Een nieuw begin

[Gast]

Hoi Akkordeon

Even je draadje bij gelezen. Word ik blij van. Dank voor het delen. En onwijs veel sterkte en succes meis.

Liefs Pumpkin

[Akkordeon]

Dank jullie allemaal voor de steun!

Dag 1 zit erop.

Was een beetje chaos. Groepsbegeleidster ziek. En iemand rook drank. En dan moesten we allemaal gaan blazen. Eentje heb ik daarna niet meer terug gezien. Was eigenlijk haar voorlaatste dag.

Enfin, boeiend wordt het daar zeker. Of het zal helpen weet ik nog niet. Het eerste contact met de anderen en de begeleiders was wel positief.

Zeggen ze daar wel dat ik de refusal onder toezicht moet nemen. Daar wil ik het nog wel eens over hebben. Ik vind dat mijn verantwoordelijkheid. Mijn keuze voor mezelf elke dag. Zelfzorg. Een moment om trots te zijn op mezelf. Wat blijft daar van over met toezicht?

Maar verder ben ik nu wel moe. Veel info gekregen vandaag. Veel mensen ontmoet. En een therapie die er gelijk in hakte rond voeding en koestering.

Ondanks mijn plannen van vanmorgen laat ik dus het forum nu even zo.

Maar niet zonder eerst een ondersteunende intentie te sturen via de tablet voor iedereen die het nodig heeft vandaag!

[Akkordeon]

@ Gerrit:

Op 3 december moet ik terug naar de specialist voor mijn knieën. Dan zou hij aan de hand van de radiografie moeten kunnen zeggen wat ik nog kan en mag doen verder.

Momenteel heb ik nog wel pijn als ik wat veel rond loop of trappen doe, maar zo gauw ik weer rust gaat die pijn weer weg.

[Gast]

Dag één zit erop Akkordeon. Mooi en het is niet tegengevallen.

Fijn avond, pak je rust.

Dank voor het toch nog even delen hier.

[Monster]

Akk, je bent een topper.

[erik]

Hoi

 

Eens dat het zelfstandig innemen juist een kwestie is van eigen verantwoordelijkheid nemen en trots zijn over jezelf. Als er gerede twijfel onstaat bij de behandelaars kunnen ze alsnog dit soort dingen instellen toch? En je weet dus dat je mogelijk moet blazen, dat lijkt me ook een stok achter de deur. Maar dat ze extra allert zijn snap ik wel. Zal zwaar zijn die therapie en ons vluchten in drank zit er zo ingebakken ook al willen we dat niet.....

 

En nu lekker even uitrusten. Zou me verbaasd hebben als je nu nog hele verhalen ging schrijven. We lopen niet weg.....we lezen je verhaal tzt wel.

 

Fijne avond en morgen veel succes weer.

[Poppy]

Fijn dat je je eerste dag erop hebt zitten en lief dat je nog bij mij hebt geschreven en straks misschien nog wilt schrijven. Hartstikke tof maar ik kan me voorstellen dat je erg moe bent dus pak je rust. Met mij gaat het goed, heb een oké werkdag gehad en voel me rustig.

Heel veel succes en slaap lekker vannacht!

[HappyDays]

Hey Akkordeon,

Fijn om te lezen dat het je goed ging op je eerste dag. Neem inderdaad maar je rust. Je zal dit goed kunnen gebruiken.

Veel succes morgen!

[Meya]

Heya,

 

Hoe istie? Beetje te doen met die dagbehandeling?

[Akkordeon]

Gisteren avond weer een behoorlijke dip gehad. Maar ik ken dat ondertussen. Eerst een potje huilen en dan de TV aan. Een nachtje slaap en ik kan er weer een beetje tegen...

Vandaag maar ee n halve dag. Hopelijk dus straks weer hier om verder te lezen.

Fijne dag!

[Poppy]

Niet heel gek denk ik dat je een behoorlijke dip had en wel goed dat je het herkent dat maakt het volgens mij wel wat dragelijker omdat je weet dat het ook weer over gaat. Er gebeurt nogal wat dus dat doet wat met je. En misschien als je die dip heel positief benoemt is het misschien 'gewoon' een ontlading, het verwerken van al wat je heeft geraakt. Heel veel succes en ik wens je een hele fijne dag!

[Akkordeon]

Denk niet dat het goed komt met die behandeling.

Momenteel ga ik alleen maar achteruit. Gelukkig net mijn beklag gedaan bij de fysio en die vond mijn frustraties heel normaal. Door allerlei toevallige omstandigheden loopt heel het programma in het honderd. Waar ik gegaan ben omdat ik meer ondersteuning nodig had, krijg ik er minder. Terwijl de sessies wel meer dan genoeg pijnlijke dingen raken om juist nog meer nodig te hebben.

En dan de groep. Vandaag zei ik nog: mijn vrijheid begint waar die van een ander eindigt. Dat maakt het zo moeilijk om grenzen te stellen. Want wie zijn behoeften gaan voor? Die van jou of die van de ander?

Een dom voorbeeld. Kreeg ik de vraag of ik mijn tabak in de kast wilde leggen ipv op tafel omdat de geur erg lastig was. Heb ik op zich geen probleem mee. Maar

Nu moet ik voor elke sigaret rond de tafel. Naar mijn kastje. Wat ik voorzichtig en zacht moet sluiten omdat er een veer in de scharnier zit die het luid doet dicht slaan waar een ander niet tegen kan. Dan terug rond de tafel naar mijn plaats omdat nog een ander de kruimels tabak vies vind en dat dus op je eigen plaats moet. Dan weer rond de tafel naar de kast, deur zachtjes sluiten. Dan naar buiten waarbij je de deur zo min mogelijk mag openen omdat het anders koud wordt...

Hoe klein moet ik me maken? Ik moet net leren om minder rekening met anderen te houden en meer met mezelf. Mijn tabak is mijn fopspeen. Die wil ik in de buurt.

Stof voor op de agenda van het groepsgesprek, denk ik dan.

Psychiater had ook geen oren naar mijn argumenten om refusal zelfstandig te nemen. Regels zijn regels. Ik mocht het wel meenemen naar mijn eerste evaluatie na een maand. Zijn regels dan geen regels meer? Jawel, maar dan kan je vragen om te stoppen met refusal...

Een ding van een sessie: wie geen koestering heeft gehad als kind heeft het later heel moeilijk om die behoefte in te vullen ( wist ik al) oplossing: pak een dekentje of een warm bad.

Dat ik voor haast alles zelf moet zorgen, weet ik ook al. Maar dat kan ik net niet meer. Omdat het teveel energie vraagt en onvoldoende helpt.

Fysio heeft me aangeraden om geen maand te wachten, maar om volgende week al naar HA te gaan voor evaluatie. Als dit me nog meer achteruit helpt dan ik al was,heeft het ook geen zin.

Donderdag voormiddag en vrijdag namiddag mogen we thuis omdat er personeelsgebrek is.

Misschien volgende week beter?

Nu maar weer alle potjes hermetisch afsluiten en wat afleiding zoeken. Daar ben ik dan tenminste goed in!

[Cootje]

Hoi akkordeon,

Digitale knuffel van mij

[Meira]

Een ding van een sessie: wie geen koestering heeft gehad als kind heeft het later heel moeilijk om die behoefte in te vullen ( wist ik al) oplossing: pak een dekentje of een warm bad.

Dat ik voor haast alles zelf moet zorgen, weet ik ook al. Maar dat kan ik net niet meer. Omdat het teveel energie vraagt en onvoldoende helpt.

 

Mmm, alsof een dekentje of een warm bad koestering geeft... het geeft misschien wat warmte en ontspanning, maar dat is wat anders dan koestering. Ik herken het zeker. Ben als kind emotioneel verwaarloosd/mishandeld, en dat kost inderdaad heel veel moeite om op volwassen leeftijd daarmee klaar te komen. Is bij mij inmiddels wel goed gekomen gelukkig. Maar was in die periode niet met dekentjes aangekomen... dat had me niet geholpen. Ik wil jou bij deze een dikke virtuele omarming en knuffel geven. Een echte is nog beter, maar ja, dat kan niet hier. Heb je huisdieren Akkordeon? Ik ervaar zelf heel veel koestering van mijn hondjes (in mijn geval ook van mijn echtgenoot, maar jij bent alleengaand lees ik). Nu kan je, als je veel werkt geen hond hebben of misschien houd je wel niet van honden, maar van andere huisdieren kan je ook veel liefde krijgen. Ik had ooit een tamme parkiet. Echt een fantastisch beestje. Vloog los, at van mijn bord, ging mee onder de douche. Er is altijd wel een huisdiertje wat bij je situatie past. Is dat misschien een ideetje voor je?

[erik]

Aanpassen aan regels en kleine dingen wat onredelijk lijkt (en in mijn ogen ook is) maar het doel is je therapie. Dan maar geen punt maken van die dingen. Kan dat wel zo schrijven maar ik vind dat ook zo lastig om niet prinicieel te doen over regie, zelfstandigheid verantwoordelijkheid voor mezelf nemen maar het me niet aan te trekken en dan maar dat pilletje onder toezicht omdat die psych dat zo graag wil. Niet me te opstandig opstellen maar het doel; jou therapie bovenaan zetten. Is het werkelijk die strijd waard over dat pilletje vrijwillig of toezicht? Dingen van je af laten glijden en ze niet aantrekken.....

 

En als ze komen met een deken of bad tegen het gemis aan koestering van vroeger of het invullen van nu, mag je daar vragen bij stellen? Die houding zou ik gewoon lekker eigenwijs houden. Jou leven jou therapie daar mag je best kritisch over zijn en vragen stellen. Jezelf goede zorg gunnen en proactief daar vorm aan geven en niet passief wachten wat ze je voorschotelen.

 

Morgen weer een dag, succes met de therapie.

25 november 2015 bewerkt door erik

[hummer]

Hoi Akk. , weer even bijgelezen. Veel gebeurd bij jou....

 

Ik kan me zo goed voorstellen dat je moeite hebt met die regels, ze tasten je zelfstandigheid aan. Juist de dingen die je onder controle hebt, jou dagelijkse momentje van trots wil je je niet laten afnemen. Opstandig word je daarvan. Zie het als een eerste schoolweek waar de juf of meester ook extra streng is om de klas onder controle te houden. Wellicht wordt het na verloop van tijd anders. Ook in jou gevoel. Probeer je doel voor ogen te houden, je bent zo sterk....maar dat is nu juist wat maakt dat iedereen er zo vaak vanuit gaat dat het wel goed komt met jou. Ik snap je gevoel van het missen van een persoon die er letterlijk voor jou is, iemand waar je tegenaan kunt leunen, waar je even zwak bij mag zijn, die even voor je zorgt, zonder daar iets terug voor te verwachten. Lieverd, ik ken je inmiddels als een lieve, sterke, EIGENwijze, mooie, gevoelige en intelligente vrouw. Therapie is vaak topsport, keihard werken en doorgaan, steeds een stukje verder komen en regelmatig vallen en weer opstaan. Ik hoop voor jou dat je stap voor stap komt waar je moet zijn en dat je begeleiding treft waar jij wat mee kan. Je bent een knokker voor anderen.....Knok nu voor jezelf!!!!!!!!!!!!!

 

Heel veel liefs, Hummer   

[Akkordeon]

En daar komen de tranen alweer. Maar dit keer door al jullie lieve en opbeurende woorden. Dank jullie wel!

Vandaag mocht ik langer slapen. Therapie begint later wegens tekort aan begeleiding. Maar ik had een nachtmerrie en kon niet meer slapen. Ik zat vast tot mijn schouders in een soort modder. Ik vocht om eruit te geraken, maar iemand duwde mijn hoofd steeds weer onder.

Die praktische oplossingen had ik ook al zelf bedacht. Maar daar gaat het niet om. Het gaat erom dat anderen grenzen stellen waarmee ze mij inperken. En daar heb ik zo genoeg van. Natuurlijk neem ik die refusal. Want di wil ik ook nemen. En volgende maand zeg ik dat ik stop. En vraag ik hem aan mijn HA en neem ik hem stiekem thuis. Tabak gaat in mijn achterzak. Zit de dame die er niet tegen kan wel net naast mij. Als het nog te fel ruikt, kan een van ons een andere stoel.

En ja, ik heb een hond. Zou niet zonder kunnen. Zijn enthousiasme elke keer als ik thuis kom helpt me inderdaad een stuk beter dan een dekentje! En elke keer als ik begin te huilen, komt hij me 'troosten'. Wel grappig, want hij is de eerste van mijn honden die dat doet.

Een goede partner heb ik nodig. Als er 1 persoon is die me het gevoel geeft dat hij mij graag ziet, kan ik de hele wereld aan. Maar ik kies er altijd mannen uit die een goede reden hebben om me niet graag te zien. Na 4 keer besef ik dat het een patroon is waarvan de oplossing bij mezelf moet gevonden worden. Dus ik zal nog even moeten doorwerken.

Fijne dag voor allen!

26 november 2015 bewerkt door Akkordeon

[lady jane]

Misschien vind je de goede partner pas

als je die niet meer nodig hebt Akk.

Je hebt alles is om je eigen maatje te zijn.

En ik ben ervan overtuigd dat je meer kans hebt

iemand aan te trekken die jou aanvult op goede dingen

wanneer jijzelf al verder bent in je proces.

Voorlopig maar even met je hond genoegen nemen

[Meya]

Je droomt

bent bezig met grenzen stellen

denkt na over koesteren en troost

en over een gezonde partner keuze.

 

Ik snap dat het zwaar en naar is. Maar tegelijk klinkt dit ook erg goed.

 

Sterkte vandaag.

[huttula]

Krachtige woorden..akkordeon.

[Cootje]

Sterkte vandaag

[Akkordeon]

Ze hebben vandaag in het ziekenhuis toegegeven dat wat er deze week gebeurd is niet goed was voor mij of voor mijn behandeling.

Maar ze geloven nog wel dat ze me kunnen helpen. Hoe kunnen ze niet vertellen.

We zien maandag wel verder.

Nu eerst zien dat ik de brokken van deze week gelijmd krijg.

[erik]

Ik begrijp je verhalen over behandeling soms niet goed meer wat wat is. Ziekenhuis, psychotherapie, knie. Bij welke therapie on ZH is aangegeven dat het deze week niet helemaal goed liep?

 

Heb je nu weekend om even uit te rusten?

28 november 2015 bewerkt door erik

[hummer]

lieve Akk.

 

Geniet van je weekend met jou hond.......

Ik ben nog steeds ff druk....

 

Liefs

[Happiness]

Ik snap je irritatie goed akkordeon. Ik vind het jammer voor je dat het niet goed voelt, juist omdat je er zo naar uitgekeken had. Succes met het lijmen. Hoop dat de stukjes allemaal in elkaar gaan passen.