Spring naar bijdragen

Ik ben Piet..


Pietje

Aanbevolen berichten

.. nou ja, ik heet niet echt Piet, maar vind het toch wel prettig om nog enigszins anoniem te blijven.

 

Wat wil ik over mezelf kwijt? Ik worstel al de nodige jaren met alcohol, hoewel ik het pas sinds een paar jaar als een echt probleem zie. Tot een bepaald moment had ik niet door wat de negatieve gevolgen waren. Ik drink voornamelijk om mijn gevoel af te stompen. Matigen is geen optie, daar ben ik wel achter ondertussen; het idee van 'eentje is teveel' gaat wel voor mij op. Ik tik met gemak twee flessen wijn weg. Zo gisteravond ook, en nu zit ik thuis met een brak gevoel. Ik ben me er meer en meer bewust van geworden dat ik op deze manier m'n lichaam en geest kapot aan het maken ben. 

 

Hoewel ik er enerzijds heel veel behoefte aan heb om veel te delen, vind ik dat nu toch echt nog te confronterend. Ik hoop hier met name een stukje begrip en luisterend oor te kunnen vinden, en hopelijk dat zelf ook te kunnen bieden. Dat ik hier iets vinden kan is me wel duidelijk; bij het doorlezen van wat draadjes kwam ik het dagpact tegen. Ik geef eerlijk toe dat ik op dat moment de tranen weg moest bijten, enorm gevoel van opluchting en 'ik ben me dus niet aan het aanstellen'. Daar in ieder geval vast dank voor.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Piet, even kort nu: welkom hier.

Je bent niet de enige en die realisatie scheelt misschien al veel.

Uiteindelijk moet je je probleem zelf aanpakken en oplossen, maar je hoeft dat gelukkig niet alleen te doe.

Er is veel te halen hier op het forum. Ik wens je veel succes.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank je Etty. Stoppen ga ik cold turkey doen, dat is me in het verleden wel vaker gelukt (maar dan vaak maar voor kortere tijd omdat de wilskracht steeds minder werd). De eerste nachten zwetend en draaiend in bed ben ik wel gewend dus. ;-)

 

Stap naar de huisarts is me enerzijds te groot, en anderzijds denk ik ook niet nodig, en van lichamelijke afhankelijkheid is godzijdank geen sprake. Zit allemaal tussen de oren..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Pietje,

 

Ja he, confronterend?

Je stelt je zeker niet aan.

En je staat niet alleen.

Uiteindelijk doe je het wel alleen en voor jezelf,

maar er is veel hulp te vinden.

 

Ik begrijp dat de stap naar de huisarts lastig is.

Na meerdere stoppogingen heb ik 'm wel gezet,

zeer confronterend maar ook erg helpend.

De schaamte voorbij...

 

Zoek je weg, maak een plan, denk niet dat je het alleen moet kunnen.

 

Van harte welkom en heel veel succes.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goed, na uitgebreid draadjes gelezen te hebben vandaag, toch ook tijd om iets meer over mezelf te vertellen.

 

Ik ben midden 30, heb een drukke en uitdagende baan, volg daarnaast nog een studie, heb een kleine maar goede vriendenkring en enkele jaren een relatie.

Alcohol begint een steeds zwaardere stempel te drukken op mijn functioneren. Hoewel ik het gewend ben om brak wakker te worden en een uur later relatief helder op het werk te staan, wordt dat steeds en steeds zwaarder. Sociale gelegenheden worden steeds minder doordat ik meestal vrij vroeg op de avond al teveel gedronken heb en dan alleen nog maar naar huis wil en in bed wil duiken. Puf en energie is ver te zoeken, waardoor ik een heleboel dingen niet doe die ik eigenlijk wel wil doen. Soms zijn er nachten waarin ik nog half dronken, schaamtevol en bang wakker word (wat heb ik nou weer gedaan of gezegd?), en het liefst wil dat alles maar voorbij is. Ben er een beetje bang voor dat ik deze manier niet erg oud ga worden, of dadelijk zo afgestompt en futloos wordt dat baan, studie, vrienden en relatie op het spel komen te staan. Maat houden zou mooi zijn, maar voorlopig ga ik liever voor niet drinken. 

Ik ben op vroege leeftijd regelmatig gaan drinken op de middelbare school (14-15), omdat het me uit de verveling haalde. Ook sociale situaties waren makkelijker met drank in de mik. In mijn studententijd was blowen en drinken een dagelijks feit. Nadat een relatie nogal traumatisch eindigde, zakte ik ongemerkt in een depressie die ik met drank probeerde te onderdrukken, hoewel ik dat op dat moment nog niet door had. Hoewel dat ondertussen al lange tijd geleden is, is het patroon van alcoholmisbruik er wel diep ingesleten. Hoe graag ik alcohol de baas wil zijn, weet ik uit eerdere pogingen ook dat deze eerste dagen erg zwaar gaan zijn, om nog maar niet te spreken over het weekend..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pietje, welkom.

Wat lijken wij verslaafden toch op elkaar.

Je bent niet alleen, je bent niet raar en je bent geen loser.

Niemand hoeft het alleen te doen al moet je je eigen pad wel zelf lopen. Je merkt al aan de reacties dat het samen-doen ieder van ons sterker maakt.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...