Kom even binnenwippen, maar kan niet echt rustig lezen Schuldgevoel!!!!:$ Zit op het werk. dus ik ga maar weer en lees straks thuis wel. maar borretje: GEFELICITEERD MET JE KLEINKINDJE:musicnote:
Ha Dar, Nee, de wanhoop is niet door het op (moeten) geven van de drank. Dat is nog wel moeilijk, althans, het idee van nooit meer.............. Ik weet niet of ik dat kan. Dus doe ik inderdaad maar dag voor dag. Vandaag wordt trouwens 4 weken!!! Nee, de wanhoop "vergezelt" mij al jaren!!! Gevolg van depressie, gevoel van uitzichtsloosheid, onrust, gevoel van vastgelopen zijn in werk, woonomgeving en relaties. Alsof ik op alle fronten "faal" maar jij, jeetje ft werken én studeren! Pittig hoor!!! Heel goed dat je weer bent gaan wandelen, goed voor de endorfines:)
Nee Bol, was het maar waar! Ik heb altijd graag een vijver willen hebben, dus als ik er een zie ben ik er als de kippen bij als ik er een zie. Vind het zo mooi!!! Ik heb me wel verdiept in vijverplanten, nu de vijver nog;) Maar ja, daarvoor moet ik natuurlijk eerst een tuin hebben:(
Jeetje Bolletje, wat een klus!!!!!!!!!!! Maaaar het wordt vast erg mooi en dan kun je er van gaan genieten :;) Weet je al welke planten je in je vijver wilt?
BB, ik kan me voorstellen dat het een hele moeilijke beslissing voor je was om niet te gaan, maar voor jou dus wel een goede. Ik vind het moedig van je dat je juist in deze situatie durft te doen wat goed is voor jóu!!! Jij gedenkt haar op jouw manier:heart:
Goedemorgen allemaal, ben net ingelogd. De zon schijnt buiten , binnen niet. Dar ik lees als eerste "jouw" gedicht en luister naar Brigitte, met tranen in mijn ogen. Ik herken zo de wanhoop (niet omdat "iemand niet meer terug komt") Dit gevoel heeft al zo lang mijn leven beheerst en nu moet ik het aangaan zonder verdoving.