Meya; wat wordt mijn aanpak?

[Meya]

In het verleden heb ik momenten gehad dat ik alles tegelijk wilde aanpakken. Stoppen met drinken, afvallen, meer sporten, noem maar op. Dat werd niets bij mij. Ik heb de drank er uit kunnen werken door me daar volledig op te focussen.

 

Ja, dat is inderdaad het dilemma waar ik mee zit. En de reden waarom ik een paar weken geleden koos voor 1 ding, afvallen. En dat werkte. Ik viel op een relaxte manier af, waardoor mijn zelfvertrouwen toenam, ik meer leuke dingen ging doen, waardoor mijn zelfvertrouwen meer toenam. De oproep van mijn vrouw over de alcohol wil ik echter niet negeren. Maar volgens mij is het slim om mijn oorspronkelijke lijn vast te houden. Met als risico dat ik inderdaad te veel tegelijk pak. We zullen zien. Dank dat je met me meekijkt. (en zo'n schrift hou ik als het ware in mijn hoofd bij de afgelopen twee weken. En een beetje hier. Maar geen gek idee om ook daadwerkelijk een schrift te pakken.

[Meya]

@Lady Jane. Mijn drankgebruik is de afgelopen twee weken meer dan gehalveerd ten opzichte van de weken er voor. Maar ik ben er expres niet bezig met tellen. Wel met opletten wat de triggers zijn en ik heb gespeeld met het smachten.

 

Maandag as is de dag. Het plan, semi definitief:

- de draad weer oppakken met afvallen

- die dag de eerste niet nemen en dat 90 dagen vol houden om de gewoontes te doorbreken, terugval niet erg, wel hier melden en opnieuw beginnen met tellen

- die zondag meelopen met Loen

- mezelf met het die week uitgespaarde geld belonen

- kijken of ik wat kan met de onderliggende thema's (agressie, tijd voor mezelf) en als dat niet lukt daar hulp bij zoeken, anders is de missie kansloos

- na drie maanden kijken of ik gewoon kan drinken

- als dat niet werkt, en dat kan ik me zomaar indenken, een nieuw plan maken

 

- Spud vragen hoe ik dit plan kan opleuken en ontbraven.

[Akkordeon]

Hoi Meya,

Maandag komt dichter.

Veel succes!

En misschien valt het allemaal wel mee. Ik las een paar dagen geleden dat mensen die gaan sporten meestal automatisch gezonder gaan eten. Dus als je trek momenten aanpakt door te wandelen, fietsen, hardlopen of zo, sla je misschien 3 vliegen in 1 klap?

Behalve als je iemand bent die troost zoekt in eten en graag snoept.

Zelf ben ik 2 kilo kwijt door te stoppen met drinken. Moet nu in de andere richting op mijn gewicht gaan letten!( ik verloor al 8 kilo toen mijn dochters vertrokken)

De eerste week dat ik niet dronk, had ik wel meer honger. En heb ik dan ook meer gegeten. Maar daarna was mijn honger weer hetzelfde als voorheen.

Het kan dus ook gewoon goed gaan!

Ik wens het je van harte!

24 oktober 2015 bewerkt door Akkordeon

[Meya]

Dag 1

 

Pfff... de kop is er af en het viel niet mee. Flinke craving rond half zes, moe, honger. Irritatie om kinderen en vrouw. De halfvolle fles jenever was niet verstopt door mijn lieve vrouw (had ze wel beloofd). Ik wilde wat forummen maar mijn laptop werd ingepikt. Appel gegeten, twee mandarijnen, drie soepstengels. Toen een halve bak koude fu yong hai van gisteren. Toen de andere helft. Toen op mijn kop gekregen omdat dat het eten voor de kinderen voor vandaag had moeten worden. En toen moest het avondeten nog beginnen. Als je met je schoenen aan onder de douche gaat staan moet die douche dan echt aan?

 

Wel lekker en lang gewandeld vanochtend in voorbereiding op de forum wandeling komende zondag.

[huttula]

Op naar dag 2

Succes je kan het..kanjer

26 oktober 2015 bewerkt door huttula

[lady jane]

je eerste oogst

morgen soepie van maken?

net vóór trek-tijd

26 oktober 2015 bewerkt door lady jane

[Akkordeon]

Hoi Meya,

Goed gestart gisteren,meen ik te lezen.

Proficiat met dag 1.

Ik hoop dat je super trots bent op jezelf en daar bij kan blijven staan. Meer daarbij dan bij je irritant gevoel en je trek.

Het wordt makkelijker. Echt!

Succes vandaag!

[JoAnn73]

Hoi Meya, heb je verhaal gelezen.. ondanks de inhoud schrijf je wel erg leuk (dagdraad/ waterpas/ column-stijl)! Ik wens je veel succes op je droge pad.

[erik]

Heb door het lezen van je verhaal gisteren nu meer een persoon voor me met een levensverhaal dan een avatar met een draadje. Merk dat dit heel anders leest.

 

Bij mij is het ook heel lang een kwestie geweest van niet meer mogen drinken en dit jammer vinden. Waardoor ik ook in verweer ging tegen het niet mogen. Ik weet niet hoe het bij mij omgebogen is van niet meer mogen naar niet meer willen. Anders had ik je tips kunnen geven......Alles tegelijk oppakken heb ik ook gedaan en werd snel teveel. We zijn maar mensen en geen robots. Alles op zn tijd en niet alles meteen. Alles meteen en wel nu! Dat herken ik ergens ook bij mezelf en meerdere verhalen hier. Het lijkt iets te zijn wat meer verslaafde hebben. Wellicht veroorzaakt door met drank alles te lang de boel de boel te laten en nuchter opeens de puinhopen te zien en die dan allemaal meteen willen aanpakken.

 

Succes en ja je schrijf idd erg leuk.

[Akkordeon]

Hoi Meya,

Hoe gaat het?

Nooit meer een glas wijn bij het eten vind ik ook nog jammer. Maar ik weet waar dat ene glas me brengt. En ik wil dus niet meer.

Soms denk ik : misschien ooit...?

Maar dan weet ik dat het niet mijn stem is die spreekt, maar wel die van de verslaving. Want als ik het nuchter bekijkt, wil ik echt niet meer.

Misschien wordt het dus makkelijker eens je ervaart hoe leuk een helder hoofd is.

Succes!

[sjuul]

hoi daar,

wat goed zeg, dat waar je mee begonnen bent.

respekt hoor, ik herken er veel in wat je schrijft.

ik ben na een week opname sinds 7 mei gestopt, dwz tot gisteren.

heb een kleine terugval gehad die ik wijd aan verhuisstress en mijn verstandelijk beperkte dochter van 12, die sinds enkele weken weer thuis woond.

hoe dan ook vandaag brak, en ik schaam me rot , heb me niet al te netjes gedragen schijnt.

maar vol goede moed hoor, ik ga gewoon weer verder waar ik gebleven was.

wil je veel kracht wn sterkte wensen en blijf je graag hier volgen!!

groetjes sjuul.

[Meya]

Ik kwijl als een Pavlov hondje. Maar hou het zeker droog vandaag. Gelukkig verder geen ontwenningsverschijnselen.

Voelt fijn, dat er mee gelezen en mee geleefd wordt.

[Jeanne]

Ik wens je veel sterkte, Meya!

 

Ik ben ook soms verdrietig omdat ik niet meer mag drinken. Daar ga ik niet tegen in het verzet. Ik mag mij best verdrietig en mega-zielig voelen. Ik ga gewoon lekker een potje janken, als me dat zo uitkomt. Het is ook niet niks! Het is een soort van rouwproces: afscheid van Koning Alcohol, afscheid van je ouwe zelf, afscheid van alles wat vertrouwd was, terwijl het nieuwe nog onduidelijk / onzeker / in ontwikkeling is.

[Somegirl]

Succes verder Meya.

Mij lukt het ook vandaag dag 2 en ik hou het droog!

[Somegirl]

Hoi Meya,

Hoe gaat het? Hier vanavond iets moeilijker. Iedereen de deur uit. Maar ik hou het droog!

[huttula]

Het niet mogen drinken gaat na verloop van tijd over naar het niet willen drinken.

En dat is de beloning die je krijgt.

Zodat het steeds makkelijker word.

Succes Meya

[Akkordeon]

Nooit begrepen waarom iemand een hond aanleert om te kwijlen. Hoogst irritant is dat.

Wist je trouwens dat Pavlov deze theorie ook toepaste op zijn opvoedingmethode? En dat het met zijn zoon helemaal fout is gelopen? Drugs en zo.

Het ontstaan van de nature- nurture controverse. De knappe koppen zijn er nog steeds niet uit, maar de mens blijkt geen tabula rasa te zijn.

Nu ja, als jij steun vindt in de theorie van Pavlof, wil ik je dat zeker niet ontne ontnemen! Al wat kan helpen is meegenomen.

Succes vandaag!

Na je laatste post dat het moeilijk was niks meer gehoord. Ik hoop dus van harte dat het goed gaat. En zo niet, dat je toch blijft komen. Alleen wie opgeeft heeft verloren!

En dat lijkt me nu helemaal niet jouw stijl.

[Akkordeon]

Ha, zag je net op het dagpact! Fijn!

[Meya]

Brrr... ik heb met mezelf afgeproken dat ik vandaag op mijn eigen draadje terugkijk op mijn plan en de eerste week droog.

 

Daar hik ik al de hele dag tegenaan. Vet in de weerstand. Eigenlijk al dagen. Ik vind het veel makkelijker op anderen te reageren, al dan niet in de dagdraad. En voor ik het weet zit ik uren op het forum zonder echt op mezelf te reflecteren. Omdat het vandaag moest heb ik het hele forum maar omzeild.

 

Maar goed, ik ga nu echt aan de slag. In de loop van de avond staat hieronder een reflectie, al is het maar kort en oppervlakkig. En nee, ik ga niet eerst even bijlezen...

[Meya]

Minderen; Reflectie op de eerste week droog
 

(…)
Het plan, semi definitief:
- de draad weer oppakken met afvallen
- die dag de eerste niet nemen en dat 90 dagen vol houden om de gewoontes te doorbreken, terugval niet erg, wel hier melden en opnieuw beginnen met tellen
- die zondag meelopen met Loen
- mezelf met het die week uitgespaarde geld belonen
- kijken of ik wat kan met de onderliggende thema's (agressie, tijd voor mezelf) en als dat niet lukt daar hulp bij zoeken, anders is de missie kansloos
- na drie maanden kijken of ik gewoon kan drinken
- als dat niet werkt, en dat kan ik me zomaar indenken, een nieuw plan maken

(...)

 

de draad weer oppakken met afvallen

Mislukt. Ik heb wel maandag en zondag een paar uur gewandeld en een afspraak gemaakt bij de fysio om mijn knie aan te pakken. Dat is goed. Maar tussen vier en avondeten, als de craving zich ongevraagd opdringt, vreet ik de koelkast leeg. In een week twee kilo er bij.

Iemand schreef op het forum dat te herkennen van de eerste week en dat het daarna terug naar normaal ging. Dat sluit ik bij mezelf niet uit. En daar hoop ik erg op. Ik was zonder dicipline aan het afvallen en dat wil ik graag zo houden. Denk ook niet dat ik dicipline op drank en eten samen vol hou. Even afwachten maar.

 

 

de eerste niet nemen en dat 90 dagen vol houden om de gewoontes te doorbreken, terugval niet erg, wel hier melden en opnieuw beginnen met tellen

De eerste niet nemen lukt eigenlijk gemakkelijk. Ik schrik van de heftigeheid van de craving, het smachten. Maar ik ben geen enkele keer echt in de verleiding gekomen. Ook niet een beetje. Terwijl het best een lastige week was met een gesprongen waterleiding en een dierbare die euthanasie wilde en kreeg. Alleen uit eten geweest, op terrasjes gezeten. De eerste niet nemen lukte prima.

Gewoontes doorbreken blijkt veel lastiger. Misschien wel dé ontdekking van deze week is hoe zeer mijn leven niet is ingericht op ontspanning zonder drank. Dat komt voor een deel natuurlijk door die drank en ook voor een belangrijk deel doordat al mijn aandacht en energie de afgelopen jaren is gaan zitten in het herstel van vrouw en kinderen na een knetterend verkeersongeval. Dat het nu beter gaat met mijn vrouw maakt:
1. Dat ze durft te zeggen dat ik te veel drink en dat dat op termijn moet stoppen;
2. Dat ik tijd en energie heb om het drankmisbruik aan te pakken;
3. Dat ik ontdek dat ik de afgelopen jaar niet in mezelf heb geinvesteerd. Al mijn kleding is kapot en slonzig, ik heb geen sportspullen, ik heb geen lekker boek, niks te drinken zonder alcohol, zelfs het koffiezetapparaat was afthans en gaf vieze koffie.

 

Ik heb een nieuw duur Nespresso koffiezet apparaat gekocht en mijn werkkamer een beetje op orde gemaakt. Vandaag een fijn theeglas gekocht en een karaf voor water.

 

Het begin is er.

 

zondag meelopen met Loen

Superleuk. Maandag 10 km getraind en zondag met zijn zessen gewandeld. Van de dagdraad:

 

(...) Ja, de wandeling was supergoed. Ben echt heel erg enthousiast. Vond het best een beetje eng, groep nieuwe mensen, alcoholmisbruik als bindmiddel, en gewoon een flink eind lopen, haal ik dat fysiek wel?
Maar het was veilig, prachtig weer, Loen had een mooie tocht uitgezocht en echt ontspannen en gezellig.

 

Wel de komende weken met mijn knie aan de slag maar de fysio gaat daar bij helpen hoorde ik vandaag. Dat wil ik heeel graag. Drinken is voor mij onder andere een vorm van agressie dempen. Die agressie kon ik altijd heel goed kwijt met zaalvoetbal en squash. Dat wil ik terug (dat voetballen en squashen).
 

 

kijken of ik wat kan met de onderliggende thema's (agressie, tijd voor mezelf) en als dat niet lukt daar hulp bij zoeken, anders is de missie kansloos

Geen. Zin. In. Vet in de weerstand. Maar ben ik natuurlijk wel aan het doen. Reflectie daarop vind ik nog lastig. Dat is weerstand en dat zegt eigenlijk al heel veel. Op dit punt maar even lief zijn voor mezelf. Geduld. Het komt. Op een paar plekken hier op het forum wordt gesproken over het kind dat je ook bent of in je hebt. Daar zit bij mij onder andere de kneep.

 

na drie maanden kijken of ik gewoon kan drinken
Nog niet aan de orde. Wel informatie over opgepikt tijdens het lezen op het forum. Als ik het goed begrijp is de kwestie of er wel of geen TIQ’s zijn gevormd in mijn brein. De enige manier om daar achter te komen is testen lijkt me. Dat ben ik aan het doen. Geen populair onderwerp op het forum geloof ik. Maar volgens mij krijg ik de ruimte om het te proberen zoals ik het wil. Dat waardeer ik.
 

 

als dat niet werkt, en dat kan ik me zomaar indenken, een nieuw plan maken

Ik heb tijdens de wandeling hard aan MijnGerrit beloofd dat ik niet weg zal blijven van het forum als mijn aanpak niet werkt. Als ik na drie maanden snel weer op het oude niveau en vooral gedrag zit kan ik het nog een keer proberen met een jaar droog. Of anders accepteren dat drank er voor mij niet meer in zit. Dat is dan ook geen ramp lijkt me. Er zijn allerlei dingen die ik niet meer kan, of nooit heb gekunt. Er blijft heel veel moois over.

Samenvattend

Heftige craving, niet in verleiding gekomen en een zeer leerzame week. Wat ik eigenlijk nog zou moeten doen is de belangrijke posts naar dit draadje halen. Wie weet een taakje voor de komende week.

[Meya]

Deze wil ik in elk geval vasthouden:

Dat is alleen maar omdat ik mijn daverende chagrijn voor mezelf hou. Mocht je zin hebben in lappen klaagzang dan hoef je je vinger maar op te steken.

 

 

Nou Meya, lucht je hart. Ga ik onder tussen verder met mijn werk

 

 

*steekt vinger op*

 

 

Vind ik leuk en ontroerend, dat jullie je vinger opsteken (en dan zou ik zeggen Wijffie kom er ook maar in ).

 

Ik kan mijn waterpas niet vinden. Hij is lang en knalgeel. Niet iets dat je echt kwijt kan zijn. En ik moet er bijna van janken. Of eigenlijk helemaal terwijl ik dit schrijf. Het is ^%*! zo ^$@*!! om niet aan jezelf toe te komen. Ik vind het lastig om om te schrijven. Ik klinkt pathetisch en ik schuif mijn alcohol probleem af. Dat wil ik niet. Maar het speelt wel echt.

 

Komt ie. Niet om dingen af te schuiven of goed te praten. Mijn vrouw heeft drie jaar geleden een kneiterend auto ongeluk gehad met de kinderen. Ik werd tijdens een vergadering gebeld en was er snel bij. Het zag blauw van de politie, geel van de ambulances. Dochter lag levenloos op de grond en ademde niet meer zelfstandig. Vrouw wist niet meer of ze de kinderen bij zich had of niet, helemaal van de wereld. De afgelopen drie jaar hebben we kei en kei en keihard gewerkt aan herstel. Ik heb ze alle drie nog!. Zoon is helemaal ok, dochter heeft misschien restschade maar niet noemenswaardig. Vrouw heeft blijvend hesenletsel, maar ze is onvoorstelbaar veel beter dan ik drie jaar geleden ook maar vaag had kunnen hopen.

 

Ik ben altijd een stevige drinker geweest, maar niet problematisch. In het eerste jaar na het ongeluk heb ik doorgewerkt maar dat was thuis niet te doen. Ik ben gestopt met werken en ben ongemerkt steeds eerder en meer gaan drinken. Sterk verbonden met 'even iets voor mezelf'. Tijd voor mezelf was er namelijk niet. Ik had 24 uursdienst thuis.

 

Nu zit ik dus op dag twee van stoppen. Ik heb geen baan, ik heb al drie jaar geen nieuwe kleding gekocht, mijn werkkamer is een onvoorstelbare puinzooi, ik ben te dik, en in een hopeloze conditie. En nou mag ik van jullie ook niet meer drinken. Dat vind ik gemeen. Dat meen ik niet. Wat ik wel echt gemeen vind is dat het ongeluk en verlies van baan me misschien over het drankrandje heen heeft geduwd. Ik zou het erg vinden om nooit meer te kunnen drinken. Als het moet dan moet het. En ik weet dat er hier veel mensen schrijven die superblij zijn dat het niet meer hoeft. Maar ik zou het erg vinden.

 

Sinds een paar weken wordt er thuis minder een beroep op me gedaan. Dat is heel fijn. Wel zie ik nu de brokken. Eigenlijk wil ik alles tegelijk aanpakken. Lijnen, stoppen met drinken, hardlopen, mijn facebook en linkedin updaten, solliciteren, een lekker koffiezet apparaat voor mezelf kopen, puin ruimen in mijn werkkamer... maar ik dacht laat ik nu klein beginnen. Mijn bank recht zetten. Want die staat nu zo scheef dat ik er niet fatsoenlijk op zitten kan.

 

Die grote gele waterpas is kwijt. En daar wordt ik heeeel chagrijnig van.

[Monster]

Meya, beste Meya, het gaat met kleine stapjes, niet met universitaire titels.....

Als je jouw eigen zoon én je eigen vader was, en je vertelde dat je een mooie, geslaagde tekening had gemaakt op school........ zou jij dan teleurgesteld zijn dat de kleine niet met een oplossing voor een meetkundig probleem was thuisgekomen? Nee. Je zou je zoon geprezen hebben en je zou je vader dankbaar zijn. Trots. Terecht trots.

 

Jij mag trots zijn op alles wat lukt, en het is zinloos om jezelf te straffen voor alles wat nog niet lukt. Of in het verleden mislukt is.

Je hebt afgelopen jaar jezelf verwaarloosd.

Nou?

Nu doe je stap voor stap anders.

Geweldig toch?

[Meya]

Hey Monster, daar moet ik van huilen.

[huttula]

En huilen mag.

[Indigo]

Dat heeft ze mij ook al een aantal keren 'geflikt' Meya,  plotse waterlanders ; ) Monster is erg goed in tot de kern doordringen. En streng zijn voor jezelf, in plaats van jezelf geven wat je echt nodig hebt: wat doen we onszelf aan. Ook hierin maar stap voor stap, leren lief zijn voor jezelf ( ik doe met je mee!)