Ja, ik wil blijven werken met kinderen, dat heb ik met mezelf afgesproken toen ik zelf kind was. Ik zou later wél een volwassene worden die lief is voor kleine kinderen. God...wat een pijn vroeger... en nu kan ik gaan werken met kinderen met ernstige psychiatrische stoornissen en gedragsproblemen. Alles komt bijeen, al mijn opleidingen en al mijn eigen ervaringen. En al wat ik aan kennis heb opgedaan in mijn 55 levensjaren. En bij dié kinderen ligt mijn hart, heb er regelmatig eentje van in de klas gehad. En moest ze doorverwijzen: in het reguliere onderwijs kunnen ze niet tot bloei komen. Met pijn in mijn hart, deze kinderen zijn altijd op mijn netvlies blijven hangen. Daarom ben ik ook eigenlijk psychologie gaan studeren: ik begreep/begrijp maar weinig van deze wereld.