Jannigje

Toepassen doet mij meteen denken aan formules van scheikunde, natuurkunde en wiskunde

Ik lees nu een paar reacties, maar ik snap er niet veel van. .......... Heb vandaag niet gelezen, dus dat is wel logisch, maar het voelt wat vreemd en ongemakkelijk.

Ha Alf, Goed om te lezen dat je weer hier aanwezig bent. We kunnen het er nog wel een andere keer over hebben. Ja, ik ben wel blij dat ik er goed doorheen ben gekomen. Morgen weer een test: met mijn zus naar mijn vader. Zij begon in de mail al over "onder het genot van....." En daarbij heeft zij geen colaatje in gedachten Het gaat ook wel lukken, ik ben er op bedacht dat scheelt. Voor straks : lekker slapen:lips: Hoewel? Ik zeg dat nu wel, maar ik weet helemaal niet hoe het met je is!? slaap jij nu eigenlijk wel goed na je operatie? Voor nu een retorische vraag hoor!!!!

Dag allemaal 31 pagina's! Dat ga ik niet allemaal lezen. Ik was vandaag "de stad in" zoals dat heet en zat met een kennis op een terras. En wij waren niet de enigen. Vorig jaar om deze tijd zou ik me niet hebben bezig gehouden met wat andere mensen bestelden, nu wel. Het leek wel of iedereen een glaasje wijn of een biertje dronk! Er ging een paar keer een steek door mij heen: ik wil ook!!!!!! Maar daarna meteen: wat wil ik ook? Wil ik echt dat wijntje, dat biertje? Is het dan pas leuk, gezellig??? Ach, de bekende vragen. Maar voor mij komen ze voor het eerst op me af in de zomer, zo op een terras. Daarna fietste ik door de stad naar huis en kwam langs nog veel meer terrassen. Jeetje, wat wordt er veel alc gedronken!!!! (niet perse in hoeveelheden pp, maar ik zag zoveel glazen op tafels staan). Ik voelde toch een beetje verdriet, een soort afscheid. Maar ach, wij hebben het ook goed gehad met een kopje thee en een colaatje:)

Ouderdom komt met gebreken volgens het spreekwoord, maar het komt soms ook met wijsheid en mildheid

Wel blij ben ik dat ik eindelijk weer eens gezongen heb vandaag!!!

Drup: wat moeilijk lijkt me dit voor je!!! sterkte hoor, ik heb geen andere woorden Lieve mensen dank voor jullie reacties Nu moet ik proberen wat werk te verzetten. Fijne dag allemaal ondanks alle hobbels die er misschien ook zijn.

Drup, dat weet ik ook heel goed. We hebben allemaal ons eigen kruis te dragen en ik bedoel zeker niet te zeggen dat het mijne groter of zwaarder is!!!!!!! maar ik kom niet uit de angst/wanhoop/somberheid. Bijna Elke dag is een gevecht. Wakker worden is een ramp, want dan is er weer een nieuwe dag, en hoe moet dat? (daarom dronk ik) Angst, paniek!! Vanmorgen was ik te laat op mijn werk (therapeutische basis nog steeds), niet omdat ik mij had verslapen of zo, nee,omdat ik zo lang bezig was de paniek/angst de baas te worden. uiteindelijk is het me gelukt om op te staan, me aan te kleden en hier naar toe te gaan. in de loop van de dag gaat het dan wel weer beter (meestal) Maar dan komt de nacht weer en begint alles van voren af aan. En ja, mijn "medicijn" wil ik niet meer (hoewel? ) Nee, dat wil ik niet meer!!! Want drinken helpt niet, het verdooft, spiegelt mij een paar een een beter gevoel voor. Maar de prijs is te hoog. Maar nu moet ik leren leven zonder.

even stiekem tussendoor (zit op m'n werk ) Fleur: welkom terug :present::present: Net alles gelezen van vandaag. Ik benijd jullie om jullie opgewektheid (ondanks alles wat er ook in jullie leven ook speelt). Ik ben daar zo ver van verwijderd! Ergens baal ik er ook heel erg van als ik het allemaal lees! Sorry hoor, niet omdat ik het jullie misgun, dat is het echt niet. maar het confronteert me weer zo met hoe verdrietig/somber/boos ed. ik me voel. zo dus Ik ben zo moe van het altijd maar vechten, elke dag opnieuw. Afijn, genoeg gesomberd. Dus ook ik weer: BEK OP HET STUUR ETC.

mezelf "aangepast", mijn bericht welteverstaan

Lezen heb ik net de gedachten over de was die wel of niet gewassen was gedaan.

Gaan slapen wil ik graag, maar door het wakker liggen van de laatste nachten zie ik er tegen op om naar mijn bed te gaan

Dappere vrouwen, ik ga mijn duffe hoofd (en de rest) naar de sprotschool slepen! Daag

Kun je lekker gaan dobberen op je bord Tas

Mooi onderschrift Yvonne

Ik was een beetje laat met reageren Tas, ik bedoelde je familie, niet de kliko's

Jeetje Tas, heftig!!

Goedemorgen , tasseke, niwi, Tida, , Fransje, Yvonne, witte, Dar Niemand vergeten?

Eks, dat kan ik me voorstellen. Het je miskent voelen, niet gezien worden is vreselijk, dat doet pijn. Meer pijn inderdaad dan het missen opzich. (althans zo voel ik het zelf) En ja, natuurlijk ben jij in deze situatie het kind. Dit raakt aan de wortels van je bestaan. Het kleine kind kan zichzelf niet de bevestiging geven die het nodig heeft. Daarvoor heeft het een ander nodig, voor jou in dit geval je vader. Maar die vader is er blijkbaar niet. En weet je, zijn dood lost niets op. Het verlangen blijft. Ik heb het zelf ervaren met de dood van mijn moeder. Ik was kapot, tegen mijn eigen verwachting in. Waarom? Omdat ik nu definitief niet meer kon krijgen waar ik zo'n behoefte aan had. Verstandelijk wist ik allang dat ik het niet van haar zou krijgen, maar onbewust hoopte ik er blijkbaar toch nog op. De bevestiging zullen we moeten proberen onszelf te geven. Hoe? Weet ik (nog) niet, ben ik ook naar aan het zoeken. Ik weet wel dat zacht en mild zijn voor de kleine Eks helpt. A.h.w. het kindje in jezelf beschermen en van haar houden. Maar weten is niet hetzelfde als voelen he?

Eks Wat ontzettend pijnlijk en verdrietig. Denk je dat er nog een kans bestaat dat je je vader nog eens gaat/wilt zien/spreken? Heb je nog broers en/of zusters

De dagelijkse gedachte van vandaag: quote: Het tegenovergestelde van angst is niet moed, maar vertrouwen.

Nou Madelief, je kunt slechter dromen

Ik heb de laatste helft van Lenette gezien. Wat me o.a. raakte was haar vraag aan het publiek wie er ongewenst kinderloos was. Eks, je krijgt er je ouders inderdaad niet mee terug, maar de pijn en verdriet willen toch "gehoord worden" hè.

Ik sluit me aan bij die vraag: "slapen, wat was dat ook alweer"? heb je ook thee Caro?

Goedemorgen Vie, Borretje, Madelief, Igor, en Carolien