blondie6173

Haha... Juist nadia

Effe ook hier... Geen 1 april grap. Wie o wie heeft tijd en of zin om ergens in de week van 16 tot 21 april te helpen beulen op mijn landgoed. Ruim 12 kuub ophooggrond zal ik moeten verplaatsen en verdelen . Wie wil kruiwageren? Gronden... Ik draag zorg voor lunch, diner en aanverwanten

Je hoort me nog. Altijd leuk om je weer effe te zien Jane

Ferry, je stuit mij absoluut niet tegen de borst en in het verkeerde keelgat.Lars... vertrouw op je behandelaars.

Dat bedoel ik...

Sertraline helpt ook bij ADHD. Bij het ordenen van je gedachten, dus ook ws wel bij autisme/asperger. Zou niet zo snel de handdoek in de ring gooien Lars. Kijk het even aan. Accepteer wat nu is. Word beter. Geloof mij maar. Weet uit ervaring dat de bijwerkingen niet mis zijn, maar uiteindelijk bij een goede spiegel is het naar mijn inziens mijn beste ervaring ooit bij alles te kunnen ordenen zonder het idee te hebben mijzelf niet meer te kunnen zijn.

Een mooie afleiding toch Lars? En tegelijkertijd gronden... bij jezelf blijven. Win-win situatie

Nog liefhebbers hier om mij te helpen met een flinke klus op mijn landgoed? Kruiwageren met 12 kuub ophooggrond... Wroeten en gronden in de aarde? Data nog nader te bepalen. In ieder geval in de week van 16 april tot 21 april. PB me dan... Ik zorg voor koffie, thee, frisdrank... Lunch en diner... En wanneer het zonnetje niet schijnt zal ik voor jullie schijnen

Update. Voor intake geweest voor seeking safety therapie. Ik mag 11 april starten. Vanaf dat moment door de intensieve groepstherapie ga ik na overleg met mijn persoonlijk therapeut de persoonlijke begeleiding online volgen door opdrachten. Alleen wanneer ik in de groep bepaalde issues niet kan bespreken en een 1 op 1 gesprek nodig is dan kan ik daar een afspraak voor maken. Therapeutisch staat alles dus. Qua werk ben ik nog erg onrustig. Merk dat ik nog steeds veel moeite heb mijn grenzen aan te geven, doe het wel, maar kost bakken vol energie. Daarnaast is het in het team ook erg onrustig, mede door wanbeleid, en merk ik dat ik die onrust absorbeer ook wanneer het niet mijn onrust hoeft te zijn. Afijn... Komende maandag heb ik eindelijk het gesprek met de manager. Zie nu al allemaal beren op de weg. Weekend alles maar eens rustig voorbereiden. Qua uren ga ik volgende week naar 75% hersteld en blijf daar ook op tot de groepstherapie afgerond is (eind juni) Qua privé gaat het momenteel redelijk. Merk nog wel dat mijn energie nog niet optima forma is. Gelukkig start het moestuinseizoen weer en kan ik mijn ei kwijt in het opkweken van groenten en het voorbereiden van mijn landgoed. In mijn weekje vrij/vakantie van 16 april tot 21 april nog wel een flinke klus : Ophogen van mijn tuin met 12 kuub ophooggrond zodat ik eindelijk een start kan maken met indelen en beplanten van mijn landgoed! Mochten er nog liefhebbers zijn om te komen helpen met kruiwagen en wroeten in de aarde... gronden! ????? Dan hoor ik dat graag... Afijn. Dooooorrrr dus

Dat was ik gisteren ook van plan... mij niet op laten naaien. Helaas werd ik overvallen door emoties. Met de name het "niet gehoord" voelen. Een goede voorbereiding is dus noodzaak.

Weer even update. Eindelijk dinsdag een belletje gehad dat ik 11 april kan beginnen aan de groepstherapie "seeking safety". Komende dinsdag intakegesprek en daarna 2x per week een middag groepstherapie. Lang traject tot eind Juni dus opbouwen in werk zal even moeten wachten. Helaas gisteren ook een aanvaring gehad met mijn manager tijdens een teamoverleg. Verantwoordelijkheden die bij haar horen werden werderom op mijn bordje neergelegd. Ik ben niet verantwoordelijk voor het beleid en de kaders van de gehele organisatie voor wat betreft uniformiteit. Ik heb mijn grenzen duidelijk aangegeven, de verantwoordelijkheid terug bij haar gelegd. Achtereenvolgens heb ik vanmorgen een mail gekregen dat ik op gesprek mag komen bij haar... Grrrrrrrr Afijn, Qua werk dus nog erg veel onrust en frustratie. Zaak blijft voor mij om mijn grenzen aan te blijven geven maar dan wel op een manier dat ik niet overmand wordt door mijn emoties. Helder, duidelijk en rustig blijven. Bij mijzelf blijven en voor mijzelf spreken. Qua privé ben ik momenteel in wat rustiger vaarwater gekomen. Ik ben minder aan het rennen en vliegen, probeer mijn rust op tijd te pakken. Mediteer en schrijf veel. Met de nadruk op het positieve. Niet drinken gaat ook nog goed. Al moet ik bekennen dat ik blij ben dat ik mijn refusal heb. Dat geeft mij de rust,in de wetenschap dat ik niet kan drinken, om te werken aan mijzelf in plaats van het te conserveren met drank. En doooooooorrrrrrr...

Effe leuk nieuwtje ook hier delen... Zoon is toegelaten tot zijn vervolgopleiding. Hier zit een trotse moeder. Even een trekmomentje na het horen van dit mooie bericht. Maaarrrrrr... "Vieren" doen we wel met een pot thee en gebak. Net zo leuk!

Yihaaa !!! Zoon is toegelaten voor de opleiding "Creative Media & Game Technology". Moest een presentatie houden en daarna nog voor toelatingsgesprek. Gesprek was niet nodig... Presentatie ging supergoed. Hier zit een trotse pauw!

En doorrrrrrr...

Goedemorgen. Eindelijk weer eens tijd voor een update. Afgelopen vrijdag weer eens overvallen door een migraine aanval. Teken voor mij dat ik toch nog te snel wil. Nu dus bewust aan het proberen dat stapje terug te nemen. Een stap terug nemen in het mijzelf verantwoordelijk voelen voor alles, een stap terug nemen in mijzelf van onschatbare waarde voelen op het werk. Ook zonder mij gaat het werk door, al gaat dat misschien niet op mijn manier. Maar mijn manier hoeft ook niet de manier te zijn. Draaf daarin wat door, waardoor frustraties de overhand gaan voeren. Wederom dus een staaltje van loslaten en accepteren dat het ook anders kan! Dat het ook anders moet gaan, daar ik anders mijzelf wederom voorbij ga lopen. Migraine was daar weer een signaal van. Qua werk besloten om zoiezo mijn duo-baan om te gaan zetten in een single-baan. Morgen in overleg met bedrijfsarts om dit te bewerkstelligen. Daarnaast ook om mij heen aan het kijken naar een voor mij minder stressvolle setting qua werk. Privé blijft moeizaam gaan. Door het toch weer oplopen van de spanningen op het werk merk ik dat mijn energie zeer laag blijft om naast mijn werk mijn sociale contacten te onderhouden en uit te breiden.

Fietskoerier en bloemenkraam zou een beste Job zijn.. Maar helaas. Gesolliciteerd naar een baan in een ziekenhuis waar ik al eerder heb gewerkt. Meer structuur, minder onrust. Hou jullie Fingers crossed

Dank je MG

En weer geen reactie op wat wij naar je schrijven Agnieta? Vraag me af of je werkelijk wel leest wat wij je proberen aan te reiken? Ik word er moedeloos van dus reageer niet meer.

Lars. Voor nu alleen gesprekken met therapeut en psych. Maar daar kom ik naar mijn idee niet echt verder mee. Lastige is ook dat ik door mijn beroep als verpleegkundige teveel weet. Valkuil! Jannigje. Die lat te hoog leggen ken ik inmiddels wel. Nu aan het trachten de lat voor mijzelf lager te leggen. Voorkomen dat ik voorgoed uit de roulatie stuit. Net een sollicitatie de deur uitgedaan voor een meer gestuctureerde functie. Fingers crossed

Sugartje

Wat snap je niet Agnieta? Het feit dat A3 al geruime tijd droog staat en jij na al die jaren hier nog steeds aan het zwabberen bent? Ik begrijp A3 heel goed. Misschien tijd voor andere ondersteuning? Vraag mij al geruime tijd af of je het met het forum alleen wel gaat trekken. Btw. Al thuiszorg voor je pa geregeld? Wat ik al 3 maanden terug heb geopperd?

Terug van therapie. Gefrustreerd omdat het nog wel tot mei kan duren voor ik een start kan maken met de groepstherapie... Blehhh Wederom een testje in geduld bewaren

Net weer thuis van werk met een knallende koppijn. Toch weer teveel gedaan op mijn vrije dagen. Na therapie dus bijtijds erin met een pijnstiller.

Lummelen is dus nagenoeg niet gelukt. Teveel wat ik nog wilde doen en wat naar mijn gevoel nog moest... Afijn, nu wel tevreden mijn bedje in.

Droog... what else?