Alle activiteit

@Amalia @lady jane: komen we er dan niet op toe dat het een "en en" verhaal is, waarbij zowel de zachte als de harde hand een rol te spelen hebben? Het lijkt mij gewoon een gegeven dat bij verslaving er niet één behandeling is die voor iedereen werkt, uiteindelijk zijn er overlappingen tussen verslaafden maar zit je nog steeds met ieder zijn individueel verhaal.

@Mormel We hebben het hier al eens over gehad. Ik was het lang niet eens met de verslavingsafdeling van de kliniek waar ik was. Hun aanpak was pak eerst de verslaving aan, stop met alcohol drinken, stop met te gokken, stop met eindeloos videospelletjes te spelen, stop met ... . Volgens mij leggen ze bij de AA hier ook de nadruk op. Pas daarna ben je in staat om je andere problemen aan te pakken is hun redenering. Ik kan niet anders als hun daarin gelijk te geven. Mijn huidige psychiater pakt alles tegelijk aan. Maar de nadruk ligt bij haar toch ook bij pak de verslaving aan. Je kunt stoppen met alchohol te drinken, daar komt het op neer.

@Spud: dit is een hele brok informatie. Laat ik eerst een ding duidelijk maken: de reden waarom men mij op andere fora egoïstisch vind is omdat ik de kat vrij buiten laat lopen waarbij deze dus ook in andermans tuinen komt. Kennelijk is dat iets dat totaal niet meer mag dezer dagen. Als ik op mijn terras zit, geheid dat ik dan verschillende buurkatten door mijn tuin zie lopen of dat ze ergens in mijn tuin slapen, ik maak daar geen problemen van, ik zie graag dat die dieren hun vrijheid hebben en zich goed voelen. Op het web ben ik al afbeeldingen tegengekomen van huizen die aan de achterzijde een grote kooi hadden gemaakt om ervoor te zorgen dat hun kat op hun terrein bleef, en daarmee vraag ik me eigenlijk af waarmee we bezig zijn. Goed om op je eerste vraag terug te komen. Als ik juist ben vraag jij je af of je egoïstisch bezig bent door naar je kat te luisteren en hem niet dadelijk naar de dierenarts te brengen. Persoonlijk: hoe je met Macho bent omgegaan zou exact zijn hoe ik het doe. Ik weet dat het tegenwoordig normaal lijkt te zijn om duizenden euro's uit te geven aan een kat en deze altijd zoveel als mogelijk te laten oplappen, ik sta daar een beetje anders in. Als het dier afziet kies ik ervoor om deze te laten sterven en mocht een dierenarts aangeven dat het tweeduizend euro kost om een kanker te behandelen met daarna nog een vermindering in levenskwaliteit, dan zou ik hiervoor passen omdat ik met dat geld veel andere katten kan helpen. Dit laatste vinden veel mensen moeilijk om te begrijpen. Ik zie dieren enorm graag maar ik heb er geen probleem mee om ze te laten sterven. De kern voor mij zit erin het lijden te beperken en persoonlijk zou ik het van mij obsceen vinden om veel geld uit te geven aan de gezondheid van 1 dier terwijl ik weet dat ik daarmee veel andere dieren kan helpen. Ik weet niet of dit laatste een beetje begrijpelijk is. Aangaande je laatste vraag, ik denk dat het antwoord al zit in mijn vorige post. Misschien is dit wel een leuk weetje voor jou. Wij hadden vroeger thuis een kat, geen raskat maar meer zo'n typische zwerfkat (ras dat er het meest op lijkt is Manx), en na de scheiding van mijn ouders heeft mijn vader besloten dat deze enkel nog buiten mocht. Wel buiten zijn castratie heeft deze kat nooit een dierenarts gezien en toen hij enkele jaren geleden stierf was hij zeker al 22. Persoonlijk als ik zie hoeveel moeite mensen doen voor hun eigen kat (dure ingrepen, speciale voeding, ...) en weet hoeveel katten er in asielen zitten, ik snap het niet. Hoop dat ik je hiermee een antwoord heb gegeven.

@Spud, ik hoor je met geen woord over de naar schatting 20 miljoen vogels die alleen al in Nederland jaarlijks door vrij rondlopende katten worden vermoord.

@Mormel ik kan een eind meegaan in je redenering, want belerende vingertjes en boosheid werken doorgaans averechts, zeker ook bij mij. Aan de andere kant werkte het opbrengen van begrip en zachtheid naar mij toe ook zeker niet. Ik dacht dan vaak: oh, zo erg was het kennelijk toch niet, en zag dat dan weer als een vrijbrief om na een tijdje op de oude voet door te zuipen. Dreigen met relatiebeëindiging, uithuiszetting van kinderen of het verlies van een baan waren op termijn veel effectiever. Begrip tonen en een zachte aanpak, van mij mag het, maar ik geloof niet in de effectiviteit daarvan.

gaat het dan echt om boosheid @Mormel Ik kan me moedeloosheid, machteloosheid, frustratie of ongeduld indenken, maar niet echt boosheid. Soms is het bij sommige terugvallers niet verkeerd lijkt mij. zachte heelmeesters maken stinkende wonden, wordt in Ned. vaak genoemd. Maar het belangrijkste is denk ik, aanvoelen wie de zachte/veilige en wie de strengere aanpak nodig heeft. Als voorbeeld; Renaldo schrijft nu steeds dat hij die hardere aanpak nodig had en nog steeds niet mag drinken van zijn psych. Maar of zij echt boos was op hem? Of gewoon niets anders meer wist dan om het te verbieden en stevig aan te pakken? Daar kan alleen zij antwoord op geven. Het is vaak al jaren een probleem he dat terugvallen. En hoe en wanneer de knop dan wel om kan en waarom eerder niet, dat weten we denk ik vaker niet dan wel. En op een forum is denken dat je het weet voor de ander nog een stuk moeilijk dan mensen in het echie meemaken.

Hoi Mormel, Ik vind je vraag eigenlijk heel leuk! Ik vind het namelijk erg leuk om over dieren te praten maar wil me nergens specialist in noemen. Mijn reacties zijn dan ook gebaseerd op werkervaring op asielen en dus met dieren en met mensen en dan leef ik me altijd liever in, in een dier dan de mening van mensen. Dus hier mijn oprechte mening. Volgens mij ga je juist super goed om met die kat die buiten wil blijven. En ik vind het eigenlijk bewonderenswaardig dat je zo voor die kat zorgt. Je hebt zelfs een warm schuilplekje voor die kat gemaakt. Dus ik snap niet zo waarom mensen op andere fora je egoïstisch vinden? Ik als voormalig kattenvanger denk juist wat super geweldig dat er nog mensen zijn zoals jij! Want ja, er zijn mensen die hun kat gewoon op straat laten lopen uit gemakzucht. En daardoor had ik zoveel werk. Ik denk juist, dat je jou kat, zich kat laat zijn en daarop inspeelt. Want wat heeft het voor zin om een kat binnen te houden die eigenlijk buiten wil zijn? Dan haal je toch juist meer problemen in huis? Misschien is het een afstandsverzorging maar dat is in ieder geval verzorging. Wat ik hierin belangrijk vind en tevens heel mooi, het is toch weer dier waar mensen zich in hun best weten en kunnen goed over ontfermen. Nu heb ik wel een wedervraag als het mag? Gewoon vanwege mijn ervaring met mijn aanloop zwerfkat. Die laat zichzelf binnen en buiten tot ongenoegen van mijn huiskatten soms, waarbij ik wel een streng buiten en binnen beleid voer. Die mogen vrij loslopen als ik zelf thuis ben en heb ik het liefste binnen als ik niet thuis ben. Vooral omdat ze inmiddels oud zijn en behoorlijk dementerend. Maar mijn vraag gaat eigenlijk over mijn laatste nieuwe aanloopzwerfkat. Ga ik daar wellicht egoïstisch mee om dan in de ogen van andere fora mensen? Ik ben niet benieuwd naar de mening van die mensen, maar die van jou? Mijn vorige zwerfkat Macho liep op zijn einde, die liet zichzelf ook altijd binnen en buiten, lag altijd op het hoekje van mijn bed maar ik mocht hem nooit aanraken. En dat was dan ook de afspraak tussen ons vond ik, dus medicatie gaf ik hem altijd via het voer en verder deed ik ook geen pogingen. De eerste en de laatste keer dat ik die kat wel aangeraakt heb is toen hij lag te creperen langs de kattenren en eigenlijk al meer dood dan levend was. Ik twijfelde toen wel of ik met hem nog naar een dierenarts moest gaan? Maar als ik dat zou doen, zou ik onze belofte verbreken voor mijn gevoel. Het mooie van alles is dat Macho uiteindelijk nog wel aan kon geven dat hij buiten wilde sterven, dus ik heb hem ook weer losgelaten. En toen is hij tot aan het einde van de voortuin geraakt. En daar was opeens Robin Good, de nieuwe aanloop zwerfkat. (ik verdenk ze er nog wel van dat dat Macho´s zoon was? Maar dat maakt mijn verhalen ook altijd mooier) Nou ja het leek wel of ze elkaar het stokje overdroegen van aanloop zwerfkat bij mij te zijn. Alleen Robin is heel anders, hij had dus wel behoefte aan aaien en soms binnen op schoot zitten. En als hij ergens een probleem heeft opgelopen, zoals met zijn poot in een valstrik gezeten te hebben durft hij ook goed om hulp te vragen. En in het begin deed ik dat dan ook, ging met hem naar de dierenarts en liet zijn teen amputeren en meteen ook maar laten chippen en castreren. Maar Robin is niet zo goed van het revalideren heb ik gemerkt. Van zodra hij wakker was, ontsnapte hij uit mijn revalidatiebenche en liet het verbandje aan zijn poot demonstratief achter midden op tafel toen hij vertrok. Daar heb ik pas koppijn van gehad, een kater van teveel drinken is daar niks bij. Ik had echt zorgen over die kat, nog verdwaasd van de narcose en herstellende weer terug in de natuur. Maar, blijkbaar werkt dat voor hem beter dan wat ik voor hem over heb. Dus nu meldt hij zich wel weer als hij gekwetst is, en dan ga ik niet meer meteen met hem naar de dierenarts. Dan probeer ik te voelen of het gebroken is en dat mag van hem. En geef ik hem pijnstilling en antibiotica. Dan gaat hij zijn roes uitslapen op de bank, vertrekt weer voor een paar een dagen en komt weer oké terug. Zou ik nu ook egoïstisch zijn? Omdat ik naar mijn zwerfkat luister en niet meteen naar een dierenarts ga? Tot op heden komt hij altijd nog terug en lijkt nog meer om me te geven dan de vorige keer. Ik zelf denk dus, dat ik een goede verstandhouding met hem opgebouwd heb en dat wat ik doe oké is. En ik denk dat jij dat ook hebt met jou kat. En daar ligt nog een extra vraag? Wat ben je van plan om te doen, mocht deze gewond thuis komen of ziek worden? Want dat vind ik zelf dus een moeilijke vraag, dan moet je het dier kunnen opvolgen, als dat niet kan, waarom zou je dat beestje dan zoveel stress aandoen met een dierenarts bezoek? Daarin word ik dus vaak bestempeld als egoïst. Maar dan val ik terug op mijn gedachtes als dat ik wel chinees zal praten of iets dergelijks. Omdat mensen me vaak niet begrijpen. Groetjes, Spud

@renaldo61: ik herken het gegeven van hobby's te hebben die voornamelijk solitair zijn, maar ik heb dan ook geen last van eenzaamheid. Ik denk als je echt verandering wilt dat je gewoon aan een ontdekkingstocht moet beginnen om te zoeken naar zaken waar je plezier uit kunt halen en waar ook andere mensen bij betrokken zijn. Het volgende zijn zaken die ik zou opzoeken mocht ik mensen willen ontmoeten, dus waarschijnlijk heb je hier weinig aan, maar misschien geeft het inspiratie: collectieve moestuin, aansluiten bij het repaircafé, weer beginnen met competitie toppenbiljart, een spellen café waar ze samenkomen om gezelschapsspellen te spelen, vrijwilligerswerk,... Ik hoop echt dat je iets kunt vinden want het lijkt me redelijk droevig om geen aansluiting te vinden bij andere mensen als je dit echt wilt.

@Musashi: Ik heb weinig dromen in mijn leven en ook geen bucket-list, maar als iemand mij zou vragen wat ik zeker een keer zou willen doen is een reis naar Japan een van de weinige dingen dat in mij opkomt. Iets wat me tegenhoud (buiten de middelen momenteel): ze zeggen altijd dat je in Japan geen stap verder bent met Engels omdat het ginder zo weinig gesproken wordt. Klopt dit? Misschien wat meer info op dat vlak: als ik een land bezoek, bezoek ik niet echt te trekpleisters, maar geef ik er de voorkeur aan om rond te dolen door de steden en te zien wat ik tegenkom. Edit: @renaldo61, vandaag niet op het pakt. Straks wel de wijn weggieten voor ik ga slapen zodat ik er morgen terug ben.

@knakker: ik wist niet dat het woord foert in Nederland niet gebruikt werd. Misschien kun je dit het best vertalen naar het je m'en foutisme. Foert als een manier om het je allemaal minder aan te trekken en niet zo zwaar te tillen aan je eigen woorden/daden, in plaats van eindeloos te piekeren over het effect daarvan. @Amalia: mijn afkeer van een "harde" aanpak komt omdat ik dit vaak zie bij ex-gebruikers. Of het nu alcohol of tabak is, sommige gewezen verslaafden plaatsen zichzelf op een voetstuk en hebben enkel nog een afkeurend woord over voor de drug en daarbij ook voor de gebruiker. Persoonlijk vind ik het zinniger om bij verslaafden te gaan zoeken naar redenen voor hun gebruik, die triggers te identificeren en ze hoop te geven dat een terugval niet het einde betekend; dit in tegenstelling van het belerende vingertje waarbij je boos wordt om een terugval, daar dit gewoon schuldgevoelens in de hand werkt en de mogelijkheid schept dat de gebruiker zichzelf toch als verloren beschouwd en geen poging meer onderneemt om te stoppen.

Zoie yoga check, weer goed afgevinkt voor vandaag. Even intermezzo voor m’n volgende opdracht, een digitale cursus die ik volg deze week: ‘tot in de kern in jezelf’ van Katelijne Vermeulen. Oe ja @knakker daar raak je toch weer aan de verkniptheid van de menselijke geest, hoe veel geld uitgeven aan ‘iets goeds’ voor jezelf altijd moet worden uitgelegd als ‘investeren in jezelf’, verantwoorden dus, terwijl veel meer geld uit geven aan alcohol en sigaretten nooit een overweging behoeft…🙄😤 Over reizen in Japan: jaaaaa!!! 🤗 En om eerlijk en onbescheiden te zijn, ik ken er ook wel wat van. Je bent me dan ook bijna aan het verleiden om hier volle pagina’s over vol te pennen, maar dat was ik niet van plan om te doen, wees gerust iedereen. Dus als het je menens is, stuur me gerust privé. Maar toch (omdat ik niet helemaal kan laten ook niet), even kort, je bent zeker niet de enige die Japan momenteel als vakantieland verkent, het is namelijk echt koppen lopen op de bekende sites. Dus tip 1: probeer zo veel mogelijk de main sites te vermijden (als is dat natuurlijk lastig, want die wil je natuurlijk ook wel zien, maar het land is zo groot en rijk aan verscheidenheid dat er echt zoveel de moeite waard is (of meer zelfs) dan de typische hoogtepunten. Tip 2: Probeer je zoveel mogelijk in te lezen/ verdiepen in de taal en/of culturele gewoontes want door het huidige massatoerisme en het gebrek aan cultureel respect van vele toeristen, begint de bevolking zich ook meer en meer te storen aan buitenlandse bezoekers. Dus, niet zoals vb deze dan kom je al een heel eind.

@Yana: fijn dat het lijf weer kan wandelen. Welkom terug! Oeh, dure thee. Mijn dolste thee was iets van 25 euro voor een onsje. Best veel, maar nog steeds een voorloorlogs prijsje vergeleken met wat ik ooit aan wijn en whiskey uitgaf. Bovendien doe je een eeuwigheid met zo’n piepklein beetje thee. Hoe vond je Japan als vakantieland verder Moes? Wij zitten er ook wel eens aan te denken. Het afgelopen etmaal heb ik de matigheid flink laten varen. Qua eten dan. Daarbij kreeg ik, in één keer door en mede door een gezellige bijeenkomst van het werk zin in een sigaret, maar niet zozeer dat ik het echt ging overwegen. Drinken is vooralsnog niet aan de orde.

@Yana wil je geloven dat ik dat (missschien wel bewust) helemaal uit mijn geheugen heb gewist, hoeveel die kostte. Het was nog wel een van de goedkopere in die bekende winkel. Maar dus tja wat kan ik zeggen: te duur om op te drinken? 🤪 En nee, geen groene thee in de namiddag, dat is voorbehouden voor de voormiddag. (Heb ik in mijn hoofd vastgezet). ps wens je ook veel beterschap, blij dat je al aan de beterhand bent en terug kan gaan genieten van de bloemetjes en de bijtjes ❤️ en nu ik toch bezig ben, wil ik ook nog zeggen aan @Quin (mis je!) dat ik deze zomer eindelijk Klara en de zon heb uitgelezen. Het was een prachtige verademing op een hellcruise met mijn moeder en dochter. Maar dat is een ander verhaal waar ik nu zeker niet over ga beginnen of we zijn weer ineens een paar pagina’s verder 😇 maar eerst yoga dus.

Haha @Musashi, geneer je niet. Hoeveel kost nou zo'n Japans toptheetje als ik vragen mag 😁 Vandaag lijkt mij trouwens een uitgelezen dag om daar eens een mooi kopje van te zetten hoor. Of drink je zoiets alleen in de ochtend?

Ja de alchohol die roept, gelukkig woon ik alleen en komt het spul er niet in!

Jullie hartelijke wederwelkom vertedert me wel en motiveert me toch om deze dagdraad ook open te doen. Maar dagpact nog in dubio. @knakker en mijn eigen hersenkronkels over mezelf iets gunnen, brachten me mijn laatste thee-aanwinst in gedachten. Ik ben het afgelopen half jaar 2x in Japan geweest, en heb mezelf daar een toptheetje gegund. Allez ja, het kopen ervan toch al, het opdrinken gun ik mezelf (nog) niet. Te kostbaar, te exclusief, te authentiek, te vanalles en nog wat. (Ik voel me trouwens gegeneerd om dit allemaal te schrijven nav de opmerking van Yvonne ivm de kerstkaartjes. Maar ik hou me sterk nu dat dat ook is wie ik ben, dat dat er ook mag zijn, dat ik dat niet hoef te verstoppen en er mee moet leren leven dat anderen er wel iets van zullen vinden) Soit, ik weeg dit af tegen restjes wijn in de koelkast, overschot van het verjaardagsfeestje van m’n dochter afgelopen zondag. Die restjes zijn niet het probleem, twee glazen Max denk ik. Maar de resterende 3 flessen wijn en 1 fles porto zullen daarna ook wel beginnen lonken naar mij, en daar heb ik nu geen zin in. Overschot als in: ik ga er bij feestjes altijd (voor de zekerheid) van uit dat iedereen zoveel drinkt als ikzelf maar dat is achteraf al meermaals een ontnuchterende ervaring gebleken… Anyways, bij namiddag hoort bij mij in principe geen groene thee, dus eigenlijk weegt het ook al niet op en zit ik voor nu eerst nog aan de gember-citroen-tijm thee (heb last van verkoudheid ook). Misschien dat van uitstel wel afstel komt? ps. Had ik al gezegd dat bij mij alles/niets is. Voor wie het had gemist, mag dit bericht wel duidelijk maken dat vooral ook mijn eigen gedachten nogal veel en overweldigend kunnen zijn…😃

@Yana, wat fijn dat je herstellende bent. Hopelijk snel weer in je eigen gedoetje. Zo'n ziekenhuis is maar niets. Ik ga met steeds stabieler voelen en er komt steeds meer rust en ruimte in mijn hoofd. Straks komt mijn zoon met m'n jongste kleinkind. Ze is vrij vandaag. Oma wordt even op sleeptouw genomen. Misschien even ergens wat lekkers eten. Ijsje of patat (hier in Brabant staat er de doodstraf op, als je patat zegt).Hier is het friet, maar ik blijf PATAT zeggen. Ze wennen er maar aan . Hier probeert een zonnetje door te komen. Dat gaat lukken, dus het gaat weer een mooie nazomerdag worden . Ik wens een ieder van dit forum een fijne droge dag toe. Wie nog worstelt met alcohol: neem mij als voorbeeld. Ik ben nu gelukkig en alcohol voegt voor mij niets meer toe. Ben van ver gekomen, maar heb mijn rust nu gevonden. Ik leef weer!

Dag 7 110 Kg

@Mormel Hoi Mormel, Even een persoonlijke vraag. Ik heb zelf ook de diagnose Bipolaire stoornis en ik merk dat het al heel veel moeite kost bij mezelf de rust te bewaren in mijn hoofd en balans te vinden in het leven. Wanneer ik te veel hooi op mijn vork neem in mijn werk of in een ongezonde relatie zit (ik heb nog nooit een gezonde relatie gehad jammergenoeg...) dan ga ik bergafwaarts. In het begin is alles geweldig (euforisch) en gooi ik al mijn energie (veel te veel) er in en dan gaat het hard bergafwaarts,. Ik ben nu voor het eerst in mijn leven (op mijn zwangerschappen en periodes daarna na maar dat is lang geleden) ruim 2 maanden gestopt met roken en drinken. Ik hoop dat ik veel meer in balans ga komen met mezelf en meer energie heb waardoor ik meer aankan. Alcohol is heerlijk om het in je hoofd rustig te krijgen maar ik hoop dat de alcohol ook juist een oorzaak van de onrust bleek te zijn. Nou ben ik benieuwd of jij je stabieler voelt wanneer je een langere periode geen alcohol drinkt en niet in een manie of depressie schiet zonder de verdovende werking van alcohol. Groetjes

Goedemorgen, Beetje bijgelezen, jee @Yana blij dat je je weer van het buitenzijn kon genieten❤️ @Musashiweer in town, leuk! Niet drinken bevalt weer goed, slaap beter, kan ook van het frissere weer komen. Heb het idee dat ik overdag weer blijer wordt van de dagelijkse dingen. Duurde zo'n drie weken voordat dat echt weer op gang kwam. Ik geniet ervan.

Zacht en lief zijn voor mezelf ben ik aan het leren en oefenen. Het helpt mij enorm om niet te vervallen in de extremen van alles of niets. Want als niets niet meer niets is, wordt het anders meteen alles. Vanuit de foert-houding: ‘het is toch allemaal al naar de knoppen’.

Vandaag voel ik aan mijn spieren dat ik gisteren bij de kinesist geweest ben. Ik doe te weinig aan sommige oefeningen.

@Mormel Hoe gaat het vandaag?

ik smelt helemaal Yana, wat heb je moeten lijden.

Nee. Ik doelde op de twee voorbeelden die Amalia noemde: rustig afbouwen na binge & terugkeer naar gematigd drinken. Dat daar de meningen hier volgens mij niet zo over verschillen. Of je nou hard of zacht bent. Wat dat ook moge betekenen.