Spring naar bijdragen

Dinsdag 8 september


blondie6173

Aanbevolen berichten

Praten heb ik zoveel gedaan dat ik er zelf moe van werd om mezelf te horen....

Bij neurofeedback hoef ik niets te zeggen, ik lig in een stoel en de rest gaat vanzelf en ik vind

het echt resultaat hebben, niet meer zo'n chaos in mn hoofd, meer kalmte en sinds kort bijna geen drankgedachten meer,

of neem ik de refusal of niet.....meer evenwicht....meer rust en ruimte voor andere zaken

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vraagje voor degene die de doc Amy al hebben gezien. Is het triggerend? Alcohol en vooral drugs?

Ik ga met een vriendinnetje die in het verleden ook gebruikte. Ik kan er niet meer aan komen maar zij wel. Moeten we hier van te voren afspraken over maken ( die hebben we in het algemeen al) of roept deze doc juist weerstand op?

Ik ben er met vier medeverslaafden naar toe geweest. De docu is erg indringend en open. Niet pro en niet contra drugs. Wij hadden een slotsom dat je er echt niet door gaat gebruiken als je die (herkenbare) ellende ziet.

Maar dat kan voor iedereen anders liggen. Je ziet geen details, hoe het precies gebeurt. Er is alleen de suggestie, de indicatie maar vooral een weergave van de gevolgen.

Ik weet niet of ik er met een gebruiker naar toe zou gaan. In ieder geval zeker niet zonder strikte afspraken en misschien nog wel een veilige persoon extra meenemen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bol cocaïne is echt een zwak voor mij en loop ik met een grote boog omheen.

Maar ik kan me zo voorstellen dat in die documentaire drugs wordt gebruikt en dat je dan zin krijgt.

Naja. Pinpas thuis laten misschien? Gratis krijg je het niet, hoe lief je ook kijkt haha

Als je er zo in staat, zou ik voor de veiligheid kiezen en niet gaan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Gerrit niet, Jopie. Afgelopen jaar heb ik de 5 daar met Vlieg gelopen en dat was leuk. 

Nu "voelde" het niet goed. Het kost me veel aandacht om te blijven lopen én blessurevrij te blijven.

Tot nog toe lukt dat enigszins. Groningen doe ik graag (shirt kwam vandaag binnen) en in december staat een zware 10 km. door duinen en over strand op de planning met gezin en familie.

 

Oh, minder snel lopen en je pas inkorten werkt ook goed om blessures te voorkomen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoe we ons voelen wordt beinvloed door hoe we denken en doen (cognitieve gedragstherapie) En dan is je eerste zin "niet dat ik daar weer op zit te wachten" Je gaat net een traject in waarvan ik aanneem dat jij degene bent die verandering wil en dan is je eerste zin zo. Waarom? Waarom zo een negatieve mindset. Heb je dat ook daar gezegd dat je daar niet op zit te wachten en zelf een alternatief aangedragen hoe jij je ideale behandeling ziet? Lijkt me zo fijn voor je dat je iets gaat doen waar je zin in hebt en het nut van inziet en je schouders eronder zet.

Erik, ik wil ondersteuning met medicijnen. Cognitief heb ik al drie keer eerder gedaan. Zit niet weer op gewroet in het verleden te wachten, terwijl het om NU gaat. Het ligt aan die TIQ's waar ik weinig weerstand tegen heb. Heb dit ook kenbaar gemaakt. Negatief? Zal wel de alcohol zijn van gisteren...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

cognitieve gedragtherapie wroet nou net niet in het verleden

maar in het heden...

 

los daarvan, je hebt dus in feite een andere hulpvraag. 

Je zit dus bij de slager voor brood, om in de metafoor van erik te blijven. 

Voor medicijnen moet je ergens anders zijn.

Nee, medicijnen alleen via de VA en niet via HA. Overigens ben ik akkoord met

combinatie + onlinebehandeling wat anders is dan wat ik eerder bij de Jellinek heb gevolgd.

En idd ik stuur aan op hier en nu en het effectief aanpakken van de terugvallen.

Jullie proeven wellicht negativiteit. Dat klopt en komt omdat ik moe ben en door het

drinken gisteren een boel pessimistisch ben. Word wel weer beter ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ppfff. Ik ben kapot.

Voor het eerst in tijden weer 2 dagen achter elkaar gewerkt. Het ging aardig maar ik zit nu echt tegen mijn grens aan of er net overheen.

Morgen een dag pas op de plaats.

Het blijft lastig om mijn grens te leren herkennen en daar naar te handelen.

Voor nu welterusten!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Burchill, er bekruipt me toch wel een licht gevoel van: "Het moet op MIJN manier hoewel mijn manier tot nu niet echt blijvend heeft gewerkt. Help, zeg maar wat ik doen moet, alhoewel zeg het ook maar niet. Geef me gewoon iets wat werkt, maar wél op MIJN voorwaarden."

Ik overdrijf zwaar en ik beweer zéker niet dat ik het licht heb uitgevonden of DE manier die werkt; ik ben alleen een beetje bang dat er geen manier IS zolang er nog voorbehoud is.

Burchill, ik gun je zo vreselijk graag dat jij de hulp krijgt die jij nodig hebt. Wat niet hoeft te betekenen dat het de hulp is die jij tolereert.

Heel veel sterkte, hopelijk is de geboden hulp precies de hulp die aansluit bij jouw hulpvraag.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

ik moest pinnen na de sauna

en kreeg: geen saldo op de pin te zien.

geen smartphone, te weinig contanten

en de €4,= die ik te kort kwam mocht

ik niet vanavond thuis overmaken, ik mocht

niet mijn ID achterlaten en volgende week betalen

en ze mochten me niet laten gaan met schuld.

sjonge, ik heb me in jaren niet zo opgelaten gevoeld;

van schrik zweette ik harder dan in de sauna zelf.

Uiteindelijk mocht ik op de pc van het kantoor mijn

saldo aanvullen en kon ik mijn schuld voldoen.

En eenmaal op de fiets kwamen herinneringen aan

klanten van NS die geld tekort kwamen, of die hun portemonnaie

waren vergeten en toch op reis wilden. Ik was de lokettiste die

nog wel eens geld leende aan hen, tot groot leedvermaak van mijn

pessimistische kollega's. Nooit ben ik niet terugbetaald, en soms zat er

een bos bloemen of reep chocolade extra bij, altijd dankbaarheid.

En nu ik er zelf mee verlegen was, durfde ik dat niet te vragen van de

mensen achter de balie. Ik kom er pas 15 jaar immers :(;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik meld me succesvol af voor de dagpact.

Vandaag een hoop computersores en netwerkopslagproblemen gehad, maar ook weer opgelost. Dank zij de back-ups die ik toch steeds weer maak.

Ik moet er niet aan denken dat ik met mijn fotografiewerk zo'n 10 jaar aan foto's zou kwijtraken.......

Met het oplossen van zo'n problemen zie ik ook weer andere achilleshielen die aangepakt kunnen en dus moeten worden.

Morgen ga ik voor het eerst in zo'n dertig jaar wat met schrijven doen: een workshop. Ik ben benieuwd!

 

Welterusten en wellicht tot morgen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...