smart

Je bent daar al een poos Quinn, ik hoop van harte dat je er mag gaan afronden. In de buurt kun je toch met gesprekken verder? Denk eens aan Max Ernst als je wilt: erg fijne mensen daar! Terug in de instelling? Maak er wat van!

Hee Lars: hoor ik weer mooie dingen? Fijn !!

Net een lang verhaal op de eigen draad geplaatst: we doen het om de liefde? De verloren liefde, de ideale liefde? Waar zijn al die inspanningen om bedoeld? Bepalend is het gevoel van energie wat het oplevert; het lijf voelen, je intenties weten. Daarin proberen puur te zijn. Diepte te zien en blijven zien. Voldaanheid, ja. Omdat het jezelf goed doet!

Er was een inval op het park (politie, gemeente, uwv etc) waar ik woon en dat bracht een hoop hectiek: mijn recrebuurtjes waren er toevallig ook. Ik moest mijn ID laten zien (waardoor de gemeente nu mijn postadres kent) en de inval was onder het mom van veiligheid. (o.a... ja...) Dan bellen vrienden me gelijk. Men weet hoe snel ik me onveilig voel (en nieuwsgierigheid?) . Mede door hoe ik meer dingen in mijn leven aanpak(te) en nu ook over R. Hectisch. Ik was gisteren zo in tranen dat ik heb besloten alle onveilige aspecten van mijn leven op te gaan ruimen. Niet op de eerste plaats mijn wonen hier, maar andere zaken inzake mijn ex-man en geldzaken. En mijn caravan in Belgie ga ik verkopen. Schoon schip en overzicht. Wellicht bracht mijn Grote hart me vaker in problemen; dat moet maar eens afgelopen zijn. Ik las bij Etty iets interessants. Ik raak dan ook meer geinteresseerd in dat boek van Geurts. Ik denk (aanname) namelijk dat ik niet iets terug hoef te krijgen voor mijn goede daden... dat meen ik ook nog !! (?) en dat is mijn streven altijd. Ik trainde dat. (waarom eigenlijk?) Als ik kan helpen ergens doe ik dat, lukt dat niet dan zij dat zo. Ik denk dat ik dat principe redelijk eerlijk hanteer. Toch brengt het me vaker dan eens in problemen dus ongetwijfeld heeft het te maken met grenzeloosheid. R is ook grenzeloos, en mijn gedachten gaan naar de lessen die ik heb te leren (nog steeds) en, denkend aan hem (...) meekrijg nu. Hoeveel ervan is ego, bedoelt om iets terug te krijgen? Ik weet het werkelijk niet. Soms zie ik het ook als een spel en wil ik zien hoe mensen met mij omgaan als ik eerlijk blijf en tevens veel voor hen doe. Ik leer hun ware aard ermee kennen? Maar het is wel een eigen controlemechanisme om MIJN wereld VEILIG te maken. (die dus niet veiliger wordt!!) Dat is een wonderlijk spel, een mix van ontmoetingen; plots afgekocht te worden met te dikke cado's of beloften die nooit waargemaakt worden. Het spel behelst ook dat ik dwangmatig dingen doen kan: ik duik bij een ander het onkruid in, offer meerdere uren en maak een tuin aan kant. Natuurlijk wil ik dat anderen mij een flinke stoere meid vinden! Dank-dank! Ach, het was mijn dwangmatigheid, bedank me daar maar niet voor. Tja... Ik kan het slecht zien dat anderen niet goed voor zichzelf zorgen, dus geef ik een aanzetje: hup en jij nu verder ermee! (haha, dat werkt echt niet! Hooguit voelen zij zich nog onbenulliger dan ze al voelden....?) Ben ik een redder in het diepst van mijn gedachten? Een waardoor de ander zich niet beter gaat voelen? (brr....) ? Toen ik bij Etty las dat het als spel werd benoemd en ik dit herkende dacht ik ook: dit maakt mij zo ondertussen cynisch! (onthouden want dat wil ik niet!) Hoewel dit uitgangspunt mij heel lang wel hielp: zie het als een spel. Heel lang is het heel lollig... ik overleefde daar lang op. Ik trof mijzelf aan deze week, denkende: uiteindelijk moet ik alles altijd alleen doen. WEG met de illusie dat een ander zal snappen wat ik nodig hebt! Moedeloos, mijn gesprekken bij de hulpverlener nodig te hebben om me niet zo alleen te willen voelen bij alles - en uiteindelijk. (wat een wereld!) Doodsgedachten. Ik kan het niet meer leuk maken voor mezelf of voor een ander. Ik ben betekenisloos. Er willen zijn voor een ander, ook als je op orde bent/je eigen boontjes hebt leren doppen: wat is daar mis mee? De wereld komt zoveel te kort! Ja: dat he... (dus moet een ander mij betekenis geven? JAA) Koehandel. Ik ga nu verder opschonen (mijn ex staat er alvast voor open/er is hulp!). Ook kan ik de komende zomer niet meer volop voor mijn recre-buuf zorgen, dat heb ik haar al verteld. Ik moet voor mezelf gaan zorgen. Geen afleidingen meer. Proberen de dwangmatigheden te verleggen naar mijzelf (O wat is er in en om mijn eigen huis een boel te doen!) En in real life ervaren hoe dat voelt. Ook minder met social media bezig...? Oeps! Het lukte me niet dit korter te vertellen. Vaak valt me op dat er zoveel overeenkomsten zijn bij diverse mensen, en toch ook zulke subtiele verschillen zijn qua insteek. Het forum blijft voor mij een geweldige plek om zo gaandeweg heel goede dingen op te pikken. Er is oppervlakkigheid, er is ook heel veel Liefde. Bij alles geldt dat drank niet helpend is! Dat weet ik, al ben ik praktiserend even niet aanwezig. En het gaat weer om hetzelfde: autonomie. Door deze ships even heen bijten. R afgezworen voorlopig. Welterusten! liefs smart

Bloemen geven aan een man: jaa leuk! Doen! Spirit, hoe dan ook allemaal, ik zie je vaker genieten van de dingen. Fijn om te zien! Ik denk dat dat nog beter wordt toch? Maar wel naar van het overlijden van een bekende. Ik kom even om de hoek kijken en welterusten wensen

Lieve mensen, ik pak het wel weer op hoor. Al is de Grote Overtuiging even weg. Ach sjonge, alleen die spanning daags erna al...pff, geen aanrader. En, zoals dat zo vaak is in het leven komt er ineens ook andere sores op mijn pad; zijn er ook andere dingen waar ik me zorgen om maak, dus is het nodig daarmee aan de slag te gaan. Prima afleiding welterusten! .. en aan de thee hoor!

Waauw Quinn!

Ach monster wat lief van je om te zeggen. Toch is mijn grote hart een valkuil. Vooral nu hij vanuit zijn depressie niet altijd reageert op mij (vertelde hij onlangs). Neemt wat afstand. Het is afschuwelijk voor hem, te moe om er nog lastige dingen (mij?) bij te kunnen hebben, hoe leuk het dan ook was.... De asperger is nieuw voor hem, hij zoekt er meer hulpverlening bij. ******* Ik ben geen moeder Theresa, heb werk en een eigen leven. Als ik hem langer zou kennen dan zou ik er zo heen verhuizen, en pgb-er van hem worden (hij wacht al maanden op adequate hulp). ********* Hij zou trouwens liever hier ergens wonen, is dol op het platteland. Dus ook ik moet op afstand blijven, zijn levensinsteek respecteren. En ik heb het daar moeilijk mee. Het schijnt niet te mogen allemaal... Wat mij betreft, want daar is dit forum voor: ik heb gisteren wat gedronken (er was een net gekregen fles. Als die er niet was geweest.., dus zo gevoelig ligt het echt wel bij mij!.) Ik ben een beetje motivatie kwijt nu. Ik merk dat mijn intentie erbij wat aan het teruglopen is. Het idee dat het me toch niet lukt. Boel negatieve ships weer... Ik ga het zo goed en kwaad als het gaat weer oppakken. Ik wis morgen een groot deel van de tekst, dus niet citeren graag liefs smart

Een tekst waar ik me bij aansluit Jopie. Lars: ik heb op dit moment niet zoveel ruimte om te reageren, maar ik wil je veel sterkte wensen !

Van de cd: North. In zijn geheel een schitterend muziekwerk

Zo kan het ook hoor Lars! Wat een prachtig lied

Ik heb het nog best moeilijk gehad met niet drinken, nam gister een koffielikeurtje.... daarna ijselijk de kop er weer bij! Daarna snel mijn bed in, maar na een uur weer wakker, de hele verdere nacht opgezeten met koffie, ook niet handig; wel om wakker te blijven! Schrijven, dichten e.d. Toen vanmiddag maar weer in bed voor een paar uur. Daarna een ferm besluit en heb R gebeld en me daarmee kwetsbaar opgesteld en de dingen benoemd die waren blijven liggen de afgelopen week ondanks dagelijkse korte chats. Nu kon hij dat ook .. en dat bood ruimte en heeft veel zo niet alles verhelderd. Wat is de liefde toch kwetsbaar! En wat ben ik blij de telefoon gepakt te hebben in plaats van woorden te sturen die ik ook al op papier had staan.... Het is gewoon heel fijn om tegen iemand te kunnen zeggen: ik doe mijn best me te onthechten maar ik hou van jou. En dat hij zo ziek is en ook nog depressief vanwege de onmogelijkheden begrijp ik goed. Het is een bijzondere weg in wat ik hier allemaal met hem in tegenkom. Ook voor mezelf; maar het te delen en weerklank vinden is erg helend. Al zijn daar ook die tranen en de pijn. Het heeft me niet geholpen dat(en de gedachten) weg te willen denken, al was er wat tijd nodig...... Ik ben niet goed in de telefoon pakken.... heb toch wat overwonnen! En verder: as far as I know no one ever got killed bij impatience (Elvis Costello) of ik ben de eerste natuurlijk Ik heb alle redenen om fit te zijn en blijven en ga daar es verder mee aan de slag.

Fijn Alicia! Veel te ontdekken!

Hee zet m op he Vasja !!

Keeping up doing the good work! Fijn Lars!

Hee een leeuw? Thats me! Met een fluisterstemmetje soms, niks mis mee. Welterusten

Lastig, dit alles zonder werk.... overdosis vrije tijd Vind het knap dat je het gaat aanpakken! You're on your way! Heb je Mw Noorlander al gezien/gehoord? Voor mij is haar verhaal zeer motiverend geweest, mn in de tijd dat ik aan het minderen was. Ik merkte dat mijn brains toch telkens weer ietsje meer wilden dan ik met mezelf afsprak, of dat het biertje van 2% ging vervelen en ik wijn mocht voor de smaak. De hoeveelheden waar jij het over hebt handel ik al heel lang niet meer; het oude lijf trekt dat niet (ook al een teken dat het gif is dus...) Mag ik vragen hoe oud je bent en of je wel weer op zoek gaat naar werk? Een motivatie om droog te staan voor mij was dat ik minder gespannen ben (verkeer/werk) en me domweg fitter voel zonder alcohol. Veel succes gewenst!

Lars, ik volg (lees) je nog hoor. Ik denk dat je keer op keer tegen jezelf mag zeggen: ik ben het waard; ik neem de tijd omdat ik het waard ben. Ik werk eraan omdat ik het waard ben. (leer van jezelf te houden) Ik zeg zelf soms: ik ben een kind van God (dus ik mag er zijn, net als een ander). Dat geeft mij een zekere rust.

Wow! gefeliciteerd Lika, fijn dat je je ook beter gaat voelen. En lekker doorsparen: helemaal zelf verdiend

Sing is ook al een tijdje afwezig

Gecondoleerd Jane; heel verdrietig. Klopt wat je zegt. Hier de afgelopen week ook 3 bekenden overleden. I count my blessings Trusten allen, ik ben weer op het droge pad.

Mogelijk las je er op mijn draad over in combinatie met Asperger en.. dat ik zei R als broer te zullen kunnen adopteren? Ik weet het niet hoor, maar soms maak ikzelf wel eens een dergelijk sprongetje waardoor ik ga dromen. Wees maar lief voor R

Haha kermis in de kop ja! Ben wel weer op droge grond hoor. Gelukkig vond ik er weinig aan Nee, geen retraiteweek om te drinken, wel om bij te komen. Ik schrijf veel, rust; helaas geen weer om te gaan wandelen. Ik kom er achter niet geheel onbaatzuchtig te zijn jegens R. Er is even wat meer afstand, en het ligt mede aan hem of we op een of andere manier doorgaan. Ongelijkwaardigheid is niet goed. Daarmee ligt verlatingsangst dicht bij een verlieservaring. Dat roept veel oude pijn op. Ook wroeging frustratie verdriet. Zo is het nu eventjes.... Nu niet goed in staat op eerdere dingen in te gaan. Toch even iets willen laten horen.

Potver3, erg geraakt door jullie. Tranen... Etty, vol in de roos! Verlatingsangst Ik ben erg van slag; kom later nog verder ingaan op andere opmerkingen. alle liefs smart

Indruk op mij maken mensen die kwetsbaar durven zijn en er ZIJN ongeacht dat ze niet de impact kennen van hun bestaan voor mij of anderen.