Basta

[basta]

Over niet stoppen met stoppen:

Niet meer drinken is het begin van een nieuw pad, dat vind ik een duidelijk beeld, MG. Je zet een dikke streep, maar daaronder is het wit.

'Het werken aan jezelf om niet terug te vallen wordt dan onderdeel van de nieuwe leefwijze.' Dat onbewaakte ogenblik waar ik zo bang voor ben kun je dus voor zijn.

En inderdaad, Kruidenthee: de strijd opgeven. Handdoek in de ring. Voor sommigen was het een eerlijke wedstrijd, ik denk dat er vals werd gespeeld, maar hoe dan ook: we staan naast de ring. Hè, hè!

En gaandeweg wordt angst vervangen door trots... Daar moet ik op vertrouwen, Urania, want eerlijk gezegd knijp ik 'm nu nog.

[basta]

Etty, die groep is een pilot waar ik aan mee mag doen. Het is wel een groep, maar het delen staat niet voorop, er zijn sprekers, deskundigen, therapeuten, onderzoekers enz. Els Noorlander zou ertussen passen.(hoewel zij wel een uitschieter zou zijn)

Na deze proefperiode wordt het openbaar. Of niet, want dan is het geflopt.

[basta]

Etty, ik ben bang voor het onbewaakte ogenblik. Voor mijn gevoel ben ik daar zelf niet bij, er komt ineens één of andere yolo-puber tevoorschijn, en die zegt: 'Ja lekker, rood graag!' als iemand een glas wijn aanbiedt.

Er is geen overweging, geen wilskracht-gevecht. Ik noem het 'puber' omdat ik op zo'n moment die houding heb: 'Ik doe alles al zo braaf. Flikker op met je regeltjes. Aanstellerij, ik ben helemaal niet verslaafd. Morgen stop ik wel weer.'

En 'avonds in bed ben ik er zelf weer, en dan bijt ik in het laken van woede en machteloosheid, want ik weet dat ik er weer in zit. (In de bekerplant, zegt Alan Carr) We zijn weer met z'n tweeën, en morgen om een uur of vijf zegt die ander weer: 'Ja graag, lekker!'

En soms duurt het maanden voordat ik 'de knop' weer heb gevonden. Ik kom er nooit, nooit meer vanaf, denk ik dan.

Maar om even wat luchtiger te eindigen: ik heb nu echt alle hens aan dek, ik geloof dat het nu eindelijk klaar is.

Nou, nou, wat een betoog. Dank je wel voor je vraag.

[basta]

Trouwens, Etty, ik citeer je even, want ik vind hem geweldig:

 

"Ik breek liever de tafelpoot dan mijn been."

 

 

 

(O ja, even de context:

 

Dan maar even teveel chips en borrelnoten: Alles mag, behalve drinken.)

30 juli 2016 bewerkt door basta

[basta]

Vinkentering!

(Ik riskeer een waarschuwingspunt)

En over de rest ga ik even heel diep nadenken.

[basta]

Ha, ha, gered!

[lady jane]

ik kende het hele scheldwoord niet

hoezo braaf?

[basta]

Dan is daarmee mijn allerlaatste smoes om te zwichten uit de wereld geholpen. Bedankt, LJ!

[basta]

Ik merk dat drinken mij juist braver en aangepaster maakt.  Zo gaat dat: ik ga voor de bijl, drink veel te veel en schaam me dood. In mijn hoofd heeft iedereen nu het recht om mij af te wijzen, en ik doe het zelf het hardst.  Ik was de controle kwijt door de drank en dat maakt dat ik me overgeleverd voel aan de genade van mijn omgeving. Ik word enorm bang dan dat ik het hebt verziekt.  Een beetje als een klein kind dat nog spontaan is en geen weet heeft van wat wel en niet mag qua gedrag, die heeft ook geen controle, is nog niet aangepast, weet nog niet hoe het pijnlijke afwijzing kan voorkomen.

 

Na mijn drinkgelag ga ik me voornemen dat ik mezelf nooit meer zo in gevaar ga brengen,  ik zorg dat er niets meer op mij aan te merken is.  Niet drinken is daar dan een onderdeel van.  Ik stop dan dus met drinken om te voorkomen dat ik afgewezen ga worden.  En dan gaat het fout: want op het moment dat ik me afgewezen voel, beoordeeld,  terwijl ik al een tijd niet drink, dan klopt dat plannetje dus niet meer: en de reden om niet te drinken verdwijnt als sneeuw voor de zon: krijg allemaal maar de.... 

 

Als aan niet drinken nog iets braafs kleeft,  een voorwaarde om me geaccepteerd te voelen, dan kan ik wachten op het toenemende verzet in mezelf tegen die voorwaardelijkheid.

 

Ik moet dus ook andere redenen hebben om niet te drinken, en die zijn er genoeg gelukkig:)

Ja, dat is een waterdichte analyse, Etty. Wat is het toch afschuwelijk, die angst, schaamte, zelfafwijzing... Wat zul jij (ook) blij zijn dat je weer op het droge staat. En je hebt een periode van acht jaar in de pocket!

Overigens: niet-drinken gelijkstellen aan braafheid, dat doet het fluisterduiveltje op mijn schouder.

Ik vind het juist zo dom om het 'echte genieten, het grote feestvieren en het leuke leven' zo onlosmakelijk aan alcohol te koppelen. (Ook al heb ik zelf die neiging nog wel)

Had jij in die acht jaar ook last van bang zijn om afgewezen te worden? Of komt dat echt door de drank-schaamte.

[kruidenthee67]

Kip-ei?

[Gast]

....

Blijft het wel lastig dat 'iedereen' er anders over lijkt te denken, en ook daar speelt de angst voor afwijzing dan: ik wil er bij horen.  Ik heb dat nu een aantal keer ervaren de afgelopen weken, en dat duurt een minuut of tien, dat gevoel.  daarna hoor ik er gewoon bij;)

Of, en dat kan ook: dan hoor je er maar niet bij!

Bij sommige mensen wil ik helemaal niet horen. En zeker niet bij mensen die na een paar borrels plotseling wél bij hun emoties schijnen te kunnen, en dan een openheid gaan vertonen die ik juist graag van hen in nuchtere staat zou hebben ontmoet.

Misschien ben ik inmiddels vaak genoeg 'afgewezen' om daar geen angst meer voor te hebben?

In ieder geval hoor ik nu meer dan ooit bij mezelf, en dat voelt beter dan zo nodig mee willen doen om maar ergens bij te horen/om maar niet alleen te zijn.

 

[basta]

(Eigenlijk moet er ook een 'vind ik mooi' knop komen. Soms schrijft iemand zo'n mooi, maar ook schrijnend stukje, en dan reageer ik met 'vind ik leuk', wat ik meer associeer met 'ha ha')

 

Ja, eerlijk is eerlijk, ik heb die angst ook. Ik baalde vroeger ook als vrienden een avond niet dronken. Ik vind het een stomme houding van me, maar daar gaat het nu niet om. Het is goed dat je het onder woorden hebt gebracht, Etty, dan is het makkelijker te herkennen en door te prikken.

Ik maak er ook grapjes over, om mezelf te verontschuldigen, daar moet ik ook maar eens mee stoppen.

Het speelt denk ik vooral bij vrienden die er net zo mee worstelen als ik. 

 

Deze is mooi, Urania: "In ieder geval hoor ik nu meer dan ooit bij mezelf."

[Claartje]

Goedemorgen basta. Wens je een prettige dag

[basta]

Dank je wel (alsnog), Claartje.

Mijn tegeltje van vandaag was:

We try to make this more complicated than it really is: Don't drink.

I can do almost anything in my life, except drink.

Dus: basta! En daarmee uit.

[basta]

Mijn "Onthouding" van de dag:

 

Ik heb het gevecht met/tegen de alcohol dik verloren, en het zou naïef zijn om te denken dat ik een volgend potje wel kan winnen. Ik hou ermee op.

In communicatietermen (heb ik van horen zeggen) betekent dat, dat ik de symmetrische strijd vervang door een complementaire: ik zal me voortaan staande houden door de strijd juist niet aan te gaan. 

[Phaedra]

^{Inderdaad..die strijd kun je niet winnen.}

 

^{Dus, links laten liggen en vooruit kijken. Je mag best drinken, maar je wilt het niet meer. Niks geen strijd, gewoon, nee.}

[basta]

 

 

^{Niks geen strijd, gewoon, nee.}

Ja precies, dié toon: Klaar en verder geen gemaar.

 

(Hè jammer, je had zo'n ferm bericht, maar ik kan hem niet netjes quoten)

2 augustus 2016 bewerkt door basta

[basta]

Vandaag gehoord:

"De verslaving wordt in het meer primitieve deel van de hersenen geprent, en als dat eenmaal is gebeurd, gaat die verslaving meestal een eigen leven leiden dat nauwelijks nog afhangt van de krachten die haar teweeg hebben gebracht. Het wordt een levenskrachtig, vrijgemaakt monster."

 

Ik twijfel steeds: Dronk ik iets weg? Of was het simpelweg gewoonte plus verslavingsgevoeligheid.

Ik begon altijd om vijf uur, strak van de (aangename) werkspanning, glaasje rode wijn, dik verdiend. 'Dan stop ik morgen toch?'

Mijn partner kookt (en drinkt muntthee!), kinderen kletsen, ik benevel mezelf en geniet.

En dan, na het eten, dat diepe dal. Wéér zoveel gedronken, ik wil niet meer, ik wil niet meer. Morgen stop ik.

 

Zelfafwijzing werd veroorzaakt door de drank, en niet andersom.

 

Dénk ik...

(Als ik me niet vergis is dit Jan Geurtz vs Alan Carr)

 

Ik heb wel mooi in de verleden tijd geschreven, en mezelf op het jaarpact gezet. Vooruit met de geit.

[basta]

Nou... misschien steek je je kop wel in het zand, Basta, en dronk je wel degelijk iets weg.

[basta]

Hm... daar zal ik eens over nadenken, Basta.

 

Ha ha, nee hoor, ik ga stug door met mijn droogstoppeldraadje.

 

Vandaag geleerd:

'Hoe klinkt je impulsieve ik, de 'Zwichter'? Door deze versie van jezelf een naam te geven, en zelfs een gezicht en een persoonlijkheid, herken je eerder wanneer die het heft in handen neemt en kun je gemakkelijker een beroep op je verstandige ik doen voor wat wilskrachtondersteuning.

[kruidenthee67]

Dat van die zelfafwijzing denk ik over na...wat is eerst?

 

Bij de posting van gister moet ik denken aan het filmpje van Els Noordlander..over hoe verslaving werkt.

Mijn man heeft het gekeken en we hadden het erover.

 

Belangrijkste is: vandaag de eerste niet

[basta]

Kruidenthee, klopt het dat jij pas sinds kort met je man over je verslaving praat?

Vinden/begrijpen jullie elkaar erin?

Ik heb een man die een half pilsje drinkt, dan heeft hij geen dorst meer.... 

[Claartje]

Ha Basta.

Je bent er veel mee bezig hè met het doorgronden van je verslaving. Ook mooi om te lezen hoe een ieder zo zijn eigen dingen ontdekt.

Je vroeg je af of jij drinkt uit gewoonte en verslavingsgevoeligheid of dat je problemen weg drinkt

Ik ben daar ook niet uit hoor. Merk wel dat ik meer trek krijg bij bepaalde triggers maar volgens mij drink ik geen onderliggende diepe problemen weg.

Ik lees je draadje graag !

Sterkte weer vandaag

[basta]

Ha Claartje,

Ja inderdaad: is het een autonome verslaving of ligt er meer onder.

Ik denk het eerste, en dat is hardnekkig genoeg, maar misschien is er meer en wil ik daat niet aan.

Jij hebt nu een droge maand gescoord, hè? Je bent zo bruisend en stralend, als buitenstaander denk ik: als ze maar niet ineens gigantisch instort...

Is dat gevaar er?

[kruidenthee67]

Hoi Basta,

 

Toen ik twee jaar geleden begon aan het stoppen heb ik dat besproken, uitgesproken.

Een tijd vol kunnen houden en daarna gaan rotzooien...ook stiekem. 

Schaamde me enorm voor het falen. Steeds maar weer opnieuw stoppen, mijn eigen project werd het.

Dat schoot natuurlijk niet op.

 

Dus nu rigoureus met de billen bloot. Eerlijkheid en vertrouwen.

 

We hebben het wel over en hij doet enorm zijn best om mij te ondersteunen.

Begrijpen gaat niet. Ik ben van mening als je niet verslavingsgevoelig bent, of verslaafd bent aan wat dan ook

je je niet kunt voorstellen hoe dat is. Hoe het werkt. Het filmpje heeft wel geholpen om te begrijpen hoe het mechanisme werkt.

Dus kan hij beter begrijpen waar ik mee worstel als ik dat eens uitspreek.

 

De laatste tijd verliep onze communicatie op zijn zachts gezegd niet soepel. Heel snel in ruziesfeer, heel naar en ook triggerend.

 

We hebben daar afspraken over gemaakt, en hij gaat nu ook mee naar de gesprekken bij ondersteuner.

En ik moet zeggen dat we wel wat meer rust en begrip hebben naar elkaar. Proberen te luisteren niet te snel reageren...ik geef eerder aan dat ik voel dat het fout gaat, emoties aan mijn kant.

Wat voor mij wel voorop staat is dat de focus ligt op mijn verslaving. Dat is voorwaarde voor alle volgende stappen, het niet drinken dus.

 

Mijn partner kan ook één glaasje wijn drinken en dan de fles voor een week wegzetten, vergeten zelfs. Ook zo'n klein flesje...onbegrijpelijk voor mij

 

Nou zit ik hier een heel verhaal te typen....hoe gaat dat met jou en je partner?