tuvalu1958

Hij heeft het over mijn puntjes Marika. Johan adem in en adem uit, en doe dat vooral met buik-ademhaling. Je zult zien dat alles beter gaat.

Ik ben en blijf een schooljuf! Alleen zal ik nooit snel iemand verbeteren dus dat is dan wel weer een puntje voor jou Johan :-D

Marika:present:

Gefeliciteerd is met een d.

En Marika, je bent geen klungelaar hoor.

Ja Marika ik heb na een jaar dit forum lezen wel een beetje in de gaten, wanneer iets onder invloed van alcohol gezegd wordt. En dan past mildheid.

Ha ha Johan, misschien heb ik wel te veel knopjes, raak je in de war

Marika, ik heb je gevolgd, en je doet het nu heel goed. Het is niet gemakkelijk om te stoppen met drinken. Ik vind je leuk, moest wel lachen om je woeste postings in het verleden, maar hee, niets menselijks is mij vreemd. Niet verzanden in te veel schuldgevoel, is niet goed. Je bent Marika, je hebt de intentie om te stoppen met drinken, en daarom zijn we hier!

Nou een duidelijk beeld heb ik juist helemaal niet van jou Johan. En plezier heb ik er ook niet mee! Maar ja dat hoort bij een forum. En dat juist jij het goeie knopje niet kan vinden, je bent heel goed met knopjes!

Hee Marika ik ga niet weg hoor. Je bent heel goed bezig.

Dank je Marika, vind ik tof dat jij dat zegt! Je doet het goed!

Johan jij aandachtzoeker toch. Nou haha ik volg je al een hele tijd, dus je doet het goed! Ik weet niet precies wat je zoekt op dit forum. Je drinkt en voelt je heel vaak aangevallen. Maar dat komt dan weer omdat je mensen uitlokt. Nu heb je dat ook bij mij gedaan Johan W, wat doen we er mee?

En mijn greyhoundje komt ook uit Spanje, weet de omstandigheden niet, maar ik heb haar geadopteerd via stiefdochter.

@Bol en Jopie, ik heb een greyhound, en zo'n apart karakter. Ze zijn bescheiden en heel rustig, maar ze kunnen ook heel gek doen. Gaat ze heel idioot rondjes draaien als ze het in haar kop heeft. Wij noemen dat 'Wuuf' want ze wuuft dan ook. Zo grappig! Als ik met de twee honden wandel, valt zij heel erg op, ze scheurt iedereen voorbij, heen en weer. En ze is al veertien! De DA was heel verbaasd wat een spierkracht ze nog heeft. Ja dat is gewoon een kwestie van laten scheuren, en niet bang zijn, dat ze de'r vandoor gaat. Doet ze ook wel eens, maar dan staat ze thuis gewoon voor de deur. Mijn andere hond is een echte mix, ook al twaalf, maar een lieve trouwe sok, die haar verdraagd, en heel gericht op ons, hij zou nooit zomaar wegscheuren. Zij wil heel graag gek met hem doen, maar dat vind hij eventjes goed, en dan gaat hij zitten. Nou ja dit hoorde helemaal op het dierendraadje, sorry medefrummers, dit moest ff! BTW vandaag naar eerste verjaardag van kleinzoontje geweest. Hij was de motivatie om te stoppen met drinken. Zijn verjaardag is mijn verjaardag

Ja nou, ik voel me wel gezonder, dat is fijn. Maar ik ben nog niet toe aan snoep-vermindering , ik doe hartstikke mijn best om mijn leven weer vorm te geven, en vaak is het nog chaos in mijn hoofd. Als ik dan een zak (!) chocolade toffees op eet, voel ik de rush, en word ik kalmer. Raar, hoe een mens in elkaar steekt.

@Akelei: helaas ik ben dit afgelopen jaar 8 kilo aangekomen. En dat alleen omdat ik snoep en snoep en snoep eet. Ik hoop ook dat nog eens te tackelen! Ik dronk zo'n anderhalve liter wijn per dag, het is duidelijk dat ik nu meer aan calorieën binnen krijg. Ik eet nu beter, jaar geleden at ik bijna niks, buiten de wijn inname. Ik had allerlei vitamine tekorten, nu niet meer. Ik houd me voor dat ik geduld moet hebben.

Daarom heb ik mijn eerste man laten gaan. Hij hield mij in stand, en ik kon er niet meer tegen. Zag hem steeds ongelukkiger worden. Ik heb de sprong gewaagd, en verrassing: niet alleen hij vond een leuke vrouw, maar ook ik werd gelukkiger. Op het cruciale moment vroeg ik hem, of hij een toekomst met mij zag. Hij antwoorde: ik word niet gelukkig, maar ook niet ongelukkig met jou. Daar deed ik het niet voor. Ben bij hem weggegaan, en na veel vallen en opstaan toch een eigen leven opgebouwd. Ik heb geleerd dat IK eerst kom, en dan pas de rest. Ik heb nog steeds moeite met het leven, maar mijn huidige man hoeft dat niet voor mij uit te zoeken, dat doe ik zelf.

@kate: ik was echt benieuwd of Gula ineens zou veranderen. Nieuw persoon, andere gedachten. Niet dus. Jammer. Ik volg Gula al een hele tijd, en het wil maar niet opschieten. Fascinerend hoe een intelligent mens zo zichzelf in de weg zit!

Hee Bol, ja achteraf kwam ik er dus ook achter dat het kipje niet ziek maar broeds was... Toen mijn man door de begrafenismedewerkers uit huis gedragen werd, was nog een toestand, want hij kon niet door de deur, en werd dus door de raamopening getild, liep het hele spul, al kakelend, blaffend, snaterend en kalkoenerend om hem heen, was erg ontroerend... Ik heb nog steeds twee honden, zijn ouwetjes, we hebben samen al heel wat meegemaakt! Irunalone: ik ben nu weer heel gelukkig getrouwd. Deze man kende ik nog van vroeger, maar toen was hij nog in een relatie. We zijn elkaar nooit vergeten, leuk is dat, zo van wie had dat ooit gedacht, dat wij nog eens bij elkaar zouden komen. Ik woon hier heerlijk, maar kleine tuin, veel mensen om ons heen. Kippen en eenden en zo hebben toch de ruimte nodig, dus daar begin ik niet meer aan. Maar ik ben en blijf een dierenmens, zal wel komen omdat het in mijn genen zit, moeder komt uit Friesland, van een boerderij. Als het aan mij lag, woonde ik nu in een schattig klein huisje met grote tuin, en dan varkentjes! En geitjes! Nog meer honden! Veel katten! En allemaal omdat ze in de steek gelaten zijn, of verwaarloosd of iets anders zieligs!

Ik ben benieuwd, Myriam, ga het straks even googelen, Infero. Ik hoop zo dat het helpt voor jou!

Dubbel gepost, 1 keer is wel genoeg

Ik zeg ook niet snel dat ik me niet goed voel. Ervaring heeft me geleerd, dat het af en toe wel kan, maar niet te lang, en het moet snel over zijn. Ik begrijp dat best, is ook niet leuk om dat iedere keer weer te horen. En omdat ik me zo ontzettend vaak niet goed voel, heb ik ook helemaal geen zin meer om dat te vertellen. Er zitten dagen tussen dat ik al als ik wakker word tegen de dag opkijk, en dan die dag uitzitten, zodat ik weer kan slapen. Hopen dat de volgende dag beter gaat. Nou ja. Ik heb dus nu twee anti-depressiva, Mirtazapine en Paroxetine, en dan van ieder anderhalve dosis. Ik voel me een kapotte auto, die het maar niet wil doen. Naar buiten toe idd maar vrolijk gezicht opzetten, tralala!

Ja myriam, ik ben nu ook maar weer eens in therapie, loop nu bij een haptonome. Ik heb twee zelfmoordpogingen achter de rug, ik schaam me er ook heel erg voor. En dat onder invloed van drank, dus drinken is niet meer goed voor me. Gedoe allemaal, ik irriteer me erg aan mijzelf, moet het nou allemaal zo moeilijk, doe normaal, tel je vele zegeningen, je hebt lieve man, lieve kinderen, alles loopt goed, MENS wat zeur je nou! Dus zeur ik zo min mogelijk naar de buitenwereld toe, dat ik bovenstaand verhaal gisteren schreef vond ik eigenlijk al niet kunnen. Zo positief en inspirerend is het niet. Maar ik vind het toch fijn dat er mensen zijn die zich er in herkennen, soort troost!

Galgenhumor ontwikkel je ook zo RQ, ha ha! Ik heb wel mijn leven zo ingericht dat ik weinig dingen heb, die ik ECHT niet leuk vind. Zoals ik al eerder zei, de ruis eruit. Maar het blijft lastig!

Ik heb de filmpjes bekeken. Ik kan alleen over mijzelf spreken, in de 30 jaar lange periode dat ik me constant zwaar ongelukkig voelde, ik kon nergens van genieten was het idee dat ik 's-avonds mijn liter wijn kon drinken het enige lichtpuntje. Dat was mijn drijfveer om toch door te zetten, en ik had heel lang in mijn hoofd, dat als mijn jongste kind 16 jaar zou worden, ik er een eind aan zou maken. Vlak ervoor begon ik aan de anti-depressiva, en werden de messcherpe randen van het leven wat minder scherp. Nu ben ik bijna een jaar gestopt met drinken, en om heel eerlijk te zijn, vind ik het leven nog steeds niet zo leuk. Kwestie van genen, karakter ik weet het niet. Ik ben nog steeds op zoek naar iets waarin ik me gewoon lekker kan voelen. Dat hoeft natuurlijk niet constant, dat hoeft ook helemaal niet, maar gewoon een beetje mijzelf fijn voelen af en toe. Heb al vele logen en peuten versleten, ook twee keer opgenomen, van alles verder geprobeerd, zoals voet reflexologie, mindfullnes, allerlei activiteiten zoals vrijwilligerswerk, schilderen nou ja van alles. Ik denk dat ik niet zo geschikt ben voor dit leven, alles wringt en schuurt. Maar omdat ik nu wel snap dat mijn omgeving het echt niet leuk vind, als ik eruit stap, ga ik door. Dan maar niet ergens van genieten. Ha ha, Jaap beetje lange reactie, maar wat ik zeggen wil: natuurlijk ga je naar iets zoeken als je niet lekker in je vel zit. Men raakt echt niet voor de lol verslaafd...