knakker

Spijtig @Tine, maar meteen doorstarten, goedzo. 🙂 Gezellig

De kinderen zijn op school, mijn vrouw is op kantoor. Maar in plaats van dwangmatig naar de slijter te sjokken zoals de laatste keer ben ik nu gaan wandelen in de Biesbosch. Wat is dat lekker zeg. Hoewel de waterplas is verschrompeld tot de helft van de normale grootte waar de eenden beteuterd hun kleine rondjes zwemmen is er ook in deze tijd van het jaar nog bijzonder veel moois. Ik ben opgelucht dat ik het nog kan: genieten. Van de duizenden gele bloempjes van de heelblaadjes, het wilgenroosje tot mijn persoonlijke favoriet, het tedere lila van de watermunt. Ik denk dat @Yana die meteen in de soep zou doen. Ik weet al die namen trouwens niet van buiten hoor, maar heb zo’n appje op mijn telefoon die alles gewoon voorzegt. Er lag ook een dode aardmuis op mijn pad. Ik stapte er bijna bovenop. Ik denk om mij te vermanen dat niet alles meteen weer koek en ei is.

Eerst de overtuiging en dan de ervaring? Als nuchter boerke zijnde werkt het mij mij doorgaans andersom. Hoewel een grondhouding permanente twijfel aan alles je ook aardig in de weg kan zitten. Dat je op voorhand al denkt: wat een flauwe kul allemaal, dat wordt toch niks. Open iets ondergaan, nieuwsgieirg uitproberen en daarna de boel evalueren en conclusies trekken.

Dat zijn mooie woorden @renaldo61 Van Niebuhr dus, ik dacht altijd dat het van Franciscus van Assisi was. Maar AI zegt ook Niebuhr, en die weet alles, ook op welke politieke partij je moet stemmen. Ik ben altijd terughoudend geweest om verslaving als ziekte te beschouwen. Maar de hang naar mateloosheid is overduidelijk. Die manifesteert zich in alles: drinken, roken, eten. Daarom zet ik momenteel ook in op een algemeen gezonde levensstijl. Anders ga ik bij gebrek aan sigaret ineens weer kilo’s drop eten ofzo. Alles bewust en met mate momenteel. En niet meer als een varken alles gedachtenloos naar binnen proppen. (Zouden varkens dat eigenlijk echt doen?) Dat bevalt momenteel goed. Het risico is wel dat als ik op één vlak het niet volhou ik de neiging krijg op op alle vlakken de handdoek in de ring te gooien. Dat ik na een pond drop ook maar weer de sigaretten en welja ook de drank er maar weer bij pak. Want nu maakt het toch niet meer uit. Door me dit risico steeds in te prenten hoop ik er in geval van klein falen mee te kunnen dealen.

Ik slaap bijna tijd als een roosje renaldo

Ben je die enge Servische telefoon alweer kwijt Sjaan?

Dank voor je reactie @Etty. Ik zit ook in die richting te denken. Met dubbele gevoelens daarbij. Want aan de ene kant zie ik mijzelf als iemand die alle gevoelens vrij makkelijk toelaat en accepteert. En daarbij doorgaans tamelijk rustig en stressloos vrolijk door het leven dobbert. Ik heb in de verste verte niet een vermoeden van narigheid of spanning die ik aan het verdringen ben. Alleen door die ongrijpbare soms opkomende drang om het op een destructief zuipen te zetten op een manier waar ik behalve de aanleiding evenmin de toegevoegde waarde in kan ontdekken. Toch is dat niet drinken ooit ook zonder etiket en therapie ooit vier jaar zonder moeite goed gegaan. Daar wil ik graag naar terug. Het liefst door simpelweg het kurkje in de fles te laten. Maar als een stevige psychische revisie noodzakelijk is: ook prima. De CGT die bij de meeste drankhulp tegenwoordig wordt toegepast levert mij niks op. Maar dat ACT ga ik bekijken, dank voor de tip.

Het zou mij misschien een houvast bieden om mijn problematiek gericht aan te pakken. Dat lijkt me wel prettig. Ik ben het gemodder van de laatste twee jaar zo zat. Dat het mijn schuld wel of niet maakt mij minder uit.

Ach, het is twaalf uur geweest, laat ik de nieuwe dag vast openen. Hallo. Dan kan ik meteen op het dagpact, dan zit er daar meteen aan vast: DAGPACT knakker Misschien dat Renaldo straks de kleurdoos nog even over het dagpact wil halen?

Vier dagen zonder drank en zonder tabak. Dat geeft een hoop energie. Prettig wel. Maar wel zoveel energie dat ik mij voor het eerst afvraag of dat dat misschien een verklaring voor mijn verslaafde gedrag zou kunnen zijn: om die drukte enigszins tot bedaren te brengen. Want er raast een boel door mijn hoofd. Over hoe het verder moet, wie ik ten diepste ben, waar die verslaving in wortelt en hoe ik die te lijf moet. Zelf met schrijven krijg ik al die vaak tegengestelde gedachten en ideeën niet netjes geordend. Daarom houd ik me betrekkelijk koest hier. Ondanks twee jaar van strompelen en vallen ben ik de hoop nog niet verloren @Mormel. Mijn vrouw wel bijna. Ik hoop dat jij er ook weer in zult slagen jezelf nieuw leven in te blazen. Moedig voorwaarts maar weer. Desnoods met gesloten ogen en op de tast.

Mogge Drie dagen geen drank en geen tabak. Dat voelt best goed. Opgelucht. Bevrijd. Doorpakken nu. Dagpact: renaldo61 MaryArt knakker

Ik denk ook vaak dat ik tevreden ben, maar nooit dat ik mezelf dat wijs maak. Het zou mijn gedrag wel een stuk logischer maken als er ergens sprake was van een stuk onvrede al dan niet verdrongen. Maar dat denk ik oprecht niet. En zodoende blijf ik een beetje beteuterd achter met die rare paradox. Waartoe bij vlagen dat excessieve drinken als het niets oplevert of verzacht?

Goh, @bumperjim, ik ben een beetje ontroerd door je reactie. Ik neig er zelf ook eerder naar dat ik een draai om de oren nodig heb dan medelijden. Ik weet niet of ik daarin wellicht te hard voor mijzelf ben. Ik denk het niet eigenlijk, maar zal het idee eens laten bezinken.

Mogge. Op naar de derde dag. De rest van mijn leven krijgt weer een piepklein beetje vorm. Nu zo weer werken, alsof er niets is gebeurd. Vanavond naar de AA. Daar ging ik al zoet een tijd naartoe, omdat mijn vrouw dat graag wilde. Na mijn ontsporing van vrijdag ben ik voor het eerst zelf ook nieuwsgierig wat mij dat gaat opleveren. Dagpact: renaldo61 knakker

Mooi dat er weer ruimte was voor de kinderen vandaag. Zelf herstel ik fysiek redelijk snel, maar ik zit wel met een flinke mentale kater. En met een wankelend huwelijk. Maar ook bij ons vandaag wel weer ruimte voor ‘iets leuks’. Naar de zon gekeken op een sterrenwacht. Mooie symboliek misschien. Hoewel, gisteravond was er een totale maansverduistering. Dat is misschien een betere symboliek.

Gedoe met buren uiteindelijk wel bevredigend afgerond hoop ik, @Jannigje? Of wordt het de Rijdende Rechter?

Kijk, dan lopen we precies gelijkop @Noelle, gezellig. Hoe ben jij de afgelopen twee dagen doorgekomen?

@Mormel: natuurlijk is het winst als het gebruik dalende is. Maar zelf zit ik intussen op het punt dat ik elk misbruik definitief wil uitbannen, met minder ben ik niet meer tevreden. Er is al teveel en te vaak iets misgegaan. En ondanks dit alles denk ik ook nog steeds dat dit realiseerbaar is. @Etty: Stofferis heb ik destijds niet uitgelezen. Ik word vaak moe van het eindeloos theoretiseren. Toevallig heb ik het vandaag onderschept van de stapel die naar de weggeefbibliotheek zou gaan. Misschien moet ik het nog eens kans geven nu. ‘Klooien totdat de knop weer om is’, schrijf je. Dat klinkt wat lijdzaam. Wat kun jij doen om het te bespoedigen?

Kleine stap, grote stap, kleine stap. Zeg @Rosee: heb jij soms al gedronken?

Een prachtige hoeve en drie glazen wijn drinken met je geliefde. Ik merk dat ik daar bijna een beetje jaloers op word. In die zin omdat mijn eigen alcoholische ervaringen van de laatste twee jaar uitsluitend triest en eenzaam waren, met de gordijnen gesloten in het geniep zo snel mogelijk de drank naar binnen. Wat een treurnis. Het genieten van een goed glas, wat ik ooit zo hoog had, is daarbij nooit aanwezig geweest. Vindt jouw man jou dan leuker als je drie glazen wijn op hebt?

De eerste dag zonder drank en tabak zit er op. Geen fysieke kater. Wel de hele dag mat en lusteloos. Vanaf hier zal de levenslust wel weer terug gaan keren. Hoop ik. De drang om verder te drinken is weg zodra de alcohol uit mijn bloed is. Ik ben er ook zo moe van. Een duidelijke aanleiding om te gaan drinken heb ik wederom niet echt kunnen ontdekken. Ja, er was niemand thuis, maar dat is best schamel. Geen stress. Of misschien ben ik wel dermate losgezongen van mijn gevoelsleven dat ik het niet meer opmerk. Zou de zorg om mijn ouders, die de laatste maanden groot was, en vrijdag ook, hier een rol in spelen? Mijn ervaring uit het verleden: ik kan vrij makkelijk de drank laten staan. Maar ook - de laatste twee jaar - er vrij makkelijk en zonder echte noodzaak weer aan toegeven. Willoos bijna. En dat voltrekt zich altijd heel snel. Er is vrijwel geen periode van twijfel waarin ik mij eventueel nog zou kunnen bedenken. Zomaar wat losse gedachten op de vroege ochtend. Dank voor het meelezen en meedenken. Ik wil op sommige reacties nog terugkomen. Maar nu ontbreekt mij nog de energie.

Mogge De eerste nuchtere dag is binnen. De rest van mijn leven is begonnen. Laten we meteen intekenen op dag 2: Dagpact: Mormel renaldo61 MaryArt knakker

Ongelooflijk hoe vaak ik steeds exact dezelfde fouten blijf maken. Ik had gehoopt door schade en schande enigszins wijzer te zijn geworden. Maar nee. Weer met mijn onnozele kop tegen exact dezelfde steen op precies dezelfde plek. Wat een troep. Het roer maar weer om. Wederom. Geen drank meer en geen sigaretten meer. Weg met alle verslaving. Gek genoeg kan ik mijzelf nog best overtuigen dat het deze keer echt zal lukken. Mijn vrouw echter niet meer. Die wil dat ik op zoek ga naar professionele hulp. Zelf heb ik daar eigenlijk geen hoge verwachtingen van. Teveel slechte ervaringen mee gehad. Maar goed, alles om mijn huwelijk en gezin overeind te houden.

Bijzonder. Hij deed mij echter niet heel erg aan mezelf denken. Ik ben ook niet magnetisch.

Nee joh. Ik ben ook wel eens nuchter hoor.