knakker

Ik drink niet meer en ik rook niet meer. En dat bevalt mij zeer goed. Het voelt als een dubbele bevrijding. Van veel meer dingen kan ik nu genieten. Het leven is intenser geworden. Is dit dan toch de reden dat ik mij steeds onderdompelde in wijn? Vanavond luister ik de hele avond muziek. En ook dat raakt. Hieronder komen literatuur & muziek prachtig samen. Teksten van Slauerhoff vertaald in Portugese fado. Gedoemd om droevig te leven, wordt ieder die teveel liefheeft. Ik ga maar weer door. Voortgedreven door weemoed en verlangen.

Wel, dan zal dit mijn nummer 1000 zijn. Overigens heb ik in een vorig leven (2018-2022j al veel meer geschreven, dus het getal is niet helemaal accuraat. Maar over dat badwater. Ik heb mij daar als melancholische tobber altijd in thuisgevoeld. Ik zei altijd: ‘Je moet er toch niet aan denken dat je een opgeruimd en levensblij karakter zou hebben. Daar zou ik doodongelukkig van worden’. Maar ik heb meerdere malen ervaren dat naarmate de drank uit mijn systeem is ik wel degelijk - en zeer tot mijn verrassing - een tamelijk ongecompliceerd en positief karakter blijk te ontwikkelen. Vroeger keek ik eigenlijk ook wel op tegen het type getroebleerde dichter, wanhopig drinkend bij het keukenlicht enzo, en was de weltschmerz en wehmut altijd dichtbij. Maar *, ik geloof intussen echt dat de alcohol als een duistere brandstof voor dat moeizame levensgevoel heeft gefunctioneerd. Nu luister ik bijvoorbeeld wel eens naar ABBA, ik bedoel maar, muziek die ik vroeger als oppervlakkige rotzooi verfoeide. Niet alles ligt verankerd in de genen of in het noodlot bedoel ik. Evenmin bedoel ik dat je geforceerd naar positiviteit moet gaanstreven, want dat is * en werkt hooguit averechts. Maar je moet er ook niet gek van opkijken dat een en ander in het leven best mee blijkt te vallen nadat je eenmaal duurzaam die kartonnen doos der verslaving van je kop hebt weten te zetten en je weer eens rustig om je heen kunt kijken.

Ik ben erg gevoelig voor dergelijke duistere romantiek. Maar kijk er mee uit dat je het niet teveel gaat cultiveren. Het is allemaal Eros en Thanatos. Aan jou de keuze welke plantjes je water geeft.

Ja, immer geradeaus nog steeds. Dat weemoedig gevoel van liefdesverdriet was bij mij ook alleen de eerste keer. Intussen is het meer dat ontluisterende gevoel dat je met je stomme kop toch weer bij die ex in bed bent beland terwijl je allang weet dat ze je bedriegt en besteelt.

Overigens merk ik dat ik me intussen wat begin te ergeren als iemand hier over ‘zachte heelmeesters’ begint. Pas was er ook weer eentje. Ik heb de indruk dat die uitdrukking niet zozeer meer wordt gebruikt om tot een efficiënte behandeling te komen, maar eerder om eigen lompheid te rechtvaardigen. Maar dit geheel terzijde.

Best rustig hier trouwens. Ik begreep dat er ook weer een vacature is omdat degene die vroeger nog wel eens aan de ‘boom der gezapigheid’ schudde tijdelijk vertrokken is.

3 zielen, 1 gedachte

Mijn eerste serieuze stoppoging leverde mij ooit ook een zeer treurig gevoel op @alesto. Dezelfde weemoed als bij het eind van een lange relatie. Maar dat gevoel helpt je vooral verder van huis. Niet teveel achterom kijken raadde @Bobmij destijds aan. Het leven moet voorwaarts geleefd worden tenslotte. Die biertap zou ik gewoon in de gracht werpen trouwens. Daar komt alleen maar narigheid van.

Dat je vandaag hebt gedronken moet je natuurlijk helemaal zelf weten @MaryArt, en spijt is evenmin verplicht. Maar je zet jezelf daarvoor wel op het dagpact, waarmee je tegen je eigen eerdere intenties ingaat. Daar zou ik persoonlijk wel van achter mijn oren gaan krabben. Of zoals een grote Franse denker ooit zei: ‘je moet het met jezelf eens worden’.

@Yana: fijn dat het lijf weer kan wandelen. Welkom terug! Oeh, dure thee. Mijn dolste thee was iets van 25 euro voor een onsje. Best veel, maar nog steeds een voorloorlogs prijsje vergeleken met wat ik ooit aan wijn en whiskey uitgaf. Bovendien doe je een eeuwigheid met zo’n piepklein beetje thee. Hoe vond je Japan als vakantieland verder Moes? Wij zitten er ook wel eens aan te denken. Het afgelopen etmaal heb ik de matigheid flink laten varen. Qua eten dan. Daarbij kreeg ik, in één keer door en mede door een gezellige bijeenkomst van het werk zin in een sigaret, maar niet zozeer dat ik het echt ging overwegen. Drinken is vooralsnog niet aan de orde.

Nee. Ik doelde op de twee voorbeelden die Amalia noemde: rustig afbouwen na binge & terugkeer naar gematigd drinken. Dat daar de meningen hier volgens mij niet zo over verschillen. Of je nou hard of zacht bent. Wat dat ook moge betekenen.

Ik heb de indruk dat juist over deze onderwerpen de meesten hier het wel roerend eens zijn.

@Musashi: zeiken heeft bij ons de betekenis van urineren en zeuren; is er bij jullie ook nog een derde zoals bij poepen wellicht? Aja, ‘foert’ wordt me duidelijk. Overigens had ik zelf vroeger een gruwelijke hekel aan dat bijdehante gedrag van Danny de Munck. Ik ben in het algemeen eigenlijk niet zo dol op die pedante wijsneuzigheid van jonge kinderen dat anderen juist zo schattig vinden. Maar ik zou het leuk vinden als je wat vaker hier zou schrijven, jij dekselse theemuts 🙂 (Kijk, daar ontglipte mij zowaar zomaar een emoji)

Leuk om je weer eens te lezen @Musashi. Ik ben nog aan het nadenken over die ‘foert houding’. Een snelle Google zegt mij dat het betrekking heeft op de stoelgang, maar dat maakt de uitspraak er niet begrijpelijker op.

Dat indelen in hard en zacht vind ik altijd wat ridicuul. Misschien dat er inderdaad mensen zijn waarbij ook na hun kindertijd een harde aanpak meer effect sorteert. Mij gaat het echter vooral om de inhoud. Daarbij mag alles luid en onomwonden worden gezegd en hou ik van scherpe discussies, maar de uitwerking ervan hangt eigenlijk maar zelden af het volume of het materiaal van de handschoenen van de heelmeester.

Snotver, dat is wel balen van die terugslag. Droef- en kwaadheid over het ‘falen’ is slechts wenselijk als het je help gemotiveerd te worden om het een volgende keer anders te doen. Over je aanwezigheid met je terugvallen moet je je geen kopzorg maken. Daar is het forum nu juist voor bedoeld. Bij de taalcursus Parlez-vous français beklaagt men zich toch ook niet dat de deelnemers zo slecht frans spreken? Nait soez’n. Kop derveur.

Ik zou het wel heel leuk vinden als er hier meer leven was. Soms doe ik wel eens mijn best door zelf veel te schrijven. Maar die zie ik het scherm langzaam grijs kleuren en vrees ik dat de mensen gaan denken: daar heb je die pedante ezel weer. Het is nu vaak een verzameling losse individuele mededelingen. Dat vind ik jammer. Of iemand stopt ziel en zaligheid in een bericht. En dan ploft het als een steen in het zand op het forum en blijft daar roerloos liggen. En als taalpurist zou ik het toejuichen dat men die emoticons meteen afschafte, zodat je weer zelf moet gaan schrijven. Nu drukt men liever op een knopje.

Mooi dat dag 1 goed is verlopen op het werk. Hoed u voor de terugslag nu. Of heb jij daar geen last van? Dat je iets met enige moeite en zenuwen droog hebt weten te doorstaan, en dat je dan als je denkt dat het veilig achter de rug is en het gevaar geweken je het alsnog op een zuipen zet?

Leuk draadje Murmel. Mijn interesse is gewekt door Shameless. Ga dat binnenkort kijken. Zelf vond ik de Deense film ‘Druk’ geweldig. Omdat het zowel de lichte als duistere kanten van drank in beeld brengt. En om de geweldige soundtrack. En om Mads Mikkelsen. Hij is in elk geval nog op Pathé Thuis te zien.

Volgens mij het al jarenlang rustig hier, afgezien van af en toe een oprisping. Ooit was het veel drukker, vooral omdat men toen meer gericht was op interactie. Nu bestaat het merendeel van de bijdragen eruit dat iemand meldt wat hij gaat doen of gedaan heeft. En vervolgens weer uitlogt en verder gaat met zijn leven. Dat is natuurlijk prima, maar een levendig forum levert het niet op.

Mogge. Hernieuwd inzicht: telefoon niet meer op het nachtkastje leggen. De verleiding om even iets op te zoeken mondt uit in langdurig surfen en de kans op verder slapen is verkeken. Moeilijk hoor, dat maat houden. Maar hey: ik drink niet en ik rook niet. En daarbij is mijn dag zomaar gratis twee uur langer. 🙂 Alleen wat moet je in godsnaam doen om 5 uur in de ochtend? @Mormel: heel veel succes vandaag!

Mijn valkuil is eerder dat ik sommige problemen bagatelliseer en na een week al denk dat er niets meer aan de hand is. Daar wil ik nu voor waken. Wellicht doordat dit nu eenmaal de plek is waar ik schrijf over en mij op concentreer op mijn alcoholische strapatsen het beeld is ontstaan dat ik de hele dag moeizaam aan het worstelen ben, maar dat is bepaald niet het geval. Integendeel zelfs: na drie weken zonder drank en zonder tabak voel ik mij bevrijd en geniet ik volop van het leven tot in de kleinste details. Maar gelijktijdig daarmee wil ik mijn meerzijdige verslavingsproblematiek wel serieus nemen en er alles aan doen om dat niet meer, ook niet bij vlagen, mijn bestaan te laten troubleren.

Ik vind het wel mooi eigenlijk dat jij je goede werk het liefst in het verborgene doet. Je had er omwille van de schaamte ook voor kunnen kiezen om de rotzooi gewoon te laten liggen. Dat siert je.

Dat wij gemakzuchtig de resten na het eten van ons wegwerpen delen wij gewoon met andere diersoorten. Het verschil zit erin dat wij met met al onze intelligentie kunstmatige verpakkingsmaterialen enzo zijn gaan produceren. In plaats om gewoon een vrucht van de boom te plukken zoals het hoort. Overigens gooit de meerderheid der mensen hun rommel netjes in de prullenbak. Ik zou er niet meteen de hele mensheid om gaan haten.

Goed dit te lezen. Eerste week binnen. Mooi dat jij ook de vruchten plukt van het nuchtere leven. Ja, ook wel herkenbaar, ooit, dat je na een dag hard werken vindt dat je nu wel een drankje heb verdiend. Aber das war einmal. Nu is het een gifbeker geworden. Maar oude associaties kunnen hardnekkig zijn. Vrees je met het weer gaan werken nog de stress en hernieuwde verleiding?