8 maart jl. heb ik me aangemeld voor een behandeling. Ik hikte er al maanden tegenaan, maar durfde niet goed, had ook elke keer wel weer een excuus om nog even te wachten, want "deze week zijn er teveel moeilijke dingen". Maar ja, die zijn er altijd en blijven waarschijnlijk ook wel. Dus uiteindelijk toch de stap gewaagd. Waarom: omdat ik afhankelijk ben geworden van alcohol en dat voelt niet goed! Als ik drink is de wereld weer even oké, maar dat duurt maar een paar uur. De volgende dag is alles weer bij het oude, plus dat ik me dan lichamelijk en geestelijk rot voel. Ik drink al jaren teveel, meestal alleen, thuis. De laatste tijd is het erger geworden. Ik ben chronisch depressief, dat betekent dat ik redelijk stabiele periodes heb (met hulp van medicatie en therapie), maar dat ik ook periodes heb waarin ik in een diepe depressie wegzak. In zo'n periode ben ik weer beland, hoewel het minder erg is dan ik in het verleden wel heb gehad. Mijn troost? Drank!!! Maar die "troost" helpt mij de afgrond in. Dus, in de hoop dat het leven toch nog eens mooi kan worden, ook voor mij, deze poging. Ik hoop dat iemand dit leest en wil reageren Groet van Jannigje