onderwerp sociaal drinken. De meesten waren overtuigd dat ze toch nog sociaaldrinker konden worden. Ik barste in tranen en vertelde dat ik bang was voor alcohol om te drinken. Dat ik bang was wat het met me deed..bang om niet te kunnen stoppen. Snapte mezelf toen nog niet...ik die zoveel gedronken had en nu bang was voor alcohol. Ik weet nu dat mijn lichaam een goed signaal af heeft gegeven. Alcohol ik kan er niet tegen..en heb het ook niet nodig. Dus belangrijke vraag is jou denk je dat het signaal..bang...terecht is?

Laat maar...kan wel een belangrijke wezen.