Spring naar bijdragen

Meya; wat wordt mijn aanpak?


Meya

Aanbevolen berichten

Ja LJ en Poppy, ik ben inderdaad bezig met het veranderen van gewoontes en zorgen dat ik daar water en fruit in inbouw.

 

 

Verder iets wat even goed totaal naast de kwestie zou kunnen zijn: zou het kunnen dat er ergens in jou een grote boosheid zit over iets totaal anders die getriggerd wordt? Dat een 'kleine' irritatie een lading krijgt die helemaal niet nodig is omdat er iets anders aan gekoppeld zit?
 

 

 

Daar zit je helemaal niet naast. Ik had een hele bange moeder die mij erg nodig had en een afwezige vader. Ik heb dat 'opgelost' door thuis een heeeel braaf verantwoordelijk kindje te worden. Complimentjes alom en intussen stotterde ik, werd ik gepest en had ik zelfmoord gedachten. Ik ben daar denk ik heel erg boos over. Maar ik voel dat eigenlijk nooit. Dat is niet goed, maar wel zoals het is.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Meya,

Ik ben de laatste om enige kritiek te hebben over iets wat er is.

Maar wil je er wat mee?

Voor zover ik weet zijn zowel healing als EMDR therapieën waarbij je zo'n oude emoties een plaats kan geven zonder er helemaal door te moeten.

Want bij een therapeut rustig gaan zitten vertellen dat je eigenlijk boos bent, lijkt me niet effectief. En helemaal in dat gevoel gaan en ergens de boel kort en klein slaan lost ook niks op.

Veel succes vandaag! ( en verder)

Liefs

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kritiek is altijd welkom.

 

In dit geval kun jij niet weten hoe het zit, simpelweg omdat ik dat nog niet verteld heb: ik heb ruimschoots therapie achter de rug in de afgelopen 30 jaar. Gezinstherapie toen ik 20 was rondom mijn verslaafde broer, een paar jaar alternatieve therapie rond mij 25e, anderhalf jaar CGT rond mij 30e en vorig jaar heb ik vier jaar analytische therapie afgerond.

 

Ik heb HEEL veel aan al die therapie gehad en ga zo weer als dat nodig is. Maar op dit moment zet ik flinke stappen de goede richting op, en zolang dat zo is... goed zoals die gaat, zou ik denken :) .

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Je hebt hard gewerkt Meya,

mooi dat je nu met stoppen drinken

alles een kans tot integreren geeft.

Zelf heb ik die ervaringen ook

en Mindfulness was het ontbrekende

om te kunnen integreren bleek later.

Al het voorwerk leek als de muntjes op de kermis die op het randje liggen,

en die door één laatste muntje vallen in het laatje; oogsten maar♥

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tuurlijk ga jij goed nu!

Anderzijds geeft bovenstaande post mij niet veel moed: als je zoveel therapie hebt gehad en je nog steeds denkt dat die oude woede nog invloed heeft... ( maar dat schrijf ik dus eerlijk in het nu maar niet helpen voor jou)

Jij bent goed bezig! Vooral zo doorgaan!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Net het volgende aan mijn voetbalmaten gemaild:

 

Dag mannen,

Vorige week meldde ik nog dat ik dacht met twee weken weer op het veld te staan. De fysiotherapeut heeft me net uit die droom geholpen. Ik mag naar verwachting de komende zes maanden niet voetballen of squashen. Wel wandelen, fietsen en boksen. En aan de slag met een revalidatieprogramma. Pffff..

Ik ga er vol tegenaan en zie jullie begin juli in de zaal.

Groet,

 

Dat boksen is me twee jaar geleden geadviseerd door mijn toenmalig psychotherapeut. Ik heb handschoenen en ook een keer meegedaan op de sportschool. Maar ik heb er een enorme weerstand tegen. Volgens mij moet ik er nu maar echt aan gaan geloven.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heel lang geleden heb ik met bokshandschoenen lopen zwaaien. Een paar keer. Het bracht veel agressie in me naar boven, herinner ik me. En ik was en ben niet aggressief.

Ik ben benieuwd wat het met jou gaat doen. Ongetwijfeld ken je de redenatie van die peut nog.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Voor zover ik weet zijn er al een hoop studies gebeurd rond dit onderwerp. Met tegenstrijdige resultaten.

Of het voor jou werkt, kan je alleen ontdekken door het te doen, denk ik dan.

Al moet ik er eerlijkheidshalve aan toevoegen dat ik het niet zou doen. Een boksbal nog tot daar aan toe. Maar leren slaan op mensen? Dat zou ik niet kunnen.

Toch zijn er velen die het een geweldige sport vinden.

Ik wens je dus veel plezier!

Zo jammer, dat nieuws van de fysio. Je keek zo uit naar dat sporten!

Sterkte!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Je hebt hard gewerkt Meya,

mooi dat je nu met stoppen drinken

alles een kans tot integreren geeft.

Zelf heb ik die ervaringen ook

en Mindfulness was het ontbrekende

om te kunnen integreren bleek later.

Al het voorwerk leek als de muntjes op de kermis die op het randje liggen,

en die door één laatste muntje vallen in het laatje; oogsten maar♥

 

 

Ik voel dat integratie inderdaad een kans heeft op dit moment, dat zeg je mooi. Ook mooi, maar onbedoeld is je vergelijking met de muntjes op de kermis. De eerste keer dat ik een remmetje miste.

 

Ik zal een jaar of acht geweest zijn en ik had tien gulden gespaard. Het was kermis, in het gehucht waar ik woonde een groots feest met kerk, schutterij en vlagvertoon. En in het dorp verderop attracties op het plein. Ik fietste daar alleen naar toe en fantaseerde over mijn keuzes, de botsautootjes, een kaneelstok, durf ik wel of niet in de spin. Een maal op het plein heb ik de eerste gulden in de vallende muntjesautomaat gestopt. De eerste wél. En daarna de tweede. Ik moet er nog van huilen. Tot dat mijn tien gulden op waren, dat was al snel.

 

Alleen naar huis gefietst. Niet durven vertellen aan papa en mama. Dus niet getroost en niet geholpen met hoe dit een volgende keer aan te pakken. Geen lachende papa die zei 'kom, ik heb nog vijf gulden. We pakken de auto en we gooien de eerste gulden in die muntjesautomaat, en dan kunnen we nog vier dingen kiezen'.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Haha, en of ik de redenatie van die peut nog weet. Hij hoopt - ik zit je niet dollen - dat het boksen agressie bij me naar boven brengt. Daar zit ook mijn weerstand. Ik was en ben namelijk ook niet agresssief ;)

 

Ik zal het niet gauw gaan doen, maar het idee van boksen spreekt me wel aan. Agressie oproepen en er dan op een constructieve manier mee omgaan. Reguleren en doen ipv ouwehoeren. Dat is toch het idee achter iedere vechtsport? Behalve als je Badr heet.

Controle over je agressie, over je impulsen, over je emoties, over je gedrag en dus ook over je trek en wel of niet drinken. Ik zeg: doen!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ook even bij jou bij gelezen Meya... Wereld aan herkenning, qua achtergrond. Braafste meisje van de klas; present! : )

Mooie inzichten, wijsheid, het is te lezen dat je al keihard aan jezelf gewerkt hebt. 

Tevens herkenning op het gebied van niet boos kunnen worden. Tenminste, kon ik niet. Het is me, jawel, de afgelopen tien maanden toch 2 maal gebeurd. Boos, oké niet agressief, maar terechte boosheid. Want er ging iemand flink over mijn grens en dat kon ik aangeven.

 

En dat voelt enorm bevrijdend! Vroeger gingen er een aantal glazen wijn overheen en ach, maakte ik me niet zo druk meer. Maar ondertussen was ik lekker zaken aan het opkroppen, kan niet gezond zijn. Benieuwd of dat bij jou ook gaat gebeuren nu je gestopt bent met dempen; gewoon eens lekker boos worden. Alvast wat oefenmateriaal : ))

 

 

 

720804d760ee5c6dd0ffbe723f239400.png

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat een verfrissend onderwerp. We hebben het zo vaak over zelfliefde, mindfullness......maar ook gereguleerde agressie is een manier om los te laten wat er broeit van binnen. Heb zelf even taikwondo gedaan maar ik ben daarvoor niet fel en agressief genoeg (en had de lenigheid en conditie onvoldoende) Maar merkte wel dat er een kant van mezelf boven kwam die ik niet wist dat ik die had. Had na mijn 12e nooit iemand een klap gegeven. En daar stond je dan f2f en een kwestie van slaan of geslagen worden.

 

Wat ik nu doe juist als contra aan mijn werk in de zorg (geduldig, vriendelijk zacht ....wat ik noem mijn vrouwelijke kant) is de sportschool (het ijzer, power, competitie met mezelf en de macho mannen in het krachthonk) Dat evenwicht is voor mij heel belangrijk. Daardoor kan ik zo geduldig, vriendelijk en zacht zijn op mijn werk. Overlijd er iemand en ben ik verdrietig dan zoek ik de sportschool op. Via een heel ander mechanisme als erover praten, delen of doorvoelen kom ik met keihard trainen ook tot rust en verwerk emoties. Het is geen vervanging maar complementair. 

 

Ik verkies de sportschool en het ijzer boven de contactsport als boksen. Ik wil 10kg meer bankdrukken dan ik vorige keer deed. Ik wil winnen van mezelf en niet zozeer de tegenstander. Maar met krachttraining moet er ook agressie zijn. Helemaal ZEN squat ik echt geen 110kg. Dan moet ik mezelf in een agressieve mindset brengen voor ik dat kan. En NEEN met jou knie moet je niet gaan squaten! Houd het bij bovenlijf trainen en doe onderlijf alleen met fysio begeleiding.

 

Denk dat je een heel nuttig iets te pakken hebt met boksen. Ervaar maar of er ergens verborgen agressie zit en waarin dit een instrument kan zijn voor jezelf en het niet drinken. Veel succes.

 

ps agressie, moet dan altijd denken aan Hans Teeuwen eerste 2 minuten. google zelf maar op Met Een Breierdeck - Agressie (anders staat er zo groot een filmpje op je draad)

bewerkt door erik
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank voor je bemoedigend woorden. Ik squat overigens onder begeleiding van de fysio ook 110kg (precies het aantal kilo's dat ik vandaag doorgaf aan Yvonne op het Killokiller draadje).

Ik ben nog niet over mijn weerstand heen hoor. Heb donderdag en vrijdag smoezen gevonden om de boksleraar die me is getipt niet te bellen.

Maandag ga ik bellen. Die weerstand zit er al anderhalf jaar, ik moet er echt aan...

Indrukwekkend wat jij trouwens liften kan!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Volgens mij is gereguleerde agressie prima, leren jezelf niet te verliezen, voelen dat je controle houdt en toch er wat uitgooien.

Dat kan werken, zelf heb ik, best wel stoer vind ik, 2 jaar aan karate gedaan in een ver verleden en 1 keer met een wedstrijd meegedaan. Dat was wel kicken hoor, er stond daar een heel anders iemand in de ring, was wel een goed gevoel en voelde beheerst wel met een hoog adrenaline niveau.

En sparren is vooral fysiek heel zwaar en je bent niet elkaars vijand het is sport, je staat met een diep gevoel van respect tegenover elkaar, althans zo ging het bij ons in de Dojo en zo hoort het vind ik.

Ook met therapie het behandeld, bewust voelen wat er gebeurt als je op een kussen slaat en je mocht geen een keer je beheersing volledig verliezen het ging in gradaties.

Even kort wat ervaringen van mij.

 

Maandag dus..., je hebt het hier nu gezegd ;), dapper van je.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Sint was leuk maar ook zwaar. Kinderen gespannen (zoals het hoort), en even eentje kwijt in de menigte (hoort er ook bij), en dolgelukkig met pietenmutsen vol met strooigoed, highfive's van pieten en een heuse hand van de Sint. Vrouw ook gespannen en overstuur. Haar handicap na het ongeluk komt op dit soort momenten vol aan het licht (druk, herrie, geen structuur). Dat is voor mij zwaar.

Heb ik me nu echt horen beloven dat ik morgen bel over dat boksen?!? Goed hoor Poppy, dat je me vastpint. Ik wil het echt aanpakken. En jazeker Akk, ik ga er over posten :-).

Opvallend en leerzaam: vandaag 5 volwassen en 5 kinderen te eten gehad, was super gezellig. Twee eigen gebakken broden, eentje glutenvrij en simpele soep vooraf en simpele pasta als hoofdgerecht. Wijn er bij voor de gasten. Bier in het brood. De fles wijn staat half leeg op het aanrecht.

Ik heb geen trek.

En ik weer op zeker dat ik met mijn vrouw een glas of twee zou kunnen drinken en het daarbij laten. Niet is ook best.

Ik ben de afgelopen weken geschrokken van mijn hevige trek. Elke dag weer. Maar het lijkt zich echt te beperken tot de periode tussen 15 uur en het avondeten. En een avond na de crematie van een dierbare.

Weet niet wat ik er van denken moet, maar ik schrijf het om omdat het belangrijk kan zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Van mijn ook mijn complimenten! Volgens mij ben je aan het onderzoeken waar de triggers liggen, je stapt vol het bewustwordings(/genezings-)proces in. Dan is het heel belangrijk dat op te schrijven en hardop te zeggen.

 

Gecondoleerd en heel veel sterkte.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank voor jullie steun !!

 

Een lastig thema voor mij is dat 'goed bezig' zijn voor mij het oude patroon is. En intussen 'vergeet' ik te kijken naar wat Erik noemt

 

 

(...)  wat er broeit van binnen. (...)

 

 

Ik post hier in dit kader een linkje naar een gesprek met Agnieta op de dagdraad dat ik wil vasthouden: http://forum.verslavingdebaas.nl/topic/8683-woensdag-18-november-2015/page-4

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...