dit kan zo niet langer...

[Cyn]

Hallo iedereen, mijn naam is Cynthia, 25 jaar oud. Dit heb ik veel te lang uitgesteld, aanmelden, mijn verhaal delen, inzien dat ik echt een alcoholprobleem heb...

Er zijn mij in het verleden heel nare dingen overkomen toen ik nog 19 was wat betreft huishoudelijk geweld etc. (Ik ga er niet te gedetaileerd op in)

Hier is toen een heel justitieel proces van gekomen, en alle stress als gevolg van al die ellende heeft mij nu zo goed als verslagen.

Ik ontwikkelde een obsesieve compulsieve dwangstoornis, wat klein begint en dezer dagen zich steeds verder een weg baant in mijn leven. (trichotillomanie, hierbij trek je letterlijk de haren uit je hoofd, en dat geldt ook voor wimpers, wenkbrauw en elke haargroei op je lichaam dan ook. Dit verschilt heel erg van persoon tot persoon).

Ik kreeg stemmingswisselingen, werd agressief, kwam aan in gewicht of viel in rap tempo behoorlijk wat af. Vermoeid, lusteloos, en tot 2 keer in een half jaar tijd ontslagen en nu nogsteeds werkloos met de gedachte: waar leef ik nog voor?

Mijn troost? Drank.

Het drinken begon gelijdelijk aan.

1/2 wijntjes per avond werd al gauw een hele fles. De fles wijn van 5 á 6% werden al snel vervangen door goedkope wijnen met het liefst zo veel mogelijk alcohol, vaak 13á14 %. Met zo nu en dan een fles sterke drank, zoals afgelopen avond. Een complete fles disaronno er doorheen gegaan, om nu weer de gevolgen te voelen.

Dit kan zo niet langer! Ik merk het aan alles. Gewicht, conditie, humeur en gedrag tegenover mezelf en anderen. Ik trek mijn vriend mee in mijn sleur, en hij weet niet of hij nog zo verder wil met mij.

Ik wil niet dat mijn ouders dit weten, zij hebben al genoeg aan hun hoofd.

Hoe moet dit verder? Ik ben er zo klaar mee, maar ik weet dat het verlangen vanavond weer terug komt en dat ik de verleiding niet kan weerstaan.

Ik weet het niet meer :-(

[ProudMary]

Cyn welkom.

Wat een heftig verhaal.

Goed dat je de weg naar het forum hebt gevonden.

Je hebt al hulp (gehad?) iv.m. de problemen die je al jaren achtervolgen?

Als ik je lees denk ik dat je het niet alleen gaat redden om de drank te laten staan.

Veel lezen hier en van je af schrijven zal een goede steun in de rug zijn.

Ik adviseer je om contact op te nemen met verslavingszorg. Dat heb ik zelf gedaan en het is me heel goed bevallen. Ik kreeg ondersteuning in de vorm van medicatie voor de eerste tien dagen. Verslavingsartsen zijn heel kundig, meer dan huisartsen vind ik. Het is tenslotte hun specialisme. Wat je ook kan doen is een onlinebehandeling. Ik begrijp uit de verhalen hier dat daar wel een lange wachttijd voor geldt. Je hebt sowieso een verwijzing van je huisarts nodig, maar dat kan verslavingszorg voor je regelen.

Je bent het waard Cyn.

[Cyn]

Dankje Proud Mary.

Heb een tijdje hulp gehad van steunpunt huishoudelijk geweld, en naar een psychologe geweest. Het heeft niet veel geholpen helaas.

Ik zou graag proffesionele hulp willen, het is alleen dat ik bang ben. Voor het maken van een afspraak, of mijn ouders erachter zullen komen, welke effecten het zou hebben op het vinden van een baan... Ik weet dat de effecten/gevolgen erger zullen zijn als ik géén hulp zou zoeken, maar ik durf het niet :-(

24 maart 2015 bewerkt door Cyn

[kruidenthee67]

Welkom Cyn,

 

Goh...heftig verhaal meid.

 

ProudMary adviseert je om hulp te zoeken. 

Daar sluit ik me bij aan.

Ik lees angst en schaamte voor je probleem.

Maar tegelijkertijd realiseer je je ook dat je het zonder hulp niet redt.

Zelf heb ik geen ervaring met verslavingszorg, maar weet wel dat psychologen en huisartsen

niet zoveel kennis hebben op dat gebied. Dus lijkt me verslavingszorg wel een goede stap.

 

Je bent nog jong, hebt nog een heel mooi leven voor je...zet de stap naar hulp,

je hoeft het niet alleen te doen. Heel veel succes.

Voor jou en je toekomst.

[ProudMary]

Cyn, de schaamte en angst kennen we allemaal en het is heel begrijpelijk.

Maar zo doorgaan kan niet, dus je hebt weinig keus.

En je zal zien dat je schaamte plaats gaat maken voor trots.

Hoe fijn zou dat zijn?

Het heeft geen invloed op het vinden van een baan. Juist niet. Als je drinkt zal het zeker invloed hebben.

En je ouders hoeven het toch niet te weten?

Je vertelt het alleen aan de mensen die je het wilt vertellen.

[lady jane]

Hallo Cynthia,

welkom hier. Wat een moed om nu toch

jezelf hier voor te stellen en te erkennen dat

je hier alleen niet uitkomt. Dat is een hele belangrijke stap.

En nu verder stappen meis. Met steun van hier steeds een stapje.

En weten dat kleine stapjes soms belangrijker zijn dan grote.

Want een paar kleine stapjes een voor een, op jouw tijd, en jouw

manier hebben meer kans van slagen, dan hele grote en je grens voorbij.

Of je vergelijken met anderen en dan dichtklappen. Jij bent jij en je wordt

ook weer steeds meer de oude jij, van voor alle ellende begon. Is mijn ervaring.

Maar daarvoor is het belangrijk om nu door te pakken en de moed verzamelen

om naar een prof hulpverlener te gaan. Je kunt hier ook, bij de draad: vraag het

de hulpverlener de vraag plaatsen, of zij nog andere mogelijkheden weten.

Je hebt nog zoveel goede jaren voor de boeg als je, met steun en hulp, je jeugd

en trauma's leert verwerken. Ik wens je daar veel kracht bij en je bent altijd welkom

op het forum als je dat nodig hebt. Veel van anderen lezen kan ook al helpend zijn!

[Miriam]

hoi Cyn

zo lang je niet durf probeer zoveel mogelijk van je af te schrijven, dat lucht in de eerste plaats op, geeft je meer inzicht en , hier zitten veel mensen die je willen aanmoedigen, je een hart onder de riem kunnen steken en je tips en handvaten kunnen geven.

probeer dat anders eerst, om  moed te kunnen verzamelen, kijken hoe het hier is

 

veel succes meid

[ProudMary]

Hoe is het nu Cyn?

[Cyn]

Bedankt iedereen voor de reacties :-)

ProudMary, De ochtend dat ik mezelf voorstelde was ik zo teleurgesteld in mezelf dat het me bewuster heeft gemaakt over mijn gedrag.

Je hoort soms mensen zeggen: eerlijkheid loont!

En ik denk dat dat klopt, want sinds ik mijn verhaal gedeeld heb op dit forum is er een hoop open gegaan.

Sinds die ochtend heb ik niks meer gedronken, tot vanavond dan. Maar het wijntje van vanavond was gedeeld met een vriendin om iets te vieren! Namelijk:....

Tegen alle verwachtingen in heb ik tòch een baan! :-D *doet een happydance*

Gisterochtend gebeld door het betreffende bedrijf, smidags om 2uur had ik het gesprek, en na een half uur vertelde de manager me letterlijk: "ik heb zoveel sollicitanten gehad, maar ik weet het nu, jij wordt het. JE BENT AANGENOMEN!"

Je moest eens weten hoe blij is was, en nogsteeds ben dat ik weer aan de slag kan! Dit geeft mij de motivatie om van de drank af te blijven (hoop ik) en ik ga mijn beste beentje voorzetten!

Bedankt voor alle tips en adviezen, sommigen ga ik zeker volgen, maar ik wil eerst weten of ik eerst mezelf hieruit weet te redden vóór ik contact opneem met verslavingszorg. Misschien is dit nu niet het verstandigste om te doen, maar wel waar ik me op het moment het beste bij voel :-) en na alle reacties die ik tot nu tow gehad heb, weet ik dat ik met bepaalde dingen ook hier terecht kan. Heel erg bedankt!

Morgen naar Amsterdam om mijn contract te tekenen en tijd voor een nieuwe start :-) YES I CAN! :-D

[ProudMary]

Cyn, allereerst van harte gefeliciteerd met je nieuwe baan.

Ik hoop dat je een fijne tijd tegemoet gaat bij het bedrijf en dat je 's morgens helder naar je werk kan gaan.

Wanneer ga je beginnen?

Je schrijft dat je nog geen contact met verslavingszorg gaat opnemen en dat dat misschien niet verstandig is.

In de blijdschap om je nieuwe baan kan ik dat plaatsen, maar zoals je zelf al zegt: verstandig is het niet.

Er zijn mensen die het lukt om zonder hulp van de drank af te komen, maar dat zijn er maar heel weinig.

Hoe dan ook: ik wens je sterkte en succes en kom vooral hier als het niet gaat.

[lady jane]

gefeliciteerd Cyn!

dat was een instant beloning;

zowel het drinken als de baan.

Die baan wil je vast houden

en ik denk dat je het drinken best

kunt missen meis.

Iets vieren is net zo'n trigger als

emo's niet willen voelen.

2 zijden van dezelfde medaille.

Probeer eens een jaar niet te drinken

en weet wat je waard bent. Is een

veel gehoord advies uit verslavings-

hulpverlening. Pas dan weet je hoe sterk je bent in

allerlei omstandigheden en periodes van tegenslag

en voorspoed. En zoals ik zelf ervaarde, dan voegt drank dus echt

niets meer toe.

[kruidenthee67]

Hoi Cyn,

 

Geweldig! Goed nieuws zeg!

 

Doen waar je je zelf goed bij voelt 

zolang je maar eerlijk bent naar jezelf,

wat betreft je alcoholgebruik.

Ieder volgt zijn eigen pad hierin,

maar één ding is mij wel duidelijk geworden.

Het is een pad vol valkuilen.

Die niet altijd te ontwijken zijn.

 

Ik wens je heel veel succes met je nieuwe baan, echt top!

Hou je ons op de hoogte?

[huttula]

Gefeliciteerd met je baan..heel veel succes

...ennuh drank voegt niks toe hè

27 maart 2015 bewerkt door huttula

[nancy]

Hoi Cyn

 

Gefeliciteerd met je nieuwe baan, goed zeg!  

 

Hoe gaat het nu met je?