Woman

Vanmiddag buiten met de warmte kreeg ik een visioen van witte wijn. Dat was altijd erg lekker als het zo heel warm is. Ik kon de gedachte goed observeren en laten gaan. Later bedacht ik me hoe afschuwelijk de warmte was met een knoert van een kater. Toen was het cirkeltje rond. Ik heb een strenge afspraak met mezelf bij gedachten aan het drinken van alcohol dat hier te melden. Hierbij.

Eindelijk alle nagels uit de traptredes. Sjonge wat een klus... Schoonmaken, gaatjes vullen, schilderen en trapmatten er op. Ik heb een nieuwe bank besteld. Een grote diepe megabank. De leuke retrobank gaat naar de achterkamer waar ik ook een bank wil. Zo komt alles langzaamaan op zn plek en het ziet er superleuk uit allemaal. Ben nu een dikke pannekoek aan het bakken. Straks met hondje naar buiten. Rustig weekend, wel beetje blijven sporten maar op een lager pitje.

Even terughalen hoe ik het deed met puphondjes en nieuwe gasthondjes zindelijkheid. Routine: altijd direct na het eten, slapen, en spelen. Als het heel vaak in huis gebeurt elk uur uitlaten en steeds verlengen met een kwartier. Dus de eerste dag elk uur, tweede dag een uur en een kwartier enz. Tot het elke 3 uur is. Dat is wel nodig met een pup. Savonds na de 1 na laatste ronde water weghalen. Vroeg in de avond eten weghalen zodat nog 2 keer uitlaten. Vlak voor het slapen 2 keer goed uitlaten. Je kan ook beginnen met puppiematten. Als je in een flat woont is dat snachts best handig. Eerst overal in huis leggen, beetje besmeuren met een plasje. Daarna beetje bij beetje verschuiven naar de badkamer. Gasthondjes zijn vaak te bang om naar buiten te gaan. Ik heb een stapel wasbare incontinentiematten.

Puckje

Vanmorgen vroeg op, veel gedaan vandaag. Voel me wat down. Heb flink wat hengeltjes uit gehangen voor danslessen maar ik hoor van niemand iets. Dat demotiveert me. Ik merk ook dat het verdriet van mijn overleden hondje nog niet goed doorkomt. Daardoor voel ik me wat surrealistisch. Ik mis het warme lijfje en het ritme van de vele wandelingen elke dag. Omdat het niet goed ging met haar vind ik het verwarrend. Ik geef het tijd. Maar het heeft wel met elkaar te maken. Pas na verwerken zal het meer gaan stromen en het dansen van start gaan.

Ik zit weer in een goede flow. De maan is alweer half, dan gaat het altijd beter. Ik had wat hobbie dingetjes besteld, dan heb ik iets te knutselen tijdens verveel momenten. Ben slofjes aan het haken. Vrolijke warme kleuren. Mijn huis is schoenen-vrij. Omdat ik het tapijt gebruik als yogamat wil ik graag dat visite schoenen uit doen. Om ze tegemoet te komen wil ik in de gang slofjes klaar zetten die ze dan aan kunnen doen. Ik ben in het buurthuis geweest voor een gesprek over een dans workshop. We doen gratis voor gratis, leerlingen betalen nix en ik ook geen zaalhuur. De eerste keer wil hij dat doen, en van daar uit kijken of het zin heeft dit door te zetten. Dan is het wel betaald. Ik voel me wel heel moe. Dagritme is erg veranderd. Met vorige hondje moest ik vaak naar buiten want ze deed het niet in de tuin. Dat geeft ritme aan de dag als je 4 of 5 keer een wandeling maakt. Nu hoeft dat niet meer, hondje doet het in de tuin en we gaan 1 keer per dag voor de fun naar buiten, pret maken, rennen, in het water, op de fiets. Dagritme wordt nu bepaald door sportmomenten die ik over de middag verspreid. Na de koffie een danstraining, na het douchen nog een danstraining. Voor de thee roeien en een improvisatie oefening. Best actief dus. Ik drink wel 3 liter water tussendoor. Beetje diepvries fruit erdoor geeft een frisse en koele smaak zonder calorieen. Goed eten, veel slapen.

Bumperjim, ik moet steeds denken aan een stukje tekst van David Bowie, Changes "And these children that you spit on As they try to change their worlds Are immune to your consultations They're quite aware of what they're going through"

Vannacht zo slecht geslapen. Ik denk dat dat komt door de midnight snack... Als ik vlakvoor het inslapen 2 broodjes eet val ik meteen in slaap. Als ik dat niet doe lig ik uren wakker. Maar ik word dan ook voor de ochtend wakker. Op zo'n een tijdstip dat het te vroeg is om op te staan. Het duurt dan lang voor ik weer inslaap. 2 Slaapblokken dus, allebei met nachtmerries. Geen broodjes meer dus voor het slapen. Dan maar wat langer lezen. Vandaag of morgen is de trap klaar om geverfd te worden. Er zaten wel 100 nagels in elke tree van het vorige tapijt. Op plekken waar ik nauwelijks bij kan. Dat is te belastend voor mijn nek, standje hopeloos op de trap nagel voor nagel er uit trekken. Afgelopen maanden steeds elke dag een paar er uit gehaald en nu eindelijk is het einde in zicht. Traptapijttegels zijn binnen. Maar eerst goed in de grondverf en lakverf. Ik zal heel blij zijn als dat af is, ik heb een hele mooie hoge gang met een vide overloop boven. De trap geeft nu slechte vibe, maar zal een pronkstuk zijn als het af is. Dan is de feng shui ook weer in balans. Nu dansen, afgelopen dagen niet getraind. Moet er dus weer helemaal inkomen en rustig opbouwen. Hopelijk kan ik het nare gevoel van de nachtmerries een beetje van me afschudden.

Goedemiddag, Gisteravond gefietst naar de dijk. Ik was er nog nooit savonds geweest, alleen overdag. De zon was al aan het zakken. Adembenemend mooi. Thuisgekomen nagedacht en op de kaart gespeurd. Het stadje met het strand heeft dorpjes vlakbij, waarvan eentje geschikt zou kunnen zijn voor mij. Op loopafstand van de dijk, toch een stadje op fietsafstand of met de bus, en het strand. Dat voelt wel heel goed. Als ik over 15 jaar kreupel achter een rolator loop dan is dat wel een plek waar ik dan wil wonen. Op de terugweg een pizza gehaald bij een echte pizzeria. Jammie! Daar moet ik nu voor boeten, menopauze klachten + warm weer = geen reserves voor extraatjes, traktaties en afwijken van mijn dieet. Flink aan het zweten dus vandaag. Komende zomer niet meer doen!

Ik weet nog goed, toen ik eind 20 was, dat het me een goed idee leek om te gaan liften in Frankrijk. In mn eentje. Naar de Mont Blanc. Ik vertelde dat aan mijn vader. Hij liet me gaan, gaf me een kaart mee met stations waar ik op de trein kon stappen. Zwaaide me uit toen ik vertrok met mijn rugzak naar het station. De heenweg met de trein, de terugweg liften. Laatste stukje wel weer ov. Echt joh. Als ik nu een dochter zou hebben van die leeftijd en ze kwam met dat "geweldige" plan??? Ik weet niet of ik haar zo zou kunnen laten gaan.

Zojuist een mail gestuurd. Ik voel me helemaal opgelucht. Hopelijk komt er een optie voor de middag of de avond.

Ik denk dat ik verstandig moet zijn over het tijdstip van de sportschool. Elke middag, elke avond maar niet smorgens vroeg. ik heb de afgelopen week geprobeerd en getest met smorgens meteen dansen en dat lukt gewoon echt niet. Net zoals het niet lukt om een marathon te sprinten als je nog niet klaar bent daarvoor. Wat doe ik mezelf aan? Ik heb nog geen bericht gekregen, misschien gaat het wel helemaal niet door. Als ik bericht krijg en ik krijg groen licht voor smorgens vroeg moet ik helaas gaan zeggen dat dat niet kan. Echt heel erg jammer. Hopelijk wil hij iets meedenken voor een ander tijdstip, in het weekend kan, of leuk vroeg op de vrijdagavond. Het tijdstip is voor mij een hel om sprankelend en fit te moeten zijn. Het geeft nu al heel veel stress. Middag en avonddienst helemaal prima, ochtenddienst nee. Het heeft wel iets in gang gezet, ik ben echt een superleuk dansprogramma aan het maken. Dat is natuurlijki op andere danslessen of workshops inzetbaar en te gebruiken. Ik moet nu gaan nadenken of ik alvast een bericht ga schrijven hierover of dat ik af ga wachten of het uberhaupt van hun kant wel doorgaat. ********************* Verder heb ik helemaal veel zin in mijn uitje naar het strand aan de dijk.

Ik ga proberen je een advies te geven, Bumperjim. Toen ik die leeftijd was leerde ik mijn eigen vader kennen. Hij bleek de tofste man en de grootste vriend ever. Ik had het heel zwaar, gebruikte van alles. Ik probeer uit te leggen hoe hij het deed. Hij was een vriend tegen wie ik alles kon vertellen zonder op mijn kop te krijgen. Hij luisterde en was bij me. Hij gaf niet veel advies, alleen als ik er echt om vroeg. Ik kon altijd (brak!) thuiskomen dan sliep ik in zijn bed en hij op de bank. Soms wekenlang. Achteraf terugkijkend was hij een soort vangnet waardoor ik me gesteund voelde. Ik weet nog wel eens dat ik (ik was uit geweest) nog om 15 uur smiddags in mn bed lag toen hij langskwam. Toen we aan de koffie zaten was ik zo brak, hij zei: over 20 minuten gaat de koffie werken. Juist omdat dat kon, hoefde het niet zo meer. Al die drugs waren niet interessant meer, omdat het geen verboden vruchten meer waren. De eerste stap op weg naar clean zijn van drugs was daardoor gezet. Misschien heb je daar iets aan. Naast haar staan, luisterend, met liefde, zonder oordeel. Ook als het weer tegenzit en misgaat.

Ik heb iets ontdekt. Een plek met strand aan de dijk, waar gezwommen kan worden. Het is 50 minuten met de bus, dus erg leuk dagje uit met hondje. Als het wat is dan verandert dat mijn verhuisplannen. Ik wil graag oud worden aan zee. Maar ik dacht dat er geen strand was. Toch wel, dat verandert alles. Gelukkig kan dat. Maar eerst een bezoekje.

Vandaag best wel een goede dag. Nieuwe ideeen voor mijn bedrijfje. Dat is leuk. Ik heb wat hobbie dingetjes besteld, dat is ook leuk. in mijn tuin groeit een zeer enthousiaste eucalyptus plant. Ik heb gister een flinke tak afgesneden en die hangt nu te drogen. Echt groot, wel een meter lang. Als het goed gedroogd is krijgt het een mooi plekje. Van kleinere losse takken een bosje gemaakt en dat hangt ook te drogen. Dat kan ik weggeven als kadootje of verwerken in bijvoorbeeld geurkussentjes. De bladeren zijn superkwaliteit. De plant heeft ook een kindje gekregen die groeit ernaast onder moeders vleugels. Ik heb best een mooie tuin, en dit is mijn favoriete plant, omdat het zo groot is (hoger dan 2 meter) en het zo goed doet. Ik zal er eens wat meer inlezen over verzorging en snoeien enzo.

https://www.facebook.com/share/r/1CCh8bDuFk/ Ik zag op fb dit filmpje voorbij komen over verslaving. Ik vind het erg treffend.

Het verhaal is vast vol aannames. Waar ik het bericht, op mijn dagboekdraadje, mee begon is: "Even wat irritaties van me afschrijven." De irritaties zijn nu van me afgeschreven en ik kan helderder naar de situatie kijken en vanuit rust handelen (of juist niet handelen). Frustraties en irritaties zijn altijd vol van onredelijke en verkeerde aannames, daarom wilde ik mijn hart luchten op mijn dagboekdraadje. Omdat ik geen fles wijn meer wil opentrekken, wat ik vroeger deed, schrijf ik het van me af. Ik moest gisteravond denken aan de dierenarts hier in het dorp. Ik kom haar regelmatig tegen. Ik merk dat ik dan moeite heb om niet over mijn hondje te vertellen. Ze is dan niet aan het werk en om dan toch over het welzijn van mijn hond te beginnen vind ik ongepast. Maar de drang is wel heel sterk. Gek is dat. Ook enthousiasme. Ik denk dat meer mensen dat hebben en dat dat wel irritant is voor de arts. Als een leerling mij buiten lestijd spreekt is dat vergelijkbaar. *************** Ik ben begonnen met een nieuwe dagindeling. Direct na de kop koffie smorgens beginnen met trainen. Ik trainde voorheen op een moment van de dag dat ik met het fitste voelde, nu ga ik proberen dat te doen na het ontwaken als ik nog suf en moe ben. Dat zal ook het geval zijn straks in de sportschool. Nu kan ik oefenen hoe ik dat op kan vangen en vorm ga geven. Gelukkig lukt dat heel goed. Ik ben een superleuk dansprogramma aan het maken. Ik heb er helemaal zin in.

Ja dat staat ook in mijn algemene voorwaarden. deze dame is 1 keer geweest voor een privé proefles van 20 minuten....

Even een irritatie van me afschrijven. Een dame heeft ooit 20 minuten bij mij gedanst. Ze had overal veel pijn, dus de les was aangepast aan haar beperking en behoefte. Pasjes op de vloer kon ze niet want last van haar enkel, met borstgedeelte niet want daar was iets gescheurd. Dus blijven de heupen, bekkenbodem en schouders over. Daar had ik een combinatie oefening van gemaakt en op een leuk liedje gezet. Steeds als ik haar nu spreek zegt ze dat ik met de les niet de hele tijd hetzelfde moet doen, met de heupen, bekkenbodem en schouders. Eerste keer dat ze dat zei heb ik rustig uitgelegd dat dat aangepast was op haar behoefte, dat het een klein onderdeel is van een standaard les. Ze blijft het steeds zeggen. Op een verwende beetje verwijtende manier. Ze had dan ook weleens een buikdansfilmpje gezien, dan deden ze een vloerpatroonpasje (floorpattern) En dan iets leuks. Ik weet heel goed wat ze bedoelt, namelijk de grapevine. Er zijn nog veel meer van dat soort floorpatterns. Eerste impuls is om dat steeds rustig uit te leggen, maar dat doe ik toch niet. Dan ga ik namelijk lesgeven, en dat doe ik niet zo even gratis tussendoor. Ik ga er niet meer op in. Ik vraag me wel af, waarom blijft ze het steeds zo zeggen op een verwijtende toon? Het lijkt wel of ze mij zwart wil maken omdat zij het niet kan door haar beperkingen. Dat is dus echt onzekerheid, of misschien zelfs wel een beetje narcisme. (Als ik niet kan wat jij kan dan maak ik het stuk). Ze kan het niet en dat is mijn schuld. Dat ligt niet aan haar obesitas waardoor haar benen het gewicht niet meer kunnen dragen en ze niet meer kan lopen. Ik ga proberen hier boven te staan. Laat het haar maar zeggen. Het is op dat moment geen juist moment om les te geven en ik ga ook geen verantwoording afleggen. Het gebeurt wel vaker, een leerling die onzeker is, een filmpje vindt die ze leuk vindt en dan denkt dat ze het wiel heeft uitgevonden. Dat ze wel denkt te weten hoe het moet. Als dat tijdens de groepsles gebeurt vang ik dat op door degene de kans te geven de groep te laten zien wat ze bedoelt. Ik heb een duidelijk lesprogramma, daar wijk ik niet van af. Ik doe wel een liedje vrijdansen zodat er ruimte is voor eigen ideeen of zelfs een dansje aan elkaar laten zien.

Ik heb onzekerheid over de sportschool. En flink ook. Mijn idee was om savonds les te geven. Maar zij willen me (als het doorgaat) op de dinsdagochtend om 10 uur. Dat is voor mij geen goede tijd. Ik ben dan nog niet fit om te sporten. Ik ben geen ochtendmens, ik heb dan een jetlag die pas in de middag overgaat. Tenminste dat is wat ik altijd denk.. In coronatijd, toen ik helemaal zelf kon leven zoals ik het fijn vond, en de wereld stil was, stond ik wel heel vroeg op. Soms echt heel vroeg (om 4 uur). Dan heeft het dus ergens anders mee te maken. Met prikkels. Smorgens ben ik overgevoelig voor (harde) geluiden en sjagrijnige mensen, blaffende honden. Dat is moglijk om te veranderen. Beginnen met een meditatie, oortjes in, ruim de tijd nemen. Ik voel een beetje paniek, dat ik misschien niet in staat ben dit te gaan doen. Het is volledig uit mijn comfortzone. Maar is dat dan niet iets om te zien als een uitdaging die ik kan overwinnen? Eerst maar eens een bericht afwachten.

CV klaar en opgtestuurd. Wat een werk. Gelukkig vond ik een voorbeeld opmaak en met behulp van AI wat dan toch wel erg handig is, is het goed gelukt. denk ik. Ik moet nog reactie krijgen.

Gisteravond voelde ik me super moe maar eenmaal in bed kon ik moeilijk slapen. Er ging zoveel door mijn hoofd. Het wordt ook weer nieuwe maan dan zijn mijn gedachten altijd wat somberder en intenser. Nu ik dat eenmaal weet kan ik daar afstand van nemen en daar geen zorgen over maken waardoor dat beter gaat. Vanmorgen om 6 uur al wakker. Sjonge. Ben nog verplicht wat blijven liggen want ik heb erg veel te doen vandaag en ik wil niet om 12 uur al door mijn energie heen zijn. Een langzame start is dan beter. Ik voel me wel gaar nu, straks eerst maar even opfrissen en naar buiten met de hond. En nog een kop koffie. Ik moet vandaag een cv maken van afgelopen 16 jaar buikdanservaring voor de sportschool. Dat wordt een flinke klus om alles chronologisch te krijgen. Dagje laptop dus, dat is helemaal oké. Ook wel goed om te hebben zo een cv voor ander werk in de toekomst. Omdat het digitaal is kan ik er ook linkjes bij plaatsen van shows die ik gedaan heb. Aan de slag!!

Net thuis van het gesprek in de sportschool. Goed gesprek, hij is enthousiast. De zumba lessen zijn juist gestopt dus is er vraag naar een dansdocent. Zumba is niet hetzelfde. Buikdansen is een onderdeel van zumba, net als salsa en andere dansen. Hij stelde voor om het dan : "Dance" te noemen. Ik kom dan in loondienst en krijg carte blanche om het helemaal in te vullen zoals ik zelf wil. Dat is leuk. Het is op een minuutje lopen van mijn huis. Het zou dan om 10 uur smorgen zijn. Dat wordt vroeg op maar dat heb ik er echt wel voor over. Ik moet nog een brief schrijven met mijn achtergrond en die stuurt hij naar het hoofdkantoor, die het goed moet keuren. Dat ga ik morgen doen. Wat zou het leuk zijn om dit te gaan doen! Echt geweldig!

Morgen een afspraak bij de sportschoolom daar hopelijk dansles te gaan geven. Het is nu tijd om op deze groene golf te surfen en door te pakken. Mensen die in de weg zitten mogen een stap opzij doen. Het heeft lang genoeg geduurd dat ik niet kon werken. Ruim baan ruim baan, ik kom eraan!

Even mekkeren Ik heb tijdens corona een dame leren kennen met wie ik soms wel dagelijks on line danste. Toen corona begon af te zwakken had ik voorgesteld om elkaar te ontmoeten. Dat werd met een soort omweg smoesje ontweken. Daarna nog af en toe contact. Maar ik heb geen interesse in on line connecties als ze niet openstaan voor real life ontmoeting. (behalve hier maar dat is ander verhaal) Daardoor verwaterde het contact en uiteindelijk een jaar helemaal niets meer. Paar dagen geleden uit het niets weer belangstelling. Ik dacht, hoezo dan, verveel je je ofzo. Toch even een leuk filmpje gemaakt hoe het nu gaat en ik kreeg een filmpje terug. Ik dacht goh, nou misschien toch leuk weer connected te zijn dan. Gister vertelde ik het verhaal over het asielcentrum, krijg ik een heel raar bericht terug. Niet van goh wat leuk of iets, maar ongevraagd een bemoei bericht over de inhoud van de lessen die ik wil geven. Kritisch commentaar alsof ik een kleuter ben van 5 jaar. Huh? Ik heb helemaal niet om je mening gevraagd alsof je daar ook maar iets over te zeggen hebt. Ik heb haar nu weer verwijderd uit mijn telefoon en de meldingen op dempen gezet. Strange fenomena. Als ze nu wat stuurt verwijder ik het ongelezen. Wat me nog te binnen schiet is dat ze elke avond rond 23 uur 2 wijntjes drinkt. En dan op haar telefoon zit. Dat is het moment dat ze mij berichten stuurt. Ik lig dan al in bed en heb geen zin om haar te entertainen als ze tipsy is. Voor mij een reden om het contact te verbreken. Mijn sobriety gaat voor alles en is topprioriteit. Het valt me wel op hoe vaak ik contacten met mensen verbreek omdat ze onder invloed zijn van het een of ander genotsmiddel als ze contact zoeken. Heel vaak.