Woman

Goedemiddag, Weer een een slapeloze nacht en pas slapen in de ochtend. Zucht. Het moet maar even zoals het gaat. Druk maken maakt het alleen maar erger. Ik hoorde om half 5 de buurman douchen en wat deuren en toen een auto wegrijden. De douchgeluiden waren nauwelijks hoorbaar dankzij de kasten, alleen de geiser die aansloeg hoorde ik duidelijk. Het ging niet geirriteerd onder mijn huid zitten dit keer. Ik bedacht me, misschien heeft hij wel ploegendienst als hij zo vroeg al vertrekt. Ik kan mijn ploegendiensten nog goed herinneren, de hel van de ochtenddienst, om 6 uur beginnen en dus om 5 uur op. Toen ik me dat weer herinnerde lag ik ineens heel lekker in mijn bedje. Ik vond dat wel een beetje gemeen maar het hielp wel de irritatie tegen te houden. Om die tijd opstaan heb je echt geen zin om ook nog eens rekening te houden met een zeur van een buurvrouw. Vandaag de kasten nog iets beter gedempt aan de achterkant en leuke rode vitrage gemaakt aan de voorkant met een gordijnstang. Dan kan het snachts dicht en als er leerlingen komen of ik aan de merchandise werk de gordijnen weer open. Zo komt het allemaal toch heel langzaam een soort van goed en durf ik misschien ook weer nog wat vroeger naar bed. Ik lig nu rond half 12 in bed en dan lees ik nog tot ik zin heb om het licht uit te doen. De avonden zijn superstil dus het is fijn om in bed te lezen. Dat kan ik ook wel eerder doen als ik daar behoeft aan voel. Ik heb het matras een kwartslag gedraaid, met een mooi sprei erop is het nu ook een zitplek voor overdag en ziet het er heel leuk uit. Ik lig dan met mn hoofd op het zuidwesten. eens afwachten hoe dat slaapt. Niet inslapen kan verholpen worden door je bed een kwartslag te draaien. Meestal met een seizoenswissel heb ik daar veel last van. Het wordt ook weer tijd voor winterbeddengoed.

Goedemiddag! Vannacht ineens weer klaarwakker. Gek is dat toch. Zo plop ineens heel helder wakker. Gelukkig na een poosje wel weer ingeslapen. Het voelt niet vervelend. Ik heb wel gemerkt dat als ik me vervelend voel snachts en ik een paar slokjes water drink dat het dan wegtrekt en ik me beter voel. Vandaag weer opgeruimd en geordend en weggegeven en weggedooid. De kastenwand beter opgesteld. Met dunne matrassen erachter dempt het (hopelijk) de douche en wc geluiden van de buurman. Ook gevoelsmatig geeft het beschutting, Als hij nr 1 doet op het toilet piest hij richting mijn muur, en toen ik dat eenmaal bedacht had kon ik dat niet meer loslaten. Nu met een kast ervoor voelt het beschut en beschermd. En ik weet niet wat hij allemaal uitspookt onder de douche (snachts) maar dat laat ik graag privé bij hem met een kasten wand met matrassen. Ik wil in de toekomst de kasten kunnen "dichtmaken" met rotan rolgordijnen. Nu de laaste dingetjes opruimen en dan douchen en eten en dan is het alweer avond.

Goedemiddag deze woelige zaterdag Vannacht pas in de ochtend in slaap gevallen. Ik was moe toen ik naar bed ging maar na een half uurtje slapen was ik ineens klaarwakker en vol energie. Ik bedacht me dat dit zo'n nacht was dat ik vroeger naar een dansfeest zou gaan en te dansen tot in de middag onder invloed van het één of het ander. Ik was blij dat ik in mn bed lag en kon het wakker zijn goed accepteren. Ik ging nadenken of ik iets heel leuks zou kunnen veranderen in mijn huis en dat ben ik nu aan het doen. De berging heb ik helemaal leeg gehaald, de vynil kleden op de vloer kunnen beter, alle rotzooi uitzoeken en opruimen en dan kan de tafel erin met het oog van een tweede (bij) keuken die ik daar wil maken. Nu even verplichte pauze. Alle zooi ligt nu in de gang. Ik heb boven een (voorlopige) rommelkamer maar de bedoeling is ook wel dat er een boel weggegooid wordt en geordend. Daar heb ik het hele weekend de tijd voor.

Vandaag voel ik me raar. het is ook zulk gek weer buiten, broeierige warmte. triggert de menopauze. Ik heb herfst en winter nodig om af te koelen. Gewerkt aan website. dat lukt goed. Even naar de winkel gewandeld en chocola gehaald met koekjes. Tijdens de wandeling nagedacht over het huis, of ik hier blijf of nog eens ga verhuizen. Ik denk niet dat ik hier blijf. Als ik wil verhuizen zal ik dat het beste doen van februari tot begin mei (ongeveer). De zomer is onmogelijk om te verhuizen met de menopauze. De hefst is dansseizoen en die wil ik niet overslaan. In de winter is het ook wel dansseizoen maar minder dan in de herfst. Lukt dat niet dan wacht ik weer tot februari van het volgende jaar. En vooral nu geen haast, dat kan gelukkig want ik hou het hier wel een paar jaar uit. Echt goed orienteren en bekijken of het geschikt is. In dit huis zie ik me niet oud worden. Ik zoek echt een huis waar ik ziek en bejaard kan blijven. Dit huis is daar niet geschikt voor. Ik wil echt een aparte slaapkamer en niet meer dat camperen wat ik nu doe en ook in de vorige huizen hiervoor deed. Een degelijke, stille, warme, fijne slaapkamer. Vannacht ook weer allemaal klusgeluiden, gebonk en timmergeluiden. Zijn ze hierachter op het veldje aan het klooien denk ik. Dat geeft een onveilig gevoel. Of voor het huis aan het inladen. Als dat snachts moet is er iets niet pluis. Het is nu echt van belang dat dat goed wordt, vroeger maakte het niet uit waar en hoe ik sliep maar dat wordt in de toekomst steeds belangrijker. Ik heb geen kinderen of partner die een verhuizing regelen dus ik moet het nu doen nu ik nog fit ben en het nog kan.

Slecht geslapen. Ik lag wel uren wakker, wel met een goed gevoel. de maan scheen direct in de woonkamer, zelfs door de dubbele gordijnen kon ik haar licht zien. Straks komt een leerling dansen. Ik zie er een beetje tegenop, ze is een wangkauwer. Als ik iets uitleg trekt ze neurotisch haar wang om aan te knabbelen. Daardoor trekt ze een gek gezicht waardoor ik word afgeleid. Ik probeer het mee te nemen in het dansen (ontspan je kaak) maar ze is hardnekkig. Ik kan geen les geven aan iemand die de hele tijd neurotisch een gekke kop trekt. Eens zien of ik dat vriendelijk kan uitleggen maar ik weet ook dat neurotsiche tikken onbewust toch weer beginnen. Ik weet niet zo goed hoe daarmee moet omgaan. Ik krijg er een naar gevoel van. Ik heb in mijn algemene voorwaarden een regel dat ik de les stop als ik om wat voor reden dan ook een onbehaaglijk gevoel krijg.

Ja klopt, ik heb doggydance gedaan met Zowie. Zowie was mijn eerste rescue hond, ze was een blije stuiterbal dus het leek me beter voor haar om doggydance te doen ipv obedience. Toen we moesten af dansen dacht iedereen dat we zouden winnen omdat ze zo'n leuk hondje was maar het ging niet zo goed, ik was al blij dat ik haar bij me kon houden zonder riem, laat staan truukjes en kunstjes doen. We kregen maar net een voldoende en een preek van de juf. We moesten toch obedience gaan doen. Ik ben gestopt want belachelijk, het was voor de fun en binding en ze was nog maar een pup....

Ik wil wel met je meedenken, Rapilos. Als je dat wil.

Ik heb rescue hondjes en ben gastgezin. Ze komen dan bij mij vaak in zeer slechte staat. Kaal, uitgeput. Na een paar weken rust, goed eten en aandacht knappen ze op en dan zijn ze klaar om geadopteerd te worden. Ik kijk wat voor karakter de hond heeft en wat een goede match zou kunnen zijn. Ze worden alleen geadopteerd als de stichting en ik het eens zijn over de match. Mijn ervaring is dat ze superlief en dankbaar zijn. Ze leren wat basis commando's, in het begin is dat onwennig omdat ze niet begrijpen wat ik bedoel. Daarom hou ik het eenvoudig. Nee en bij mij komen als er iets is, zijn de belangrijksten. Ik neem niet zomaar een hond in huis, ook niet als gastgezin. Ik kijk goed wat bij mij en mijn roedel past. Ik heb nu twee vaste honden. Puck uit een asiel en Kylee uit Roemenie. Puck is de moeilijkste en heeft veel aandacht nodig. Als ik de kamer uit loop raakt ze in paniek. Ik zou zeker weer een hond adopteren als het kan. Het is dankbaar en ik vind het fijn om met honden te leven en naar buiten te gaan. Ik ben er ook dankbaar voor dat ze in mijn leven zijn. De foto is van Aki. Onder zie je hoe hij gevonden is en boven hoe hij is opgeknapt bij mij. Hij is geadopteerd bij een superlieve dame die heel goed bij hem past.

Vannacht beneden geslapen. Helemaal prettig. Als dat doorzet kan ik mijn slaapschema verschuiven naar eigen wens ipv afgestemd op de buren. Het moet maar zo. Ik heb drie slaapkamers en alledrie kan ik niet slapen...mezelf maar even overheen zetten dat dat frustrerend is. Tenslotte heb ik nu een fijne slaapplek toch, ook al is het een gekke plek. En boven een rommelkamer en gezellige woonkamer. De slaapkamer beneden is nu kleedkamer geworden. Aan het werk op website. Ik wil tarot kaarten verkopen maar daar zit zo'n mini boekje bij die nauwelijks leesbaar is. Ik ben de kaarten aan het uitwerken op mijn website. Veel werk, ik vind dat leuk om te doen. Een basis opmaak gemaakt die ik steeds kan gebruiken. De tekst dicteer ik dus die hoef ik alleen maar te corrigeren en te plakken. Het wordt erg mooi. Als het klaar is kan de verkoopprijs van de kaarten omhoog. Ik vind het ook leuk om dieper in de kaarten te duiken, elke dag een kaart. Dan weet ik wat ik verkoop en kan dan ook adviseren en iets over vertellen.

Bij "Ditjes & Datjes" hebben we een soort virtuele huiskamer waar we samen schrijven. Je kan daar ook meeschrijven. Je kan ook hier op je eigen draadje blijven schrijven. Ik schrijf dagelijks op mijn eigen draadje. Dat houdt me sober.

En hoe gaat dat, na 16 dagen? Heb je moeilijke momenten?

Zeker. Met stopknop bedoel ik het moment dat ik besloot voor mezelf: nu is het echt genoeg. En vandaar uit mijn weg gaan zoeken naar sobriety.

Ik heb mezelf blij gemaakt met een onverwachte lang gewenste aankoop. Gevonden voor een prikkie. Een hangmat. Altijd 1 gehad maar door verhuizen weg moeten doen. Past helemaal in mn bovenwoonkamertje en goed voor mijn lijf en héérlijk boho. 23 Euro incl. porto. Hieperdepiep!

Hoi Reboot, Welkom op het forum. Bekend verhaal. Na 4 jr sober dacht ik het ook wel weer te kunnen. Binnen no time zat ik weer een paar keer per week in de kroeg waar ik dronken binnenkwam en als een balletje eruitgeveegd werd na sluiting om 6:00 smorgens. Het heeft jaren geduurd voordat ik de stop knop weer kon vinden. Blijf hier schrijven. Dat helpt.

Goed dat je dat hier meldt. Wees sterk. Niet toegeven hoor! De behoefte om te drinken gaat over, echt waar. En dan ben je blij dat je morgen niet met een alocalyptische kater zit. Goed eten, iets lekkers snoepen, douchen of in bad, zorg dat je ander drinken voor je neus hebt staan. En drink daar ook van.

En afgelopen nacht weer wakker. Laatste harde geluid was om half 4. Ik doe echt heel erg mijn best om de geluiden te verdragen, maar het is te hard om te slapen. Dus vandaag maar weer het matras naar de grote kamer beneden gesjouwd. Daar maar weer proberen. Boven is het wel erg leuk geworden met de televisie en de haard dus daar heb ik nu een geweldige woonkamer voor s avonds. Als ik dansles heb moet ik het matras weghalen en de spiegels plaatsen. Het is nu zoals het is. Het zal wel weer veranderen. Vandaag de hele middag het geblaf van de buurhond. Geen berichtje, dus dan komen ze snel thuis en zijn even weg voor een boodschap of zoiets. het heeft dan geen zin om de hond op te halen. Maar vanmiddag waren ze echt wel flink wat uren weg en waren ze buiten vuurwerk aan het af steken. Hond helemaal over de rooie. Ik steeds maar kijken of ze al thuis komen en dus ook in de geirriteerde modus. Dan maar even naar buiten, de ruimte opzoeken. Daar zaten een groepje schorriemorrie te klooien. Dat was mijn dag dus vandaag. Ik ga nu eten en lekker de muziek hard, als ik nog een trigger krijg ontplof ik. Verdraagzaamheid = op.

Vannacht weer een spooknacht. Mezelf aan het trainen rustig te blijven als ik wakker wordt van de geiser. Even eruit, toilet iets lekkers eten en drinken en verder slapen. Dat dacht je. Buiten geluiden van grote stenen die in zo'n grote afvalcontainer wordt gegooid. Hoop harde stemmen. Inmiddels zal het 4:30 zijn geweest. Te moe en zeer geirriteerd oordoppen in en slapen. Ik heb vaak het gevoel dat als ik probeer ergens chill over te blijven dat het dan iets ergers en harders en groters komt net zolang tot ik geiriteerd ben en op ontploffen sta. Also this will pass?

Goedenacht, Al een week geen dagboekje geschreven hier. Dat wordt hoog tijd. Veel te doen, bezig met merchandise. Altijd leuk in de herfst en soms verkoop ik ook nog wel wat. Gister zag ik de komeet. Het Noorderlicht heb ik gemist. Mensen stuurden de volgende dag een bericht, heb je het gezien, heb je het gezien? Nee, niemand die even een tipje gaf. Want dan was ik naar de dijk gefietst. Geeft niet zo maar wel jammer. Vorig jaar woonde ik in een donker afgelegen dorp en heb ik het wel bijgehouden via fb maar steeds als ik naar buiten ging was er niets te zien dus daar was ik wel klaar mee. De kamer boven wordt erg gezellig. Ik slaap op de vloer en met grote kunstplanten ziet dat er uit als een oase. Een heerlijke luie stoel met grote poef voor de kachel en de tv. Dat is mijn plekje geworden daar. In de hele grote kamer beneden is de studio met ruime dansruimte en een aangrenzende kleedkamer. Het begint allemaal een plekje te krijgen. Volgend jaar ga ik beslissen of ik hier blijf. Ik denk het niet maar voordat er iets anders mogelijk is gaan er wel wat jaren overheen. De studio is echt helemaal te gek dus dat is een reden om geen haast te hebben. En de volgende woning zal toch echt deze moeten overtreffen dus voordat dat eens beschikbaar is én ik bovenaan sta op de ranglijst... Dus voorlopig even hier een paar jaartjes. Helemaal oké. Nu naar bed. Ben moe ondanks een lange slaapnacht gister. Morgen alweer maandag weer een nieuwe week. De dagen gaan snel. Laat de duivel maar liever in de fles. Het steelt je dromen en je wensen en alles wat je lief is.

Bij mij is het merkbaar in mijn ontwikkeling. Zaken regelen, dingen doen, huishouden, voor de honden zorgen. Ik heb nog wel eens een off day of dat ik even moet liggen maar nooit meer laveloos op de bank. Mijn leven algemeen is kwalitatief zoveel beter. Ik heb geld om eens wat extra's te kopen en zelfs spaargeld. Het uitlaten van de honden is een spirituele ervaring omdat ik geniet van de prachtige natuur en de spectaculaire wolken. Ik ben uit de stad verhuisd naar het platteland. Stoppen met alcohol is geestverruimend. Je ervaart dieper, hoort beter, ziet mooier. De verwondering komt terug. Eind november sta ik 2 jr droog. Als ik terug krijg voelt het alsof ik moest zwemmen uit de diepte naar de oppervlakte. Eenmaal daar wil ik niet meer terug. Alcohol speelt geen rol meer. De beslissing om helemaal te stoppen eindigt de eeuwige discussie, zal ik wel of zal ik niet. En daarin sluipt een nieuwe gevaarlijke kwetsbaarheid. Met het loslaten verdwijnt ook de alertheid. Die behoud ik door elke dag een moment te nemen: Vandaag drink ik niet, en dat doe ik hier op dit forum.

Goed zeg! Over een jaar ben je zo opgeknapt dat kan je je nu niet voorstellen. Een ander leven. Blijf alert. De eerste slok is impulsief snel genomen.

Gister dus een "traktatie" om te vieren dat het goed gaat. Vandaag opgeblazen van het vet en het zoet. Obstipatie. Volgende keer eens iets anders verzinnen als beloning. Nieuwe kleding kopen ofzo of naar mn favoriete kringloopwinkel. Vandaag was ik op stap met een lieve vriendin. Wat was dat fijn. Zo goed gepraat en we snappen elkaar. Bijzonder om iemand in mn leven weer te hebben die mij begrijpt. Meestal vinden mensen mij maar een rare. Nu wat vroeger naar bed. Hopelijk slaap ik goed, lang en diep want ik heb zin om me morgen weer goed te voelen.

En dan behoefte om het te vieren. Vieren dat het goed gaat en dat het zo goed lukt. Niet met champagne, dat komt niet meer in me op gelukkig. Lekker even een rondje snackbar? Onderweg op de fiets naar snackbar dacht ik, waarom vier ik iets goeds met iets slechts? Met iets waar ik me slechter van ga voelen. Is dat vieren? Met junkfood of gebak? Ik ben met die gedachte naar de supermarkt gegaan ipv de snackbar. Voor morgen lekkere lunchbroodjes met luxe jam en kaas. Voor vanavond aardappelpartjes met een mini pizza en ijs toe. Iets minder slecht, goedkoper, en bij het ijs doe ik een paar aardbeien. Maar nog steeds de vraag, waarom vier ik iets goeds met iets waar ik me slechter van ga voelen?

Uitstekend geslapen. Iets wat onmogelijk leek is vandaag gelukt. Mijn huis heeft een ruime entree met een open trap naar een vide zolder. Tegenover de vide zijn ramen die veel en zonnig licht geven. Er is een rolgordijn maar ik wilde ook gekleurde vitrage nog extra er overheen voor gezellige sfeer. Omdat het een verdieping hoger is kom je er niet bij. Ik heb het de afgelopen weken door mijn hoofd laten dwarrelen in de hoop dat zich een oplossing zou ontspruiten. En jawel. Vandaag zag ik een hele lange gordijnrails met een soort bevestigingsklem die goed vast zit zodat de videgordijnstang erop kan leunen. Heel voorzichtig heb ik het op zn plek kunnen brengen en nu hangt het! Yey. Dit soort dingen geeft me levenskracht, het gevoel dat ik het onmogelijke heb overwonnen. Het is nog niet perfect, ze zijn te lang en ik wil een andere kleur maar dat komt later wel. Echt te gek!

Vandaag voel ik me gaar. Ik lag niet goed op het matras dus kon de slaap niet goed vatten. Toen de geiser bij de buurman aanging om half 4 (20 minuten) was ik er wel klaar mee. Eruit, iets eten, matras goed leggen en opnieuw. Uiteindelijk in een soort lichte waakzame slaap gekomen met steeds wakker worden. Ik heb een remedie gevonden wat voorkomt dat ik snachts steeds eruit moet voor het toilet. Als ik een handje pinda's eet vlak voor het slapen houdt dat het vocht vast. Ik had helemaal een fijn slaapschema opgesteld zodat ik goed kan slapen en vooral ook doorslapen. Afgestemd op de ketelkamer van de buurman. Dat ik nu om half 4 weer dat harde geluid hoorde geeft onrust. Ik durf dan niet te gaan slapen en blijf wakker tot het geluid is geweest. Zo ontstaat insomnia waar ik al eens erge last van heb gehad. Ik denk dat het wel goed komt, in februari kan ik een kledingkasten wand maken tegen de betreffende muur wat het hopelijk zal dempen en als de cv vaker aanslaat kan ik hopelijk wennen aan het geluid. Het is ineens een kluung geluid gevolgd door een harde lage broem en dan weer een harde kluung als het afslaat. De kluung is zo hard dat ik er van schrik. Ik slaap nu met moerasgeluiden uit 3 white noise machientjes en ook nog tot 2:18 muziek die vanzelf uitgaat. Misschien moet ik dat nog langer door laten lopen, met zachte zen muziek kan ik goed slapen. Misschien in de toekomst ooit kan de studio naar de achterkamer en slaap ik weer in de woonkamer. Maar ik ben bang dat de buren aan de andere kant dan last gaan krijgen van de muziek. Ik heb het wel al met hun besproken maar ik durf het nog niet goed door te zetten. De kamer is ook nog lang niet klaar. Hopelijk kan dat ook in februari, met luiken voor de ramen en isolatie tegen de muur. Dikke gordijn wil ook goed werken. Ik weet het nog niet zo goed. Het zijn losse flarden. Ervaring heeft me geleerd dat het in elkaar gaat passen als een puzzel. Al die losse flarden krijgen dan een passende plek. Vandaag weer zo warm. Ik heb behoefte aan storm en woeste herfst. Dat spoelt mijn geest door. Nu is het veel te warm voor een inspanning buiten. Vanmiddag de achterkamer opruimen, gordijnen ophangen in de gang en versterker aansluiten in de studio. Losse flardes. Toch ben ik al in het dorp aan het kijken waar ik zou willen wonen als ik nog maar weer een keer ga verhuizen. Is oké. het mag allemaal, als het maar beter wordt. Uiteindelijk zit ik hopelijk op een droomplek, dat is mijn doel van deze ingewikkelde onderneming. Een droomplek vinden met een leuke tuin waar ik vroeg naar bed kan als ik bejaard ben en te oud ben om te verhuizen. Omdat ik geen kinderen heb die dan voor mij zorgen moet ik dat nu zelf goed regelen.

Vandaag weer een goede klusdag. Oude matrassen met een broodmes op maat gezaagd en de ramen van de achterkamer gevuld. Gordijnen erover. Dempt niet 100% maar met geluiden van bv white noise genoeg om er een kleedkamer van te maken. Stukken die ik over heb kan ik gebruiken als arm en rugleuning voor mn uitschuifbare (slaap) bank. Boodschappen zijn geleverd. Extra lekkere toetjes voor het weekend want ik heb zin in een traktatie na zo'n goede week!