Vandaag stoppen?

[nickie]

Volgens mij is het punt dat je er echt dingen voor moet doen!

Nou, eigenlijk, dingen moet laten.

En kennelijk is dat o zo moeilijk.

Wat raar is, want het gaat niet om elke dag 's ochtends om 06.30 voor je werk een half uur gaan hardlopen.

Dat is namelijk echt iets waar je moeite voor moet doen, waarvoor je uit je bed moet en in de kou naar buiten moet.

DAT is iets dat moeite kost.

Iets NIET doen zou toch niet zo ingewikkeld hoeven zijn?!

 

Hulp heb ik op verschillende manieren gezocht.

Psycholoog, huisarts, internet-alcohol-de-baas, haptonoom, cranio sacraal, van alles.

Niks wat werkte voor mij.

Ik weet dat ik alleen en alleen ik het moet doen.

En volgens mij kan ik het ook wel maar snap gewoon niet waarom het niet (voor langere tijd) lukt.

Dus ja, misschien dan maar accepteren dat ik het gewoon niet kan.

Maar als ik het echt zo zou zien, dan zou ik me niet weer op dit forum melden.

Ik hoop kennelijk stiekem nog op een omslag. 

[lady jane]

je een na laatste zin is de belangrijkste nickie.

je schrijft nl accepteren

maar ik lees: iets opgeven in jezelf.

Je wilt nl niet op deze manier drinken en roken

en je lijf geweld aandoen.

Je verduurt het dat het je nog niet lukt te stoppen

maar echt accepteren geeft rust

en dat lees ik niet bij je.

Gelukkig maar, want zolang er nog beweging is

is er ook kans op bereiken wat je echt wilt

ook al weet je misschien nog niet hoe dat eruit gaat zien

door hier te komen en te blijven onderzoeken

open te staan voor wat anderen jou en anderen schrijven

te leren. Je groeit dus altijd en leert aan je eigen proces.

je bent nog niet op je eindpunt.

ik ook niet trouwens.

gestopt zijn en blijven

is allemaal onderdeel, maar het proces gaat door

en onze lessen ook.

dat je het enkel en alleen moet doen

klopt niet helemaal, wij zijn er voor je

dat je het uiteindelijk zelf doet wel.

dus jij mag er straks ook de credits voor

[Monster]

Volgens mij is het punt dat je er echt dingen voor moet doen!

Nou, eigenlijk, dingen moet laten.

 

 

Hulp heb ik op verschillende manieren gezocht.

 

Ik weet dat ik alleen en alleen ik het moet doen.

 

Ik hoop kennelijk stiekem nog op een omslag. 

Nickie, wat een ellende. Ik kan wel janken. 

Kennelijk................

Kennelijk doe jij iets alleen wat niemand alleen kan doen.

Kennelijk heb jij alle hulp gezocht en nu is het voor jou genoeg en de hulp voldoet niet.

Kennelijk wil je wél gestopt zijn want anders schreef je hier niet.

 

Kennelijk doe je het alleen.

Daar ga je aan kapot. Iedere stoppoging die je doet in je eentje wordt hééééél zwaar om vol te houden.

[Monster]

Nickie, het wordt tijd om uit de kast te komen. De cursus op internet is misschien te anoniem voor jou. Je hebt misschien schijt aan alles wat je moet van de cursus, het voor de gek houden ..............lukt dat een beetje?

 

Als je écht wilt stoppen, zul je je aan hulpverlening over moeten geven. Als je écht wilt stoppen vraag en accepteer je hulp van verslavingszorg en doe je alles wat ze je adviseren. Omdat jouw eigen manier kennelijk niet werkte.

 

Nickie, ik ben niet je moeder en heb het recht niet om te betuttelen. Wordt wakker en constateer dat "ja maar" passé is.

[kruidenthee67]

Dat 'iets niet doen' is kei-hard werken!

Helaas.

En in je eentje niet te doen.

 

Ik kan het niet mooier verwoorden dan Monster, Gerrit en Jane.

 

Die stiekeme omslag waar je op hoopt komt niet.

Het is jouw keuze om het wel of niet aan te gaan.

Maar het hoeft niet alleen, maar de beslissing neem je zelf.

 

Succes

[nickie]

Als je jaren in gevecht bent met jezelf MijnGerrit, waar, wanneer is dan dat omslagpunt?

Hoe vind je dat?

Ik leer ook zeker dingen LadyJane maar om de één of andere reden kan ik het niet toepassen. En dat is gek want ik ben een prima denkend mens dus daar ligt het niet aan. Dat is de verslaving zei Huttula geloof ik.

Hulpverlening is het niet voor mij denk ik.

Ik heb geen moeder dus betuttelen ken ik niet

Nou, maar weer 's een periode proberen vol te houden zonder ...

In mn eentje ja, maar misschien met lotgenoten.

Is niet erg, alleen, maar wel moeilijk.

[kruidenthee67]

Hoi Nickie,

 

Je vroeg specifiek aan MG waar het omslagpunt lag.

Volgens mij heb je een heel mooi antwoord gekregen.

 

Voor mij was er geen echt omslagpunt. 

Ik was al wel een tijdje 'op zoek'...naar mezelf, zingeving hoe je het noemen wilt...en elke keer kwam ik op een punt

waarop ik dan net de stappen niet kon zetten. Ergens zag ik toen een verband tussen het drinken en het feit

dat ik bleef hangen in mijn groei, ontwikkeling...ik kon vanalles ondernemen, therapieën etc. Zolang ik bleef 'verdoven' zou

het me niet verder brengen. Da's geen punt geweest maar een soort wakker worden. 

Ook vind ik dat ik een grote verantwoording heb naar mijn kinderen. Voorbeeldfunctie, mijn gezondheid.

 

Ik worstel en het is niet zo dat ik net als MG geen druppel meer heb aangeraakt, heb een paar uitglijders gehad.

Maar ik weet zeker dat  mijn leven zonder drank waardevoller, eerlijker is en dat ik zelf tot mijn recht kan komen.

Dat maakt dat ik het vol wil houden..en er ook van overtuigd ben dat het gaat lukken...met vallen en opstaan en met geduld.

Ik heb geen specifieke hulp...ben wel veel hier, heb een partner waar ik goed mee kan praten en doe een opleiding waarin veel zelfonderzoek zit.

O jawel..ik heb een periode proberen te minderen, met behulp van een psycholoog..maar dat werkte ook niet bij mij. Kon teveel sjoemelen 

Volgens mij is het goed als je op één of andere manier hulp zoekt..juist het feit dat het bij jou niet aangeslagen heeft zegt ook wat.

 

Ik leer mezelf nu echt kennen, en ik ben blij met dat mens!!

 

Ik herken je geworstel en soms baal ik er ook enorm van...stoei ook nog met de acceptatie,

maar toch is het het allemaal waard als ik de balans opmaak.

 

Succes Nickie.

[wimmelt]

Ha Nicky,

 

In het woord "proberen" ligt de mislukking al besloten!

 

Suc6 met "besluiten"!

[Yogajuf]

Nickie, 

 

Ik ben ervan overtuigd dat 'stoppen' je gaat lukken op het moment dat je inziet dat JIJ niet degene bent die jou vertelt dat je drank nodig hebt om jezelf te kunnen handhaven. Als je begrijpt dat dit slechts verhaaltjes zijn waarin je bent gaan geloven, omdat ze bijzonder overtuigend klinken. Die verhalen zijn niet waar. Het zijn maar gedachten. Je hebt ze gecreëerd omdat je iets wilde beschermen, of iets wilde ontwijken, en je gelooft erin omdat ze je  iets brachten. Het is allemaal een illusie, Nickie. Alles wat je nodig hebt om jezelf in stand te houden zit al in jou. In de échte jou, niet in wat je denkt en zelfs niet in wat je voelt. Je bent zo ontzettend veel perfecter dan je nu misschien denkt, gewoon nu al, van jezelf. Laat die echte Nickie weer boven water komen, red haar van de verdrinkingsnood, en je zult het zelf ervaren, echt. 

 

x

[nickie]

De afgelopen maanden heb ik een paar grote veranderingen doorgevoerd (wonen en werk) omdat dat echt nodig was.

Het was natuurlijk een illusie te denken dat daarmee de (drank!)problemen opgelost waren maar eigenlijk hoopte ik dat wel.

Is dus niet zo.

Wel heb ik perioden gehad dat ik echt heel weinig dronk en prima kon slapen en de dag echt zo veel beter aankon dan met die fles wijn van de dag daarvoor nog in mijn bloed. Wat idioot om dan op een gegeven moment toch weer meer te gaan drinken. En weer minder. En weer meer ...

Wat ik de afgelopen maanden ook heb gedaan is regelmatig hier kijken en de reacties te herlezen. Wat een goeie dingen zijn hier tegen mij -en tegen velen- gezegd. Het meeste weet je wel natuurlijk, maar het te horen krijgen van iemand anders is toch, tja, duidelijker ofzo.

Af en toe heb ik de bevrijding waarover hier ook wel gesproken wordt wel 's gevoeld. Niet voor de volle 100% want ik word erg nerveus als er daadwerkelijk geen alcohol in huis is, maar het kunnen houden bij 3 glazen is al werkelijk een enorme verademing. De volgende dag dan vooral. Tijdens de avond vind ik het nog steeds moeilijk.

Ik wil hier graag wat vaker zijn en me misschien ook wel 's op de dagdraad wagen.

Want nogmaals, wat worden er toch waardevolle dingen gezegd.