Woensdag, 17 juni 2015

[erik]

Ja ik heb ruim een uur met begeleider gepraat en met collega van gisteren. En ik bel haar komende dagen zeker op want wil vooral weten hoe het met client gaat.

[jowan]

Ik weet niet waar jullie wonen maar hier is het zwaar bewolkt en erg fris.

Ik woon gewoon thuis.......

[Monster]

Erik 

[jowan]

Het is zó'n lap tekst dat ik regels ertussen prop om te reageren....

Vandaag voel ik me weer alcoholgerelateerd.

M.a.w. mijn hele belevingswereld staat weer in het licht van: ik ben alcoholist.

Niet drinkend, weliswaar, maar ik realiseer me vandaag weer eens des te meer, met dank aan de "discussie" van gisteren,

dat ik dankbaar mag zijn dat ik de obsessie van "die eerste slok naar binnen moeten werken" niet heb.

 

    Alcoholgerelateerd, hmm, nieuw begrip voor me. Volgens mij ben ik dit sinds 9 september 2012, 20:30 uur, het moment dat ik me realiseerde dat ik verslaafd ben.

 

Er zijn dagen dat ik me niet alcoholgerelateerd voel, dat ik min of meer vergeet dat ik alcoholist ben.

Dat zijn de dagen dat ik geen feeling heb met verhalen van andere alcoholisten die een "gewoon" leven leiden.

Dan vergeet ik de achtergrond van mezelf én die van anderen. Dan zie ik alles wat mij en anderen overkomt, alles wat

door mij en anderen meegemaakt wordt als "gewoon" en niet de moeite waard om te vermelden of te horen/zien/lezen.

 

   Deze dagen heb ik niet, gelukkig niet zou ik willen zeggen.

 

Doordat ik me de afgelopen jaren zo bezig heb gehouden met de contradictie "alcoholist - gewoon leven" en daar veel,

heel veel door geleerd heb en nog steeds leer, ben ik de dagen dat ik vergeet dat ik alcoholist ben veelal als saai en nietszeggend gaan ervaren.

Terwijl juist dát soort dagen het doel zijn waar ik vanaf het begin van m'n herstel naar gestreefd heb.

Want zeg nou zelf: als alcoholist die erkent alcoholist te zijn wil je toch weer terug naar "normaal"?

 

    Ik heb me, luid stap één, overgegeven aan het feit dat ik verslaafd ben en geen controle over mijn middel en mijn leven heb. Dít is wat ik mijn "normale" leven noem. Mijn vorige leven was krankzinnige waanzin, zelfmoord fles voor fles. Daar wil ik nooit meer naar terug.

 

Ik heb me met regelmaat afgevraagd of ik hier op het forum moet blijven. Ik zie het bij anderen ook. Die nemen dan afscheid en gaan

hun eigen weg. Afscheid nemen ligt me niet zo. Gelukkig maar, want meerdere keren ben ik hier weggebleven, maar ook steeds

weer teruggekomen. En dat heeft alles te maken met wat ik hierboven schreef. De ene dag voel ik me alcoholist, de andere dag niet.

 

Ook speelt het me parten dat ik enorme twijfels heb over mijn empathische vermogens. Ik kan me de ene keer heel erg inleven in de

gevoelens en belevenissen van anderen, maar ik heb ook met grote regelmaat last van ongeïnteresseerdheid.

En dat is lang niet altijd persoonsgebonden. Iemand die me in eerste instantie geen reet interesseert kan me door een bepaalde gebeurtenis

ineens persoonlijk raken waardoor mijn gevoelssluizen opengaan, maar andersom kan ook.. Het zal te maken hebben met

m'n egocentrische levenshouding die ik van kinds af aan heb aangenomen en die ik theoretisch wel in kaart kan brengen

maar waar ik me in de praktijk niet zomaar los van kan maken.

 

   Soit.

 

Ik zit nu ruim zeven jaar in het 12-stappen herstelprogramma. Dit programma heeft me veel over mezelf en de ziekte verslaving

geleerd. Maar buiten dat het me de rust heeft gegeven dat ik niet meer hoef te drinken, heeft het me ook veel

onzekerheid opgeleverd. Want in hoeverre ben ik echt zélf veranderd, en in hoeverre "speel" ik dat ik veranderd ben?

Deze tweestrijd, deze onzekerheid is en blijft een essentieel onderdeel van m'n dagelijks leven.

Soms gaan er dagen voorbij dat ik die strijd niet "beleef" maar dan komt er altijd weer een moment dat ik met dáár dan weer bewust van wordt.

 

   Ik stop met nadenken daar waar ik het aan mijn Hogere Macht overgeef. Dat betekent géén strijd meer. Onzekerheden ga ik mezelf niet bedenken of ik dit zelf wel ben of dat ik mezelf zo gemaakt heb. Ik kies ervoor mijn leven zo te leven, ik aanvaard die taak van mijn HM en mijn omgeving en geniet ervan!  Ik bén veranderd, ik kán dat niet eens spelen.

 

Het komt er kort samengevat op neer dat ik mezelf eigenlijk niet kan veranderen.. ik kan m'n dénken veranderen,

maar dat denken komt vanuit dezelfde hersenen die ik ook al had vóórdat ik aan m'n herstel ging werken.

Ik was vroeger, als kind, maar ook later als volwassene, goed in het omzeilen van grote problemen van anderen.

Instinctief doe ik dat nog steeds. Door me daar bewust van te zijn kan ik anders, tegen mijn "natuur" in, proberen te handelen.

Dat lukt de ene keer beter dan de andere keer. Als het lukt voelt dat goed. Als het niet lukt voel ik me een mislukkeling.

Terwijl ik eigenlijk als mislukkeling het dichtst bij mezelf sta.

 

    Geestelijke en spirituele ontwikkeling is een proces, geen status quo waar je klaar bent als je er arriveert. Eén van mijn (geleende) motto's is: don't fix your problems, fix your thinking first.  Daarna blijke de problemen weg of sterk verminderd. Verder vind ik het van belang met liefde en positief naar mezelf te kijken. Door de vele successen in veranderen zie ik die mislukkinkjes niet zo, terwijl ik ze wel degelijk nodig heb om me te kunnen blijven ontwikkelen.

 

Toch ben ik van mezelf gaan houden zoals ik ben. Ik realiseer me dat het mislukkeling-zijn-gevoel voortkomt uit het besef van

wat perfect-zijn inhoudt. Het vergelijken van mezelf zoals ik mezelf zie en mezelf zoals ik mezelf graag zou willen zien.

Mijn beeld van perfectie wordt gevormd door alle goede eigenschappen die ik in anderen zie.

Niemand is perfect (sorry als ik iemand tegen het hoofd stoot..) maar het spiegelen aan mijn beeld van perfectie laat me

zien dat ik gewoon mens ben en samen met al die andere miljarden imperfecte mensen deel uit maak van de mensheid.

 

   Is dat idee van perfect willen zijn niet een idee uit onze gebruikerstijd? Een gedachte die voortkomt uit de ziekte verslaving? Die maakt dat je je nu en dan mislukt voelt waardoor je twijfelt en zwakker wordt en misschien wel weer aan die fles...........  Lief zijn voor jezelf en voor anderen is een basis van waaruit ik graag werk. Dat kost me moeite, ja, maar hoelang ben ik al verslaafd en in hoeveel tijd wil ik dat even oplossen?

 

En dan voel ik me, ondanks het feit dat ik niemand lijk te snappen en niemand mij lijkt te snappen, toch niet meer alleen..

 

Ik neem géén afscheid van dit forum.

 

    Eindconclusie is helemaal prima. Dit soort spiegelingen zijn voor mij erg waaardevol. Ik denk wel dat ik je snap. We zijn van de zelfde familie: jowaan verslaafd, kohtje verslaafd, enz enz...... Blijf schrijven en twijfelen svp!

 

 

(even een 'n' in een 'm' veranderd... in het kader van perfectioneren.)

[luna1961]

Erik ik denk aan je. Het is een enorme druk die je nu voelt maar wees voorzichtig en blijf goed voor jezelf zorgen. Vooral heel veel praten hierover 

 

Kaboutertje hoe kom je nou eigenlijk aan glutenvrije wijn en gaat dan met zo'n sonde(dat vroeg ik mij eigenlijk af)  ? Ook jij voorzichtig zijn 

[lady jane]

Erik :rose:

[jowan]

Agnieta,

Het is niet zo ingewikkeld. Als je iets wilt veranderen kan je dat op een aantal manieren proberen.

 

Je kan jezelf proberen te veranderen of de wereld om je heen. Het eerste is lastig omdat je dan kritisch naar jezelf moet zijn wat soms moeilijk is omdat je dan moet toegeven dat je tekortkomingen hebt en beperkingen. Als je daar niet toe instaat bent ga je gewoon heel hard schreeuwen dat de wereld om je heen moet veranderen en als ze dat niet doen ligt het aan hen. Vaak doen ze dat niet dus dan zijn anderen de oorzaak van het probleem waar je zelf niks aan kan doen ook al heb je het zo hard geprobeerd.

Perfecte uitleg van de werking van het verslaafde brein. Thnx!

[lady jane]

luna was dat geen grap?

overlevingshumor dacht ik.

[Monster]

Luna, volgens mij was er toen geschreven dat er 2 melige tieners op bezoek waren.

[Kohtje]

........Blijf schrijven en twijfelen svp!

 

Zal ik doen, jowan. Ik twijfel me een ongeluk. Ik hop vol twijfel van zekerheid naar zekerheid.. zo ziet mijn herstelproces er uit.

Ik mis dan ook mensen als A3.. die brengen me verder door me uit m'n comfortabele evenwicht te halen.

Twijfel houdt me in beweging.

Ik geloof niet in een hogere macht die ik moet vertrouwen,

ik vertrouw op een hogere macht die ik niet hoef te geloven..

 

Fijne meeting gehad.

Meld me droog af voor het dagpact.

Trusten.

[rapilos]

Heel even nog

Heftige draad vandaag,

 

Erik

,voor onder de riem.

 

An,

Sterkte, hoop, dat je bent gaan slapen nu.

 

Log eigenlijk heel even in, om te vertellen, dat het etentje bij mij thuis erg gezellig was.

Visite, dronk ieder 2 glazen witte wijn.

Ik aan een glas Jills %

Niet zo veel moeite gehad, dus lekker droog gebleven.

Welterusten allemaal

[Gast]

An

Erik, dat is zwaar <piep>. Dit soort dingen gebeuren, maar nu betreft het jou. Sterkte hiermee, ik hoop dat het toch goed afloopt.

 

Rapi, fijn dat het gezellig was en je geen problemen hebt gehad!

 

Ik had een goede meeting vanavond (eigenlijk altijd wel).

[Gast]

Ik ben moe en ga opslomen.

 

Welterusten beste mensen, tot morgen.

[Gast]

Ik heb een woord van jullie geleerd: opslomen lol

Ga ik ook doen dus ik meld me alvast droog af.

Fijne nacht allemaal.

[lady jane]

ik ga de regen in

naar huis fietsen

en meteen door naar bed

slaapwel

[Vol]

trusten

 

ik vind de berichten van An en Mai hier vandaag best heftig, ik schrik ervan omdat ik me nauwelijks een voorstelling kan maken van hoe jullie er 'aan toe zijn' op het moment van schrijven. Het komt op mij over als heel ver heen. Verder heen als ik ken. Gelukkig.

[An]

Yep

18 juni 2015 bewerkt door An

[An]

Spud?

[jowan]

Ik meld me schoon, droog en nuchter af voor de dagpact, weer een succesvolle dag. Dag voor dag onderweg met nuchterheid. Geen grote doelen stellen, het klein en overzichtelijk houden.

Heftig draadje vandaag, veel alcohol relaties (alsof op bestelling......). En het duidelijke verschil in denken tussen degenen die nuchter zijn en degenen die nog lijden onder hun verslaving. Leerzaam. Hopelijk ook voor de nog lijdenden.

Ik wens iedereen een rustige nacht toe, morgen weer een dag met nieuwe kansen.

Welterusten en wellicht tot morgen.

[jowan]

An, zoek het bij jezelf: JIJ moet jezelf helpen door jezelf bij d lurven te pakken, de rest van de wijn weg te gooien door het riool en te gaan slapen .

En morgen zien dat je hulp krijgt en een plan verzint dat het nooit meer zover komt.

[An]

Xx

18 juni 2015 bewerkt door An

[An]

/-:&€&((;heb nog ff zoeken

En An je trok echt niet voor niks aan de bel.

[An]

gootsteenk

[jowan]

Goed, en nu nog een flinke slok water drinken en dan je bed in. Morgen verder.

[Anette69]

Had ik me aangemeld?

Dacht t wel maar weet t niet zeker.

T was in ieder geval een droge dag voor mij.

En ook een goed benutte dag, kan er met een goed gevoel op terugkijken. Weinig forum en veel tuin, meestal is t andersom maat dit is ook wel eens lekker.

Truusten.