Wie ben ik?

[Denies]

Hallo allemaal,

 

Mijn naam is Annie.

Ben momenteel 29 jaar jong en heb een relatie sinds afgelopen December.

 

Wie ben ik?

Ja, wist ik het maar!!

 

Korte schets van m'n verleden:

- m'n biologische vader : drugsverslaafd & schizofreen, heftige dingen daardoor meegemaakt als kind/puber zijnde

( het contact sinds 8 jaar definitief verbroken)

- m'n opa is overleden voor m'n neus toen ik een kind was van 8 jaar aan een hartstilstand, ik zie het nog voor me!

Hij was m'n voorbeeld ! mis hem nog iedere dag.

- m'n ouders gingen uit elkaar op 9 jarige leeftijd.

- op m'n 14de ontwikkelde ik een eetstoornis anorexia. jaren van opnames therapieën tot mijn 20tigste.

 

Op mijn 21tigste ging ik naar het buitenland ik wilde op avontuur, ik was aangesterkt en had mijn eetprobleem redelijk onder controle ( al blijft dit ook altijd een deel uitmaken van m'n leven alleen ik kan er nu goed mee leven). Ik ging in de horeca werken daar is het allemaal mee begonnen.

Om een lang verhaal kort te maken zijn we nu 8 jaar verder, hoe zit het plaatje er nu uit?!

Ik drink minimaal 2 flessen wijn per dag, maar vaak ook wel meer. Vooral in de weekenden vloeit de alcohol mijn vrienden zijn ook stevige drinkers alleen die weten het te beperken door alleen in het weekend te drinken.

Ik ben niet meer gelukkig met mezelf, al ben ik dat denk ik nooit echt geweest.

Drank was wel altijd de oplossing het sleepte me door de dag heen, wetende dat als ik 's avonds thuis zou komen uit m'n werk er een koude fles wijn op me lag te wachten in de koelkast.

Vanaf zondag had ik niet meer gedronken, tot gisterenavond m'n vriend ging onverwachts weg naar vrienden! Shit ik raakte in paniek, kan namelijk slecht tegen onverwachte veranderingen. En nu?! ik was alleen en voelde al heel de dag onrust in m'n lijf. Hij was nog maar net weg, en het stemmetje in m'n hoofd had gewonnen. Het was al half 10 's avonds geen supermarkt was meer open, ben toen als een gek naar de makro gereden om flessen wijn te halen.

Ik werd vannacht wakker op de bank 3 flessen wijn binnen no time naar binnen gegooid. Vanmorgen voelde ik me klote, teleurgesteld en boos vooral boos op mezelf.

 

Dit is het eind dit moet stoppen, ik wil niet langer geleefd worden door die klote wijn!!

Vanmorgen heb ik een adviesgesprek aangevraagd bij bouman, ik moet veranderen!

 

ik hoop hier rust en steun te kunnen vinden & me niet meer zo alleen te voelen!

 

Liefs Annie

 

[lady jane]

welkom Annie.

Ik hoop dat je ook hulp zoekt bij een verslavingsarts

of tactus, als je in die buurt woont.

Dit is nog zo accuut en heftig, daar ga je in je uppie

niet door komen ben ik bang.

Er bestaat een medicijn waarbij je niet meer kunt drinken (Refusal)

maar om die te krijgen en daadwerkelijk in te nemen moet je ook

super gemotiveerd zijn en blijven. Paniek kan rare dingen doen met je.

zoek hulp meis, en blijf hier ook lezen en schrijven.

je staat er niet alleen voor, al moet je het uiteindelijk wel ZELF doen.

[Denies]

Haaii Lady Jane,

 

bedankt voor je reactie, ik ben idd ook bang dat ik het niet alleen kan.

Mijn vriend steunt me wel, maar goed eerlijk is eerlijk als je niet weet wat een verslaving inhoudt kan je het ook nooit echt begrijpen.

Ik denk idd dat het verstandig is om contact om te nemen met mijn huisarts.

Ik ga voor mezelf even Google wat Refusal precies inhoud, thanks voor de tip!

[Denies]

Dank je wel Royco!

Dat is soms ook een beetje het probleem, ben erg geneigd dingen voor mezelf te houden, wil altijd alles zelf oplossen!

Ben er inmiddels ook wel achter gekomen dat ik het niet alleen kan.

[kruidenthee67]

Welkom en ik kan me alleen maar aansluiten bij bovenstaande schrijvers.

Goed dat je het allemaal aan wilt pakken, ik wens je veel succes.

[Denies]

Dank je wel kruidenthee,

[JoAnn73]

Hoi Annie, heel herkenbaar, alles voor jezelf houden en er niemand mee willen belasten, ook omdat je denkt dat je het wel alleen kan. Ik heb inmiddels ontdekt dat hulp zoeken beter is. Om Hulp vragen vond ik geloof ik t allermoeilijkste van het hele proces. Maar als die drempel genomen is ga je in de flow. En hier zijn heel veel mensen om je bij te staan!

[Denies]

Dat is ook zeker waar, JoAnn! Het is ook een soort van schaamte, ik heb voor mezelf al geruime tijd toegegeven dat ik een alcoholprobleem heb alleen het naar buiten brengen voor vrienden en familie vind ik heel erg moeilijk.

Mijn moeder weet bv wel dat ik regelmatig drink en ik van een wijntje houd, alleen denk ik wel dat ze heel erg verbaasd zal zijn als ik zou vertellen hoe de situatie daadwerkelijk in elkaar steekt.

Er is geen weg terug meer helaas, ik moet mezelf open en eerlijk gaan opstellen naar de mensen die dicht om me heen staan anders is het niet mogelijk om niet meer te drinken.

 

bedankt voor je berichtje 

[huttula]

Hoi annie.

Tijd voor verandering dus.

Je lijkt me een sterke meid.

Soms heb je iets meer hulp nodig om verder te komen.

En dat is er...

Huisarts was mijn startpunt om het balletje te laten rollen.

Misschien dat dit ook een optie is voor jou.

Niks is te gek voir een huisarts om te bespreken.

Dus daarvoor hoef je het niet te laten

Welkom hier en succes

Gaat je vast lukken...lees hier echt een sterke wil.

[nancy]

Hoi Annie, welkom hier!

 

Ook ik ben naar de huisarts gegaan, voor hem heel gewoon.

Hij was zelfs wel blij, hij zei: deden meer mensen dat maar.

 

Enneh.....je schrijft, ik kan het niet alleen..

Het mooie is: je HOEFT het niet alleen te doen,

mensen/instanties genoeg die je willen helpen.

Uiteindelijk zul je het wel ZELF moeten doen, maar niet alleen. 

Kom op, het gaat je lukken.

Problemen aanpakken gaat zoveel beter zonder ook nog eens die verslaving.

Makkelijk is het niet, ook het werken aan je problemen niet, maar het IS te doen.

Veel succes en ik hoop je hier waker te lezen!

 

Groetjes, Nance

[Denies]

Hoi MijnGerrit,

 

klopt een jaar geleden dacht ik ook klaar te zijn en te stoppen met drinken.

Dat was me uiteindelijk 2 weken gelukt, daarna ben ik op vakantie gegaan naar Turkije all in en daar is het weer fout gegaan.

Toen ik terug kwam van vakantie was het plan te stoppen met drinken al snel weer van de baan.

Ik leefde gewoon weer mn leven en het drinken was gewoon weer iedere dag aanwezig.

Het afgelopen jaar is een heftig jaar geweest, mijn drankgebruik is toegenomen en ben daardoor meerdere malen in aanraking gekomen met politie doordat ik totaal onhandelbaar was. Dat zijn heftige dingen, en dan toch gewoon doorgaan met drinken!! wauw alcohol is zo gevaarlijk!

Ik ben mezelf niet meer, ik weet eigenlijk niet een zo goed wie ik ben.

Sinds afgelopen December heb ik een nieuwe relatie, dit gaat eigenlijk heel erg goed. Hij weet ook van mijn probleem, alleen dan wel de mildere versie ervan. Ik weet dat ik het voor mezelf moet doen, maar uiteindelijk ben ik wel gaan nadenken omdat ik hem niet kwijt wil.

Ik ga er gewoon weer tegenaan en sjaah helaas ik weet dat het met vallen en opstaan gepaard gaat, maar niks doen is ook geen optie..

 

bedankt voor je berichtje

[Denies]

Royco, je hebt gelijk.. het voegt ook niks toe.

alleen soms voel ik me gewoon ellendig, omdat ik continu een dubbel leven leef.

het toneelspelen is vermoeiend altijd maar lachen en gezellig doen terwijl ik het liefst zou huilen.

maar goed ik denk wel dat het verstandiger is om idd eerst met mezelf aan de slag te gaan, de rest komt later wel

[Denies]

ja ik snap precies wat je bedoeld. ik ga er gewoon nog eens goed over na denken voordat ik stappen onderneem om het ze te vertellen.

ik denk dat ik er op dit moment ook geen behoefte aan heb dat ze zich ermee gaan bemoeien, want logisch is natuurlijk als ze het weten.

maar ik wil dit op mn eigen manier doen en daarvoor heb ik wel de ruimte en tijd nodig.

 

bedankt voor de tip Royco

[Indigo]

Welkom hier Annie! Een forum helpt mij om telkens bij de les te blijven, geeft heel veel inzichten. Hoop dat jij dit ook mag ervaren... En over wie wel of niet te informeren.... Zou me daar nog ff niet druk over maken, het werd mij het afgelopen half jaar vanzelf duidelijk hoe ik daar mee om wilde gaan, uiteindelijk bijna iedereen op de hoogte gesteld, behalve mijn moeder, die zou het niet kunnen handelen.... Je gaat vanzelf merken wat goed voor jou voelt. Eerst maar sterk worden, bij jezelf komen, zonder verdoving.... Heel veel succes!   

[JoAnn73]

Hoe gaat t nu met je?