Bella

Ik doe vandaag ook weer mee hoor!

klopt ja. Ik denk dat het bij mij niet eens zozeer persé alcohol is als wel gewoon een onmatig karakter. Ik zou in principe aan alles "verslaafd" kunnen raken: - als ik een zak snoep eet moet ie leeg - als ik kleding ga kopen koop ik niet de ene of de andere jurk, maar alle zes - met alcohol dus ook onmatig, als ik de eerste heb genomen. Als ik het niet neem, dan mis ik het niet ook. Het is dus niet zo dat ik cravings heb of ontwenningsverschijnselen. Het is meer zo dat als ik ergens aan begin, dat ik daar dan in het extreme toe ga. Naar mate ik ouder word, wordt dit wel iets beter. Op sommige fronten kan ik mezelf inmiddels aardig beheersen, gedurende langere tijd. Vandaar dat ik nog steeds denk dat minderen een optie is. Maar dan moet ik mezelf wel te allen tijde matigheid aanmeten. Soms voelt dat saai en gecontroleerd, dan wil je gewoon los gaan. Meggie de Jong schreef in haar boek: slechts 2 glaasjes port? Laat dan maar zitten, daar heb ik niks aan.

als ik op "laatste onderwerpen" klik, dan staan ze op naam gerangschikt, maar ik zou ze willen kunnen rangschikken op tijdstip, zodat ik niet alle tijdstippen hoef langs te gaan om te zien wat er als laatste is bij gekomen.

Ik heb ook nooit verstek laten gaan wegens een drank-kater. Wel af en toe een uurtje later komen opdagen. En, maar dat is van geheel andere orde: op het werk drinken. Dat heb ik nauwelijks gedaan hoor, maar in de periode dat ik als externe ingehuurd werd bij een bedrijf waar ik dus sowieso een speciale en vrije functie had, liep ik na de lunch wel eens even naar de AH om daar een 20 cl flesje wijn te halen. Of twee. Maar, nogmaals, dat is echt maar een paar x gebeurd. Die lege flesjes gooide ik dan wel in andermans prullenbak weg.

Hee Jeannet, maar het is toch geen wedstrijd! Ik begrijp wel dat je vindt dat je je best moet doen, en als je echt geen enkele bereidheid zou hebben om te stoppen, of er zelfs geen problemen mee zou hebben dat je teveel drinkt, dan heb je op een forum als dit weinig te zoeken, maar..... de bereidheid en de problemen leiden er nog niet automatisch toe dat je niet flink de fout in kunt gaan! Dat is juist de kern van ons probleem volgens mij: je wilt het zo graag, maar het lukt heel vaak niet. Goed dat je nog even weergeeft wat dat dagpact inhoudt. Dat is toch gewoon het draadje van de dag, of niet? Overigens neem ik me vaak genoeg aan het begin van de dag voor om NIET te gaan drinken. En regelmatig gebeurt het dan TOCH. Dat zie ik niet als "lekker drinken", maar als een misser, op zo'n moment, dus dat kun je dan toch wel melden? Daarom zitten we toch in feite ook hier? Als het dagelijks is, okee, dan lijkt het erop dat je hier niet op je plek bent en dat je eerst professionele hulp nodig hebt ofzo. Mijn persoonlijke mening is, dat ADB betekent dat je op een goede manier met alcohol kunt omgaan. Dat jij de baas over alcohol bent, en niet andersom. Dus dat als jij vindt dat je na 2 moet stoppen, dat de alcohol dan niet bepaalt dat je nrs 3 tot en met 8 er ook nog in tikt. Mijn streven is dan ook ADB. Echter, ik ben me er van bewust dat er op een bepaald moment iets veranderd is in je hersenen, waardoor je die rem er niet meer op wilskracht op kunt zetten. Alcoholisten hebben ook een ander alcoholgen dan niet alcoholisten. Bij mijzelf zit het ook in de familie. Toch is dat nog niet gelijk reden voor mij om er nu al 100% mee te kappen. Maar het minderen moet minder BLIJVEN, daar ga ik voor. En perioden van alcoholvrij van een aantal weken of misschien nog langer, vind ik sowieso ook heel goed. Dat boek wat jij bedoelt, is dat van Anja Meulenbelt? Is dat een goed boek?

Ik doe sowieso vandaag mee. Geen kunst, want het is woensdag. Gisteren ook niet gedronken. Morgen zal ook nog wel gaan. Heb met kerst wel iets meer gedronken dan voorgenomen. Niet superveel, maar het feit dat het meer is dan je je voorneemt betekent in feite al dat je er niet goed mee om kunt gaan. Ik controleer nu steeds of mijn oogwit/huid gelig worden en of ik pijn in de leverstreek voel. Ben heel erg hypochondrisch aangelegd namelijk. Dat gele is volgens iedereen die ik het vraag niet aan de orde (niet dat ik het aan iedereen vraag hoor, maar een collega zei "goh wat heb je een kleur!" dus ik gelijk heel nerveus "oh ja, wat voor kleur dan? rood? bruin?")

Originally posted by: Agusta Goeie stap! is geen klaagzang hoor ik zit zelf ook bij brijder en doe leefstijltraining + medicatie. Gebruikte refusal maar daar dronk ik doorheen Ik ga nu Revia proberen, om de zucht en verlangen naar alcohol te remmen... maar daar hoort ook weer voor een groot deel discipline bij ik kreeg ook van de arts te horen... waarom stop je in godsnaam niet gewoon, nouja aan zon advies heb je ook bijzonder weinig maargoed, stoppen/minderen is niet zo moeilijk maar volhouden wel succes met minderen!quote> Dat hoor ik nou overal over huisartsen! Die begrijpen niet dat het niet zo eenvoudig is. Om aan de Brijder te mogen deelnemen moest ik een verwijskaart van mijn HA hebben, maar dat regelen zij voor je. Ik heb de beste man er dus nog nooit over gesproken. Nu heb ik elk jaar wel 1 of 2x vage klachten, waarvoor ik hem dan consulteer. Laatste x was het hartkloppingen. Dan denk ik wel: Je ziet als het goed is in mijn dossier dat dit een issue is (geweest), waarom vraag je er dan niet naar. De patiënt zal er doorgaans niet uit zichzelf over beginnen. Eén x belde ik de assistente voor een uitslag en toen zei ze "de uitslag is goed! Drink er maar wat lekkers op! O nee! Eet er maar wat lekkers op!" Ik vraag me echt af of er dan een rood kruis bij je naam staat in hun dossier.

Hoi Leeuwinnetje, en de rest natuurlijk (fijn dat er zoveel lotgenoten zijn en zoveel vrouwen ook!) Herken het wel: toen ik alleen was dronk ik nog veel meer! En hele avonden aan de telefoon zitten of op internet. Je zoekt wel contact met anderen, maar wel vanuit de veilige beschutting van je eigen huis, met de fles binnen handbereik. Heerlijk vond ik dat. In de zomer niet naar het strand ofzo, maar lekker op het balkon, met een fles rosé ernaast. Er zijn wel tijden geweest dat ik zo'n 3 liter verpakking met een kraantje erop in de koelkast had staan. Ik kan je wel als bemoediging meegeven dat je leven écht meer inhoud krijgt als je minder drinkt. Dat merk ik zelf al sinds circa 1,5 jaar (minderen, met vallen en opstaan). Je krijgt meer energie voor dingen, zult wat vaker op bezoek gaan. Mijn huis is netter, dus ik ontvang ook meer bezoek. Dat helpt je allemaal uit dat isolement. Mooi woord, drankjank. Op het Vivaforum las ik: schaamtekater. Die herkennen jullie vast ook wel...... XB

hahahaha, het mag dan genant heten, maar sommige onderwerpen zijn ook gewoon leuk. Ik kan niet alles opschrijven, want dan wordt de herkenbaarheid van het totaal aan verhalen misschien iets te groot en blijken er mss bekenden van me mee te lezen hier! Toch een paar highlights: * een keer dronken een trap opgelopen in de open lucht. Die trap had hele brede treden, waar je dus per trede wel een stuk of 3,4 stappen moest zetten. Na de eerste tree was ik alweer vergeten dat ik op een trap liep, dus knalde keihard (en smsend) tegen de volgende aan, voorover. Opgestaan, doorgelopen en verder gesmst, voelde totaal geen pijn. Volgende dag wel pijn, naar de dokter: enkel gebroken, ribben gekneusd. * een keer wakkergeworden en trof een natte plek aan in huis. Kan het niet anders verklaren dan dat ik daar in mijn dronkenschap heb zitten plassen, maar herinneren doe ik het me niet. * een keer s ochtends wakker geworden, mijn kleren van de vorige avond kwijt. Overal zoeken, niet gevonden. Einde van de dag zie ik dat ze keurig gewassen in de machine zitten??? Ik had blijkbaar nog wel de tegenwoordigheid van geest om het juiste wasmiddel en het juiste programma uit te kiezen.

Wat is dat precies, het dagpact? Afspreken om niet te drinken per dag? Dat is wel een goeie ja. Ik vind termen als "de rest van je leven" gewoon niet te overzien. Een maand vind ik eigenlijk al vrij lang. Een paar weken lukt nog net. Heb jij trouwens ook dat je door de weeks niet drinkt omdat het eerste glas van de vrijdagavond dan lekkerder binnenkomt?

Ik heb veel van de door jullie genoemde boeken gelezen, de rest net allemaal besteld bij www.boekwinkeltjes.nl Wat er nog niet tussen stond: Vertel gewoon wat er is gebeurd, Ivana Lowell. Gaat over een telg uit het steenrijke Guiness-geslacht, idd van de bieren. De verslaving wordt daar generatie op generatie doorgegeven. Leest als een roman, maar is autobiografisch. Relaas van een stofzuiger, P. Lievens. Gaat over een jonge jongen die teveel drinkt en snuift. Ook autobiografisch. Het einde vind ik wel een beetje buiten de context van het boek vallen, maar het verklaart wel waarom hij stopt met drinken. Ik vond zelf de boeken van Meggie de Jong (Help ik verzuip) en Mariette Wijnen (Nou nog eentje dan) het vlotst geschreven en aansluiten bij mezelf, hoewel Meggie het wel heel bont maakte.

Hoi allen, Na eerst eens e.e.a. van jullie gelezen te hebben, heb ik uiteindelijk besloten om me ook aan te melden! Ik lees de laatste tijd heel veel over alcohol, maar misschien moet ik er ook eens wat over schrijven. Voorstellen: Bella, 35 jaar, werkende vrouw met partner, zonder kinderen. Hoogopgeleid en een beetje rocknroll lifestyle, dus niemand kijkt er van op als ik eens een fles wijn soldaat maak. Omstreeks 2000 begon ik eigenlijk pas voor het eerst alcohol te drinken. Wel meestal teveel per keer, maar dat waren lichte dranken (bv lambruscowijn of Passie van de supermarkt) en dan hooguit eens per week. Het probleem is dat ik gewoon geen rem heb, dus een fles ging er toen al wel doorheen. Toen twee jaar weinig gedronken ivm afvallen en slank blijven, en toen in 2004 weer mondjesmaat begonnen. Omdat ik daarnaast recreatief XTC gebruikte dronk ik in eerste instantie niet altijd superveel, maar wel teveel, ik schat nu in dat het een glas of 15-20 per week was. Totdat ik de XTC verving door coke: daar kun je juist heel veel bij drinken. Hoogtepunt was van 2007 tot en met 2010, toen dronk ik echt veel; in de vakanties rustig 7 of 8 grote wodka's per dag. Met coke ben ik in 2009 gestopt. Ik was daar niet verslaafd aan, maar het effect ging me tegenstaan en de katers werden steeds groter. Eind 2010 heb ik een online alcoholprogramma bij Brijder gevolgd. Ik had toen steeds het gevoel van speldenprikjes in mijn vingers en tenen en af en toe het gevolg dat er stroomkronkeltjes onder mijn huid liepen, dus ik was bang dat het van de drank kwam (polyneuropathie). Er moest dus iets gebeuren, dus vandaar die cursus. Sinds de cursus gaat het met ups en downs. Toen ik ermee begon was het vakantie, dus dronk ik tussen de 25-35 eenheden per week. Mijn doelstelling was toen om er maximaal 15 per week te drinken, omdat dat toen de aanvaardbare norm voor vrouwen was. Inmiddels is die norm weer achterhaald en heb ik mijn doel bijgesteld naar maximaal 10. Die maximaal 15 haalde ik overigens prima, alleen niet netjes uitgesmeerd over de week: 5 dagen niks en dan 2 dagen slempen. Na de behandeling heb ik nog wel zeker een half jaar een alcoholdagboek bijgehouden en zat ik vaak wel gemiddeld rond de 10: de ene week 8, daarna 12, 11, 9, enz. Dan verslap je weer een beetje en ga je toch ongemerkt weer meer drinken. Ik heb wel altijd minimaal 2 alcoholvrije dagen in een week. Mijn dieptepunt was wel laatst: ik was (door de weeks) ergens geweest waar ik twee wijntjes op had. Daarna ging ik ergens naartoe waar geen drank was. Ik ben toen omgereden om bij dat andere adres in de buurt eerst in de supermarkt drank te halen. Blikjes gintonic. Die heb ik in mijn waterflesje overgegoten, zodat het net leek of ik water dronk. Ik schaam me erg diep voor dit incident en sindsdien ben ik weer bij de les: niet je aandacht verslappen, want dan gaat het mis. Mijn doelstelling is altijd geweest: niet door de weeks drinken en in het weekend met mate. Als dat laatste dan niet (helemaal) lukt, dan heb je in elk geval door de week al "binnen". Het nadeel van deze methode is dat ik op vrijdag het gevoel heb dat ik de schade van de hele week moet/mag inhalen en het dan dus op een zuipen zet. In de tijd van Brijder ging het eigenlijk prima, dus ik wil weer terug naar dat principe: max 10 per week en zo min mogelijk door de week. Bedankt voor jullie verhalen, ik herken zoveel van wat jullie schrijven! Fijn dat hier ook veel vrouwen aanwezig zijn, want voor vrouwen ligt de aard en oorzaak van de problematiek vaak toch iets anders. Ik zal op de diverse topics nog wel eens wat posten. Tot ziens! Ciao Bella