Alle activiteit

Herkenbaar! Maar dan met mijn katten. Ik ben dan ook van mening dat elke diersoort wel voor iemand steun kan zijn. Zelfs, geen huisdier hebben, maar contact maken met de natuur is al helpend. Ik kan een heleboel vertellen over mijn katten, maar dan deel ik liever dat half jaar dat ik in een studentenhuis woonde waar ik me helemaal niet thuis voelde. Bekende stad, Eindhoven namelijk, mijn oma woonde zelfs in mijn buurt. Maar toch kon ik daar niet landen, omdat je geen huisdieren mocht hebben, terwijl ik een studentenhuis gewoon was, waar zo een beetje alles binnen kwam. Verschil was misschien, dat we allemaal dierverzorging studeerde dus wel een beetje op 1 lijn zaten. En daar in Eindhoven de mensen wat serieuzer waren en anti huisdieren. Ik denk dat daar zo ongeveer mijn alcoholisme is ontstaan. Want daar ben ik bij een studentenvereniging gegaan omdat ik geen aansluiting vond bij mijn huisgenoten en dus niet op mijn kamer wilde zijn. En op die studentenvereniging was het toen heel stoer om heel snel en heel veel te drinken. Dus ik had daar al snel vrienden gemaakt en het was ook wel fijn om totaal verdoofd in mijn kamer te komen, zodat ik niet hoefde te voelen hoe verkeer ik daar eigenlijk zat. Eigenlijk had ik beter gewoon iets mogen zoeken. Nou ja, met die studentenvereniging kreeg het bestuur de meest merkwaardige cadeaus, zoals vissen, die ze dan door de plee wilde spoelen op het einde van de avond. Dat trok ik dan niet en liep dan in het holst van nacht met mijn dronkenkop naar mijn kamertje met een viskom met guppy´s. Thuis aangekomen lagen ze natuurlijk in coma door al het schudden en ging ik ook in coma liggen. En wat was ik dan blij dat ik ze de volgende middag zag rondzwemmen. Ze gaven me zo een thuis gevoel, dat ik van mijn biergeld een aquarium ben gaan halen met verwarming, en voer en plantjes. Ze waren immers stil dus mijn huisgenoten hoefde het allemaal niet te weten. Het gaf mij een reden om naar mijn kamertje te gaan. Alleen toen ging ik dus met mijn studentenvrienden in mijn kamer indrinken, afdrinken what ever, heel erg storend voor mijn huisgenoten. Dus op een dag, waarbij ik voor de zoveelste keer door mijn luidruchtige wekker heen sliep, stond een huisgenoot ineens in zijn boxershort in mijn kamer en was zo boos om die vissen te zien. Dat behalve die vissen, ik ook weg moest, en dat snapte ik. Ik was allang blij dat in ons gevecht die vissen niet tegen de grond zijn gegaan. Want ik kan me voorstellen, dat je als nuchter mens, en al gefrustreerd bent over je huisgenote. Het niet zo prettig is, dat je zonder pardon, bij je keel gegrepen wordt en buitengezet wordt uit haar kamer. Terwijl je wekelijks spieren traint en ze maar klein is voor jou. Ik kon zijn agressie tegen mijn deur dus ook heel goed begrijpen. Is ego technisch ook niet zo fraai. Maar toen stond ik met mijn aquarium dus op straat. Uiteindelijk ben ik toen opgenomen in een kliniek en heb ik mijn vissen in het aquarium kunnen doen van mijn woongroep. En werden de zwerfkatten die er liepen mijn vervanging van thuis. En zo steunde een kiekendief die een duif op zat te eten, in een tuin waar ik me thuis moest voelen, ook een thuis. Dus ja dieren zijn heel belangrijk, voor elk mens wel.

Dat is jammer @Lonster1. Ik ben ook niet zo van de Nederlandse series en films omdat ik het acteren vaak zo toneelschool- geacteerd vind, maar Oogappels vind ik toch wel een pareltje. (en dat terwijl ik weinig tot niets heb met (opgroeiende) kinderen/pubers. (praktijk-gezien))

Goed zo alesto, weg met die zooi. Bedenk dat het neerslachtige gevoel dat je hebt als je aan het bijkomen bent van de drank, mede door de drank zelf is veroorzaakt. Je kunt het gaan vertalen door teleurgesteld te zijn: is dit nu hoe het voelt om nuchter te zijn? Tsja de mensen van de 'harde leerschool', dat zijn vaak dezelfde mensen die melden dat ze gewoon de waarheid vertellen en eerlijk zijn. Alsof dat een vrijbrief is om iemand te beledigen. Ik heb laatst (dankzij lady Jane) Blue Lights bekeken, over beginnende politie-agenten in het roerige noord-Ierland. Mooie serie. Ik houd meestal niet zo van Nederlandse series dus Oogappels laat ik aan me voorbij gaan.

Misschien dat dit een beetje idioot is, maar ik kijk graag naar Kamp van Koningsbrugge en de Vlaamse varianten hiervan. Als je dan ziet waartoe een mens in staat is, moet het toch een eitje zijn om van deze verslaving verlost te geraken.

Omdat dit later niet meer te zien is, dit was jouw 999ste bericht. Duistere romantiek is mijn badwater. Los van dit alles: heel knap hoever je het nu al hebt gebracht.

Ik ben erg gevoelig voor dergelijke duistere romantiek. Maar kijk er mee uit dat je het niet teveel gaat cultiveren. Het is allemaal Eros en Thanatos. Aan jou de keuze welke plantjes je water geeft.

Bij de wok, de laatste keer met mijn familie, mijn schoondochter aan de procecco. Drank scheen dus ook onbeperkt te zijn. Tsja, Brabant hé . Na een paar glaasjes werd ze vrolijk en wat ongeremder en heel hard Rotterdams praten, ik heb krom gelegen van de lach. Had ook totaal niet de intentie om ook wat te drinken, terwijl mijn zoon later zei, dat hij het vervelend vond voor mij en dat hij bang was, dat het mij zou triggeren. De lieverd . Wat moet hij een zorgen gehad hebben om mij, toen ik nog in gebruik was. Hoe fijn is het, dat ik nu niet meer drink en hoe fijn is onze relatie moeder/zoon nu. Ik geniet van mijn familie

Gisteren was lastig en ben ik voor de bijl gegaan. Laatste wandeling met de hond bleef deze overal stil staan, niet om te snuffelen maar om rond haar te kijken. Kreeg echt het gevoel dat ze niet meer genoot van bij mij te zijn en mijn vrouw miste. Dus ook mijn vrouw gebeld om haar vandaag al te komen op halen. De zielige gedachte "zelfs een hond vind het niet leuk bij mij." En dan begon het drinken. Wel heb ik gezien dat er in mijn tuin Duivelskruid groeit. Kennelijk is deze zeer giftig en geeft die bij een hoge dosis je een bad trip met de dood tot gevolg. Nog even wachten tot het zaad rijp is en dan dit oogsten en bewaren in een potje. Als een soort pil van Drion. Ergens op een mooi veld bij de avondschemering: een fles whisky, roken en vervolgens een theetje dat me met een nachtmerrieachtige strijd bij de dood brengt; het lijkt me een mooi einde. Niet voor nu, maar ooit wanneer er geen andere oplossingen meer zijn.

Ik heb het gevoel dat die uitdrukking vooral gebezigd wordt door mensen die door hun verslaving heen zijn, en vraag me af wat hun doel is. Net zoals ik op de meetings van de AA veel mensen zie die een enorme woede ontwikkelen tegenover alcohol, gaande van het verbieden dat alcohol nog in hun huis komt tot het effectief wegduwen van mensen die aan het drinken zijn. In hoeverre ben je dan eigenlijk verslaafde af, als zelfs het zien van andere mensen die drinken je emoties zo raken? Zelf schommel ik nog enorm tussen nuchterheid en dronkenschap, maar wanneer ik nuchter ben en de intentie heb om zo te blijven, kan ik zonder zorgen ergens een terras doen en koffie drinken (geniet enorm van goede koffie), net zoals ik dan zonder probleem de supermarkt binnenstap om boodschappen te doen. Het zien van alcohol is voor mij geheel geen trigger, het zit echt in mijn verwarde hoofd.

Ja, immer geradeaus nog steeds. Dat weemoedig gevoel van liefdesverdriet was bij mij ook alleen de eerste keer. Intussen is het meer dat ontluisterende gevoel dat je met je stomme kop toch weer bij die ex in bed bent beland terwijl je allang weet dat ze je bedriegt en besteelt.

@alesto, zet vooral ook de voordelen van nuchter leven op een rij in je hoofd. Dan word je misschien wat blijer.

Bij mij voelde stoppen met roken ook al, alsof er iemand overleden was. Daar ben ik wel doorheen gegaan, maar jeetje wat heb ik moeite met de drank.

Ik vraag mijn partner de (rosé is het trouwens 😉, die 3 liter trapjes, waarvan de zak bij het plastic kan en karton bij het oud papier, hoef ik niet naar de glasbak) weg te gooien. Ik ben bang als ik het ruik……

Knakker nog recht zo die gaat? Ik voelde trouwens bij mijn laatste alcoholstop helemaal niet (meer) iets van weemoed. Eerder het gevoel van met een acute wortelontsteking naar de tandarts gaan en geholpen worden. Eerst dus een gevoel van wanhoop, met vooral de nadruk op het 'hoop'-gedeelte van dat woordje en daarna de enorme opluchting van 'er vanaf zijn'..

@alesto, niet in de gracht werpen natuurlijk, daar ligt al genoeg troep. Beter inleveren bij verzamelpunt chemisch afval.

Overigens merk ik dat ik me intussen wat begin te ergeren als iemand hier over ‘zachte heelmeesters’ begint. Pas was er ook weer eentje. Ik heb de indruk dat die uitdrukking niet zozeer meer wordt gebruikt om tot een efficiënte behandeling te komen, maar eerder om eigen lompheid te rechtvaardigen. Maar dit geheel terzijde.

Best rustig hier trouwens. Ik begreep dat er ook weer een vacature is omdat degene die vroeger nog wel eens aan de ‘boom der gezapigheid’ schudde tijdelijk vertrokken is.

3 zielen, 1 gedachte

Mijn eerste serieuze stoppoging leverde mij ooit ook een zeer treurig gevoel op @alesto. Dezelfde weemoed als bij het eind van een lange relatie. Maar dat gevoel helpt je vooral verder van huis. Niet teveel achterom kijken raadde @Bobmij destijds aan. Het leven moet voorwaarts geleefd worden tenslotte. Die biertap zou ik gewoon in de gracht werpen trouwens. Daar komt alleen maar narigheid van.

2 zielen, 1 gedachte.

Een paar hectische dagen achter de rug. Veel teveel gelopen en gestaan. Mijn voet overbelast. Vandaag mijn rust maar nemen. Ga op mijn gemakje straks wel een rondje kinderboerderij maken met de hond. Ze trekt behoorlijk en dat is best vermoeiend. Hopelijk haal ik het bospad, daar kan ze even los. Hetzelfde bospad, waar ik mijn voet heb verstuikt. @alesto, je zit nu op dag 3 maar je hebt voor morgen het bier al klaarstaan . Waarom gooi je het niet door de plee of gootsteen? Ik zou dat eerst maar eens gaan doen.

Waarom laat je de tap in de koelkast staan @alesto, daarmee maak je het jezelf toch alleen maar moeilijker? Zet dat ding toch ergens waar je hem niet tegenkomt...

@renaldo61 nou gelegenheidsdrinken probeer ik al 15 jaar volgens mij. Stoppen is beter, maar eerst dit maar weer ondergaan 🍀

@alesto Goed van je. Wat wil je bereiken? Volledig stoppen of een gelegenheidsdrinker worden?

Dagpact: renaldo61 MaryArt Yvonne IJsvogel Alesto Dag 3 voor mij, ik heb me maandag en gisteren wel erg onrustig gevoeld bepaalde momenten, beetje trillen en hartkloppingen. Dat zakt nu af. Het speelt de hele dag wel door mijn hoofd, maar voel nog niet heel erg de behoefte om te drinken. Ik heb zelfs mijn 3 liter tap nog in de koelkast staan. Het idee dat ik in de avond en ik denk vooral dat het donderdagavond wel begint, niet kan drinken maakt me verdrietig, zo dom, want het levert me niets op, ik zet alle nadelen dan maar weer op een rijtje in mijn hoofd.