NickyLJ80

Hé @Harp, wat goed om te lezen dat je je lekker voelt in je eigen woning! Ik heb je gevolgd toen je druk was met het opknappen van je woning. Had bewondering voor jullie keuze om te stoppen met de relatie, ik was er toen nog niet aan toe. Inmiddels is de keuze hier wel gemaakt en de rust die dat geeft is heerlijk. Bevalt het werk wat beter? Er staat me nog iets bij dat het je wat tegen viel. Maar wellicht heb ik het mis. Drankgedachten verbazen me soms toch wel. Dat ze er nog zo ineens kunnen zijn. Niet dat ik het drinken moeilijk kan weerstaan ofzo, maar dat het blijkbaar zó ingesleten is. Maar goed, het is jarenlange misbruik geweest dus misschien ook wel logisch. Ik zal me er in elk geval op voorbereiden dat ze nog zeer lange tijd deel uit zullen maken van mijn leven. Het houd me ook scherp denk ik.

Je hebt ook helemaal gelijk. Eigenlijk moet ik ook gewoon mijn schouders ophalen bij commentaar. Maar ja, oude gewoontes slijten langzaam (zei de alcoholverslaafde)

Jemig, hoe krijgt hij het gezongen Goedenavond trouwens

Even van me af schrijven hier, gewoon even behoefte aan. De eerste weken 'alleen' zitten er op. En ik geniet. Elke dag opnieuw. Vorig weekend ook voor het eerst 'kinderloos' omdat dochter bij ex was. En ik vond het eigenlijk wel lekker Ik merk dat ik een extreme behoefte heb aan alleen zijn. Maar dan wel nog die stomme gedachten die me in de weg zitten. Hoor ik niet de hort op te gaan, sociaal te doen, dingen te ondernemen. Ex die riep regelmatig wat ben je toch saai en ongezellig. Dat heeft er wel ingehakt geloof ik. Ik heb gewoon niet zo veel behoefte aan mensen om me heen. En nu ik ook niet meer hoef of moet, zoek ik het ook echt niet meer op. Ik wil de tijd benutten om mezelf weer eens te vinden. Merk dat ik dat wel moeilijk vind, wat vind ik nou leuk. Maar voorlopig doe ik gewoon lekker niets waar ik geen zin in heb. Alcohol is wel af en toe aanwezig in mijn gedachten. Maar dat is dan vooral op momenten dat ik onzeker ben. Twijfel over de toekomst. Dan komt toch die behoefte aan verdoving om de hoek kijken. Maar wat een overwinning elke ochtend weer, opstaan zonder drank in mijn lijf. Die voordelen en mijn stellige voornemen om niet meer te drinken blijven nog steeds de overhand houden. Ruim 7 maanden alweer. Trots

@kruidenthee67 mijn jaarpactmaatje Voelt lekker hè, 7 maanden op de teller? Alweer ruim over de helft van het eerste jaar. Kwam even inloggen om je te feliciteren hoor

Een keuze kan je pas maken als het juiste moment daar is. Tot die tijd vooral niks overhaasten denk ik. Het komt wel. Maar wat is het lastig hè... Ik heb inmiddels wel een keuze gemaakt en kan er dus ook voor 100% achter staan nu. Dat kon ik vorig jaar blijkbaar niet. Komt vanzelf, écht waar. Volgens mij ga je goed

Even een update hier, ex is de deur uit. Woensdag is hij vertrokken, dochter en ik blijven voorlopig hier wonen. De rust, niet te geloven. Ik geniet zó van dit afscheid. En het kon niet beter qua planning want het is nu ook vakantie. Echt even bijkomen hier dus. De drank roept niet, sterker nog de drang is helemaal weg. Wat heb ik veel gevoelens verdronken al die jaren. En nu ik ze niet meer ontwijk, blijk ik in staat tot echt belangrijke keuzes. Het einde van deze relatie van 11,5 jaar is daar een mooi voorbeeld van. Ik kan weer mijn eigen leven leiden. Ik kijk weer uit naar vakanties en weekenden, omdat het nu rustpunten zijn geworden ipv momenten van ergernis. Het is nog heel pril allemaal en ik verwacht nog wel moeilijke momenten, maar die kan ik aan. Zonder alcohol, zoals ik het zélf wil. Het komt wel goed hier

Ik pauzeer even hier. Even wat andere dingen aan mijn hoofd die aandacht nodig hebben dus de weegschaal laat ik even links liggen... Wil het wel weer oppakken binnenkort dus als het niet vervelend is, zou ik wel graag op de lijst blijven staan. Succes allemaal!

Nou het huis gaat niet door hoor, hij is opgelicht Hoop spanning levert dit op. Aangifte doen maar en voorlopig dus maar aanmodderen weer. Maar wel nuchter, gaat nog steeds goed. Dat is toch wel iets waar ik trots op ben

Gefeliciteerd myriam7!

84,9 vanmorgen. Goede kant op! Gisteren eerst 85,7 doorgegeven, maar ik heb nog een eindsprint getrokken. Eindelijk onder de 85

@KoenIk krijg helaas toch wel flink wat bijwerkingen van de Refusal, dus als ik stevig genoeg in mijn schoenen sta, laat ik het liever liggen. Maar bij twijfel ga ik het weer innemen hoor, maar voelt nu gewoon niet als "nodig".

Het lijkt erop dat ex (hmm..wennen om dat zo te zeggen) aanstaande zondag al in een leuk appartement hier in de buurt kan gaan wonen. Alles is in kannen en kruiken geloof ik. Ik heb wat voorbehoud want jeetje het lijkt te mooi om waar te zijn. Het gaat ineens wel rap allemaal. Dochter vond het niet leuk om te horen, maar was er ook niet heel erg van onder de indruk. Met haar zeven jaren kan ze het ook nog niet zo bevatten en overzien. Maar ze is erg op mij gericht en heeft me straks voor zichzelf. Geloof dat ze zich daar zelfs op verheugd Mijn hoofd loopt over inmiddels. Maar ik herken mijn valkuil van 'perfect' en 'in één keer goed'. Probeer er toch ook af en toe afstand van te nemen. Onrust zal gewoon nog even duren. Ik ben me vreselijk aan het verheugen op de rust die komt zodra ex de deur uit is. Ik denk dat ik wel even bij moet komen voorlopig. Maar het vooruitzicht van mijn leven weer in eigen hand hebben, geen irritaties meer, niet meer tegen weekenden en vakanties op zien. Daar doe ik het voor. Ik zal dochter enorm missen wanneer ze bij haar vader is denk ik, maar door de rust die ik dan krijg, hoop ik ook een leukere en betere moeder te worden. De alcohol die in huis staat (voor ex en gasten) gaat allemaal mee met ex. Ik zet het gewoon direct daar in huis. Oude gedachten steken soms de kop op: 'nu kan het in het werkend, dochter is straks bij haar vader' en dat soort geneuzel. Vind het onbegrijpelijk dat die gedachten na een half jaar droog nog zomaar ineens weer opkomen. Ik heb het volste vertrouwen in mezelf, maar wil geen risico lopen. Daarom alle drank de deur uit en Refusal op de plank voor als ik mijn vertrouwen begin te verliezen. Maar pfieuw...het is wél een achtbaan nu even hoor. Maar alles komt uiteindelijk vast wel op zijn pootjes terecht.

O wauw een half jaar. Daar kon ik alleen maar van dromen een half jaar geleden. En nu is het alweer zo ver Ik heb een heel ander leven inmiddels. Zit veel beter in mijn vel. Maak beslissingen niet meer uit angst, maar met mijn verstand. Ik luister naar mijn gevoel in plaats van dat ik het weg drink. En grote veranderingen staan voor de deur. Hoe heftig ook, ik kan het aan. Nuchter, met mijn hoofd erbij en met compassie voor mezelf in plaats van walging en schaamte. Ik denk dat ik er gewoon nog maar een dagje zonder alcohol aan plak, bevalt me prima En bedankt Bob voor het trouw bijhouden van de lijst. Heb er lang niet op gedurfd, maar het is een prima stimulans voor me.

Vanmorgen al gewogen dus geef het maar gelijk door 86.3 Tevreden

Dank jullie wel voor de reacties. Ik zweef van de ene emotie naar de andere. Word ook niet rustig nog. Toch al een aantal dagen flink de adrenaline door mijn lijf. Ik weet 100% zeker dat het voor mij de beste beslissing is. Maar ik heb een hummel van zeven waar ik aan moet denken. Haar belang gaat boven alles maar of deze beslissing voor háár het beste is.... En je komt er ook nooit achter of het de juiste beslissing is. En dan voel ik me dus een slechte moeder Hoop in elk geval dat ik vanavond ononderbroken kan slapen. Lig veel wakker. Niet piekeren, maar aan praktische zaken denken. De radertjes blijven maar draaien. Dus...eerst maar eens naar yoga zo. Hopelijk kan ik daar even alles 'uit' zetten.

Toch maar even mijn draadje opgezocht. Er komt weer een nieuwe fase aan in mijn leven. Na jarenlang aanmodderen gaan vriend en ik toch uit elkaar. Wat er niet is, kunnen we ook niet meer lijmen samen. Het is gewoon echt op en over. Voel ook geen liefde meer, er is gewoon niets meer. Dochter weet nog niks. Die gaan we het vertellen als we wat meer duidelijkheid hebben. Vriend gaat eruit hier, zodat ik kan blijven en voor dochter de verandering het minst te merken is. Kan zij gewoon naar deze school enzo. Hopelijk gaat dat niet al te lang duren. Nu eenmaal de kogel door de kerk is, willen we ook gewoon verder. Ben nieuwsgierig naar hoe dochter gaat reageren. Probeer me daar niet al te veel zorgen over te maken vooraf. Ik voel veel door elkaar. Opgelucht maar ook boos en verdrietig. Het voelt als falen en als winnen tegelijk. Nu op de been blijven. Nog in herstel van mijn burnout en dat maakt het niet makkelijker. Aan de andere kant kan ik nu wel op een andere manier om gaan met dit soort situaties. Niet meer kop in het zand maar bij mezelf blijven. En niet verdoven. Over een week sta ik een half jaar droog. Dat wil ik halen en daarna gewoon weer verder elke dag. Koppie erbij houden. Weet ook niet waarom ik de behoefte had om hier even te schrijven, maar vond het nodig. Ik vind het best een hele stap.

87.5

Glad vergeten, ben ook helemaal niet in mijn hum. Volgende week weer dus....

Gefeliciteerd Lars en nancys! Gaat lekker zo

Goedemorgen allemaal Hoop dat het gauw beter gaat met die elleboog Lars. Schiet niet op zo hè. Hier even rustig aan de koffie nog. Straks dochter wakker maken. Weer naar school vandaag en ik weer aan het werk. Fijne dag allemaal

Nou jeej, 5 maanden droog vandaag. Ik vind ook dit wéér een mijlpaal. Niet eerder heb ik zo lang de alcohol laten staan. En ik heb wel eens momentjes, maar het is ook precies alleen dat. Een momentje. Stap er makkelijk over heen. Ja, normaal zou ik drinken nu, maar nu doe ik dat niet. En weer over tot de orde van de dag. Heb vandaag nog maar eens de presentatie van Els Noorlander gekeken. Om wel met beide pootjes op de grond te blijven staan. Het besef dat drinken van alcohol gewoon geen optie meer is. Niet als ik eerder zo de controle verloor tijdens drinken. Kan niet meer, dat mechanisme is bij mij gewoon stuk. Erg? Mwah...er zijn ergere dingen in het leven dacht ik zo. Ik ben wel nog heel erg aan het zoeken naar een zinvolle besteding van de tijd. Het is nou eenmaal zo dat ik echt tijd over heb. Ik wil actiever zijn, in beweging komen. Kwam vandaag bij toeval geocaching tegen tijdens het internetten. Ben wel enthousiast eigenlijk. Lekker naar buiten en op zoek naar 'schatten'. Lijkt me erg leuk om te doen met mijn dochter. Die wordt niet heel enthousiast als ik roep 'wandelen', schatzoeken klinkt dan al heel wat interessanter. Vanaf morgen weer het normale leven in. Dochter weer naar school en ik ga weer uren uitbreiden op het werk. Teugels ook weer strakker gaan trekken voor haar want ik heb veels te veel toegestaan de laatste maanden. Zelf niet lekker in mijn vel gezeten en dan te toegeeflijk geweest (ook uit schuldgevoel). Ga ik nog een hele kluif aan krijgen vrees ik, maar het is hoognodig. Toch even de scherven oprapen en weer opgeruimd verder zeg maar. En zo blijf je toch maar bezig hè. Voorlopig zal ik nog wel bezig zijn om mijn leven verder op orde te krijgen. Ik weet dat ik tevreden moet zijn met wat ik heb, maar daarvoor mis ik toch nog te veel. Een hobby, sociale contacten, ik ben er nog niet. Stukje bij beetje uit de comfort zone kruipen. En proberen om te genieten van de route er naar toe.

Renate wat verschrikkelijk! Ik weet ook even geen woorden te vinden. Wat een verdriet meid. Heel veel sterkte nu en de komende tijd. Dikke virtuele knuffel voor je

89.3

Oh jongens ik ben hier zo blij mee hè. Vijf maanden droog alweer, dat is me nog niet eerder gelukt. En gewoon weer verder want het bevalt me nog steeds prima