Jaap

Dag Willie, ook goedenavond.

Waar ligt trouwens de grens van nieuwbouwwijk en een oude wijk? Deze wijk is uit 1970, dus best wel oud. Het groen is aardig volwassen aan het worden. Toch heb ik er nog de ervaring van een nieuwbouwwijk. Veel dezelfde huizen, in dezelfde kleuren. Veel bezit van de woningbouw. En ook ik heb het idee dat hier een heel ander type mens woont.

Ik wil graag in deze stad wonen, of in de buurt, maar hier zijn de huizen in het buitengebied, of wat daar voor door moet gaan, niet te betalen. En ik zie mezelf niet naar het noorden of oosten gaan voorlopig. Ik hoop dat het een tijdelijk gevoel is. En inderdaad ik ben juist druk bezig binnen en de tuin en alles naar mijn smaak te maken. Misschien wel iets te veel, en dan komt zo'n gevoel, zo'n twijfel niet op juiste moment. Maar ik heb heerlijk in de zon in de tuin gezeten en samen was dat heel leuk. Wat het ook is, is dat ik natuurlijk veel aanloop had en nu moet alles afgesproken. Dat is even schakelen. Of moet, maar ik merk dat ik anders te weinig contacten heb. Vooralsnog ben ik niet van plan weer terug naar de stad te gaan. Is trouwens maar 10 minuten fietsen, of met de tram.

Mooi is dat hè, achter mijn oude huis werd ook een appartementencomplex gebouwd. Zo noemde de projectontwikkelaar het. De bouwvakkers waren realistischer, die hadden het over een flatgebouw.

Ik ga morgen dan ook terug naar mijn oude huis. Voor een middag, avond dan. Wat ik daar had, dat komt hier niet. Ik heb daar 17 jaar gewoond. De huizen van de sloop gered. Het is gewoon anders. Het zal moeten wennen.

Hier binnen is het prima. Wat ik hier nog een beetje mis, is dat ik geen betrokkenheid voel bij deze buurt. Alles is prima, iedereen zeg ik gedag en een aantal mensen ken ik wel een beetje, maar ik mis dat gevoel dat ik had in mijn oude buurt. Dan kan je het binnen allemaal wel prima hebben, maar dat doet dan helemaal ter zake.

Ik werd daarnet buiten door somberheid overvallen. Ik liep door straten van mijn wijk, allemaal dezelfde huizen, met allemaal een tuintje en een schutting en grindtegels. Ik heb altijd een hekel gehad aan wijken met veel dezelfde huizen en nu woon ik er opeens in en ik dacht de ver- keerde keus gemaakt te hebben. Ik dacht ik moet hier weg. Weg uit deze trieste buurt. Terug naar de stad.

Dan heb je een heel kleine kans iets te winnen.

En nu verlaat ik de PC. Doei, doei.

Eeuwen hebben mensen zich zo moeten wassen, niets mis mee toch? Dat douchen dat doen we nog helemaal niet zo lang. Volgens mij heeft het pas na de tweede wereldoorlog een grote vlucht genomen.

Een leuke naam? Wat dacht je van Jaap. Of Nick (Cave). Wie wil met hen nou niet knuffelen?

Hoi Hanneke, Ik heb soms het idee dat jij het door jou manier van denken je het leven voor jezelf veel zwaarder maakt dan het hoeft te zijn. Ik bedoel, als mediteren het niet helemaal is voor je, nou dan maar niet. Ik heb er ook niets mee en ik zit daar niet mee. Dat is toch niet erg? Geef mij maar een boek. Of een boswandeling. Probeer dingen te doen die voor je gevoel bij jou passen. Die je leuk vind. Waar je naar uitkijkt.

woorden schieten tekort om de euforie te beschrijven die ik ervaar bij het zien van de de ontluikende bomen.

De broodjes zijn ook al op Yvonne. Jen, als alle organismen onsterfelijk zouden zijn zou het echt al lang vol zijn op deze aarde. Het lijkt mij geen prettig idee. Neemt niet weg dat je persoonlijk verdriet hebt van het verlies.

Ik eet dat zwart gewoon op, is goed tegen de diarree. Eet smakelijk.

En toen ging ook ik naar bed, slapen en snurken. Beetje verkouden en de zolder is stoffig.

Lytse, gecondoleerd. Maak er een mooie ceremonie van. Dat gaat jullie vast lukken.

Wat het alternatief zou moeten zijn voor het overerfbare koningsschap is natuurlijk de gekozen koning. Dan blijven we gewoon monarchie en kunnen er allerlei sprookjes omheen maken enzo. En als je je dan laat kiezen zit je er ook voor pak en beet 15 a 20 jaar aan vast. Ik denk dat het goed bekeken televisie zou worden. Kies de koning.

Dylan, er is ook een theorietje dat je in je jeugd bij de opvoeding allerlei dingen moet afleren. Huilen, zeuren om lekkers, gekke bekken trekken, enz, enz. Als dat afleren van ongewenst gedrag de overhand krijgt van stimulerende aan- prijzingen verliezen we een deel van ons zelf. Dat zou dan een deel van ons negatief denken over onszelf kunnen verklaren. Wat weer resulteert in remmingen. Of het waar is weet ik niet. In het boek De verslaving voorbij van Jan Geurtz heb ik het gelezen. Ik vond het niet heel goed onderbouwd maar er zou wat in kunnen zitten.

De laatste is altijd de moeilijkste en soms piept er weer een nieuw probleempje op. Dat ene blikje zou ik lekker blijven drinken Huttula als je er geen problemen mee hebt. Ik zou er in ieder geval geen probleem mee hebben. We moeten niet al onze dagelijkse gewoontes zomaar als verslaving bestempelen. Zeker als ze verder geen kwaad kunnen.

Leuk zeg, het is jammer dat ik er geen ruimte voor heb, maar een paar scharrelvarkens zou ik ook wel willen. En wat ga je er meer doen als ze groot zijn? Mogen ze blijven leven, of gaan ze in de vriezer?

Wat ben je aan het zaaien Lenie? Weer tomaten? Ik ga hier in de tuin op een zonnig plekje straks tomaten planten, cherrytomaatjes. En in de kas doe ik dit jaar een paprikaplant.

Mei is vandaag in ieder geval goed begonnen.

Aicha, als er te veel positiviteit is, moet dat toch gecompenseerd, is het niet? Kwestie van balans.

Ik ga weer even verder piepen. Kijken of er op de arbeidsmarkt nog een plaatsje voor me is, en daarna echt handwerk, want het huis is nog lang niet af. En probeer wat te genieten van het zonnetje. Doei, doei.