knakker

Fiets gerepareerd, mooi onder het sporten uitgekomen: ik lees alleen maar positieve dingen. Laat het leven lekker nuchter over je heen komen. Tien dagen, honderd dagen: wat maakt het uit zolang het maar nuchter volgens plan is. Moedig voorwaarts.

Fijn je weer zo te horen Yana 🙂

Spoedeisende Hulp denk ik. Het wemelt in de zorg van de afkortingen. SchaapHerder kan ook. Dat verklaart dan ook meteen waarom die enkel zo slecht was gezet.

Ik merk dat ik nogal dubbelzinnig tegenover dit fenomeen sta. Vrijdag tweede sessie pas trouwens. Enerzijds ben ik op mijn hoede dat mij makkelijk een poot kan worden uitgedraaid. Er zit denk ik een hoop kwakzalverij in deze wereld. Anderzijds, als gezegd, geloof ik echt dat dit bij uitstek het terrein is waar voor mij winst zou kunnen worden geboekt. Na de vorige keer voelde ik me wel een volle dag bijna euforisch, alsof ik drugs had gebruikt. Dat is echter de statistiek van één geval. En het ligt ook nog wel binnen de normale schommelingen van mijn gemoed. Ondanks alle overwegingen en bedenkingen probeer ik er er maar gewoon open in te gaan.

Nou, ik ga daar op een sofa liggen met een gek brilletje op met knipperende lampjes. En een koptelefoon met esotherische geluiden en zalvende stemmen. En na een half uur knipt hij met zijn vingers en dan ben ik niet meer verslaafd.

Ik ben er wel van overtuigd dat er op het schimmige terrein van het onbewuste winst gehaald kan worden. Dat er daar diep van binnen ergens een draadje verkeerd zit gesoldeerd of een associatie zo dwingend is, of wat dan ook, die mij tegen alle beter weten en gezond verstand in steeds weer naar de fles doet grijpen. Ik ben normaal als nuchtere aardappel zijnde wat sceptisch over dergelijke therapieën, maar vind het nu de moeite waard om eens te onderzoeken. Ook al omdat ik denk dat ik op het rationele vlak wel goed genoeg onderlegd ben intussen.

🙃 Nou, ik ben nu al bij de hypnotherapeut. Mijn zweefquotum is bereikt.

Hey, ik heb vandaag hetzelfde thema als @Spirit: verzet tegen de onherroepelijke aftakeling. Nou, gelukkig zijn we in elk geval nog 'jong van geest', hè? Wanneer je dat gaat zeggen weet je zeker dat de neergang is begonnen. Als ik een Frans parlementariër zou zijn had ik nu een fles wijn opengeschroefd.

Aftakeling en verval: ik word er steeds meer mee geconfronteerd. Ook al omdat ik tegenwoordig werkzaam ben in het voorportaal van de Dood. Nu heb ik zelf de tekenen des tijds steeds dapper kunnen weerstaan, maar vandaag zit ik met rugklachten thuis. Elke beweging doet pijn. Als een opa loop ik gebogen door het huis, dit tot hilariteit van de kinderen. Het is allemaal wel leuk en aardig hoor, dat ouder worden, maar het was totaal niet de afspraak dat zich dat zich dat nu al begint af te tekenen in mijn eigen leven.

Goedemiddag ook. Er schijnt een mooie zon buiten en de lucht is blauw. Toch zit ik vol weemoed en heimwee. Ik weet alleen niet waarnaar. Het zal wel weer een terugverlangen zijn naar iets dat ik nooit had. Een mooi moment om een pot thee te zetten. Gunpowder. Kijken of de weemoed daarvan terugheeft.

Zoekgeschiedenis onlangs gewist @Rosee? En wellicht heb staat je account op een oud emailadres waar de mail heen is gestuurd? Welke mailadres gebruikt wordt staat onder accountinstellingen op je profiel. Maar gezellig dat je die 10 minuten ploeteren hebt willen doorstaan om ons even te zien 🙂

Zo is het ook. Stoer dat je gewoon naar die Wine & Dine gaat. Ben je niet bang dat de verleiding te groot wordt? Maar je klinkt sterk en overtuigd. In dat geval heb ik het zelf altijd fijn gevonden om die confrontatie meteen aan te gaan. Keihard wennen aan het nieuwe leven. En hey, ook zonder wijn is dat nieuwe leven helemaal zo gek nog niet 🙃

Feestjes van het werk van de partner zijn per definitie verschrikkelijk. Ik hoop dat het nieuwe kabinet zich straks eindelijk eens hard zal maken om te verbieden dat partners mogen worden uitgenodigd op bedrijfsfeestjes. De ene voelt zich ongemakkelijk omdat hij bijna niemand kent, en de ander voelt zich opgelaten omdat de partner zich niet vermaakt. En dan blijft ze daar uit plichtsgevoel bij in de buurt terwijl ze liever met haar collega's de dansvloer op zou zwieren. Of ze gaat zich simpelweg aan hem ergeren. Voor mij heeft dat eigenlijk niet eens zoveel met alcohol te maken. Ook mét drank vond ik die feestjes meestal niks. Dat van die nieuwe identiteit uitvinden herken ik weer wel. Ik schrok er eigenlijk van hoe ik mijn hele imago zorgvuldig had opgebouwd rondom de drank. Maar het is ook een uitdaging. Kijk, je kunt natuurlijk nu zeggen: kut, het feestje was stom dus laat ik maar weer gaan drinken. Maar dan krijg je dat dronken gelazer en getob er ook automatisch weer bij. Daar kun je voor kiezen. Of je kiest ervoor het anders te gaan doen. En dan is er af en toe een feestje stom. Ik heb trouwens gemerkt dat heel veel dingen ook zonder drank prima door te komen waren. Dat ik vaak zelfs meer lol heb zonder. En ook echt niet altijd als eerste naar huis hoef. Maar soms ook wel. Zonder het alcoholisch masker doe je sneller waar je zin in hebt. En als het ergens een keer niet leuk is ga je gewoon weg. Niks mis mee.

Pas nu lees ik je draadje kers, welkom hier nog. En sodeknetter, jij pakt de koe wel meteen goed bij de hoorns zeg! Die koe weet niet meer hoe hij het heeft. Openheid geven naar de mensen om je heen over je drankgebruik vond ik misschien wel het allermoeilijkste, maar ook de belangrijkste stap om die alcoholische schijnwereld te kunnen verlaten. Knap dat je dat meteen hebt gedaan! En ook hoe je bijvoorbeeld direct je bedenkingen naar je vrouw aangaf over het naar de winkel gaan. Dat er problemen zichtbaar worden als je niet meer verdoofd is normaal. Confronterend, maar tevens een uitdaging. Nu kun je beginnen met het aanpakken ervan in plaats van er omheen te fietsen. Mooi dat je ook meteen merkt hoe het contact met vrouw en kinderen verbetert. Hou vol kerel! En blijf hier schrijven, ook als het moeilijk wordt, of als je zou terugvallen.

Nee, ik ben me er zeer van bewust dat ik een sterke hang heb naar mateloosheid en daarmee wil ik geen enkel risico meer lopen. Maar ik help mijzelf er niet mee me daarop blind te staren alsof het een ziekte is die nooit overgaat en waarmee je de rest van je leven blijft tobben. Ik zie het dan eerder als een allergie. En als je bijvoorbeeld een notenallergie hebt dan blijf je jezelf ook niet de hele tijd beklagen dat het zo erg is dat je geen noten meer mag. Of dat zo moeilijk is als je bij de buurvrouw een bakje pinda’s op tafel ziet staan. Dan eet je gewoon wat anders.

Niks mis met praten over drank hoor. Ik kijk ook nog met interesse naar dranken in de winkel. In restaurants krijg ik soms nog steeds de wijnkaart om de wijn bij het eten uit te zoeken. Voor iedereen liggen de triggers en gevaren verschillend. Ik denk dat men zich hiervoor wat zorgen begon te maken omdat je woordkeuze wat weifelend was. Daarentegen ben ik er niet van overtuigd dat ik verslaafd ben of mijn gehele leven zal blijven. Wel dat het voor mij veel beter is om nooit meer een druppel te drinken, wat wellicht op hetzelfde neerkomt. Alleen dat de rest van je leven worstelen en vechten tegen de verleiding die altijd en overal op de loer ligt herken ik niet. Voor mij zou die houding ook averechts uitpakken. Ik drink niet meer, punt uit, paal boven water. Maar van daaruit vervolg ik gewoon monter en verder onbezorgd mijn pad.

91,6

Ik bedoel met dat rationeel overrulen ook specifiek het besluit om de impulsen die je naar drank doen grijpen te negeren. Dat had ik niet duidelijk erbij gezegd. Dus niet dat je door op een knopje te drukken die stemmingswisselingen kunt uitzetten. Maar drank vergroot de amplitude van die golfslag enorm. Is althans mijn ervaring. Als je met een rationeel besluit om ermee te kappen en vervolgens je domweg aan dat besluit te houden dat eruit kunt krijgen scheelt dat wellicht een stuk. Ja, ik weet dat dit wel heel naïef en simpel klinkt. Maar soms is de praktijk helemaal niet zo weerbarstig als wij denken.

Naarmate terugvallen vaker voorkomen is het steeds moeilijker jezelf ervan de overtuigen dat het ‘nu echt voorbij is’. Bij mij lag althans steeds sneller de gedachte op de loer: ach, een terugval meer of minder maakt nu ook niet meer uit. Een rock bottom is fijn, omdat je je daarna tegen de bodem van de put kunt afzetten. Maar soms struikel je en val je en krabbel je op en struikel je en val je en krabbel je op tot je op gegeven moment achterom kijkt en denkt verrek ik loop nog steeds rechtop. Die eeuwige schommelingen van je gemoed maken het niet eenvoudiger natuurlijk. Maar kun jij jezelf niet rationeel overrulen? Verstand boven gevoel zetten op sommige vlakken om die golfslag van impulsen te kunnen trotseren. Die schaamte naar het forum, waarover je vaker spreekt, is totaal niet nodig. We strijden allen dezelfde droeve strijd of hebben die gestreden.

Goede wijn, speciaalbier: ik mis het ook wel eens. Maar een belangrijk inzicht dat de gezelligheid komt uit de mensen en niet uit het flesje.

Lukt het nog met de glimlachjes Jaantje? Even iets om de moed erin te houden.

Verloren zijn de prille wegen. Om te ontkomen aan de tijd. Altijd november, altijd regen. Altijd dit lege hart, altijd. En dan is je achternaam Bloem 🌺. Nou ja. Ik ben inmiddels niet meer de droeftoeter die ik was toen ik werd voortgedreven door alcohol. Ik lees nu ook andere gedichten. Goedemorgen trouwens. De spoken komen hier vanavond pas aan de deur. Vroeger dacht ik dat Halloween was afgeleid van het katholieke Allerzielen. Maar het is andersom. Het heidense feest bestond al en toen hebben die roomse gluiperds bewust hun vlaggetje op die datum gezet om het volk de kerk in te jagen. Heb jij je weer lekker kunnen uitleven gisteren @Reacher? Ik ben gisteren op mijn werk op iemands dodenlijst gezet omdat ik hem te weinig drinken gaf. Het is toch wat. Maar ik hoef vanavond pas weer te werken. Dan zal zijn geheugen wel weer gewist zijn.

Het is schrikken om zo ongeveer de meest positieve vrouw die ik ken ineens zo wanhopig te horen @Yana. Ik hoop dat het weer goedkomt. En wens je de kracht om dit tot die tijd te doorstaan. En het vertrouwen dat ook dit voorbij zal gaan. Ik wil al schrijven dat ik in gedachten naast je kom liggen om je hand vast te houden. Maar dat klinkt raar. Nou ja. Je begrijpt het wel. Sterkte.

Voor @renaldo61. Zomaar.

Wel gvd @Mormel, toestanden. Thanatos is weer los. Zeig dich, ja. Maar ook al zou Iemand, wie of wat dan ook, zich op wonderbaarlijke wijze gaan openbaren, dan merk je het niet op als je met je kop in de drank hangt. Nuchterheid is bij mij bepaald geen garantie voor een gelukkig leven, maar ik ben er inmiddels wel van overtuigd dat het een voorwaarde ervoor is.